- Член од
- 21 јануари 2009
- Мислења
- 8.113
- Поени од реакции
- 8.222
Уводна изјава: За да се расчистат сите нејаснотии окулу темата на оваа дискусија, овде пред се зборуваме за се поголемата појава на мрзливи и несовесни родители кои своите невоспитани деца да ги носат на места каде со своето недолично однесување им сметаат на сите други. Посебно кога се работи за местата каде одењето е привилегија за која солидно се плаќа, како ресторани, кафичи, театри, кина, хотели, плажи итн итн.
Ова не е барање за ограничување на правата на децата туку потреба од конкретно формулирање на обврските на родителите да ги контролираат своите деца ако веќе ги носат на набројаните места. Лично право е на секој како ќе го воспита своето дете, но никој нема право да преку своето дете да им смета на другите.
Вакво нешто сеуште нема во Македонија, но станува светски тренд.
Се мисли на јавни места - сепак во приватна сопственост, односно на компании кои сметаат дека на децата тука не им е место.
Доста голем скандал беше со Малезија Аирлајнс кога забрани бебиња во првата класа.
Интересно е дека ваквата одлука очигледно е поддржана од поголемиот дел од патниците - Over half of fliers would limit where kids can sit on planes
Most consumers would like a families-only section on flights, according to a poll released Tuesday by a travel website.
Nearly 60% of more than 2,000 travelers polled by Skyscanner, a fare-comparison website, say they want airlines to create such a section. In addition, nearly 20% said they'd prefer child-free flights.
Most poll respondents in favor of creating a families-only section said they don't have young children and "want to sit as far away as possible" from them.
Работата е во тоа што однесувањето на децата (посебно бебињата) не може да се предвиди, и на пример, во ресторан, бебето може да ги вознемирува другите муштерии.
Имањето или немањето деца е право на избор, а сите возрасни единки се нечии клиенти.
Сопствениците на бизнисите заради профит и задржување на своите клиенти, пристапуваат на ваков чекор.
Мотив за темата ми беше ситуација во која лично присуствував.
Бев во ресторан, а детето (не беше баш бебе, поголемко беше) плачеше без престан. Родителите му обрнаа малце внимание и го смирија. Потоа, сфатив, дека за да не плаче, треба да го остават да се шета низ ресторанот. И секако, тие го оставија. Замараше од маса на маса, стигна и до мојата маса. Застана и гледаше во мене и пријателката без престан.
Мене ова многу ми пречи, посебно што сама се дистанцирам од деца.
Почна да ни ги фаќа работите, итн.
Како и да е, после којзнае колку време, на родителите им текна да си го приберат детето. А тоа продолжи да плаче.
Според мене, треба да има посебни локали кои не дозволуваат деца. Не затоа што самите деца - како деца сметаат некому, туку затоа што има несвесни родители кои очекуваат нивните деца да бидат сакани од сите.
Постојат сајтови кои имаат понуди за одмори на места каде што не се дозволени деца, постојат ресторани каде што не се дозволени деца, крузери, хотели... итн.
Интересен опис на страна за патувања - Peaceful holiday and honeymoon destinations around the world - Child free holidays, couples and singles holidays all in the one place..
4 фамилијарни крузери, и 3 adults-only
Разгледав некои аргументи за и против по интернет светов, и еве:
Аргументи против најчесто се:
1. Децата треба да учат како да се однесуваат културно преку интеракција со други луѓе - не може да сфатат што е погрешно во нивното однесување освен ако не погрешат и не бидат поправени во истото.
2. Воспитувањето на децата не е само родителска обврска, туку обврска на општеството.
Во глобала се согласувам со овие два става. Меѓутоа, со 5 годишно дете, можеби можам да се разберам и да престане да го прави тоа што ми пречи - освен ако не се вмеша неговата мајка и почне да ми проповеда за тоа дека е само детенце.
Сум била во ваква ситуација и навистина ми е тешко и напорно да им објаснувам на родителите дека не секој сака да биде родител и не секој сака да игра со деца. Ок, имај ги, чувај ги, не ми ги плеснувај мене јас да се занимавам со нив.
