Решение за спорот со името (правно зацементирано)
- Креатор на темата Birowsky
- Време на започнување
- Член од
- 18 јануари 2009
- Мислења
- 1.407
- Поени од реакции
- 339
Мое гледиште за изходот од тужбата во Хаг - дел од митовите околу името
Eddie малку ги измеша брзините ама мислам ќе се врати кога ќе го прочита фељтонот.
Г-дин Попески докажува НИШТАВНОСТ на привремената спогодба. Од што следи дека која било тековна постапка (тужба) која е базирана на спопгодбата е ИРЕЛЕВАНТНА.
Дообјаснување: со утврдување на спогодбата за ништавна, преку тужбата на Попески (а не онаа која е веќе поднесена), Македонија веќе слободна на себе ќе се претставува како со името, така и со старото знаме!
Г-дин Попески докажува НИШТАВНОСТ на привремената спогодба. Од што следи дека која било тековна постапка (тужба) која е базирана на спопгодбата е ИРЕЛЕВАНТНА.
Дообјаснување: со утврдување на спогодбата за ништавна, преку тужбата на Попески (а не онаа која е веќе поднесена), Македонија веќе слободна на себе ќе се претставува како со името, така и со старото знаме!
- Член од
- 16 мај 2008
- Мислења
- 55
- Поени од реакции
- 0
Бидејќи билатералниот спор на Р.Македонија со Р. Грција перманентно го оптоварува секојдневието и активно придонесува во назадувањето на нашата земја, а по повод ближењето на 8 ми Септември – денот на нашата независност, би сакал да дадам еден осврт,по мое видување, на целиот случај и можеби да дадам некаков придонес за побрзо разрешување на овој спор.
Ретроспектива
По крвавиот распад на поранешната СФРЈ, сите нејзини федеративни членки продолжија да постојат како независни единки односно прогласувајќи независност постанаа независни држави, кои една по една беа признаванаи од Обединетите Нации. Македонија како дел од таа Федеративна заедница исто како и другите членки на 8 Септамври 1991 год. со референдумско изјаснување прогласи независност и со тоа ги раскина врските со СФРЈ и постана самостојна држава. Како нова држава Македонија сега според новиот Устав - Република Македонија како нова суверена демократска држава, претседателот на Републиката со писмо датирано на 30 Јули 1992 год, од Генералниот Секретар побара членство во ОН.
На 22 Јануари 1993 според процедуралното правило 135 на Главното Собрание, Генералниот секретар го испраќа писмото апликација до сите членки на ОН кое е од чисто информативен карактер,како и според правилото 59 за постапување на Советот на Безбедност се одража информативна седница по барање на Генералниот Секретар на ОН во врска со подобноста на Р Македонија за членство во ОН.
На 25 Јануари 1993 Министерот за надворешни работи на Р Грција со писмо до Генералниот Секретар изјавувајќи силно негодување во врска со Македонската апликација, нагласувајќи дека мора да има претходен договор заради стабилноста и добрососедските односи во регионот.
Тука се појавува и проблемот за Македонија, имено иако како земја кандидат,според Советот за Безбедност а со тоа се согласува и Р Грција, ги исполнува сите услови од Повелбата на ОН односно од чл.4 ст.1 во кој е пропишано земјата кандидат треба: да биде мирољубива држава, ги прифаќа обврските кои произлегуваат од Повелбата и да поседува капацитет и волја да ги исполнува прифатените обврски, од страна на Советот за безбедност кој според ст2. од истиот член 4 мора да даде препорака до генералното собрание на ОН дали една земја ги исполнува горенаведените услови или не е направен, според мене, преседан со тоа што на Р.Македонија дополнително и се наложени услови односно замена на името со референца и упатување на разговори под покровителство на ОН за разрешување на разликите околу името.
Плашејќи се за својата безбедност и (претпоставувам) мислеќи дека брзо ќе го разреши овој сега веќе 15 годишен билатерален спор – Р Македонија се согласува на дополнителните услови и потпишува договор со Р.Грција во кој се обврзува дека ќе разговара околу проблемот со името и ќе одржува добрососедски односи а Р. Грција се обврзува дека нема да го попречува интегрирањето на Македонија во евро – атланските структури и во други меѓународни организации.
Правен парадокс?
Дали Р.Македонија ги исполнува условите за членство во ОН односно дали е мирољубива земја? Ако претставува закана за територијалниот интегритет односно има територијални претензии кон Р Грција (како што тврди таа) тогаш таа не е мирољубива држава и неможе да ги исполнува условите за членство во ОН во смисла на чл.4 ст.1 од Повелбата на ОН.
