Беломорска Македонија

[@cool@]

Случајно налетав на еден текст, за кој се погрижија нашите „мили и многу сакани„ соседи.

'Aegean Macedonia' - an irredentist term

Australian Macedonian Advisory Council

November 11, 2008



'Aegean Macedonia' is a Slav Macedonian irredentist term used to refer to the region of Macedonia in Greece, in the context of a 'United Macedonia'. The origins of the term seem to be rooted in the 1940s, but its modern usage is widely considered ambiguous and irredentist. The term has occasionally appeared on maps circulated in the former Yugolsav Republic of Macedonia (FYROM), which envisioned Greek Macedonia (referred to as "Aegean Macedonia") as part of a "Greater Macedonia", and is regarded as a challenge of of the legitimacy of Greek sovereignity over the area.[1]

The origin of the geographical terminology is arguable. A similar term was used in 1944 to describe a unit fighting in the Second World War called the "First Aegean Macedonian Brigade" [2], although there is no evidence that this is the first usage of the term "Aegean Macedonia".

During the Greek Civil War, in 1947 the Greek Ministry of Press and Information published a book, I Enandion tis Ellados Epivoulis ("Designs on Greece"), namely of documents and speeches on the ongoing Macedonian issue, many translations from Yugoslav officials. It reports Josip Broz Tito using the term 'Aegean Macedonia' on the 11th October, 1945 in the build up to the Greek Civil War; the original document is archived in ´GFM A/24581/G2/1945´. For Athens in 1947, the "new term, Aegean Macedonia", (also "Pirin Macedonia"), was introduced by Yugoslavs. Contextually, this observation indicates this was part of the Yugoslav offensive against Greece, laying claim to Greek Macedonia, but Athens does not seem to take issue with the term itself . The 1945 date concurs with Bulgarian sources.

Tito's war time representative to Macedonia, General Tempo (Svetozar Vukmanovic), is credited with promoting the usage of the new regional names of the Macedonian region for irredentist purposes. Indeed, Tsola Dragoiocheva, in her Memoirs, 'Pobadata', Sofia 1979, writes that, "Under pressure from Tempo, the Yugoslav Macedonian Headquarters issued a Manifesto in October 1943, for the slogan about a 'united Macedonia', which began to crop up in Communist Party of Yugoslavia documents. Hitherto, the Yugolsav party leadership only had designs on Vardar Macedonia." Tempo himself wrote [3] that, "The slogan about a united Macedonia first appeared in the Manifesto of the Headquarters of the National Liberation Army of Macedonia, at the beginning of October 1943. There had been no mention of it earlier in any document either in Yugoslavia or in Macedonia". Tempo also attacked the Greek Communist Party (KKE) because it, "only recognises the Macedonian people of Aegean Macedonia a right to equality in the framework of the Greek State" [4]. The ideological context was always 'anti bourgeois-democratic parties' and in line with communist ideology.

In 1946, the Belgrade newspaper Borba, (August 26, 1946) published an article under the title "Aegean Macedonia", it was also published in Skopje´s Nova Makedonija with a map of Yugoslav territorial claims against Greece. A month later, on September 22, the Premier of the People's Republic of Macedonia, Dimitar Vlahov [speech in Nova Makedonija, on September 26, 1946] announced, "We openly declare that Greece has no rights whatsoever over Aegean Macedonia...". Vlahov then went on to publish, "The Problems of Aegean Macedonia", Belgrade, June 1947.

By 1950, the term 'Aegean Macedonians' had been officially adopted by the Slav Macedonian political separatists in Skopje [5][6] who began publishing their own organ, ´The Voice of the Aegeans´; it is later found amongst militant diaspora communities. [7].

The few Slav Macedonians in Greece seemed relieved to be acknowledged as Slavomacedonians. A native of the region, former exile and local historian, Pavlos Koufis, says in Laografika Florinas kai Kastorias (Folklore of Florina and Kastoria) [8], that,

"[During its Panhellenic Meeting in September 1942, the KKE mentioned that it recognises the equality of the ethnic minorities in Greece] the KKE recognised that the Slavophone population was ethnic minority of Slavomacedonians]. This was a term, which the inhabitants of the region accepted with relief. [Because] Slavomacedonians = Slavs+Macedoninas. The first section of the term determined their origin and classified them in the great family of the Slav peoples."

