Писмо од братот на Мара Бунева, Борис Бунев, од 1945 г

[Misirkov]

Пренесено од "Фокус" бр. 612, 23 март, 2007 година, стр. 34-36 (весникот писмото го има прикажано и фототипно)


" Почитуван г. министре,

Во текот на септември 1941 година, заедно со семеjството, сопругата и синот, се преселив во Скопjе, при што од Софиjа jа пренесов сета покуќнина.

Немаjќи сопствен дом, бидеjќи моите родители живеат во Тетово, од чиновникот за државни имоти ми беше определено да живеам во куќата на ул. 248 бр. 6, во коjа jа сместив сопствената покуќнина. Порди настаните на 8-ми септември 1944 г., го напуштив Скопjе без да jа изнесам покуќнината и заминав за Софиjа. Причините поради кои jа напуштив татковината Македониjа, ќе ги изнесам подолу.

Поради различните патишта по кои одев за слободата на Македониjа, денес сум определен како неподобен жител на татковината..., иако постоjано живеам со убавата мисла дека ќе ми биде дозволено да живеам во Македониjа и да бдам полезен. ...

Тоа мое решение да живеам во Бугариjа е привремено и ми налага да си jа соберам покуќнината. Домашните ми jавуваат дека во куќата во коjа се наоѓа покуќнината се вселило службено лице, кое одбило да ги пpедаде работите. ...

На почетокот на молбата ветив дека ќе ги изложам причините поради кои ги напуштив Скопjе. Бев загрижен за навлегувањето на Љотиќевците и Дража Михаиловичевите вооружени групи, за кои имаше сведоштва дека се веќе во Сурдулица и второ, ако останев во Скопjе, ќе требаше да се потчинам на германските воjски.

Од Љотиќевците и Дражамихаиловичевците се плашев дека како стар борец на ВМРО ќе посегнат по мене, а на Германците не сакав да им служам.

Треба да ви раскажам за следното:

Неколку денови пред бугарските воени и административни власти да jа напуштат Македониjа, во кабинетот на обласниот директор Тома Петров, на состанок бевме повикани неколку граѓани.

Обласниот директор ни рече дека бугарската влада му наредила да свика состанок со видни граѓани и да основa 'привремена македонска влада' под покривителство на германската воена команда и германскиот конзул во Скопjе, и таа влада треба да jа обjави автономиjата на Македониjа.

Сите присутни требаше да се изjаснат. Jас прв се jавив за збор, и буквално го кажав следново:

' Господине директоре, не во 11 часот, туку сега земете го телефонот и соопштете им на министрите, да им jа ебам маjката, зошто ни советуваат да jа обjавуваме автономиjата на Македониjа. Ние тоа нема да го направиме.

Господине директоре, вие не водите сметка дека меѓу нас нема пpедставници на тие што имаат право да зборуваат, тие што се по планините. Вие ли сте врската со нив, со тие што утре ќе влезат со оружjе в рака во градот? Тие со право ќе кажат: кои сте вие да основате привремена влада на автономна Македониjа без нас да не прашате? Вие ли, кои цели три години танцувавте во воениот клуб, вие ли имате право на такво нешто без да сте ополномоштени од нас, кои во тоа време бевме во планината и водевме борба со бугарските и германските власти? ...Затоа господа предлагам понатаму да не дебатираме по ова прашање. '

Господине министре, моjот став по ова прашање им беше познат и на германските воени власти и на германскиот конзул, и го ризикував животот во Скопjе поради повлекувањето на бугарските власти.

Некоj би прашал: а зошто не отиде в партизани? На тоа прашање, еден човек како мене би можел кратко да одговори: немав гаранциjа дека ќе бидам примен од нив, ниту пак сакав да бидам смешен и да се определувам во последната минута за да се наредам до тие што со месеци беа по планините. ...

Великобугарин сум до толку, до колку сум можел да имам право да живеам во сопствената татковина Македониjа, слободен и невознемируван. За слободата на Македониjа сум се борел против великобугарството, за што во Бугариjа сум бил осуден на смрт и сум лежел во затвор 5 години и 4 месеци.

Ако бев великобугарин ќе се согласев на државна служба во Скопjе коjа настоjчиво ми беше нудена. Ако бев великобугарин, барем на едно државно собрание во Македониjа ќе говорев. ќе пишував во весниците за великобугарството...

Ако бев великобугарин, немаше да ги одбегнувам прославите и банкетите, иако сум бил специjално канет....