Грција која како членка на ОН е повикана да се изјасни со гласање на Генералното Собрание,НАМА ПРАВО, да поставува дополнителни услови односно да го условува своето гласање со дополнителни услови за прием на нови членки. Доколку има забелешки таа треба својот случај да го изнесе пред Советот за Безбедност и таму да побара да биде заштитен нејзиниот интегритет. А тоа, доколку се утврди дека е така, би резултирало со одбивање на кандидатурата за членство на Македонија и никако поинаку, затоа што или ги исполнуваш условите за членство или не.
Втората работа е што Советот за Безбедност прифајќајќи ги забелешките на Грција фактички и го прави преседанот наметнувајќи и на Македонија привремена референца и наложувајќи и разговори со Грција во врска со името. Односно со резулуцијата бр.817 на Советот за Безбедост и со резолуцијата бр.47/225 на Генералното Собрание на Р Македонија и се ускратува правото на самоопределување кое е содржано во Повелбата на ОН во чл.1 ст.2, како и правото на членство како рамноправен член во ОН како што е пропишано во чл.4. Уште повеќе што Меѓународниот суд на правдата веќе се има негативно изјаснето во своето советодавно мислење во врска со членот 4 и со наметнувањето на дополнителните услови за членство во ОН (1948 I.C.J. 57).
Што требаше да сториме тогаш?
Иако Македонија испрати протесно писмо, мое мислење е дека кога увиде дека ќе треба да води правна битка за членство во ОН, требаше да бара да присуствува на 3196 тиот состанок на Советот за Безбедност одржан на 7 Април 1993 кога се разгледуваше нејзината апликација и кога се донесе резолуцијата бр.817, според чл.32 од Повелбата има право на учество во седницата на советот кога се расправа за прашања во кои е инволвирана но нема право на глас при одлучувањето, таму таа да го изнесе својот случај и фактите кои идат во нејзина корист а кои по мое мислење се извртени и необјективно прикажани од страна на Грција. Исто така можеше да побара преку земја пријател членка на советот, Советот за Безбедност да формира комисија за утврдување на фактите, затоа што со чл.29 од Повелбата на ОН Советот за Безбедност има ингеренции да формира тела кои ќе му овозможат да ги извршува своите функции по темелно и по праведно.
Доколку Македонија активно преземаше правни мерки со цел да биде примена во ОН под своето уставно име, политичките притисоци не ќе имаа толкаво влијание и по мое мислење немаше да дојде до срамните резолуции со кои Генералното Собрание и Советот за Безбедност не замрзнаа во времето.
Што треба да сториме сега?
По мое мислење битката за нашето уставно име треба да се води во Генералното Собрание на ОН и во Советот за Безбедност, затоа што таму и настана нашата голгота. Македонија како членка на ОН треба да се обрати до Советот за Безбедност и да бара носење на нова резолуција во која Советот ќе му препорача на Генералното собрание да ја признае Р. Македонија под нејзиното уставно име. Овој пат, да бара да учествува на расправата на Советот и да ги изнесе своите факти:
-Република Македонија да бара толкување од Меѓународниот суд на Правдата на резолуцијата бр.817 на Советот за Безбедност односно нејзината спротивност со чл.4 а во врска со веќе искажаното советодавно мислење на судот со истоимениот член (1948 I.C.J. 57). Добиеното мислење да го изнесе пред Советот за Безбедност при ОН и со тоа да докаже дека донесената резолуција не е во согласност со Повелбата на ОН.
-резолуцијата бр.817 е во спротивност со чл.1 ст.2 од Повелбата на ОН, односно на принципот за правото на самоопределување
-резолуцијата бр.817 има обратен ефект, односно наместо приближување на ставовите, таа направи уште поголем раздор и недоверба помеѓу двете земји.
-резолуцијата бр.817 е извор на нестабилност како за земјата, така и за регионот пошироко и активно допринесува за уназадување на демократските и економските можности и капацитети.
Заклучок
За да не се биде во заблуда. Правдата секогаш не се извојува само со правни средства, иако правдата е на страната на Македонија и со правно релевантни факти таа може да го докаже тоа, политичките и економските интереси на помоќните повеќето пати преминуваат преку Меѓународното право за да остварат свои политички или економски цели. Р Грција ја искористи својата позиција за да ја натера неискусната Македонија да потпише договор со кој ќе се обврзе да разговара и да ги надминува разликите со Грција за своето име и и остави адут за манипулирање и широко и необјективно толкување на ставовите од меѓусебниот договор кои постојано ги користи за уценување и притисок се до оној момент додека Македонија не колабрира и се сложи самоволно да си го промени името за сестрана употреба.