The name "Aegean Macedonia" is considered by the Greeks as ambiguous and offensive. On one hand it contains a reference to a geographical area they consider historically Greek (the Aegean), but, as expressed above, there is also the experience that it is used by irredentist organizations in FYROM and beyond who support a United Macedonia, contrary to the desires of the people living in the area.


Writing in 1953, Lazar Mojsov seems surprised that the Greeks find the term "Aegean Macedonia" insulting, and uses it frequently, noting that "...Politis (former Greek minister of external affairs) didn't miss the opportunity to attack even the very term "Aegean Macedonia", stating that it was "coined by the communist propagandists" [9].

The term is currently used by some scholars, mostly contextualized, along with the sister terms Vardar Macedonia (describing the part of Macedonia in which the FYROM inhabits i.e. FYROM) and Pirin Macedonia (describing the part of Macedonia in which the Blagoevgrad province of Bulgaria inhabits). The term is used more frequently by Slav Macedonians and can have irredentist connotations, in relation to the concept of United Macedonia and is completely unacceptable.

References

"The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World", Loring M. Danforth, p. 37

Autonomist Movements of the Slavophones in 1944, Spyridon Sfetas, Balkan Studies, 36/2 (1995), 297-317.

Struggle for the Balkans,London: Merlin 1980

How and why the people's Liberation struggle of Greece met with defeat (O narodnou revolucijiu u Grckoj), Manchester: Merlin Press, 1985, original 1949

International Organization, Vol. 1, No. 3, (Sep., 1947), pp.494-508. Appointed under the Security Council resolution of December 19, 1946, the "Commission of Investigation Concerning Greek Frontier Incidents" on May 27, 1947 submitted a report, to the Security Council.The general conclusion of the UN Commission as about Macedonia issue, was that Yugoslav and Bulgarian Governments themselves revived and promoted a separatist movement among the Slav minorities in Macedonia.In making this finding, the Commission pointed out that some 20,000 Greek citizens had fled to Yugoslavia and some 5,000 to Bulgaria — most of them Slavs — and that the treatment of this group by Greek officials had "provided fertile breeding ground for separatist movements." In Yugoslavia, Macedonian separatism was the special goal of an organization called the NOF (National Labor Front) which had its headquarters in Skopje and Monastirion(Bitola).

These separatists were born in Greece and in 1949 fled to Tito´s Communist ´Socialist Republic of Macedonia´ and who years before (during Greece´s occupation by the Axis in 1941-1944) had openly expressed pro-Bulgarian sentiments and affiliations and enthusiastically collaborated with the Bulgarian allies of the Nazis, and the infamous Bulgarian Ohrana Police Battalions –operating in Both Macedonia and Thrace. Those very people (especially in Western Macedonia) in the aftermath of the Axis (including Bulgarian) defeat in 1944 and in order to avoid the dire consequences of their treason and collaboration decided, literally overnight, to make a drastic and highly opportunistic change of their political affiliations and national consciousness.

Some of this material is quoted from, E. Kofos, Nationalism and Communism in Macedonia, Thessaloniki, Institute of Balkan Studies, 1964

'Laografika Florinas kai Kastorias', Athens, 1996, probably published by the author Pavlos Koufis

Лазо Мојсов, Околу прашањето на македонското национално малцинство во Грција, ИНИ, Скопје, 1954)

 

[theMac3donian]

Еве го тоа типчето повторно пишува... како се викаше сеа не ми текнува.
Се гледа по стилот.

Бедно копиле.