И наjпосле, ако бев великобугарин, ќе отидев на приемот во општината организиран од цар Борис. Упорно бев покануван да присуствувам, но откажав и не отидов. Тоа ќе го потврди и г. Кирил Жерновски, коj во своjство на помошник на кметот имаше наредба да ме покани.

И кога официjалните органи ми составуваа белешки дека одбегнувам од тоа, им одговарав:

'Додека бугарските власти jа сметаат Македониjа за своjа колониjа, jас не сакам со присуството да го потврдувам тоа'. ...

Како член на В.М.Р.О. Да, таков бев, и имав престапи против бившото Кралство Jугославиjа. Титовата Jугославиjа и Федерална Македониjа не можат и не треба да бараат сметка од тие кои по своjата идеологиjа се бореле против Кралска Jугославиjа. В.М.Р.О. и неговите членови не водеа борба против новата демократска Титова Jугославиjа.

Почитуван г. министре,

Интересно е да наредите едно сеопфатно истражување на моjата деjност од 1941 г. до 8-ми септември 1944 година...И ако се докажат моите полезни работи во Македониjа, да наредите да ми се врати покуќнината според приложениот список, за дa останам со добри чувства кон управителите на моjата татковина Македониjа во коjа мечтаам да живеам.

Со почит кон вас и за доброто на моjата татковина Македониjа

Софиjа 15 октомври 1945 година
Со почит,
Борис Бунев "

 

[Bratot]

Da,da i ja go citav toa!

Aj koga ke imam vreme ke pravam sken na pismoto od vesnikot,pozdrav

 

[The Blob]

Oва им гo препорачувам да го прочитаат вечните јадачи на лајна, без разлика дали се македонци, и дали јадат лајна во смисла: седи бе таа бугарка била,трте мрте; или бугари, кои си се залажуваат дека е бугарка, и јадат лајна самите залажувајки се.

Респект до Мисирков

 

[Силен]

Ne samo sto ja napravija bugarka tuku pisuvase i deka bila prostitutka. Na ludiloto mu nema kraj..

 

[Мишелинка]

И пак да ме испоплукате кога велам дека оние „Македонцине” што ги тепаа луѓето кои што положуваа цвеќе на гробот на Мара Бунева - се само обични србомани од кои повеќе или помалку страда цела Македонија.
Страшно!

 

[Misirkov]

1. "Комитите" што ги истепаа побугарените Македонци (а тоа беше провокациjа на бугаската влада опреку "ВМРО-БНД") не се никакви србомани, туку се баш Македонци. Работите се збркани, зошто излегува дека погрешни луѓе погрешни идоли слават/напаѓаат. Но тоа не е темата.

2. Мара Бунева општела сексуално со Прелиќ, со Ванчо Михаjлов и со многу насилнички ликови, неприjатели на Македонскиот народ. Тешко е да се проникне во мотивите дали односите биле од чисто сексуална природа или имало "патриотски" мотиви. Било како било, ни тоа не е темата, ниту пак историската наука треба да се бави со сексуалниoт живот на Мара сем во тангента на други собитиjа да jа опише нивнта улогата, доколку таква имало.

3. Борис Бунев е член на ВМРО на бугарската иснталациjа наречена Ванчо Михаjлов. Ванчо до 1933-34 год. бил Македонец со "антички" погледи иако му баjги му мрдал газот, додека подоцна не се продал целосно на Бугарите. И во неговата организациjа има национално-свесни Македонци, за што пишуваше Александар Донски преку наjдените документи од архивата на МПО во кои тие тврдат дека се потомци на Александар Maкедонски.

Колку е Борис Бунев национално свесен Македонец е очигледно од писмото. Не им се придружил на бугарските окупатроски власти и иинституции, не "лижел" за време на окупациjата, a го изложил животот на ризик откако Бугарите се повлекле.

Она што мене ме заинтригира е дека Борис ги дисквалификува нападите врз него, а истовремено удира директно во бугарските лаги на сосема друго поле. Имено, Бугарите, ни срам ни перде, тврдат дека нивната окупациjа на Македониjа е чисто нa анти-комунистичка и анти-српска основа, a не грабање на териториjа.

Борис Бунев спасувал Македонци-левичари од бугарските казамати, но спасувал и Срби и посрбени Македонци! Еве што вели:

" Ако бев непрогресивен елемент, немаше да молам и да давам гаранции за ослободувањето од затворот на неколку десетици прогресивни младинци. Тоа го знае цело Скопjе. Тоа го знае и г. Стамат Дуковски чии деца беа олободени.

Aко бев антипрогресивен елемент, немаше да му одговорам на обвинителот од Воениот суд дека ќе сведочам за судените прогресивни елементи зошто 'има нешто убаво во нивната борба'.

