Dekemvri
Неписмен уличар
- Член од
- 8 декември 2010
- Мислења
- 338
- Поени од реакции
- 247
ЛАЗАР КОЛИШЕВСКИ
Роден во Свети Николе, по смртта на неговата мајка на 4-годишна возраст е донесен во сиропиталиштето воБитола.
Станува член и на Покраинскиот воен штаб и се вклучува и во подготовките на востанието против бугарската власт, но набрзо, на 6 ноември 1941година, е уапсен од бугарската полиција, заедно со 15 други дејци на Охридската партиска организација.
На судскиот процес воОхрид на 26 и 17 ноември, заедно со Петре Пирузе, е осуден на смрт. На 7 декември Колишевски, додека е во затвор, поднесува молба за помилување до бугарскиот цар борис, по што смртната казна му е заменета со доживотен затвор. Во март1942 година е префрлен од скопскиот затвор во затворот во Плевен и таму останува се до капитулацијата на Бугарија и доаѓањето на власт наОтечествениот фронт на9-ти септември 1944 година.
При основањето на комунистичката партија на Македонија на обично се смета дека Колишевски во отсуство бил избран за секретар на партијата, но за тоа не постојат документи и има мислења дека тоа е фабрикувано по ослободувањето.
По своето ослободување, Колишевски се враќа во Македонија и ја презема функцијата секретар на КПМ и на таа функција останува до јули1963 година.
Починал на 6 јули 2000 во Скопје.http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%BF%D1%83%D0%B1%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D0%B0_%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%98%D0%B0
На судскиот процес воОхрид на 26 и 17 ноември, заедно со Петре Пирузе, е осуден на смрт. На 7 декември Колишевски, додека е во затвор, поднесува молба за помилување до бугарскиот цар борис, по што смртната казна му е заменета со доживотен затвор. Во март1942 година е префрлен од скопскиот затвор во затворот во Плевен и таму останува се до капитулацијата на Бугарија и доаѓањето на власт наОтечествениот фронт на9-ти септември 1944 година.
При основањето на комунистичката партија на Македонија на обично се смета дека Колишевски во отсуство бил избран за секретар на партијата, но за тоа не постојат документи и има мислења дека тоа е фабрикувано по ослободувањето.
По своето ослободување, Колишевски се враќа во Македонија и ја презема функцијата секретар на КПМ и на таа функција останува до јули1963 година.
Починал на 6 јули 2000 во Скопје.http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%BF%D1%83%D0%B1%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D0%B0_%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%98%D0%B0
СОСТАВ НА ПРВАТА НАРОДНА ВЛАДА НА МАКЕДОНИЈА
(16 април 1945 г.)
(16 април 1945 г.)
ЛАЗАР КОЛИШЕВСКИ, претседателЉУПЧО АРСОВ, потпретседател
АБДУРАИМ МЕХМЕД, потпретседател
КИРО ПЕТРУШЕВ, министер
НИКОЛА МИНЧЕВ, министер
Д-р ПАВЕЛ ШАТЕВ, министер
СТРАХИЛ ГИГОВ, мионистер
ТОДЕ НОШПАЛ, министер
БОГОЈА ФОТЕВ, министер
Д-р ВУКАШИН ПОПАДИЌ, министер
Д-р НЕЏАТ АГОЛИ, министер
Инж.ГЕОРГИ ВАСИЛЕВ, министер
ЉУПЧО АРСОВ
Одликувања
Роден на 19.мај 1910 во Штип.
После окупацијата на кралевината Југославија, се враќа во родниот Штип и веднаш се вклучува во работата на партиската организација и работи за приремањето за вооружена борба. Кон крајот на 1941 година е член на месниот комитет на КПЈ/КПМ за Битолаи работи на пропремање за формирање на партизански одреди.На почетокот на 1942 година бугарската полиција го фаќа но поради недостаток на докази набрзо е пуштен од затвор.
Претседател на претседателството на СРМакедонија.
Народен Херој од 29.ноември 1953
Умира на 18.ноември 1986 година
СТРАХИЛ ГИГОВ
Страхил Гигов (Велес, 16 септември 1909 - Скопје, 19 мај 1999) бил македонски комунист, учесник во НОБ и висок функционер од времето на комунизмот. Носител е на Партизанска споменица 1941 и други високи југословенски одликувања, а на 27 ноември 1953 е прогласен за народен херој.
Гигов станува синдикален активист уште од 1928 година. Член на КПЈ од 1929, а на Месниот комитет во Велес од 1931 година. На 27 декември 1934 година е уапсен и во јуни 1935 година е осуден на три години. Ја издржува целата казна во Сремска Митровица и е ослободен на 27 декември 1937 година. На 1 декември 1938 година повторно накратко е уапсен, но поради протестите организирани во Велес, при неговото спроведување во градот, веднаш е ослободен. Есента 1939 година станува член на Покраинскиот комитет на КПЈ за Македонија, а летото 1940 година уапсен е по трет пат. Префрлен е во затвор во Белград, но е ослободен од обвиненијата во септември. Во јануари 1941 година е испратен во концентрационен логор кај Меѓуречје, близу Ивањица, каде останува до распуштањето на логорот на 27 март 1941 година.
Кон крајот на 1941 година е секретар на Месниот комитет во Велес. На почетокот на 1942 година е секретар на велешкиот Окружен комитет, а во септември 1942 година повторно е избран за член на новиот Покраински комитет.
На сојузно ниво неколку пати е биран за член на Централниот комитет на Сојузот на комунистите на Југославија и на Извршниот комитет на ЦК СКМ, осум години бил член на Сојузниот извршен совет, а потоа бил потпретседател на Сојузното собрание. Бил член и на Советот на федерацијата.
ВИДОЕ СМИЛЕВСКИ
Видое Смилевски - Бато (14 август 1915 - 8 септември 1979) бил истакнат македонски комунист, народен херој и политичар.
Потекнува од печалбарско семејство.
Роден е на 14 август 1915 година во с. Никифорово, кај Маврово, Гостиварско. Потекнува од печалбарско семејство и уште од најраните години ја почувствувал горчината на печалбарството, таа толку честа судбина на Македонецот во неговата битка за опстанок и гола животна егзистенција.
Уште од самиот почеток е едн од втемелувачите на народната власт и континуирано работи врз нејзиното оспособување и јакнење. Во 1947 - 1950 година Видое Смилевски - Бато е потпретседател на Владата на НР Македонија, во 1950 - 1951 година е претседател на Президиумот на Народното собрание на НРМ, во 1952 - 1954 година е потпретседател на Владата на НРМ, а во наредните две години одново се враќа во Народното собрание и од 25 јуни 1963 до 12 мај 1967 година е претседател на Собранието на Република Македонија.
Освен партиската активност се истакнал и во извршувањето на повеќе државни функции: во 1947-1950 година е потпретседател на Владата на НР Македонија, во 1950-1951 година е претседател на Президиумот на Народното собрание на НРМ. Во 1952-1954 година повторно е потпретседател на Владата на НРМ, а во наредните две години одново се враќа во Народното собрание и од 25 јуни 1963 до 12 мај 1967 година е претседател на Собранието.
Одликуван е со Орденот народен херој, јунак на социјалистичкиот труд, а е носител и на Партизанска споменица 1941.