Старец Паисиј Светогорски

[Изгрев]

Наскоро канонизиран светец.Животот го посветува на Бога и луѓето. Многумина се оние кои се воодушевени од неговите поуки, за многумина е причината која ги освестила и насочила по патот кон Христа. Светец кој живееше до пред 20 години, со многу живи сведоци денес за неговата мудрост и светост.
Темава ја отворам со цел да се постираат негови поуки, текстови кои ви оставиле впечаток.

Да се живее со вратоломна брзина
Луѓето постојано брзаат, трчаат. Во еден момент треба да се овде, во друг-таму, а во трет уште подалеку; за да не заборават што имаат да направат, треба се да бележат. Во толкава забрзаност добро е што воопшто знаат како се викаат! …Не се познаваат веќе ни самите себеси. А како и би се познавале? Зар е возможно да се огледаш во матна вода? Бог нека ми прости , ама светот стана права лудница. Луѓето не мислат на вечен живот; само бараат се повеќе и повеќе материјални добра. Затоа не наоѓаат мир, и непрестано некаде брзаат.

За среќа, постои и оној другиот живот. Кога луѓето во овој живот би живееле вечно, тоа би бил најголем пекол. Кога под ваков стрес би морале да живеат осумстотини-деветстотини години, како што се живеело во Ноевото време, тоа би било едно големо мачење. Бидејќи некогаш се било едноставно, а се живеело долго да би се сочувало Преданието. Сега се случува она што го вели псалмот: Дните на нашиот живот се седумдесет години, а ако сме крепки и до осумдесет години; и повеќе време од нив се во труд и болести. Седумдесет години е само онолку колку луѓето да ги згрижат своите деца.

Еден ден дојде во мојата келија еден лекар од Америка, и почна да ми кажува за тоа, како се живее таму. Луѓето се таму како машини; по цел ден работат. Секој член од семејството треба да има свој автомобил. Потоа, дома, за да секому биде по воља, треба да постојат барем четири телевизори. Се повеќе работат и се повеќе се заморуваат, како би заработиле повеќе пари, па за да можат да речат како се средени и среќни. Но каква врска има тоа со среќа? Таков живот полн со напнатост, во непрестана трка, не е среќа, туку пекол. Што би правела ако живееш во толкаво растројство? Кога целиот свет би морал да живее таков живот, јас тој живот не би го сакал. Кога Бог би им рекол на овие луѓе: “Нема да ве казнам поради начинот на кој живеете, но затоа ќе ве пуштам да живеете така вечно”, тоа би бил најголем пекол.

Затоа и многу луѓе не можат да живеат во такви услови, си одат од градовите, без одреден правец и цел. Образуваат групи во природа, со гимнастичка, или со некаква друга програма. Ми имаат кажувано за некои кои трчаат во природа, или одат по планини и се качуваат на висина и од шест илјади метри. После го задржуваат здивот, па потоа го пуштаат, па повторно длабоко земаат воздух…Сешто! Јасно ти е дека нивните срца се гушат од напнатост, и само бараат некаков излез. Му кажав на еден од нив: “Вие копате јама, и тоа прилично длабока, восхитени сте од неа и од нејзината длабочина и…паѓате во неа, тонете. А ние копаме јама, и во неа наоѓаме метали. Нашиот подвиг има смисла, бидејќи е усмерен кон нешто повозвишено. ”

 

[121314]

Pouke Starca Pajsija savremenom čoveku


Nekada su ljudi stradali u ratovima, danas stradaju u civilizaciji. Tada su zbog rata bežali iz gradova u sela i sa jednom njivicom bi preživljavali.

Sada će da beže iz gradova zbog civilizacije, jer više neće moći da žive u njima. Sada civilizacija donosi bolest.

Nekada je život bio miran, ljudi su bili spokojni i imali su mngo snage za trpljenje. Ovaj neverovatni tempo koji jeprisutan u svetu, učinio je ljude netrpeljivim.

U Evropi spaljuju mrtve ne zato što nemaju mesta , već zato što to smatraju napretkom. Spaljuju mrtve, jer nihilisti žele da srozaju sve, čak i čoveka; da ne ostane ništa što bi ljude podsećalo na njihove roditelje, dedove, živote njihovih predaka, da odvoje ljude od njihovog predanja, da učine da zaborave na drugi život i vežu ih samo za ovaj. Polako se ide ka tome da se čovek liši svakog dostojanstva.

