- Член од
- 2 април 2006
- Мислења
- 14.363
- Поени од реакции
- 3.069
Не познавам човек што рекол досега за џабе дадов пари на приватеннајчесто се тие од државните кој велат за џабе учев нема работа па види сега ти
Ти ако дадеш 2000 евра за да влезеш во пирамида,оние измамничките,ќе признаеш на сите блиски пријатели дека си направил глупост?
Плус,која е тука логиката,ако нема работа за државен,ќе нема ни за приватен,ако збориме за исти професии.
Кај нас повеќе сакаат да вработуваат од државен отколку приватен,така што не сфаќам која ти е поентата тука.
- Член од
- 28 јануари 2007
- Мислења
- 9.850
- Поени од реакции
- 1.559
E па на државните знам дека не се добива ни половина од практичната работа и искуството што се добива на приватните. Освен ако не е сменето сега , незнам тоа.
Инаку како што знам исто последно време за да влезиш на работа многу повеќе се гледа искуството , отколку тоа колкав ти е просекот на факс.
- Член од
- 14 јануари 2008
- Мислења
- 1.341
- Поени од реакции
- 162
Se gleda kolku znaes a ti dali toa znaenje ke go steknes od iskustvo ili ne, toa si e tvoj problem. Baska na praksa moze da odi bilo koj.
- Член од
- 28 јануари 2007
- Мислења
- 9.850
- Поени од реакции
- 1.559
Е па се зависи од тоа колку ти пружи факултетот, сигурно нема денес секоја подобра фирма да те земи таму да му дремиш да учиш ти ако немаш врски или ако не ти овозможи факултетот.
- Член од
- 14 јануари 2008
- Мислења
- 1.341
- Поени од реакции
- 162
A sto treba da ti ovozmozi fakultetot?
Bratot
Стоик и Машкртник!
Не зборам за задолжителна “пракса“ од 3 месеци за можеш да дипломираш. Во која само дремеш колку да ти биде заведена.
Се сложувам, но имаш ситуација да јас и ти дипломираме економски во исто време,а јас имам веќе 1 година искуство во мојата професија во реномирана фирма.
Што мислиш кој е во предност?
Башка научни и подлабоки области, како работа во лабораторија или медицински ф. и сл. се незамисливи без соодветна практична подготовка.
Теориското знаење ти е како упатство за користење на компјутер, мислиш дека се знаеш, но доколку не се соочиш на лице место со некој проблем ќе се усереш.
Затоа велам дека барем во 1/3 од високото образование (времетраењето на студиите) треба да биде пракса.
Ти ги зголемува шансите за вработување за 50%
- Член од
- 14 јануари 2008
- Мислења
- 1.341
- Поени од реакции
- 162
Medicina, programiranje, elektrotehnika, toa se zanaeti. Nauki se fizika, matematika, biologija(ne zboruvame za primeneti nauki). Taka da za prvite treba praksa, da, no za vtorive treba da se gree stolceto...na toa mislev. A da, praksa ko praksa, si treba, toa voopsto ne e sporno.
Се помислив пред да почнам да пишувам за темава, но сепак ќе искоментирам нешто:
Прво, ги замолувам сите средношколци и оние кои се 1-2 година на факултет, да не коментираат на темава, затоа што немаат доволно искуство, т.е. не доживеале ништо од ова што се зборува. Секој нивни коментар е инспириран од тоа дека нешто слушнале, некој им кажал или знаат некој кој како правел, ...) Најдобро за оваа тема е да кажат веќе дипломирани студенти, а уште подобро е да коментира некој што веќе бил и на државен и на приватен универзитет, така да ќе може да ги компарира и ќе даде најреална слика што можи.
Второ исто така многу битно прашање, е дали тој што коментира има реални услови за свој избор помеѓу приватен и државен универзитет.
(сите знаеме колку се скапи цените на приватните универитети споредбено со македонскиот стандард, и колкав процент на населението имаат можност за плаќање на приватно образование). Според мене уште на старт ако 100% од населението би имале услови за избор помеѓу приватно и државно образование, 90% би одбрале приватно образование за себе или за своите деца.