Да се обжалува овој договор пред Меѓународниот Суд на Правдата е можеби добар потег и доколку се успее да се докаже дека и покрај големите отстапки на Македонија ( промена на Уставот и промена на националното знаме), Грција иако се обврзала дека нема, активно го попречува Македонското членство во ЕУ и НАТО и со тоа не го исполнува својот дел од договорот, судот да го поништи договорот сепак на крајот пак останува резолуцијата бр.817 на С.Б која повторно како препорака до Генералното Собрание на ОН ќе упатува на привремено име (референца) и разговори со Грција за нивниот проблем со името на Македонија.
Македонија мора да изнајде начини во институциите на ОН да издејствува нова резолуција која ќе биде донесена врз принципите и начелата на Повелбата на Обединетите Нации и да биде признаена со нејзиното Уставно име за да може да биде рамноправен член и да ги ужива правата како и да ги исполнува обврските кои и следуваат како член на заедницата на народите.
Ретроспектива
По крвавиот распад на поранешната СФРЈ, сите нејзини федеративни членки продолжија да постојат како независни единки односно прогласувајќи независност постанаа независни држави, кои една по една беа признаванаи од Обединетите Нации. Македонија како дел од таа Федеративна заедница исто како и другите членки на 8 Септамври 1991 год. со референдумско изјаснување прогласи независност и со тоа ги раскина врските со СФРЈ и постана самостојна држава. Како нова држава Македонија сега според новиот Устав - Република Македонија како нова суверена демократска држава, претседателот на Републиката со писмо датирано на 30 Јули 1992 год, од Генералниот Секретар побара членство во ОН.
На 22 Јануари 1993 според процедуралното правило 135 на Главното Собрание, Генералниот секретар го испраќа писмото апликација до сите членки на ОН кое е од чисто информативен карактер,како и според правилото 59 за постапување на Советот на Безбедност се одража информативна седница по барање на Генералниот Секретар на ОН во врска со подобноста на Р Македонија за членство во ОН.
На 25 Јануари 1993 Министерот за надворешни работи на Р Грција со писмо до Генералниот Секретар изјавувајќи силно негодување во врска со Македонската апликација, нагласувајќи дека мора да има претходен договор заради стабилноста и добрососедските односи во регионот.
Тука се појавува и проблемот за Македонија, имено иако како земја кандидат,според Советот за Безбедност а со тоа се согласува и Р Грција, ги исполнува сите услови од Повелбата на ОН односно од чл.4 ст.1 во кој е пропишано земјата кандидат треба: да биде мирољубива држава, ги прифаќа обврските кои произлегуваат од Повелбата и да поседува капацитет и волја да ги исполнува прифатените обврски, од страна на Советот за безбедност кој според ст2. од истиот член 4 мора да даде препорака до генералното собрание на ОН дали една земја ги исполнува горенаведените услови или не е направен, според мене, преседан со тоа што на Р.Македонија дополнително и се наложени услови односно замена на името со референца и упатување на разговори под покровителство на ОН за разрешување на разликите околу името.
Плашејќи се за својата безбедност и (претпоставувам) мислеќи дека брзо ќе го разреши овој сега веќе 15 годишен билатерален спор – Р Македонија се согласува на дополнителните услови и потпишува договор со Р.Грција во кој се обврзува дека ќе разговара околу проблемот со името и ќе одржува добрососедски односи а Р. Грција се обврзува дека нема да го попречува интегрирањето на Македонија во евро – атланските структури и во други меѓународни организации.
Правен парадокс?
Дали Р.Македонија ги исполнува условите за членство во ОН односно дали е мирољубива земја? Ако претставува закана за територијалниот интегритет односно има територијални претензии кон Р Грција (како што тврди таа) тогаш таа не е мирољубива држава и неможе да ги исполнува условите за членство во ОН во смисла на чл.4 ст.1 од Повелбата на ОН.
Грција која како членка на ОН е повикана да се изјасни со гласање на Генералното Собрание,НАМА ПРАВО, да поставува дополнителни услови односно да го условува своето гласање со дополнителни услови за прием на нови членки. Доколку има забелешки таа треба својот случај да го изнесе пред Советот за Безбедност и таму да побара да биде заштитен нејзиниот интегритет. А тоа, доколку се утврди дека е така, би резултирало со одбивање на кандидатурата за членство на Македонија и никако поинаку, затоа што или ги исполнуваш условите за членство или не.