 

[@cool@]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Haris Exertzoglou, "Shifting Boundaries: language, community and the 'non-Greek speaking Greeks'"[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]The article examines the various ways "non-Greek speaking Greeks" (mostly Slavic, Vlach, Albanian but also Turkish and Arabic speaking) were treated in the Greek nationalistic discourse in the late 19th century. While language stood as an essential component of national identity from the very beginning, a re-examination of its status and a dislocation from its primary position came as a response to complex political situationsGreece faced in the late 19th c., particularly in Macedonia. The emergence of other Balkan nationalisms (especially of the Bulgarian nationalism) and the "discovery" of a large non-Greek speaking Orthodox population in Macedonia and elsewhere led to the formation of new -but always complementary to the dominant one- discourses of national identity. The already established criteria of belonging to the national community were modified, linguistic "de-hellenisation" was attributed to various factors (foreign subjugation, political decline etc.) while "re-hellenisation" was advertised as essential due to the superiority of Greek culture and to its privileged relation with western European civilization. The discourses on "non-Greek speaking Greeks" reinforced in a new way the Greek nationalist projects and they provide essential material for reflecting on the changing nature of national discourses, on their continuities and discontinuities and on the multi-dimensionality of their internal logic.[/FONT]

 

[theMac3donian]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Haris Exertzoglou, "Shifting Boundaries: language, community and the 'non-Greek speaking Greeks'"[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]The article examines the various ways "non-Greek speaking Greeks" (mostly Slavic, Vlach, Albanian but also Turkish and Arabic speaking) were treated in the Greek nationalistic discourse in the late 19th century. While language stood as an essential component of national identity from the very beginning, a re-examination of its status and a dislocation from its primary position came as a response to complex political situationsGreece faced in the late 19th c., particularly in Macedonia. The emergence of other Balkan nationalisms (especially of the Bulgarian nationalism) and the "discovery" of a large non-Greek speaking Orthodox population in Macedonia and elsewhere led to the formation of new -but always complementary to the dominant one- discourses of national identity. The already established criteria of belonging to the national community were modified, linguistic "de-hellenisation" was attributed to various factors (foreign subjugation, political decline etc.) while "re-hellenisation" was advertised as essential due to the superiority of Greek culture and to its privileged relation with western European civilization. The discourses on "non-Greek speaking Greeks" reinforced in a new way the Greek nationalist projects and they provide essential material for reflecting on the changing nature of national discourses, on their continuities and discontinuities and on the multi-dimensionality of their internal logic.[/FONT]

Мале објаснување за нобелова награда. Веќе се гледат последните очајни моменти на грчштината.

Ќе повторам...
1. Прво Аце бил грк
2. Па аце бил македонец, но македонците биле грци
3. никогаш немало други на територијата на македонија
4. па има други на територијата на македонија но тие сепак се грци
...
...

Ај да не пишувам, јасен ви е редоследот. :pos2:

 

[Славјански]

Погледни книги од ГРЧКИ автори од 18 и 19 век тие добро кажуваат за Македонците кој се и што се.
Стравот од самостојна Македонија дека таа природно ќе сака да се обедини со Беломорска Македонија ги натера да ја сменат тактиката.
И поради силата што ја црпат од ЕУ и НАТО добро успеваат во тоа.

 

[@cool@]

After the Greek Civil War thousands of Ethnic Macedonians fled Greece. Many were evacuated to Romania. A large evacuation camp was established in the Romanian town of Tulgheş. It was here that many of the younger children were reunited with their parents. It is thought that 5,132 children were evacuated to Romania along with 1,981 men and 1,939 women. The group of children evacuated was the largest in Romania. Here in Romania the most provisions were set up for them across the entire Eastern Bloc, excluding Yugoslavia. This group of children would go on to form the recognised minority group of Macedonians in Romania.

The Ethnic Macedonians of Romania are a recognised minority with full minority rights. As of the 2002 census, 731 Ethnic Macedonians lived in Romania. There are concentrations of Macedonians in Bucharest,Galaţi and Ploieşti.

 

[@cool@]