Ако бев антипрогресивен елемент немаше да застанам на страната на жителите на с. Вратница, селаните можат да го потврдат тоа, и откако полициjата безчувствително истепа неколку вратничани, да и обjавам воjна на полициjата. ...

Jас успеав да jа издеjствувам слободата на мнозина мои сограѓани. И може да се утврди дека сите работи сум ги извршил без каква и да е материjална придобивка.

Па коj ги спаси Сане Jаjчар, Гоко Михаjловиќ, Кочо Богоевиќ, Урош и Владо Парлиќ, Сима Моjсиќ, Гojко Ристиќ од Скопjе, Милан Ристиќ од Скопjе, илегалните младинци од Врање, свештеникот од Сурдулица и др. и др.? "

 

[дуле узунов]

Борис и Милко Буневи – кр'вта не става вода

Племенник'т ј Милко Бунев, син'т на Борис Бунев, нејнијат брат, обв'рзал ја с'с средите на ВМРО, свидетелства 75 години по-к'сно за Мара пред б'лгарската преса. Когато чува за зверските м'ченија на зад'ржаните студенти, Мара Бунева веднага заминава за Скопие с една единствена цел - в'змездие. Когато комитите ја посочили за изп'лнител на прис'дата над Велимир Прелич, тја тр'гва, без да се обади на близките си в Б'лгарија.

Борис Бунев следва в Т'рговската гимназија в Солун. Обучението е изклјучително добро, вклјучва с'временни икономически и хуманитарни дисциплини и нјаколко езици в зад'лжителната си програма. Учебното заведение дава плејада б'лгарски банкери. През Междус'јузническата војна б'лгарските војски се изтеглјат от Солун и Борис Бунев тр'гва с тјах за Софија. Там зав'ршва военната академија, става кавалерист в коннија полк на царската гвардија, участва в битките за Обединението ни.

Изправен пред трагедијата на родината ни след Ньојскија договор, Борис напуска армијата и влиза в'в ВМРО, за да стане един от инструкторите на организацијата. Заселва се в Пиринска Македонија по настојаване на ВМРО. И след см'ртта на сестра си Мара, Борис Бунев участва активно в'в всички акции на организацијата. През 1934 г. е ос'ден като член на ВМРО след преврата на Кимон Георгиев и Дамјан Велчев. Прис'дата си излежава в Софијскија централен затвор. Освободен е през 1939 г. с обшта амнистија.

След налагането на комунистическата власт, Борис Бунев е зад'ржан и отвлечен в незивестност на 10 септември 1944 г. С'пругата му разбира през много перипетии к'де е затворен. Следва изселване за семејство Буневи и заточение в Белене за Борис Бунев. Тој е пуснат на свобода през 1953 г. с групи оцелели политически затворници след см'ртта на Сталин. Буневи ште живејат като мнозинството б'лгарски м'ченици на комунистическија режим десетилетија. Без адрес, в мазетата и таваните на пријатели и непознати, без право на работа и следване.

Син'т на Борис Бунев бјага от Б'лгарија през 1974 г. Заселва се в Америка, к'дето се запознава с Роналд Рејг'н. През к'сните 1970-те б'дештијат президент на САшт организира граждански групи с'мишленици и локални политици за кампаниите си. Милко Бунев се вклјучва в движението "Граждани за Рејг'н" и работи в регионалнија екип на Роналд Рејг'н в Детројт. През 2001 г. в'зрастнијат наследник на старија македонски борчески род се завр'шта с'с с'пругата си в Б'лгарија.
http://http://point-of-view.org/cat3.php?id=90

 

[Misirkov]

...Там зав'ршва военната академија, става кавалерист в коннија полк на царската гвардија, участва в битките за Обединението ни. ...

През 1934 г. е ос'ден като член на ВМРО след преврата на Кимон Георгиев и Дамјан Велчев. Прис'дата си излежава в Софијскија централен затвор.

Interesno, 99% od tie shto se narekuvaat Bugari, znaat za grobot na Mara Buneva, no ne znaat deka grobot na bugarskiot car Shishman e na teritorijata na Republika Makedonija.

Da se chudi chovek zoshto gi nema plocha da postavat, nema panihidi, nema organizirani poseti, nema lazhen bugarski patriotizam od lazhnoto "vmro"...?

VMRO se borelo za obedineta Makedonija, duri ni za vremeto na bugarskata instalacija na Vancho Mihajlov ne mozhele da go smenat toa narodno moto, a ovie pishuvaat deka se borel za obedinuvanje na Bugarija.