Втората работа е што Советот за Безбедност прифајќајќи ги забелешките на Грција фактички и го прави преседанот наметнувајќи и на Македонија привремена референца и наложувајќи и разговори со Грција во врска со името. Односно со резулуцијата бр.817 на Советот за Безбедост и со резолуцијата бр.47/225 на Генералното Собрание на Р Македонија и се ускратува правото на самоопределување кое е содржано во Повелбата на ОН во чл.1 ст.2, како и правото на членство како рамноправен член во ОН како што е пропишано во чл.4. Уште повеќе што Меѓународниот суд на правдата веќе се има негативно изјаснето во своето советодавно мислење во врска со членот 4 и со наметнувањето на дополнителните услови за членство во ОН (1948 I.C.J. 57).
Што требаше да сториме тогаш?
Иако Македонија испрати протесно писмо, мое мислење е дека кога увиде дека ќе треба да води правна битка за членство во ОН, требаше да бара да присуствува на 3196 тиот состанок на Советот за Безбедност одржан на 7 Април 1993 кога се разгледуваше нејзината апликација и кога се донесе резолуцијата бр.817, според чл.32 од Повелбата има право на учество во седницата на советот кога се расправа за прашања во кои е инволвирана но нема право на глас при одлучувањето, таму таа да го изнесе својот случај и фактите кои идат во нејзина корист а кои по мое мислење се извртени и необјективно прикажани од страна на Грција. Исто така можеше да побара преку земја пријател членка на советот, Советот за Безбедност да формира комисија за утврдување на фактите, затоа што со чл.29 од Повелбата на ОН Советот за Безбедност има ингеренции да формира тела кои ќе му овозможат да ги извршува своите функции по темелно и по праведно.
Доколку Македонија активно преземаше правни мерки со цел да биде примена во ОН под своето уставно име, политичките притисоци не ќе имаа толкаво влијание и по мое мислење немаше да дојде до срамните резолуции со кои Генералното Собрание и Советот за Безбедност не замрзнаа во времето.
Што треба да сториме сега?
По мое мислење битката за нашето уставно име треба да се води во Генералното Собрание на ОН и во Советот за Безбедност, затоа што таму и настана нашата голгота. Македонија како членка на ОН треба да се обрати до Советот за Безбедност и да бара носење на нова резолуција во која Советот ќе му препорача на Генералното собрание да ја признае Р. Македонија под нејзиното уставно име. Овој пат, да бара да учествува на расправата на Советот и да ги изнесе своите факти:
-Република Македонија да бара толкување од Меѓународниот суд на Правдата на резолуцијата бр.817 на Советот за Безбедност односно нејзината спротивност со чл.4 а во врска со веќе искажаното советодавно мислење на судот со истоимениот член (1948 I.C.J. 57). Добиеното мислење да го изнесе пред Советот за Безбедност при ОН и со тоа да докаже дека донесената резолуција не е во согласност со Повелбата на ОН.
-резолуцијата бр.817 е во спротивност со чл.1 ст.2 од Повелбата на ОН, односно на принципот за правото на самоопределување
-резолуцијата бр.817 има обратен ефект, односно наместо приближување на ставовите, таа направи уште поголем раздор и недоверба помеѓу двете земји.
-резолуцијата бр.817 е извор на нестабилност како за земјата, така и за регионот пошироко и активно допринесува за уназадување на демократските и економските можности и капацитети.
Заклучок
За да не се биде во заблуда. Правдата секогаш не се извојува само со правни средства, иако правдата е на страната на Македонија и со правно релевантни факти таа може да го докаже тоа, политичките и економските интереси на помоќните повеќето пати преминуваат преку Меѓународното право за да остварат свои политички или економски цели. Р Грција ја искористи својата позиција за да ја натера неискусната Македонија да потпише договор со кој ќе се обврзе да разговара и да ги надминува разликите со Грција за своето име и и остави адут за манипулирање и широко и необјективно толкување на ставовите од меѓусебниот договор кои постојано ги користи за уценување и притисок се до оној момент додека Македонија не колабрира и се сложи самоволно да си го промени името за сестрана употреба.
Да се обжалува овој договор пред Меѓународниот Суд на Правдата е можеби добар потег и доколку се успее да се докаже дека и покрај големите отстапки на Македонија ( промена на Уставот и промена на националното знаме), Грција иако се обврзала дека нема, активно го попречува Македонското членство во ЕУ и НАТО и со тоа не го исполнува својот дел од договорот, судот да го поништи договорот сепак на крајот пак останува резолуцијата бр.817 на С.Б која повторно како препорака до Генералното Собрание на ОН ќе упатува на привремено име (референца) и разговори со Грција за нивниот проблем со името на Македонија.