ZBOGUVANJE SO RODNOTO OGNISHTE ​

Kon krajot na 1944 godina, koga Germanskata i Bugarskata vojska se povleche od nashiot kraj, asimilacijata na Makedonskiot narod od strana na Grcite vekje zapochna. Preku nokj monarhofashistichkite vojnici i nivnite civilni privrzanici palea plevni, kradea zhiva stoka od domovite na selanite, takashto piskotot na selanite vo Zrnovo se slushashe od edniot do drugiot kraj na seloto. Koj i da se obideshe da se sprotistavi, kje beshe ubien.
Vo toa vreme kako odgovoren na grckata monarhofashistichka vojska vo Zrnovo beshe eden kapetan koj se vikashe Tashko. Preku den selanite mu se zhalea na Tashkata da prestanat so palezhite i krazhbite, a toj znaejki deka nashiot narod e nenaoruzhen, im veleshe: "Branete se, ne im davajte da ve kradat", a od druga strana na Grcite im dozvoluvashe da prodolzhat da kradat i da ubivat. Od den na den zhivotot stanuvashe se' ponepodnosliv, a Tashkata "zagrizhen" ni' dade uslov da go napushtime seloto i da imigrirame vo Bugarija kade kje ni bilo podobro. Uslovot beshe da mu isplatime po 5000 leva so shto kje imame pravo da natovarime edna zaprezhna kola, a se' drugo od imotot da ostane vo seloto.
Nekoj od selanite imaa da platat, no nekoj nemaa ni lev. Taka onie koi imaa neshto povekje, im dadoa na onie koi nemaa samo da zaminat. Kon pochetokot na April 1945 godina nad 500 semejstva od Zrnovo reshija da si gi ostavat svoite domovi i da zaminat za Bugarija. Megju niv bevme i nie. Tashkata ni go odredi denot koga mozheshe da trgneme, odnosno denot koga morame da trgneme, ni porano ni podocna. A denot denot beshe odreden od nego, bidejki gi organiziral plachkashkite bandi toj den da go dokusurat narodot koj si go napushtashe domot za posleden pat .

NI JA ZEDOA KUKJATA SO SE NEDOVARENOTO GRAVCHE ​

Denot koga trebeshe da trgneme, pochnavme da ja tovarame kolata. Utroto majka mi stavila gravche da se vari za da ne odime gladni po patot. Samo shto pochnavme da ja tovarime kolata, Tashkata dojde vo dvorot zaedno so majka mu, i mu reche na tatko mi: "Bidejki si odite, jas kje se preselam vo vashata kukja, a koga kje se vratite kje vi ja oslobodam". Tatko mi go pogledna i nishto ne mu odgovori. Tashkata i majka mu se namestija vo nashata kukja pred nie da izlezeme. Gravcheto ushte se vareshe i ostana za niv, a nie zaminavme gladni. Zrnovskata reka nemashe tolku voda kolku tatko mi i majka mu solzi izronija koga si zaminavme.
Toa shto tovarivme vo kolata beshe mal del od ona shto ostavivme: nekolku tona gotov tutun za prodavanje, polni vizbi kompiri - i za prodavanje, i za jadenje, i za seme, ambari so zhita, pchenka i novata kukja napravena vo 1942 godina Se' ostavivme.
Okolu pladne portite na kukite pochnaa da se otvaraat i od kukite da izleguvaat koli so volska i so konska zaprega. Kolona od nekolku kilometri zaprezhni koli izleguvashe od seloto. Koga bevme nadvor od seloto, tatko mi se seti deka ja zaboravivme kosata koja beshe zakachena na edna shajka vo nedopravenata odaja. Jas, trinaesetgodishno, slab, visok, namesto preku most, se zatrchav na prevorok preku reka i stignav doma. Portite bea zatvoreni od novite domakini. Tropnav na portite i otvori majka mu na Tashkata i me prasha shto sakam. Jas edno shto ne znaev da i' kazham na grcki shto sakam, a drugo i zabite mi se tresea od strav, trgnav pa i' ja pokazhav kosata koja viseshe na zidot. Mi ja dade i zaminav.

