Од сето ова што прочитав разбрав дека Торбашите и Македонците се два различни народа заради нивната различната вера. Значи тврдењата за различен јазик не држат вода, тие се несериозни, бидејки Торбешите и Македонците зборуваат исти дијалекти во зависност од тоа во кое подрачје живеат. Иато како например Помаците и Македонците во Неврокопско, Бугарија, зборуваат ист дијалект. Сепак да видеме некои факти:
1.Торбешите немаат своја етничка територија. Нивната родна земја, како и на нас христијаните, е Македонија. Муслимани со македонски јазик има најповеќе во Западна Македонија, но и во Северна и во Источна, и во Јужна. Значи териториално Торбешите не се одделени од Македонците.
2.Јазикот на Торбешите е Македонски, независно како некој од нив сакаат да го именуваат. Реков веќе тие зборуваат дијалекти исти со околното христијанско население.
3.Културата - таа се разликува единствено во однос на веските обичаи и во ништо друго.
4.Верата - јас мислам дека едиствената причина Торбешите да сакаат да бидат оделен етнкум е единствено и само заради нивната верска припадност на исламската религија. Истото го има и кај Помаците во бугарија, кои не се идентификуваат како Турци, но не се и идентификуваат и како Бугари, независно од тоа што зборуваат исти дијалекти со околното христијанско население. Не се идентификуваат ни како Помаци, туку како муслимани. Јас имам неколку пријатели Помаци и сум ги прашал “што сте вие’’, одоговорот беше “муслимани“. Им викам арно, ама тоа ви е религијата, од кој народ сте и тие не можаат кажат. За нив самоидентификувањето е пред се на верска основа. Ако некој се изјаснува како Помак тоа е нова тенденција и тоа присутна кај мал број луѓе. Но сето ова се нови идеи, дојдени по падот на комунизмот и поголемата верска слобода.
Истото се гледа и кај Торбешите, тие се издвојуваат пред се на верска основа. Сега тука различното од Помаците е дека тие се обект на аспирации, пред се од страна на Албанците, со кои се од иста вера. Исто така албанските претензии кон македонската земја ги тераат Македонците христијани да бараат обединување на народот. Така од една страна Албанците ја користат религијата за да ги асимилираат Торбешите, од друга Македонците христијани сакаат зацврстување на државата потпирајќи си и на своите еднојазични браќа, а тоа Македонците со исламска религија. Торбешите пак гледаат опасност за својата религија од ваков однос од страна на христијаните, кои доминираат во државата, и сакаат а се заштитат со идејата за одделен етникум. Доколку би биле одделен народ, тие ќе се чувствуваат еднакво заштитени верски од Македонците христијани и јазично од Албанците муслимани. Затоа и се користи моделот на Босна, каде муслиманите се штитеа од православните и католиците засилувајќи го своето национално чуство. Босна обаче не е ист случај со торбешите, зашто тие имаат соствена историска територија.
Да видиме како е по светот. Во Палестина мнозинството од народот е муслимански, но има и мал дел христијани. Значи христијаните таму имаат заедна територија со муслиманите, зборуваат ист јазик но имаат различна вера. Но тие не се делат во одделен народ туку се горди Палестинци. Истата слика ја гледаме и во Либан, каде во почетокот на 20 век христијаните доминирале, сега муслиманите. И обете верски заедници имаат една родина, ист јазик и се сметаат за Либанци. Интересното е дека генетските истражувања покажаа дека и христијаните и муслиманите во Либан се потомци на Феникијците. Ако погледнеме тука, ќе видиме дека исто имаме заедно потекло. Доколку Торбешите велаат дека богомилите биле секта, треба да кажат и што биле пред да станат секта. Сепак не биле нешто различно од останатиот народ.
Работата според мене е што муслиманската вера има претензии да доминира во самоопределбата на човекот, тој треба да биде муслиман, па потоа веќе да се определува национално. Кај христијанството таква доминација нема и тоа се гледа во цел свет дека врв зема националната определба. За мене лично по важна е националната определба затоа што јас сум слободен ако сакам да си ја сменам религијата, да станам будист или хиндуист например. Но јас не можам да си ја сменам родината ниту мајчиниот јазик. Тие не се опција за бирање туку наследство.
Тука да ве прашам вас Торбешите, ако јас се одлучам да го примам исламот што ќе бидам по националност ? Значи ќе живеам на иста земја со христијаните и муслиманите, ќе зборувам ист јазик и со обете, но верски ќе бидам веќе дел од другата заедница. Ќе бидам ли јас пак Македонец или ќе се претворам во Торбеш бидејќи нема да се разликувам по ништо од вас ?
Makedonija bilo samo geogravska odrednica za edne prostor Nikogas nepostoela drzava, republika , kralstvo, carstvo , despostvo vo tie granici koi denes se narekuvaat Etnicka Makedonija. Postoel samo prostor Makedonija imeto od kaj go ima dobino toj prostor neznam ama znam deka Makedonija e na narodot sto zjivee na toj prostor nikoj nema pravo da go prisvojuva toa ime nitu pak da go Monopolizira . Makedonija prestavuva istorisko minato na cel Balkan pa i postiroko
Poteknuvame od Adem i Ava site
Јас ќе ти кажам од кај го има добиено името - од народот кој ја населувал и ја населува оваа земја. За државата воопшто не си во право, границите на етничка Македонија се од времето на Филип II кој ги обединил македонските племиња во еден народ кој така обединет паѓа под Рим. Тука со векови постоела провинција Македонија, пак поради истата таа македонска држава која ја затекнале римјаните. Не можам да не се согласам со тебе дека Македонија припаѓа на нејзиниот народ. Мислам исто така дека ти мислиш оти Македонците христијани го монополизираат македонското име поради нивната доминација во државата, но тоа не е така. Доколку има Македонци со различна религија, но нивна родина е Македонија и македонскиот јазик им е мајчин тие имаат исто право на таа земја и на нејзината историја. Еве ти пример,предпоставувам знаеш дека православните ги сметаат католиците за еретици и се издвојуваат од нив исто како да речеме и од муслиманите. Гоце Делчев, најголемиот македонски херој, идеологот на борбата за македонска независна држава, е католик. Но тоа не го прави помалку Македонец од колку се православните Македонци. Затоа според мене дали Македонците муслимани ќе го најдат своето место меѓу другите Македонци зависи пред се од самите нив, но не со издвојување туку со активно учество во политичкиот, културниот и социалниот живот на државата на ист начин на кој и Гоце Делчев бил водач на тој народ иако припаѓал на верско малцинство.