- Член од
- 28 декември 2015
- Мислења
- 3.913
- Поени од реакции
- 6.387
А што мислиш за позицијата на Ричард Докинс кој иако атеист, се смета себеси за "културен Христијанин"?Немам некаква афирмативна теорија за било што. Јас сум како духот на неверувањето, истиот оној кој му се јавува на Фауст. Способен сим да разградам било каков наратив, но немам со што да го заменам разграденото. Ако имам некоје стојалиште, може да биде наречено радикален агностицизам. Мислам дека живееме во епистемолошки затвор, односно дека нашите сетила и нашиот ум не ни овозможуваат контакт со некаква "вистинска" реалност. Не верувам во Бог, не верувам во науката, не верувам ниту во неверувањето. Кант го има поделено светот на свет по себе, и свет за нас. Тој сметаше дека науката дава отчет само за светот за нас, но сепак веруваше дека можеме некогаш да имаме увид во светот за себе, преку Доброто и Убавото.
Јас ни во тоа не верувам, осудени сме на нашиот епистемолошки затвор во кој си измислуваме приказни за да го истуркаме денот. Некои од тие приказни се пологични, некои се смешно глупави и навистина е потребен leap of faith за некој да ги прифати. Самиот тој leap of faith нема никакво значење настрана од човекот кој го прави, нема никава вистинита вредност. Како што велеше премудриот Ниче во своета напомена за магарињата, нашата желба нешто да постои не е никаков доказ за постоењето на тоа нешто.
Може leap of faith нема инхерентно значење само по себе но имајќи го предвид христијанството како општествена сила не може да се занемари значењето на верата во реалноста.
Автоматски споено мислење:
Вистинито е за мене, дали е објективно вистинито и постојат епистемолошки алатки тоа да се дознае = не би знаел.Би знаел бог (кој и да е од илјадниците) ако постои. Но постоел или не, ти (ни јас, ни никој од над 8 милијарди) тоа не го знае.
Аха, за тоа ништавило зборуваш, ок. Значи според тебе и твоето „не верувам дека е така“ станува повеќе вистинито?
Assumption Is The Mother Of All Fuckups.