Pošto su ljudske olakšice prevazišla granice, postale su teškoće. Umnožile su se mašine, umnožile su se brige i čovek je postao poput mašine, te sada mašine i gvožđe vladaju čovekom. Zato i ljudska srca otvrdnuše.

Savremenim sredstvima nema kraja. Razvijaju se brže od uma ljudskog, jer im i đavo u tome pomaže. Ljudi nekad nisu imali sva ta pomagala, ali su živeli mirno i jednostavno. Mašine su sada potpuno izbezumile ljude. Muče se mnogim olakšicama. Neprestano se proizvode sve savremeniji aparati, a siroti ljudi traže da kupe ono najbolje. Ne stignu još da otplate prvi, a kupuju drugi aparat. Zaduženi su i premoreni.

Isto tako i siromašan čovek, sledeći tok vremena, želi da kupi neki jevtin auto. Prodaće sve što ima i volove i konje, da bi kupio auto. Posle se auto pokvari i kažu mu da nema delova. I jadničak je primoran da kupi drugi.

Pazimo da i nas ne ponese ovaj “modni tok“, koji čoveka neprestano nagoni da traži sve bolje i bolje stvari.

Поуке Старца Пајсија Савременом Човеку 2. део


Данас човек не мисли на свог ближњег. А некада, ако би храна претекла, људи би је давали сиромашнима и тако се храна никад није бацала. Духован човек је ишао још и даље па је говорио; “Нека се насити прво сиромашан, а ја ћу после“.

Сада храну чувају по фрижидерима и не помишљају на људе којима је она потребна.Сада људи мисле; “Зашто бих храну давао другоме? Ставићемо храну у фрижидер и сачуваћеми је за себе“. А да не помињем да се читаве тоне хране бацају или закопавају у јаме, док на другом месту милиони гладују.

Телевизија је људима нанела огормну штету. Нарочито страдају деца. Једном приликом је дошао седмогодишњи дечачић са својим оцем у моју келију. Видео сам да кроз његова уста говори демон телевизије,као што демон говори кроз поседнуте људе. Данас је права реткост видети нормалну децу. То су све мала извитоперена створењцад, која не мисле својом главом, већ само понављају шта су чули и видели.

Духовни људи, а посебно монаси, би требало да живе барем мало једноставније него што се живи у свету, а не да имамо боље ствари него остали људи. Бог је тако устројио да човек не налази мира у тим стварима.

Кад бих се нашао у једној богатој кући, а домаћин ме упита; “Где желиш да те угостим – у салону са отменим намештајем или у штали у којојсу две козе?“ Искрено говорећи, тамо у штали, са козама, био бих спокојнији. Јер ја сам кренуо монашким путем и нисам напустио свет да бих стекао бољу кућу.

Ал данашња логика је оваква; “Добро,шта ће да фали твојој души ако останеш у палати? У штали заудара, а у палати лепо мирише. Могао би да урадиш и неку метанију.“ Ту је већ потребна духовна осетљивост.

Трудите се да напредујете у духовном погледу.Не радујте се таквим стварима – апаратима, удобностима и томе слично. Од удобности људи болују и муче се. Олакшице савременог света заглупеле су свет. Данашња млитавост донела је многе болести.

Оскудица много помаже. Када људи оскудевају, тада могу да спознају вредност тога чега су лишени. Они могу да оскудевају са расуђивањем и смирењем и да, због Христове љубави,осећају духовну радост.

Деца која су навикла на лагодан живот низашта нису благодарна, иако им родитељи испуњавају све жеље. Могу све да имају, али ће опет да се муче. Све пред собом растурају! А нека сирота дечица за најмању пажњу осећају велику благодарност.

Богата деца осећају празнину јер не оскудевају ни у чему. Свађају се са родитељима, јер им је све већ уготовљено и на крају одлазе од својих домова да тумарају по свету са једним ранцем на леђима. Један младић ког знам, имао је све, али ничим није био задовољан. Отишао је кришом од куће и спавао у возовима да би осетио муку. Да је макар имао неки посао и живео од свог зноја, његов труд би имао неког смисла, био би спокојан и прослављао би Бога.