Трето, имплементацијата на кредит - трансферот системот во Македонија е чиста катастрофа (хаварија). Значи идејата на КТС во светот е да му се даде можност на студентот, ако смета дека некој професор од ФОН е многу подобар и подобро би му ја објаснил проблематиката од предметот за разлика од професорот на државниот факултетот каде што е запишан студентот, без проблеми, едноставно да може да го слуша тој професор и да полага кај него. Потоа ако сака друг предмет да го полага во Италија, исто така да нема проблем,. .. Кредит - трансфер системот му даде слобода на студентите во Европа за свој избор на професори и универзитети... А како стојат кај нас работите... КТС се имплементирал така што испитите се поделени на колоквиуми, има некое бонус бодови од присуство или од правеше на семинарска, .... Чиста катастрофа замислете кај нас студент на ЕУРМ, да посака да полага во скопскиот државен универзитет. Или студент на штуловиот да сака да полага некој испит на Економски во Прилеп, ... тоа едноставно е невозможно. Идејата на КТ системот, во Македонија не функционира.
А наспроти тоа, наместо да има поголема почит помеѓу студентите од различните универзитети, суетните професори успееа да ја префрлат и таа суета кај студентите, така да професорите успееја да ги убедат студентите дека тие професори се најдобри, дека нивните факултети се најаки, дека тие се генијалци, а другите универзитети имаат безвезе професори и неинтелегенти студенти, ... Значи уште на старт, онаа идеја за обединување и флексибилност која се практикиува во Европа, кај нас не само што не се практикува, туку се оди тотално во спротивна насока.
Значи, и нешто за мене, т.е. од која гледна точка сум можел да ги гледам работите и зошто баш така мислам. Јас моментално работам на мојот магистерски труд, и имав можност засега на 2 пати да одбирам каде да го продолжам образованието: дали на приватен или на државен универзитет... (морам да наведам дека во моментот на мојата одлука, финансиската причина не ми беше одлучувачка т.е не зависев од неа)
Позитивна страна на државните универзитети моментално се: релативно помалата цена за добивашето на образованието и на дипломата, моментално подобриот рејтинг во очите на пошироката јавност, традицијата, некои привилегии што ги дава државата за студентите на државните универзитети,... Негативни страни: Застарени образовни програми, синдромот на професоритите на државните универзитети дека се богови или полубогови и дека до нив многу тешко се стига, разликата помеѓу нив и вас (студентот) е нивното знаење и вашето незнаење, бирократија, чекањето на студентски прашања, туркањето со другите студенти кога се чека ред за заверување на семестар, .... (ако вака не личат на нешто посебно, но во тие моменти на чекање и туркање ќе ви здокурчи од се) и секако односот на професорите , тоа колку што може помалку студенти да поминат на испитите, недостапноста на професорите на предавања, скоро и да нема никаква практична работа дури до завршувањето на факултетот...
Позитивни страни кај приватните универзитети: Ако сакаш да научиш имаш многу поголеми можности (од литература и од асистенти и професори кои ти се достапни во секое време), релативно нови програми во кои се исфрлени непотребните работи кои сеште се учат на државните универзитети, подобрата инфраструктура, најдобрите професори кои се достапни во регионот, релативно добрата психичка состојба на студентите по завршувањето на факултетот (помалгу изгубени нерви), односот - професор - студент, можноста за практична работа, запознавање на студенти кои после завршувањето на факултетот се во состојба да ти помогнат на некој начин, полесното поминување на испитите...
Негативни страни: Се разбира цената, која во Македонија спрема условите е прескапа. Сеуште недоволно изградениот рејтинг во очите и ушите на пошироката јавност, иако на старт имаше многу проблеми, генерациите кои веќе завршија на приватните универзитети се во над 80% вработени и тоа во најдобрите компании кај нас. И покрај имањето на солидни професњори, има и професори на кои не им е воопшто местото во високото образование , а вработени се само поради пополнување на бројката на Д-р во една високообразовна институција, студирањето со некои разгалени детишта кои нивните родители ги тераат да идат на факултет единствено поради причината да не им сметаат дома, ...