GRCKITE BANDI NI GO OSTAVIJA SAMO MAGARENCETO ​

Kosata ja staviv na ramo i pak so trchene trgnav da ja stignam kolonata so kolite. Kosata ne beshe zglobena/sklopena i so vrvot beshe spushtena do zemjata. Pri shto sum ja udiral so peticite pri trchanjeto, od shto chustvuvav bolka a i peticite pochnaa da mi krvavat. Od strav za da stignam navreme ja podnesuvav bolkata, iako i samiot neznaev od kade doagja. Koga stignav do dzhadeto, vidov ostaveni koli po patot, na koi volovite ne mozhele da ja vlechat kolata od golemata tezhina, na koi trkalata i oskite im se skrshile...Semejstvata shto si gi ostavija kolite, trgnaa po patot ponesuvajki samo po nekoja chergichka i malite dechinja v race. Nekoi se vratija vo seloto. Koga gi pronajdov moite i stignav do niv, shto kje vidam: zapochnal grabezhot od bandata na Tashkata. Eden grk go trgashe bakarniot kotel od nashata koa. Tatmo mi mu se sprotivstavi na grkot, no ovoj se fati za pushkata. Majka mi go koeshe tatko mi da ostane miren i da zemat shto sakaat samo da spasime glava. Go zedoa kotelot i se fatija za magareto na brat mi koj im reche deka e zasebno semejstvo i deka za toa platil 5000 leva na Tashkata. Taka uspeavme da go spasime magarenceto.Eden den pred beganeto od seloto, grupa mladi momchina, naoruzhani so rachni bombi ne chekaa pred granica, vo sluchaj ako grckata banda pochnat da plachkat, ovie momchinja da pukat. I bash taka se sluchi. Bandata na Tashkata pochnaa da se povlekuvat, mislejki deka Bugarite doagaat da ni pomognat. Ja minavme granicata.
Preselbata e teshka, a osobeno onaa koga nikogash povtorno ne mozhesh da si ja vidish rodnata grutka. Kako i golemiot broj Makedonci od Belomorieto, taka i jas bev nasilno proteran od svojot dom vo Zrnovo.

Angel Shopoff ashopoff@pathcom.com, dated April 24 1997.
"VISTINATA ZA MAKEDONIJA BOLI"

 

[vone]

Шубашиќ сакал да исели 100.000 Македонци од Егејска Македонија


Душан Синадиноски, Детроит


Во почетокот на 1945 година сојузничките сили Британија, САД и СССР биле силно заинтересирани за иднината на Македонија. Но, не затоа што тие сакале да создадат слободна и независна Македонија, туку поради своите поединечни геополитички интереси. Затоа дипломатски служби на овие земји не само што биле во постојана и интензивна врска со владите на Југославија, Бугарија и на Грција туку тие една со друга се надмудрувале која од нив ќе успее да им го подметне на другите својот план. Како заврши таа дипломатска игра за иднината на Македонија? Она што останува несфатливо и ден-денеска е тоа што Иван Шубашиќ, тогашен министер на Федеративна Југославија, имал намера присилно да го исели целокупното македонско население од Егејска Македонија, за кое тој мислел дека брои околу 100.000, со што би се разрешило „македонското прашање“, што било голем проблем за развој на добрососедски односи меѓу Грција и Југославија.

Тие дипломатски надмудрувања за иднината на Македонија во овој период се многу убедливо опишани во дипломатските преписки кои во почетокот на 1945 година се вршеле помеѓу американските и англиските дипломатски служби. Тие дипломатски преписки за време на Втората светска војна биле шифрирани како тајна, но сега се достапни за јавноста и се дел од архивата на американската дипломатска историја, која се чува на Универзитетот во Висконсин.

Големите сојузнички сили, во принцип, не биле против создавање на македонската држава, но тие не се согласувале меѓу себе како да изгледа идната македонска држава. СССР ургирал за присоединување на македонските територии во состав на федерална Југославија, додека, пак, САД и Велика Британија не сакале соединување на македонските територии, затоа што тоа не и' било од корист на Грција. За да се спречи планот за соединување на македонските територии, главната дипломатска улога за иднината на македонската држава во свои раце ја презела Велика Британија. Впрочем, таа им диригирала на САД каков да биде нивниот став во однос на Македонија. Таквиот супериорен однос на Англија спрема Америка сигурно може да се види и во телеграмата што била упатена до американскиот државен департмент од Барнес, американски дипломат во Софија, на 26 јануари 1945 година, а со чија содржина била запозната и бугарската влада:

„Владата на Неговото величество не е на мнение да се одобри формирање ексклузивна федерација меѓу Југославија и Бугарија. Но, ние сме подготвени да се согласиме со федерација на сите балкански држави составена од сегашните сојузници и од нивните непријатели, а со можност за вклучување и на Турција во неа. Исто така, Неговото величество силно се спротивставува на создавање голема Македонија, во која би била вклучена и територијата под Грција, но ние сме подготвени да ја одобриме идната македонска држава во состав на Југославија… Неговото величество става до знаење дека секое присоединување на територија од Бугарија со југословенската федерална држава Македонија без согласност на ОН ќе се смета за акт за кој Неговото величество е со мислење дека бугарската влада нема право да го стори тоа“.