Сепак, каде се бебињата во приказната? Бебето кое не е свесно за својата околина и е премало за било какви социјални норми, не можеме да го обвиниме за ништо. Фер. Меѓутоа, никому не сум му должна да слушам бебешко врескање додека сум излезена со друштво, макар и сама некаде. Тоа што бебето има крајно некултурни родители е друга приказна.
Аргументи за, може да се најдат милион. Сепак, да резимираме, дека има луѓе на кои едноставно детската врева/плачење им пречи.
Меѓу нив се вбројувам и јас.
Немам ништо против на јавни места од типот на парк, золошка градина, луна парк итн.
Меѓутоа, не можам да се помирам дека видов како менуваат пелена на бебе во кафич во Скопје. Не можам.
Имам многу разбирање, на пример за плачливи бебиња во авион, летав со едно. Сепак, тука немаат многу избор родителите, и е нешто што - мора да се направи.
Некои од нив се обѕирни, ја најдов сликата на гугл:
Како и да е, темата сакам да ја насочам не кон бебињата - бебето што го добие тоа што го сака, замолчува и заспива веднаш, освен тоа не трча и не досадува на други - туку исклучиво на деца 3 - 10 години. Оние кои се бркаат околу твојата маса во ресторан, врескаат итн.
Дали сте за да постојат места кои ќе им гарантираат на луѓето дека нема да бидат вознемирувани од деца? Затоа што знаеме дека ако одиме во ресторан, и се појави возрасен човек кој изгледа лошо или се однесува непримерно, ќе биде отстранет, но никаде нас не ни гарантираат заштита од детско тормозење.
Јас сум за. И посебно сум за развивање на култура кај луѓето. Не можеш секаде да менуваш пелени на бебе. Не можеш во сред ресторан да му го секнеш носот на детето.
Едноставно, не можеш.
Ве молам поштедете ме од коментари ,,па тоа се само невини дечиња,,. Се согласувам, се, и многу е можно утре јас да имам свои деца.
Сигурно нема да им менувам пелени на јавно место, уште помалку ќе ги оставам да вриштат и да пречат некому.
Да се задржиме чисто на ,,за,, и ,,против,, аргументите.
Ова не е барање за ограничување на правата на децата туку потреба од конкретно формулирање на обврските на родителите да ги контролираат своите деца ако веќе ги носат на набројаните места. Лично право е на секој како ќе го воспита своето дете, но никој нема право да преку своето дете да им смета на другите.
Вакво нешто сеуште нема во Македонија, но станува светски тренд.
Се мисли на јавни места - сепак во приватна сопственост, односно на компании кои сметаат дека на децата тука не им е место.
Доста голем скандал беше со Малезија Аирлајнс кога забрани бебиња во првата класа.
Интересно е дека ваквата одлука очигледно е поддржана од поголемиот дел од патниците - Over half of fliers would limit where kids can sit on planes
Most consumers would like a families-only section on flights, according to a poll released Tuesday by a travel website.
Nearly 60% of more than 2,000 travelers polled by Skyscanner, a fare-comparison website, say they want airlines to create such a section. In addition, nearly 20% said they'd prefer child-free flights.
Most poll respondents in favor of creating a families-only section said they don't have young children and "want to sit as far away as possible" from them.
Работата е во тоа што однесувањето на децата (посебно бебињата) не може да се предвиди, и на пример, во ресторан, бебето може да ги вознемирува другите муштерии.
Имањето или немањето деца е право на избор, а сите возрасни единки се нечии клиенти.
Сопствениците на бизнисите заради профит и задржување на своите клиенти, пристапуваат на ваков чекор.
Мотив за темата ми беше ситуација во која лично присуствував.
Бев во ресторан, а детето (не беше баш бебе, поголемко беше) плачеше без престан. Родителите му обрнаа малце внимание и го смирија. Потоа, сфатив, дека за да не плаче, треба да го остават да се шета низ ресторанот. И секако, тие го оставија. Замараше од маса на маса, стигна и до мојата маса. Застана и гледаше во мене и пријателката без престан.