Порака од мене, кон идните студенти и постдипломци --> Ако сакате да научете одете на цел испит, затоа што тоа е учење на целината на предметот. полагањето преку колоквуиуми е чиста глупост, можеби полесно се поминува, но има поголем стрес со самото поагање 2-3 пати, како и се губи суштината на предметот. Го поминуваш, си се измачил, а ретко што ќе ти остане во глава...
Многу луѓе имаат погрешна слика, според мене тоа е обратно:
Ако сакате да добиете диплома, одете на државен факултет, ќе ја добиете дипломата со многу помалку вложени средства.
Ако сакате повеќе да научите, одете на приватен универзитет, затоа што ќе имате поголеми можности да научите.
Е сега на вас е да одлучите, како сакате и на кој начин ќе ги инвестирате своите пари:
Уште една заблуда. Не сите деца на приватните универзитети се богати... многу од нив студираат таму,а зеле кредит за студирање...
Значи кога јас би одбирал, за мене и за моите деца, нормално дека ќе одбеарм приватно образование, приватни клиники, приватен старечки дом, ... Едноставно односот и вниманието е многу различно за ралика од државните институции. Проблемот е, дали ќе се има доволно финансиски средства тоа се да се обезбеди.
Прво, ги замолувам сите средношколци и оние кои се 1-2 година на факултет, да не коментираат на темава, затоа што немаат доволно искуство, т.е. не доживеале ништо од ова што се зборува. Секој нивни коментар е инспириран од тоа дека нешто слушнале, некој им кажал или знаат некој кој како правел, ...) Најдобро за оваа тема е да кажат веќе дипломирани студенти, а уште подобро е да коментира некој што веќе бил и на државен и на приватен универзитет, така да ќе може да ги компарира и ќе даде најреална слика што можи.
Второ исто така многу битно прашање, е дали тој што коментира има реални услови за свој избор помеѓу приватен и државен универзитет.
(сите знаеме колку се скапи цените на приватните универитети споредбено со македонскиот стандард, и колкав процент на населението имаат можност за плаќање на приватно образование). Според мене уште на старт ако 100% од населението би имале услови за избор помеѓу приватно и државно образование, 90% би одбрале приватно образование за себе или за своите деца.
Трето, имплементацијата на кредит - трансферот системот во Македонија е чиста катастрофа (хаварија). Значи идејата на КТС во светот е да му се даде можност на студентот, ако смета дека некој професор од ФОН е многу подобар и подобро би му ја објаснил проблематиката од предметот за разлика од професорот на државниот факултетот каде што е запишан студентот, без проблеми, едноставно да може да го слуша тој професор и да полага кај него. Потоа ако сака друг предмет да го полага во Италија, исто така да нема проблем,. .. Кредит - трансфер системот му даде слобода на студентите во Европа за свој избор на професори и универзитети... А како стојат кај нас работите... КТС се имплементирал така што испитите се поделени на колоквиуми, има некое бонус бодови од присуство или од правеше на семинарска, .... Чиста катастрофа замислете кај нас студент на ЕУРМ, да посака да полага во скопскиот државен универзитет. Или студент на штуловиот да сака да полага некој испит на Економски во Прилеп, ... тоа едноставно е невозможно. Идејата на КТ системот, во Македонија не функционира.
А наспроти тоа, наместо да има поголема почит помеѓу студентите од различните универзитети, суетните професори успееа да ја префрлат и таа суета кај студентите, така да професорите успееја да ги убедат студентите дека тие професори се најдобри, дека нивните факултети се најаки, дека тие се генијалци, а другите универзитети имаат безвезе професори и неинтелегенти студенти, ... Значи уште на старт, онаа идеја за обединување и флексибилност која се практикиува во Европа, кај нас не само што не се практикува, туку се оди тотално во спротивна насока.
