Mногу! 70 проценти од моето музичко познавање се темели на заслугата од еден единствен човек кој ми беше братучед а пред некое време си замина од каде никој не се вратил. Често пати знам да си пуштам бендови кои сме ги слушале заедно, било кога живеев во стан до мојата 10 година, било после тоа откако се преселив во куќа, било во старата Апореа, било кај него дома. Во 90тите многу добро ја паметам речиси секоја касетка и нејзина паковка, надворешен изглед и внатрешна боја. Потоа следуваше периодот каде цедињата беа во шема и тогаш фрлав по некој денар во ретките музички продавници низ Прилепов. Со нетов малку се изгуби шмекот, во стилот собираш 200 денари и купуваш цеденце со 13 песни кои обавезно ќе ги слушаш две три недели без престан. Сега во денот по 2-3 бенда, онака манџиски ги поминувам, па тек ако ептен ми се погоди во вкусот, истиот да се задржи и до 3-4 дена.