A koga kje razmislam, nema ni pametna plocha ni za "skopsko-bugarskiot" car Konstantin Tihi... ))

 

[дуле узунов]

Interesno, 99.99% od tie shto se narekuvaat Bugari, znaat za grobot na Mara Buneva, no ne znaat deka grobot na bugarskiot car Shishman e na teritorijata na Republika Makedonija.

.

Ами јас не знам. За кој Шишман става дума? За Михаил ІІІ Шишман или Иван Шишман? Доколкото знам, првиот е загинал до Кьустендил (во битка со Стефан Душан), а вториот е убиен во Никопол од турците. Може да е офтопик, ама дај податоци...

 

[Elemag]

Interesno, 99.99% od tie shto se narekuvaat Bugari, znaat za grobot na Mara Buneva, no ne znaat deka grobot na bugarskiot car Shishman e na teritorijata na Republika Makedonija.

...Мисирков, молја ти се брате! За кој цар Шишман става дума? Честно и аз сега научавам за това нешто. В Т'рново на Царевец сега правјат костница на б'лгарските царе. Сигурно знаеш - в'зстановиха ц'рквата Св. Четирдесет М'ченици построена от цар јоан-Асен II. Наскоро препогребаха цар Калојан, а доколкото знам в'рвјат усилени преговори с Г'рција да им дадем нјакакви техни документи а те да ни дадат костите на цар Самуил и цар Иван-Владислав, но това за Шишман от теб научавам. Кој от всички Шишмановци е това?

 

[Васил]

Михаил Шишман

Interesno, 99.99% od tie shto se narekuvaat Bugari, znaat za grobot na Mara Buneva, no ne znaat deka grobot na bugarskiot car Shishman e na teritorijata na Republika Makedonija.

The battle at Velbuzhd (Kjustendil), in 1330:

"... В с'бота на 28 јули 1330 г. в ср'бскија лагер наст'пило голјамо оживление; всички се готвели за бој. Б'лгарите били пр'снати далеч по околностите и Михаил, заблуден от все оште прод'лжаваштите от страна на с'рбите преговори, с'всем не очаквал боја в този именно ден. [29] Изведн'ж на пладне с'рбите се показали в п'лен боен ред. В цент'ра били оставени 300 (според Никифор 1000) тежко в'ор'жени немски конници. ... Всичко това с'здало в редовете на б'лгарите ужасно смуштение. Цар Михаил употребил всичко да в'зстанови ред в'в војската си, но при б'рзија натиск на с'рбите било вече к'сно. Храбро се сражавали непријателите с копија, мечове и стрели и в'лните на Струма, на брега на којато ставала тази страшна битка, почервенели от кр'в.

Начело на отборна дружина се сражавал и 18-годишнијат кнјаз Душан. Б'лгарите почнали да бјагат. Бојнијат кон на царја се сп'нал, сам царјат паднал на земјата, наранил се силно и бил убит от преследваштите го с'рби. Трупа му турили на кон и така го закарали пред кралја. [30] Б'лгарскијат лагер цјал бил превзет, болјарите пленени, а простите војници били само обезор'жени и после като едноплеменници и едноверци били пуснати да се в'рнат по домовете си. Изпратените за храна и фураж б'лгари, като видели бјагството на своите, избјагали да се спасјат по нај-близките п'тишта. При залез сл'нце цјалото поле било покрито с трупове, чието погребване не било лесна работа. Само езичниците татари не били погребани. Так'в бил крајат на знаменитата битка при Велб'жд.

В неделја след изгрев сл'нце довели при кралја прекрасни бојни коне и му показали богати царски и болјарски с'кровишта; самите болјари, в'рзани в'в вериги, в'рвели след тјах. Те оште не вјарвали, че царјат им е м'рт'в. Но когато кралјат заповјадал да им покажат трупа, те всички се разплакали. По тјахна молба покојнијат цар бил погребан в Нагоричинскија манастир."