Значи, и нешто за мене, т.е. од која гледна точка сум можел да ги гледам работите и зошто баш така мислам. Јас моментално работам на мојот магистерски труд, и имав можност засега на 2 пати да одбирам каде да го продолжам образованието: дали на приватен или на државен универзитет... (морам да наведам дека во моментот на мојата одлука, финансиската причина не ми беше одлучувачка т.е не зависев од неа)
Позитивна страна на државните универзитети моментално се: релативно помалата цена за добивашето на образованието и на дипломата, моментално подобриот рејтинг во очите на пошироката јавност, традицијата, некои привилегии што ги дава државата за студентите на државните универзитети,... Негативни страни: Застарени образовни програми, синдромот на професоритите на државните универзитети дека се богови или полубогови и дека до нив многу тешко се стига, разликата помеѓу нив и вас (студентот) е нивното знаење и вашето незнаење, бирократија, чекањето на студентски прашања, туркањето со другите студенти кога се чека ред за заверување на семестар, .... (ако вака не личат на нешто посебно, но во тие моменти на чекање и туркање ќе ви здокурчи од се) и секако односот на професорите , тоа колку што може помалку студенти да поминат на испитите, недостапноста на професорите на предавања, скоро и да нема никаква практична работа дури до завршувањето на факултетот...
Позитивни страни кај приватните универзитети: Ако сакаш да научиш имаш многу поголеми можности (од литература и од асистенти и професори кои ти се достапни во секое време), релативно нови програми во кои се исфрлени непотребните работи кои сеште се учат на државните универзитети, подобрата инфраструктура, најдобрите професори кои се достапни во регионот, релативно добрата психичка состојба на студентите по завршувањето на факултетот (помалгу изгубени нерви), односот - професор - студент, можноста за практична работа, запознавање на студенти кои после завршувањето на факултетот се во состојба да ти помогнат на некој начин, полесното поминување на испитите...
Негативни страни: Се разбира цената, која во Македонија спрема условите е прескапа. Сеуште недоволно изградениот рејтинг во очите и ушите на пошироката јавност, иако на старт имаше многу проблеми, генерациите кои веќе завршија на приватните универзитети се во над 80% вработени и тоа во најдобрите компании кај нас. И покрај имањето на солидни професњори, има и професори на кои не им е воопшто местото во високото образование , а вработени се само поради пополнување на бројката на Д-р во една високообразовна институција, студирањето со некои разгалени детишта кои нивните родители ги тераат да идат на факултет единствено поради причината да не им сметаат дома, ...
Порака од мене, кон идните студенти и постдипломци --> Ако сакате да научете одете на цел испит, затоа што тоа е учење на целината на предметот. полагањето преку колоквуиуми е чиста глупост, можеби полесно се поминува, но има поголем стрес со самото поагање 2-3 пати, како и се губи суштината на предметот. Го поминуваш, си се измачил, а ретко што ќе ти остане во глава...
Многу луѓе имаат погрешна слика, според мене тоа е обратно:
Ако сакате да добиете диплома, одете на државен факултет, ќе ја добиете дипломата со многу помалку вложени средства.
Ако сакате повеќе да научите, одете на приватен универзитет, затоа што ќе имате поголеми можности да научите.
Е сега на вас е да одлучите, како сакате и на кој начин ќе ги инвестирате своите пари:
Уште една заблуда. Не сите деца на приватните универзитети се богати... многу од нив студираат таму,а зеле кредит за студирање...
Значи кога јас би одбирал, за мене и за моите деца, нормално дека ќе одбеарм приватно образование, приватни клиники, приватен старечки дом, ... Едноставно односот и вниманието е многу различно за ралика од државните институции. Проблемот е, дали ќе се има доволно финансиски средства тоа се да се обезбеди.