Већина данашњих људи није осетила оскудицу, па није ни трудољубива. Данас би људи хтели да мало раде а много зарађују, чак да не раде ништа, ако је могуће. Какав смиsао има да тражиш лак посао, да згрћеш новац, а после тражиш начин да се помучиш? Европљани за све траже помоћ од државе, а не труде се, па зато тумарају по улицама. Труде се узалуд, осећају нашетост, јер су на духовном плану искочили из шина. Они су као точкови што се откаче са осовине, па се котрљају по путу без икаквог циља и завршавају у амбису…




Nekada su ljudi stradali u ratovima, danas stradaju u civilizaciji. Tada su zbog rata bežali iz gradova u sela i sa jednom njivicom bi preživljavali.

Sada će da beže iz gradova zbog civilizacije, jer više neće moći da žive u njima. Sada civilizacija donosi bolest.

Nekada je život bio miran, ljudi su bili spokojni i imali su mngo snage za trpljenje. Ovaj neverovatni tempo koji jeprisutan u svetu, učinio je ljude netrpeljivim.

U Evropi spaljuju mrtve ne zato što nemaju mesta , već zato što to smatraju napretkom. Spaljuju mrtve, jer nihilisti žele da srozaju sve, čak i čoveka; da ne ostane ništa što bi ljude podsećalo na njihove roditelje, dedove, živote njihovih predaka, da odvoje ljude od njihovog predanja, da učine da zaborave na drugi život i vežu ih samo za ovaj. Polako se ide ka tome da se čovek liši svakog dostojanstva.

Pošto su ljudske olakšice prevazišla granice, postale su teškoće. Umnožile su se mašine, umnožile su se brige i čovek je postao poput mašine, te sada mašine i gvožđe vladaju čovekom. Zato i ljudska srca otvrdnuše.

Savremenim sredstvima nema kraja. Razvijaju se brže od uma ljudskog, jer im i đavo u tome pomaže. Ljudi nekad nisu imali sva ta pomagala, ali su živeli mirno i jednostavno. Mašine su sada potpuno izbezumile ljude. Muče se mnogim olakšicama. Neprestano se proizvode sve savremeniji aparati, a siroti ljudi traže da kupe ono najbolje. Ne stignu još da otplate prvi, a kupuju drugi aparat. Zaduženi su i premoreni.

Isto tako i siromašan čovek, sledeći tok vremena, želi da kupi neki jevtin auto. Prodaće sve što ima i volove i konje, da bi kupio auto. Posle se auto pokvari i kažu mu da nema delova. I jadničak je primoran da kupi drugi.

Pazimo da i nas ne ponese ovaj “modni tok“, koji čoveka neprestano nagoni da traži sve bolje i bolje stvari.

Pouke Starca Pajsija savremenom čoveku 3. deo


Nekada su ljudi jačali mišiće oruđima koja su koristili na svomposlu.Sada nam je sa onim što ko-

ristimo potrebna fizioterapija, masaža. Kada prevrše meru, olakšice obezvređuju čoveka, lenje ga, pa tako i kad može da pomeri nešto svojom rukom, kazaće; “Bolje da pritisnem dugme, pa nek se pomeri samo!“

Kad se neko nauči na udobnost, posle stalno traži olakšice. Danas ljudi hoće da rade malo, a da budu plaćeni
mnogo. Ako je moguće da uopšte ne rade, još bolje! Ovaj duh se preneo i u duhovni život; želimo da postanemo Svetitelji, ali bez truda.

Većina ljudi osetljivog zdravlja takvi su zbog lagodnog života. Navikli su na komfor, pa kada bi se zaratilo to niko ne bi pregurao. Nekada je narod bio naviknut na teškoće, čak su i deca takva bila, pa se nekako dalo izdržati. sada su im potrebni vitamini B, C, D…i mercedesi, da bi živeli.