(p. 342-343 from: Константин Иречек, "Историја на б'лгарите", chapter 19. http://www.promacedonia.org/ki/ki_19.htm)

A koga kje razmislam, nema ni pametna plocha ni za "skopsko bugarskiot" car Konstantin Tihi... ))

Constantine Tih was half-Serbian:

"След см'ртта на Калиман II болјарите се с'брали на с'бор, за да изберат нов цар. Избор'т паднал в'рху с'рбина Константин — син на Тих и внук на Стефан Неманја, [1] храб'р и умен човек, чиито наследствени владенија се намирали близо до Софија, в подножието на Витоша. За да запази наследственото си право, тој се оженил за д'штерјата на император Теодор Ласкарис, внучката на Асен II, и приел името Константин Асен. [2]

(p. 315 from К. Иречек, chapter 18. http://www.promacedonia.org/ki/ki_18.htm)

 

[nikos]

~за Елемаг и Дуле : Естествено става дума за Михаил Шишман. Пада убит на бојното поле крај Кјустендил през 1330 г. Не е известно с'с сигурност к'де е погребан. Манастир'т в Македонија е една от версиите. Според друга теорија е погребан в епископската черква "Св.Георги" от ХІІ-ХІІІ век, којато се намира в Кјустендил.:helou:

~ за Мисирков : В б'лгарската историја се посочва че Константин Тих е скопски болјарин. Какво мјасто има в македонската историја и тој ли е наш "обшт" цар като Самуил или понеже е царувал в Т'рново си м'лчите за него. Как не сте се сетиле досега - првиот "македонец" на бугарскиот престол. Па дигнете му споменик во центарот на Скопие и вместо на Мара Бунева ке одиме там...:smir:

~ за Васил : Иречек, а ? Нешто по достоверно нјамаше ли ...:nesum:

 

[ВЕЛИКА СЛАВИЈА]

Oва им гo препорачувам да го прочитаат вечните јадачи на лајна, без разлика дали се македонци, и дали јадат лајна во смисла:
седи бе таа бугарка била,трте мрте; или бугари, кои си се залажуваат дека е бугарка, и јадат лајна самите залажувајки се.

Респект до Мисирков

А бе овде муабетов е за братот на Мара Бунева а не за нејзе. А инаку и самиот тој во сопственото писмо потврдуват колкав"патриот" бил. На крајот зошто дедо ми не бил поканет на прием кај Борис? Дека кога (како што пишит самиот одел на балој и приеми "без желба да се покорит", дедо ми се тепал по планините за својата татковина Југославија во чијшто дел (Македонија) денеска се појавуваат и такви (како што велиш ти) "јадачи на лајна" кои од тие "ненамерни" слуги на окупаторот прават јунаци. Па не свати дека човекот само сакал да си ја земит покуќнината и зато (како и на претходната власт), се лижел и го наведува својот придонес за слободата. Aко ти сметаш дека такви танчери на балови ко него имет придонес, оди негде кај што добрите тетки и чичковци во бели мантили ќе ти дадат соодветна помош.:bip:

 

[Insomniac]

:pos2:

~за Елемаг и Дуле : Естествено става дума за Михаил Шишман. Пада убит на бојното поле крај Кјустендил през 1330 г. Не е известно с'с сигурност к'де е погребан. Манастир'т в Македонија е една от версиите. Според друга теорија е погребан в епископската черква "Св.Георги" от ХІІ-ХІІІ век, којато се намира в Кјустендил.:helou:
~ за Мисирков : В б'лгарската историја се посочва че Константин Тих е скопски болјарин. Какво мјасто има в македонската историја и тој ли е наш "обшт" цар като Самуил или понеже е царувал в Т'рново си м'лчите за него. Как не сте се сетиле досега - првиот "македонец" на бугарскиот престол. Па дигнете му споменик во центарот на Скопие и вместо на Мара Бунева ке одиме там...:smir:
~ за Васил : Иречек, а ? Нешто по достоверно нјамаше ли ...:nesum:

Jавете навреме ако одите кај мара бунева да ви запалам свеќа.

 

[Бате Недев]

Мисирков, добре ли са jа реставрирали црквата "св. Георги" в Старо Нагоричене - Кумановско? Попаднах на некакви планове за ремонт
Предполагам за това говориш, дека е гробот на Михаил ІІІ Шишман

Никос, колкото држави тогава, толкова и версии -
србската - при сражението коньат на Михаил Шишман „сплел крака", царот паднал и „сокрушил тјалото си" (т.е. пострадал тежко), и притичалите србски воини го убили с мечовете си. След това го качили на друг кон и го закарали пред кральа, којто прольал слзи пред трупа на Михаил Шишман, но не пропуснал да го укори, че предпочел воjната пред мира. Под влиjание на този разказ в србските летописи се поjaвило и тврдението, че цар Михаил Шишман бил убит от рaката на Стефан Дечански.

Б`лгарската версиjа - основата е текст от Григориј Цамблак - „Блгарскијат цар беше заловен от србски воjници и заведен при царевија син Стефан (Душан), проjaвил тогава в битката гольaма храброст, и там бе лишен безславно от живота си."