Ова се прашањата и наративите кои ќе бидат актуелни и после избори.
Сефер, уште еден албански националист завиткан во граѓански целофан, кој сега е на страна на ДУИ, ги претставува доминантните албански гледишта.
Во принцип, се сведува на тоа дека мнозинството Македонци се албанофоби, а секој македонски патриотизам, национализам е штетен за државата и против Албанците. Додека албанскиот национализам е граѓански, европски, прогресивен за државата.
Па така, ако мнозинството Македонците се против Преспанскиот договор, оној за добрососедство со Бугарија, францускиот предлог, Албанците, преку нивните политички претставници, имаат право, дури и обврска да се одбранат себе и државата, регионот, Европа, светот, од македонскиот национализам и да спроведат договори, одлуки, за кои мнозинството Македонци се против и кои што задираат во нивен идентитет.
Двете албански коалиции, потпишале договор дека нема да бидат дел од влада, која веднаш нема да ги направи уставните измени. И тоа не уцена, не е антимакедонска реторика, антимакедонско делување. Скоро сите нивни интелектуалци, вклучувајќи го и Сефер, застапуваат такво гледиште.
А сето тоа беше дел од планот да се изолира ДПМНЕ и да се формира влада без партија/партии кои имаат најголема подршка од Македонците и тоа беше легитимно, како и 2016 година и се што се случуваше потоа без подршка од мнозинството Македонци.
Е сега, откако станува јасно дека ДПМНЕ не може да се заобиколи, меѓудругото и поради таквото делување на албанските партии, па Македонците се групираа околу ДПМНЕ (но и Левица и ЗНАМ, кои имаат и пооштра реторика), мора да се спасуваат Албанците со ДУИ во влада.