Blizu moje kelije ( kućica u kojoj pustinjaci monasi sami žive ), živi jedan monah sa Kipra, Josif iz Karpasije. Ima 106 god i još uvek sam sebe opslužuje. Gde to danas još možeš da vidiš? Neki penzioneri ne mogu ni da hodaju, noge su im raslabljene, od sedenja vremenom propadaju, a rad bi im mnogo koristio. Starca Josifa su odveli u manastir Vatoped. Oprali su mu odelo, okupali ga, postarali se za njega, ali on je jadikovao;“Čim sam došao ovde, razboleo sam se. Vi ste me učinili bolesnim. Vratite me u moju keliju da tamo umrem“. Morali su da ga vrate nazad.

Jednog dana otidoh da ga obiđem. Rekao sam mu da sam čuo da je bio u manastiru.

“Da, bio sam. Odvezli su me kolima, okupali me, očistili, brinuli se o meni, ali ja sam se razboleo.Rekao sam im da me vrate nazad. Čim sam stigao ovde, ozdravio sam!“

Ne vidi, a plete brojanice. Jednom sam mu poslao malo fete sira, a on je rekao;“Zašto li mi otac Pajsije šalje sir? Zar imam tuberkulozu?“

Jede pasulj, naut, bob. Tako je zdrav! Momčina ipo! Kreće se uz pomoć 2 štapa i sa ta dva štapa ide i bere trave. Sadi arpadžik, nosi vodu da bi oprao odelo, kosu. Posle čita službu, Psaltir, vrši pravilo, moli se. Najmio je majstore da mu poprave krov i popeo se, uz pomoć svoja 2 štapa na merdevine, da vidi kako odmiče posao. “Siđi dole!“, viknuše mu. “Ne, hoću da vidim kako radite!“

Mnogo se muči, ali znate li kakvu radost on oseća? Srce mu treperi od radosti! Njegovo odelo Oci krišom uzimaju da bi ga oprali, radi blagoslova…

 

[121314]

Pouke starca Pajsija



* Onaj ko je veliki grešnik ima mnogo osnova da se smirava, a veliko smirenje privlači blagodat Božiju. Potom je dovoljno da čovek samo izbegava povode, ili razloge kako je ne bi izgubio.

* Fizička telesna borba prestaje kroz post, bdenje i molitvu, ako nema gordosti.

* Bogohulne pomisli su od đavola, a ne od čoveka.

* Isusova molitva je najefikasnije oružje protiv đavolovih pomisli.

* Onaj ko se duhovno podvizava, bori se protiv neprijatelja đavola, a posle toga đavo napada njega. Čovek koji pobedi nevidljivog neprijatelja, biće ovenčan od Hrista.

* Bilo da se molimo za sebe, ili za druge, molitva treba da bude umnosrdačna. Tuđe nevolje postaju naše. Za molitvu se prethodno treba pripremiti.

* Ukoliko je čovek duhovno zreliji, utoliko manje prava traži od života.

* Stradanja čiste i prosvetljavaju čoveka. Ne postoji ništa uzvišenije, jer prevazilaze i molitvu "Gospode Isuse Hriste..."

* Otrov (žalost) postaje sladak, kada se sa njim duhovno suočiš.

* Deci koja su sada mala, što je moguće više pomozite dobrim, kako bi i ona što pre shvatila dublji smisao života. Dobrim.

* Vi mladi, koji želite duhovno da se uzvisujete, moraćete da napustite sklonost ka nasladama i da se okrenete trudoljublju.

* Uzroci koji izazivaju bogohulne pomisli su ovi:



a) Gordost i borenje koje prevazilazi naše mogućnosti.

b) Bavljenje pitanjima hrišćanskog učenja za koja nismo merodavni.



* Osnovne osobine istinskog pokajanja su:



a) Kada postoji istinsko čuvstvo bezvrednosti.

b) Kada u srcu, pored čuvstva bezvrednosti, postoji snažno čuvstvo utehe i pouzdanja.

g) Kada nema teskobe.



* Treba da se neprestano molimo, Da izučavamo otačke knjige koliko god možemo i da pojemo, kada smo žalosni.

* Magovi nemaju nikakvu vlast i njihova magična demonska dejstva ne "hvataju" hrišćane. Deluju samo ako:

*

a) Nema čiste ispovesti i

b) kada nekome čine nepravdu. U takvim slučajevima daju vlast đavolu.