Оваа британска закана против соединување на македонските територии под Грција и Бугарија државниот департмент на Америка ја прифатил како свршен чин, иако САД биле со став дека желбата на локалното население треба да се почитува. Во телеграмата од 24 февруари 1945 година до британската амбасада во Вашингтон, американскиот департмент одговорил дека „САД се со позиција дека постојните предвоени граници на Југославија, Бугарија и Грција во однос на македонската територија треба да се почитуваат како полноправни и каква било нивна ревизија единствено може да се изведе со почитување на желбата на населението и со меѓународна поддршка, во рамки на повоената мирољубива поделба“.

Како што се гледа тука, САД во принцип биле да се почитува желбата на локалното население, но тие сепак попуштиле под притисокот на британската влада и го прегазиле принципот на сопствениот политички дух да се почитува желбата на народот, па и' дозволуваат на Британија да ја скрои политиката на Балканот по своја мерка. „Американската влада се согласува“, стои во истата телеграма, „со погледот на британската влада дека не постои легитимна база за поддршка на Македонија, било да е тоа за независна и самостојна држава, како дел од Југославија или пак дел од големиот словенски сојуз, да и' се даде територијата под Грција со објаснување дека таа територија е македонска“. На овој начин Велика Британија успеала да ја придобие Америка за да го заштити своето милениче Грција.

Овој британски притисок врз сојузниците, како и врз Југославија и Бугарија, силно го растресол југословенско-бугарскиот план за соединета Македонија во федерална Југославија. Британското политичко влијание врз иднината на Македонија и македонското население под Грција, за жал, успева да ја легитимизира поделбата на Македонија. Тоа се гледа кога тогашниот премиер на Југославија - Шубашиќ, на еден дипломатски прием му го објаснил ревидираниот југословенски план за Македонија на американскиот политички советник Александар Ц. Кирк, кој бил стациониран во Сојузната воена команда во Европа. Овој американски дипломат во телеграмата од 26 февруари 1945 година, која ја испратил до американскиот државен секретар, вака го опишал планот на Шубашиќ за Македонија: „Тој рече дека не е на мислење оти ќе постои неизбежен проблем со Македонија… Тој рече дека никој не ја оспорува желбата за слободна Македонија во Федеративна Југославија. Тој исто така објасни дека и Бугарија нема да се спротивстави на овој план, а тврдеше дека и прашањето со грчка Македонија нема да претставува поголем проблем. Тој рече дека во грчка Македонија живеат околу 100.000 Македонци, кои би ги иселиле во југословенска Македонија и така би се решил проблемот со Грција“.


http://www.utrinski.com.mk/?ItemID=3FBAEB47765FDA4ABB1854074FBBC776

 

[Македонеро]

Ете колку на Југославија и значела Македонија, а кај нас југоносталгичари еден куп.А на тоа негово Височество-аир да не видат пет негови генерации и да дае господ Велика Британија да се најде под вода!!!!!

 

[@cool@]

ПРОПАГАНДА
Гордост е да си Македонец во Егејска Македонија, но истовремено е и тешко секојдневно да им се спротивставуваш на грчките пропаганди, кои негираат сè што е македонско.Сепак, помина времето когасе правеа жестоки притисоци врз тамошното македонско население, а веќе од поодамна се прават чекори за афирмирање на македонското прашање во Егејскиот дел на Македонија.
Токму вака го почнуваме разговорот со македонскиот активист во Грција, господинот Трајко Пасоев. Во 1991 година тој го основал Македонското движење за балкански просперитет. Станува збор за прво македонско движење во Грција по Граѓанската војна, кое по дветри години премина во партијата "Винoжито".
Пасоев живее во селото Пожарско.(инаку гејците го преименуваа во Лутраки, кој сака да види каде се наоша тоа прекрасно македонско село моѓе да кликне на линкот http://www.loutrapozar.com/english/map.htm ).Бил член на Секретаријатот и на Македонското движење за балкански просперитет и на "Виножито".
Сепак, повод за разговорот со него е неговата книга "Историјата на македонското движење за балкански просперитет", во која преку историски податоци говори за неправдите кои Грците им ги вршеа на Македонците во текот на севкупната македонска историја.