Македонија мора да изнајде начини во институциите на ОН да издејствува нова резолуција која ќе биде донесена врз принципите и начелата на Повелбата на Обединетите Нации и да биде признаена со нејзиното Уставно име за да може да биде рамноправен член и да ги ужива правата како и да ги исполнува обврските кои и следуваат како член на заедницата на народите.
Не ми е јасно birowsky зашто ти како горд македонец наместо НИШТОВНОСТ пишуваш НИШТАВНОСТ?! Тоа говори многу за тебе и за суштината на твоите... упс... тезите на татко ти(кои упорно ги промовираш). Стратегијата од правен апект е речиси совршена. Но дека нема да доживее своја политичка реализација тоа му е јасно на секој со здрав разум. За жал така е! Грчката дипломатија е неспоредливо посилна од нашата и пресудата на Меѓународниот суд ќе нема никакво значење. Тоа да си го вратиме знамето и како и влезот како Р.Македонија уште не ми е јасно како ќе се изведе. Зарем досега не можевме тоа да го направиме?!!!
Bratot
Стоик и Машкртник!
- Член од
- 27 јануари 2007
- Мислења
- 17.089
- Поени од реакции
- 4.498
На мене не ми е јасно зошто ти како испровоциран од постот на Бировски си зачленил само со цел да го - обесхрабриш?
Како што ни е познато дека никогаш нема да победиме на Светско Првенство во фудбал, но сепак се натпреваруваме, така и во останатите животни искуства и предизвици ќе се обидуваме да направиме резултат со кој ќе се гордееме.
Доколку не ни учествуваме нема ни да добиеме таква шанса, макар паѓале и станувале, во тоа е поентата на животот, да се бориш, а не да се помируваш со ситуацијата кога губиш.
Тоа е разликата меѓу оние со home-building менталност и оние со home-breaking.
Наместо да не убедуваш дека веќе се’ било изгубено, подобро прошетај на чист воздух.
Ти изгледа си помешал СПОР и СПОРТ!!! Јас кажувам дека тужбата е изгубена битка. А тоа е воедно и трошење многу пари, кои можат да се искористат попаметно. Изгубена е битката и да добиеме позитивна пресуда (тоа го знаат и поднесувачите на тужбата). Тоа парче хартија нема ништо да им значи на 30% сиромашни МАКЕДОНЦИ!!! Тие пари и енергија може да се искористат во дипломатија со цел да извлечеме подобро решение од овој спор. Или пак да ги прекинеме преговорите па да чекаме подобри времиња.
- Член од
- 13 октомври 2007
- Мислења
- 3.175
- Поени од реакции
- 434
А што викаш ти за тоа да го фатиме за гуша тој што ни го смести овој спор и што го осиромаши народот со приватизацијата,па да му израчунаме пари и енергија за сите овие “привремени“ 20 години трошкови и енергија за преговарање и нема да му рачунаме камата,важи???
Prvo "bratot" секој има право на свое мислење. А тоа ако некој мисли поинаку од тебе не би требало да те боли толку! Очигледно немаш факти...
А "GORAZDS" точно е дека треба да одговара тој што ни го смести. Тој што ни го смести си доби пресуда од народот. Ама проблемот останува. Некако ќе мора да се реши. А и прекинувањето на преговорите е решение...( да не ме сфатите погрешно)
А "GORAZDS" точно е дека треба да одговара тој што ни го смести. Тој што ни го смести си доби пресуда од народот. Ама проблемот останува. Некако ќе мора да се реши. А и прекинувањето на преговорите е решение...( да не ме сфатите погрешно)
- Член од
- 1 октомври 2010
- Мислења
- 368
- Поени од реакции
- 29
PING PONG SI IGRAME AL AKO NAROD NEK SE LAZE BRASNA I ZEJTINI NEK SE DELAT PRED IZBORI SELJACI NEK SE RADUVAAT ALI AKO NEGD DO KRAJOT NA VEKOT KE BIDE I OVA
- Член од
- 16 декември 2008
- Мислења
- 391
- Поени од реакции
- 125
Ми треба вакво несто за семинарска поточно темата ми е Македонија и евроинтеграциите, па сметам дека семинарската треба да содржи и дел за спорот за името. Ке ве молам несто повеќе за ова доколку може.
Благодарам,
Поздрав !
Благодарам,
Поздрав !