* Treba da otvorimo svoje srce dobrim duhovnicima i da slušamo ono što nam govore. Tako ćemo se umiriti.

* Naša upokojena braća očekuju naše molitve kao što utamničeni očekuju posete najbližih.

* Veoma često telesni bolovi rađaju duhovne utehe i to treba Da primamo sa radošću.

* Deca treba izuzetno mnogo da paze na to da poštuju roditelje. Kada deca drsko odgovaraju i ne poštuju roditelje, kao prvo, daju Povoda da ih napusti blagodat Božija i postaju prijemčiva za demonske uticaje i delovanja.

* Naše je da se staramo kako da pružimo spokojstvo i Bogu i bližnjemu, a što se tiče nas, Bog se stara o nama, Na neki način je došlo do duhovnog sporazuma. Da mi s pouzdanjem gledamo prema Bogu i da radimo za Njega, a On da gleda na nas: "Sve svoje brige položite na Njega, jer se On stara za vas." (1 Pt 5, 7)

* ... Bog se zanima i stara i o najmanjim pojedinostima Svojih malih stvorenja! Koliko se više zanima za nas, za koje je sve to sazdao i koji smo obličje Njegovo? Budući, međutim, da smo slepi, ne vidimo Njegovu promisao kojom nas štiti.

* Kada čovek živi jednostavno, kada ima skromno mišljenje o sebi i oseća neophodnost očinske brige Božije, s verom Bogu ostavlja svaku brigu o sebi i onda ga On preseni promislom Svojim i milošću Svojom. Tada duša potpuno jasno vidi pomoć Božiju koju joj On pruža i raduje se.

Jedino što mi treba da želimo jeste da dejstvuje ljubav i promisao Božija, kako, kada i ako On to želi. Kada čovek poseduje takvu veru i volju, onda vidi čuda Božija - i samoga Boga - onda je neprestano uz Njega, u svakoj situaciji. Međutim, treba svakako da odbacimo bilo kakvu svetovnu pomoć i svoj um.s pouzdanjem da poverimo Bogu, bez oklevanja i čista srca. Tada odmah dolazi blagodat Božija našega Hrista i presenjuje našu dušu.

Kada, dakle, čovek kao cilj ima traženje Carstva Božijeg i sticanje Božanske Pravde, onda svojoj duši pruža sve.:

Međutim, neki ljudi imaju pogrešnu predstavu, misleći da mogu svoj um potpuno da uposle staranjem za svetovna i materijalna dobra, a da istovremeno mogu da očekuju da se Bog o njima stara. Oni ne postupaju dobro. To će ih upropastiti, jer ti ljudi će ostati zarobljeni u ljubavi prema svetu.

* Jedino rešenje je da postanemo svesni svoje situacije, da se ispovedimo svome duhovniku i da smerno činimo sve što on od nas traži.

Danas je svet sve pobrkao, ne zna šta čini, potpuno je ispustio kontrolu nad kormilom iz svojih ruku. I to zato što niko od nas ne želi da ga kontrolišu. Svako hoće da ide kroz život neometano, po svojoj volji. To je međutim, potpuna katastrofa, jer istina je da je Bog čoveku podario slobodni izbor (da je elobodan da čini ono što hoće), ali mu je podario i znanje i tako mu je pružio sposobnost da zna da sam, sa mogućnošću slobodnog izbora ne može da postigne ništa dobro ".. .bez mene ne možete činiti ništa" (Jn 15, 5).

Kada dakle čovek slobodno koristi svoj slobodni izbor, a da pritom nema u vidu svoju nemoć, onda pada u prelest. Ti ljudi sve što vide pokušavaju da objasne razumom. Njima, umesto blagodati Božije, vlada razum i tako um čovekov postaje prelašten. To je strašno.

Danas samo ovo govorim ljudima i insistiram da to čine:



a) da postanu svesni svoje situacije i koliko su udaljeni od Boga,

b) da se pokaju i

v) da se smerno ispovedaju...



Sa svim svojim problemima treba da se suočavamo sa trpeljivošću, dobrim pomislima i smirenjem, kako bi mogla da nam pomogne blagodat Božija.