ЗАПЛАШУВАЊА
"Бев издавач, основач на првиот двојазичен весник 'Зора' и сега ја напишав првата македонска книга, издадена во Егејска Македонија од Македонец, која говори за историјата на Македонија.Тоа е книга за современото македонско движење. Во неа ја опишувам историјата на моето село како пример за историјата на македонската територија и за останатите села во Егејска Македонија.

Имав дуќан за хемиско чистење во Соботско. Него официјално не ми го затвори
државата, но ги заплашија Македонците да не доаѓаат во дуќанот. А ме замразија и Маџирите и Грците зашто се борам против неправдите кои ги прават врз Македонците. Во моето село, кое е туристичко, има топла бања, па почнав да издавам соби под наем, и од тоа живеам. Голем дел од Македонците сè уште се плашат да излезат со мене на кафе за да не ги нападнат некои грчки агенти".

ПРОГОН
И покрај ваквата судбина овој Македонец ја продолжува борбата за македонско-
то прашање."Во Грција - објаснува Трајко Пасоев - секоја година излегуваат стотици изданија за македонското прашање,но онака како што ним им одговара. За жал, има и телевизиски и радио станици и весници кои нè напаѓаат.
Во оваа книга јас се спротивставувам на целата непријателска пропаганда за Македонците. Пишувам и за прогонот за време на Граѓанската војна во Грција. Грците не им дозволуваат на Македонците по род да се вратат на своите огништа. Тоа го направија само Грците по род.
Истражував како се формирал грчкиот род и потврдувам дека современата грчка
нација нема врска со античките Грци. Тие не треба да ја користат хеленската историја. Грчкиот јазик е меѓународен, не е национален јазик.И ние Македонците можеме да го користиме грчкиот јазик, но не треба да се сметаме за Грци. Грците не ги сакаат Македонците, и наместо нив носат Маџири од Мала Азија и од Кавказ за да нема македонско малцинство во Егејска Македонија".
За изјавата на грчкиот премиер Куроманлис дека е Македонец, тој вели дека Куроманлис на вистина живее на македонска територија, неговата баба била Македонка. Но, вели дека Караманлис треба да се изјасни дали е Македонец
по територија или, пак, по националност.Авторот на книгата потенцира дека никој финансиски не му помогнал за да ја издаде, поради стравот од грчката политика кон ваквите изданија. Книгата ја издал со свои финансиски средства и верува дека дел од нив ќе ги надомести со нејзината продажба, но и ако тоа не се случи, битно му е да успеево својата борба за поправање на грчките невистини.
Сепак, верува дека еден ден ќе успее во она што го прави, да му ја докаже на светот вистината за Македонија и за Македонците и дека Македонците не само во Егејска, туку и во другите делови на Македонија, ќе бидат признати како Македонци и дека ќе ги добијат своите права. Но, сепак борбата треба да ја извојуваат самите Македонци.
Пишувам за неправдите кои се правеа врз македонскиот народ, за нивните маки, за лагите кои Грците ги кажуваат за нас Македонците. Мојата книга е негација на тоа што тие го кажуваат. Му се посветувам на периодот на Кирил и Методиј, цар Самуил, пишувам за оформувањето на македонскиот јазик, за тоа како се однесуваа Византијците кон Македонците итн.
За сè тоа имам документи од грчката архива, за да не речат Грците - еве твоите документи се од Македонија. Тоа се нивни документи", вели авторот на книгата Пасоев.
Книгата, како што објаснува Пасоев, изглегла од печат пред одреден период и сè уште не е јавно промовирана.
"Но, знам - вели тој - дека ќе ја побараат многу луѓе.Оние кои ја прочитаа им ја
препорачуваат и на други,така што верувам дека таа ќе ја доживее судбината истокако и весникот 'Зора'. Весникот почна да излегува со тираж од 500 примероци и на крај се зголеми на 3.500.
Освен Македонците, него го бараа и нашите непријатели". За животот во Грција вели дека му станал потежок откако почнал да се занимава со македонското прашање.