- Член од
- 25 септември 2007
- Мислења
- 472
- Поени од реакции
- 15
- Возраст
- 35
Мислам дека ова ќе ти биде доволно...
http://www.iacbe.org/html/members_-_e.html
отворете ја странава ќе го најдете европски универзитет...акредитиран заедно во пакет со сите други Светски познати факултети....и поздрав до тој што ја отвори темата...тебе немаш желба да се запишеш на приватен а ??? и кога не сте на приватен нема што да зборувате дали така се проаѓа и се добиваат 6....исто ми е дали ќе платам на европски 1500 евра или на таки фити ќе му дадам 500 евра да ме пушти(ова го спомав онака бидејќи незнам друг професор од државните..и не зимајте во предвид дека е корупмиран професор)
http://www.iacbe.org/html/members_-_e.html
отворете ја странава ќе го најдете европски универзитет...акредитиран заедно во пакет со сите други Светски познати факултети....и поздрав до тој што ја отвори темата...тебе немаш желба да се запишеш на приватен а ??? и кога не сте на приватен нема што да зборувате дали така се проаѓа и се добиваат 6....исто ми е дали ќе платам на европски 1500 евра или на таки фити ќе му дадам 500 евра да ме пушти(ова го спомав онака бидејќи незнам друг професор од државните..и не зимајте во предвид дека е корупмиран професор)
CELTIK
magionicar
- Член од
- 23 декември 2007
- Мислења
- 2.909
- Поени од реакции
- 839
ova so go kaza ti e za 10 istiot profesor na drzaven uporno te paga i ceka da mu dades pod raka a na privaten ke te pusti i fala ke ti reci
- Член од
- 25 септември 2007
- Мислења
- 472
- Поени од реакции
- 15
- Возраст
- 35
eпа тоа е другар ...што сакам да кажам...на приватните митото го плаќаш пред да почнеш со годината...а на државните го плаќаш од испит до друг испит...ама сепак пак е тешко на приватните(паѓаат многу..овој колуквиум од 120,90 паднаа) али предноста на приватните е далеку далеку подобра....професор 24 часа достапен..испити и колуквиуми секогаш на време ..без откажување и презакажување...а на државните...професори по 1 недела неможеш да ги најдеш испити се одлагаат како пинг понг да играат а не школуваат иднина на една држава...и некој дошол од xxxx 100 км платил пат јадење и тој да ме врати назад...нервоза у пм....и друга разлика..опрема и пријатноста на часовите во убаво средени кабинети,слушални...
- Член од
- 2 април 2006
- Мислења
- 14.363
- Поени од реакции
- 3.069
Ајде да видиме сега и ти што пиша.
1.болд. Точно,на приватните плаќаш превентивно мито,и парите ти се дадени однапред.
На државните,ако те бива,можеш да положиш апсолутно се без мито.Ти кажувам од мое искуство,и од искуство на колеги.
Значи,на државен,те бива и спремен да учиш,плаќаш само 200/600 евра.
Не те бива,си плаќаш за испити по избор.
Иако,дури и да платиш 3 од 8 предмети,пак нема да дојдеш до цифра од 2000 евра.
2.болд. Мене досега ниеден испит не ми бил одложен,а ниту на некои колеги од друг смер да видам да ги заебале така како што тврдиш ти.
Е сеа,за предметите по е-бизнис,мене на веб страна ми ги објавуваат полагањата,резултатите и распоредите на вежби.
Така да не знам кои фикс муабети се ова,кога и другари на Електро,Машински,Земјоделски,ниеден никогаш не се пожалил за одложен/преместен испит.
3.болд. Пројди некогаш на Економски,влези во било кој од амфитеатрите.А посебно те замолувам да го посетиш Амфитеатар 1.Па после збори од прва рака.
Јас не знам од кај ти се овие дезинформации.Всушност,знам.Така ве намамуваат директорите/промотерите на Приватните да дојдете кај нив.И мене кога ме убедуваа за Еуро-Колеџ,збореа најлошо не само за државните,туку и за другите приватни.
Не верувај така лесно на луѓето.
Тој линк што го постираш е многупати дискутиран на форумов.
На кратко IACBE не е акредитација. А тоа што го шириш наоколу како информација само значи дека си потклекнал на подведувањето.