* Iz iskustva znam da se u ovom životu ljudi dele u dve kategorije. Jedna kategorija ljudi liči na muvu, a druga na pčelu...

Svima koji dođu kod mene i optužuju druge, pa me opterećuju, kažem taj primer i tražim da izaberu u kojoj kategoriji ljudi žele da se nađu i da u skladu sa tim traže ne bi li našli druge ljude iz iste kategorije.

* Od toga kakve pomisli ima, vidi se na kom se duhovnom nivou nalazi čovek... Kada neki brat ima naopake pomisli treba dobronamerno i smireno da se trudimo da ih učinimo boljima. To je naša obaveza.



* Pitanje: Starče, šta je podstaklo naše svetitelje ne samo da pate i da podnose mučeništvo, nego i da se neprestano raduju, dok mi ne možemo da podnesemo ni ujed komarca?



Odgovor: Sve je sadržano u tome da imamo dobro usađenu pomisao. Ako nam je pomisao utemeljena u veri, niko ne može da je pomeri... Dobra pomisao može da nipodaštava bolove i mučenja.



* Čovek je slobodan i dobrom pomišlju pobeđuje svaku strast i svaku želju i sve što iz njih proishodi.

Za čoveka ne postoji "ne mogu", postoji samo "ne volim" i "ne želim". To su jedini razlozi da kaže da nešto ne može.

* Treba da "rasteretimo" svoju dušu od strasti i da dopustimo da dejstvuje blagodat Božija. Što se bolje svako od nas očisti, to više dejstvuje blagodat Božija. A kada se duša savršeno očisti od svojih prohteva i u potpunosti se smiri, onda vidi i blagodat Hrista našega, uviđa kako se ostvaruje sve što je Hristos obećao.

* Samo ono što se čini iz usrdnosti ima vrednost u duhovnom životu.

* Mi danas posedujemo težnju da sve moramo da razumemo, sve da saznamo. U svojim kućama imamo velike biblioteke, u prste znamo Dobrotoljublje, ali ništa od delanja.

* Čovek može samo onda da napreduje i da ima dobrobiti, kada uspe da stigne dotle da svoju volju svede na nulu zarad volje Božije.

* Hristos ljubi sva svoja čeda jednako, sva Njegova čeda, međutim, ne poseduju jednaku usrdnost.

* Onaj ko poseduje nepokolebljivu veru u Hrista, zajedno s njom poseduje u sebi i sve blagodatne darove.

 

[mountain]

 

[Изгрев]

„Како што разбрав, сето зло произлегува од неверието. Кога човекот не верува во Бога, сака овој живот да му помине во забава. Затоа и се предава на секакви гревови.“


„Човекот треба да проникне во подлабоката смисла на животот, зашто овој живот ни е даден да се подготвиме за оној другиот, вечниот. А потоа, како што на патникот за кое било одредиште му е потребен патеводител, така и за патувањето кон небесата човекот треба да си најде патеводител (духовник). Потоа духовникот ќе му го одреди ‘планот на патувањето’, малку читање, малку молитви, да ги избегнува поводите за согрешенија и световниот начин на размислување, што е најлошо од сè. А тогаш срцето ќе му биде во Христа.“


„Треба срдечно да се бориме за да се спасиме, за да не Го нажалиме Христа. Христос ќе ни рече: ‘Чедо мое, толку многу направив за да те спасам. Пролеав крв и поднесов толку страдања, а што направи ти за своето спасение?’“


„Секој човек треба да пронајде работа која ќе го осветува. Духовно напреднатиот човек ќе биде успешен каде и да се најде, било во брак, било во монаштво.“

 

[Gandradelic]

Zakon! Smetam deka sekoj chovek bi trebalo da gi prouchi ovie raboti za da bi imal predispozicii za srekjen, uspeshen i vistinski zhivot.

 

[wolfs]

Еден монах и отец Давид од манастирот Кутлумуш дошле да го посетат старец Пајсиј.Откако ги послужил со слатки,излегле во градината.Додека разговарале Старецот дробел бисквити за да ги нахрани птиците.Дланката му била отворена и птиците слетувале на неа.Откако ќе слетале на дланката,пак се враќале на дрвото.Старецот со тивок глас им рекол:
Не плашете се овие луѓе се наши пријатели,покажувајки кон двајцата посетители.
Птиците повторно слетале на неговата дланка за да ги изедат преостанатите дробени бисквити.

