Ја потполно се слагам со тебе и со другар Витгенштајн. Само сакам да кажам дека кога се поставува прашањето за смисла на животот, луѓето не размислуваат во контекст на што е логички исправно (ако беше така немаше да го поставуваат прашањето воопшто), туку од старт тргнуваат со некоја телеолошка заблуда од типот "ја сум овде за да направам нешто па да ме земе госпот во рајот, да се просветлам, да се расветлам" и слично.
Како само ти текна, да си ебеш пиперот. Значи се чувствува. Супер...Хахахахахахах ме изнасме, Љубовта не се разбира бе торко...се чувствува
но бидејки не е така сите имаме One way ticket...А ти мислиш дека чувствуваш(пази ова е трик прашање)?
Од каде ти е чудната идеја дека сакам да влезам во идиотска дискусија со тебе? Не разбра ниту збор од тоа што го напишав, и продолжуваш да го дрвиш дека Љубовта се чувствува, дека Светлоста се доживува, бла бла бла...
Никој не те ни тера ...Од каде ти е чудната идеја дека сакам да влезам во идиотска дискусија со тебе? Не разбра ниту збор од тоа што го напишав, и продолжуваш да го дрвиш дека Љубовта се чувствува, дека Светлоста се доживува, бла бла бла...
Девет наутро е, навистина немам воља да се соочам со твојата духовна логика...
Твоето мислење има смисла,но ја би додал, еве ќе го земам твојот пример со автобусот,дека на некој начин се *возиме* не знаеме дали автобусот е исправен (нов или стар) и седиме да речеме во кабина во која има прозорчиња низ кои може да видиме што се случува,а низ некои не(замаглени според мене сами треба да откриеме да видиме,на некој начин да преддвидиме што се случува надвор,а има и некои да речеме *отворени* низ кои јасно ни се подредени некои гледишта низ кои можеме да перцепираме и да предвидиме некои работи.
