Прва смена константно. Од четврто одделние па се навака немам осетено како е да станеш во 10 часот, онака убаво наспиен, на мира да си се напиеш кафенце, да апнеш нешто. Онака смирено, бавно да ги направам сите работи кои се прават вообичаено насабајле, и среќно(уствари онолку колку шо може некој да е среќен што иде во школо) да си тргнеш по пат кон школото.
Не велам дека втората смена е подобра(бар не сеуште
), бидејќи враќањето доцна воопшто не го сметам за убаво искористување на денот, но мислам дека кога детето е основно или гимназија менувањето на смени е неизбежно, но проблемот е со времетраењето на измените.
Според мене, треба да се менуваат смените бар на 1 месец, или повеќе. На пример 1/2 од прво полугодие сабајле, а потоа 1/2 поручек. Исто и со второ полугодие. Времетраењето на смените е доволно кратко за ученикот да има расипан биоритам, постојано да се жали за ненаспаност, и кај некои случаи да резултира со главоболки. Сепак, во највеќе гимназии имам слушнато дека се менуваат еднаш на две недели што е апсурдно.
Инаку која смена е подобра? Па јас би ја одбрал втората(мада ова само од спомени). Мислам дека истиот ден после школо, имаш на избор што сакаш да правиш, под услов да си легнеш рано(на пример 10 часот). Сабајле сепак нема да спиеш многу, и ќе си учиш додека почнат училишните часови. Но сепак е лошо доколку одиш на некои други активности во попладневните часови, кои ќе мораш да ги пропушташ.