Отец Пајсиј не само што ги сакал длабоко своите ближни,туку ги сакал и животните и птиците.Во текот на зимата,пред келијата дробел бисквити за да имаат птиците што да јадат.Неговата градина била преполна со птици,големи и мали,диви и припитомени.[DOUBLEPOST=1416240228][/DOUBLEPOST]Го имам чуено следниот настан: „Еден млад човек се заплеткал со некој бајач и се занимавал со магија. Потоа претрпел штета, се разболел и стигнал до болница. Неколку месеци потроши татко му, бидејќи тогаш немаа здравствено осигурување, за да видат што му е. Лекарите не можеа да му најдат нешто. Настана хаос. Што направи тогаш ѓаволот! Му се појави како Чесниот Претеча Јован, кого што го имаа како семеен закрилник, и му вели: ,Ќе те оздравам, ако изгради татко ти црква‘. Детето му го кажа тоа на татка си и тој кутриот рече: ,Дете ми е, колку имам ќе дадам, само да оздрави‘, и вети дека ќе му изгради црква на Чесниот Претеча.

Ѓаволот си замина и детето оздраве. Направи… чудо! Еден ден таткото рече: ,Ветив дека ќе изградам црква. Треба да го исполнам таксаното‘. Не беа моќни финансиски, и, за да го изгради храмот, ги продаде сите ниви што ги имаше. Го даде сиот свој имот. Неговите деца останаа на улица. Се разгневија, ,пусто да остане Православието‘ рекоа, и станаа Јеховини секташи. Гледаш што прави ѓаволот? Се чини, таму немаше Јеховини, па ѓаволот најде начин и таму да се појават!…“

„Некогаш ѓаволот може да земе облик на некој човек или некој светител и да се појави во нечиј сон. Еднаш му се јави на еден човек во ликот на свети Арсениј и му рече: ,Јас сум свети Арсениј. Дојдов да ти кажам дека ќе умреш. Ме слушаш? Ќе умреш‘. Човекот се потресе. Никогаш еден светител не зборува на тој начин со болен човек. И ако случајно умира еден човек и му се јавува еден светител да го извести за неговата смрт, ќе му го каже тоа на добар начин: ,Бидејќи виде Бог како се мачиш, затоа ќе те земе од овој свет. Гледај да се подготвиш‘. Никогаш нема да ти рече: ,Ме слушаш? Ќе умреш!‘“

- Старче, од соништата може ли некој да предвиди нешто што ќе му се случи?

- Не, не им давајте значење на соништата. Било да се пријатни или непријатно, не треба никој да им верува, зашто постои голема опасност од опрелестување (духовна себеизмама). Деведесет и пет проценти од соништата се лажни. Затоа светите отци велат да не им даваме никакво значење. Мал број на соништа се од Бога, но и таквите, за да ги протолкува некој, треба да има чистота и други предиспозиции…

(Старец Пајсиј, Поуки)

- Старче, верувам многу во соништа и кога ноќе ќе сонам некој сон, за кого верувам дека е некаква порака, целиот нареден ден сум вознемирена, бидејќи се плашам дека нешто лошо ќе ми се случи, како вчера, на пример, кога видов во сон риби.

- Да не им придаваш никакво значење на соништата. Оди сега во рибарница, купи си риби, испржи ги и да ги изедете. Тоа да го правиш секогаш со соништата.
превземеноhttp://vistinatakeveoslobodi.wordpress.com/2014/01/01/соништа-од-ѓаволот-старец-пајсиј-свет/

 

[ZOTE]

Еве уште еден доказ како обичен човек го прогласуваат за светец.

 

[Carla Suarez Navaro]

Деведесет и пет проценти од соништата се лажни.

Алал вера на старецов, како пресмета. Точно 95%. Што ти е егзактна наука.

 

[Gandradelic]

Patem, mnogu dobra web strana! Ima dosta za da se nauchi od tamu.