Фотографијата е само да ја погледнете преубавата природа на Пожарско.

http://sh.efactory.pl/Makedonija_(Gr%C4%8Dka)

 

[akirca]

во право си Македонеро
во иднина нашите деца да не ја знаат како Велика Британија туку како потопена Британија

 

[@cool@]

Сношти доје Марко
од Прилепа града
Шо донесе Марко ?
Крадена девојка
на пато најдена
без пари купена.


ДЕВОJКА си оди,
босилок остави,
на друшки се моли :
« Друшки, верни друшки, «
и моjо босилок
да го повадите
на утро со роса,
на вечер со слзи. »

АJ да оjме, лудо, планина,
ти дрва да си набериш,
jaс цвекja да си набера. »
Мома ja змиja кaснало,
лудо си нога посекло.
Мома си доjде на кола,
лудо си доjде на коњa.
Мома кладоа под црква,
лудо кладое над црква.
Мома излезе трендафил,
лудо излезе јаболко.
Растиле шо ми растиле,
врв со врв ми се станале.
Кучка му мајка машчеа
отишла си ги посекла.


РАНИЛА мома билбилче,
ка го ранила, ранила,
дојде време и коа
момата да се ом’же.
Викна билбил да плаче :
« О леле, леле ду Бога, «
дека ме мене оставаш.
— Молчи, не плачи, билбилче,
јаска тебе не оставам ! »

«ПУШЧИ ми ја, бабо,
мори, бела Тодора,
да ојме двата, бабо,
двата на лозие.
— Ка да ти ја пушча —
млада Тодора,
ај вие двата не сте
толку роднини.
— Ако ја гибна, бабо, — ,
мори, со рака,
раката, мори бабо,
да ми се скарши. »
Отишле шо ми отишле,
до пол ми пато отишле,
за десна рака а фати,
слатко на јусте а баци.

САДИЛА мома крај море лозие,
ко шчо садила, така плакала :
« Еј, море лозие, дај бело грозие, «
јаска те сада, кој ке те копа,
кој ке ти бери белото грозие ?
Немам сестрици за да ти берат
твоето бело и благо грозие,
немам и братја за да ти пијат,
за да ти пијат ројното вино,
немам и татко за да ти пие,
за да ти пие лута ракија.

ЈАСКА ке излеза
млади комита,
кавга ке отвора,
кукја ке затвора.
Моио ми татко
— старата бука.
Моата мајка
— темната магла.
Моата жена
— тенка малинхера.
Моите деца
— дробни патруни.
Моата сестра
— острата сабиа.

 

[@cool@]

Населението во 1912 година во Мегленскиот дел- БЕЛОМОРСКА МАКЕДОНИЈА , го сочинувале МАКЕДОНЦИ, ВЛАСИ,ТУРЦИ и ЦИГАНИ.

 

[Free_the_net]

Грците треба да бидат запалени живи за тоа што ни го направија нас, на наша земја.
Такви терори и ужаси имаат доживеано тие луѓе(тие што биле преживеале) да не можат да се опишат.

Луѓе не правете ја истата грешка, учете од историјата.
Свртете се кон економијата, заборавете ја политиката.
Ние не можеме повеќе насилно да си го вратиме нашето но можеме економски.
Ако ни проработа економијата како што треба можеме да направиме Грците да зависат од нас економски. Ова можеби сега засега е утопија но не е невозможно.
Тоа пробаа да ни го направат Грците со многубројните компании и корпорации и не тераат да зависиме од нивните производи.

 

[Славјански]

Ништо не е невозможно, само треба во умот на Македонците да се всади поздравот, ќе се видиме во Солун.

И око нема да ми трепне на прва прилика сите тие доселници кои ја узурпираа Беломорска да ги отерам назад у три лепе од кај што дошле, притоа не набодувајќи ги на бајонет, не вадејќи им ги ноктите, не сечејќи им ги ушите, не силувајќи им ги жените, ние не сме исти како нив.
Ние си ја сакаме и ќе си ја вратиме беломорска.
И Југославија беше идилична земја со многу јака економија и војска и на нејзе и помина рокот, како кондом ја фрлија.