Мене ова многу ми пречи, посебно што сама се дистанцирам од деца.
Почна да ни ги фаќа работите, итн.
Како и да е, после којзнае колку време, на родителите им текна да си го приберат детето. А тоа продолжи да плаче.
Според мене, треба да има посебни локали кои не дозволуваат деца. Не затоа што самите деца - како деца сметаат некому, туку затоа што има несвесни родители кои очекуваат нивните деца да бидат сакани од сите.
Постојат сајтови кои имаат понуди за одмори на места каде што не се дозволени деца, постојат ресторани каде што не се дозволени деца, крузери, хотели... итн.
Интересен опис на страна за патувања - Peaceful holiday and honeymoon destinations around the world - Child free holidays, couples and singles holidays all in the one place..
4 фамилијарни крузери, и 3 adults-only
Разгледав некои аргументи за и против по интернет светов, и еве:
Аргументи против најчесто се:
1. Децата треба да учат како да се однесуваат културно преку интеракција со други луѓе - не може да сфатат што е погрешно во нивното однесување освен ако не погрешат и не бидат поправени во истото.
2. Воспитувањето на децата не е само родителска обврска, туку обврска на општеството.
Во глобала се согласувам со овие два става. Меѓутоа, со 5 годишно дете, можеби можам да се разберам и да престане да го прави тоа што ми пречи - освен ако не се вмеша неговата мајка и почне да ми проповеда за тоа дека е само детенце.
Сум била во ваква ситуација и навистина ми е тешко и напорно да им објаснувам на родителите дека не секој сака да биде родител и не секој сака да игра со деца. Ок, имај ги, чувај ги, не ми ги плеснувај мене јас да се занимавам со нив.
Сепак, каде се бебињата во приказната? Бебето кое не е свесно за својата околина и е премало за било какви социјални норми, не можеме да го обвиниме за ништо. Фер. Меѓутоа, никому не сум му должна да слушам бебешко врескање додека сум излезена со друштво, макар и сама некаде. Тоа што бебето има крајно некултурни родители е друга приказна.
Аргументи за, може да се најдат милион. Сепак, да резимираме, дека има луѓе на кои едноставно детската врева/плачење им пречи.
Меѓу нив се вбројувам и јас.
Немам ништо против на јавни места од типот на парк, золошка градина, луна парк итн.
Меѓутоа, не можам да се помирам дека видов како менуваат пелена на бебе во кафич во Скопје. Не можам.
Имам многу разбирање, на пример за плачливи бебиња во авион, летав со едно. Сепак, тука немаат многу избор родителите, и е нешто што - мора да се направи.
Некои од нив се обѕирни, ја најдов сликата на гугл:
Како и да е, темата сакам да ја насочам не кон бебињата - бебето што го добие тоа што го сака, замолчува и заспива веднаш, освен тоа не трча и не досадува на други - туку исклучиво на деца 3 - 10 години. Оние кои се бркаат околу твојата маса во ресторан, врескаат итн.
Дали сте за да постојат места кои ќе им гарантираат на луѓето дека нема да бидат вознемирувани од деца? Затоа што знаеме дека ако одиме во ресторан, и се појави возрасен човек кој изгледа лошо или се однесува непримерно, ќе биде отстранет, но никаде нас не ни гарантираат заштита од детско тормозење.
Јас сум за. И посебно сум за развивање на култура кај луѓето. Не можеш секаде да менуваш пелени на бебе. Не можеш во сред ресторан да му го секнеш носот на детето.
Едноставно, не можеш.
Ве молам поштедете ме од коментари ,,па тоа се само невини дечиња,,. Се согласувам, се, и многу е можно утре јас да имам свои деца.
Сигурно нема да им менувам пелени на јавно место, уште помалку ќе ги оставам да вриштат и да пречат некому.
Да се задржиме чисто на ,,за,, и ,,против,, аргументите.
Озбилно ова?
Не мислам на забрани, ова како крајна мерка, ама едноставно некои родители се губат.Ете како некаква средна опција, оддел за деца или игротека во поасални објекти.