 

[Изгрев]

Еве уште еден доказ како обичен човек го прогласуваат за светец.

Ако беше обичен немаше да пишуваме сега за него.
http://pravoslaven-sviat.org/2014/07/11/dwe-chudesa-na-stareca-paisiij/

 

[ZOTE]

Ако беше обичен немаше да пишуваме сега за него.
http://pravoslaven-sviat.org/2014/07/11/dwe-chudesa-na-stareca-paisiij/

Не разбирам па ако може да ми кажеш кои чуда ги направил?

 

[831]

Не е обичен - Старец е.
Самиот збор треба да звучи мистично и мудро а целна група им се синаповата фејсбук заедница, како што е Ошо за спиритуалистичко-мистична-њу ејџ интернет заедница.

 

[121314]

Чудата на Старецот Пајсиј Светогорец
http://www.agionoros.ru/docs/578.html

Житието на Старецот Пајсиј Светогорец
http://www.pravoslavie.ru/docs/Avva_Life_-_PDF_print-167989.pdf

 

[Изгрев]

- Оче, иако чувствувам потреба за општење со Бога, не можам да се молам.

- Ако чувствувате потреба да обштувашаш со Бога, не разбирам зошто да не можеш да се молиш. Можно е и да е искушение. Искушувачот секогаш става сопка за да не може човек да се моли.

- Оче, за време на молитва ме занимаваат различни работи.

- Речи си: "Ова ќе го помислам подоцна ..." и продолжувај да се молиш.

- Уште повеќе, оче, загрижувачки е, зашто често тоа се неважни нешта.

- Токму поради тоа ќе ги оставаш за подоцна, бидејќи ако прекинеш молитвата и се заемеш со нив, искушувачот ќе остави неважни и ќе ти донесе важни за да прекинеш целосно молитвата. Треба да се поставуваме себе на местото. Бидејќи знаеш што прави лукавиот? На светските подметнува нечисти помисли и го разбираат веднаш. Но на духовните испраќа различни високи мисли и тие не го разбираат. Тоа е опасно, бидејќи мислат дека се равиваат добро, зашто немаат нечисти помисли и на тој начин не се смируваат, а скитат наваму натаму и срцето им станува камен.

- Понекогаш, оче, за време на молитва ми доаѓа идеја, наоѓам решение за одреден проблем, што потоа се испоставува погрешно.

- Ѓаволот е лукав, знае дека ако за време на молитва ти испрати нечиста помисла. Затоа ти дава решенија за некој твој проблем, за да кажеш: "Штом за време на молитва го измислив, значи е просветлување." Ако ѓаволот ти мисли доброто, во некое друго време ќе ти испрати ова на ум, не за време на молитва. Се вметнува во некој "интервал" и се осврнува на разговор со тебе. Затоа не му придавај никакво значење. "Благодарам за вниманието, кажи му, ама да те нема!" Гледаш,доаѓа со лукавство да измами духовниот човек со духовни мисли секогаш, кога "Молитвата му, како што вели Давид, да биде за грев" (Пс.108: 7).

- Оче, за време на молитва во мојот ум доаѓаат непристојни мисли и непристојни слики.

- Ова е дело на ѓаволот, за да те збуни. Слично кога си изморен телесно, уште повеќе кога си недоспиен, наоѓа лукавиот во момент кога си полубуден, полузаспал и ти презентира различни слики, за да ти каже после дека се твои и да те фрли во очај. Не придавајте значење. Кажувај "Господи помилуј" и мисли за Христос, Богородица, ангелите, за да се фокусирате за молитва. Така ќе правиш при одвлекување на вниманието ти од ѓаволот.[DOUBLEPOST=1416421116][/DOUBLEPOST]

Не разбирам па ако може да ми кажеш кои чуда ги направил?

Му рекол на човекот дека има рак на Белиот дроб, и навистина кога направиле лекарите испитувања откриле рак на бел дроб.
Некоја жена се допрела до земјата од гробот негов, и потоа кога видела дека има земаја на лактот ја ставила во кутија, и утрината кога се разбудила имало поникнато крин.
Ако те интересира целиот текст направи малку труд, гоогле транслејт копи пасте.Бугарски е сепак