Iris
Ruzha, ruzhica...
- Член од
- 29 април 2005
- Мислења
- 278
- Поени од реакции
- 7
Semejstvoto e najmala i najprirodna zaednica cii shto clenovi ne gi povrzuva samo krvnoto srodstvo, tuku i zaednichkiot zhivot, megjusebnata ljubov, pochituvanje, doverba i zaednichki interesi. Toa e zatvorena celina so negovite 3 najvazhni chlenovi: tatkoto, majkata i deteto. Majkata e simbol na ljubovta i grizhata, nositel na radosta, komocijata i onaa toplina koja e potrebna za dushevnoto zdravje na maloto dete. Tatkoto treba da bide nositel na pravniot avtoritet, poln so iskustvo i zhivotna mudrost. Decata rasteni vo vakvo semejstvo se nositeli na nadezh i prodolzhuvanje na zhivotot. Vo vakvo semejstvo najsrekjno se spremaat za zhivot vo drugi pogolemi zaednici.
IDENTIFIKACIJA
Osnovata na ucenjeto kaj mladata lichnost ja sochinuva identifikacijata, kade shto deteto gi zema vozrasnite kako primer. Procesot na identifikacija e nesvesen proces vo koj deteto gi prisvojuva stavovite na roditelite i sredinata vo koja raste, formirajkji ja na toj nachin svojata individualnost. Identifikacijata se sostoi vo toa shto deteto vo se’ se poistovetuva so svojot primerok, vo nego se naogja sebesi, negovite oblici na odnesuvanje gi vnesuva vo sebe. Shto pomlado dete-pojaka identifikacija; so toa shto togash deteto e mnogu slabokritichno sprema svojot primerok i ne znae da proceni shto e dobro, a shto losho. Po pravilo ako postoi normalen razvoj kaj deteto kako staree taka kaj nego sposobnosta samostojno da rasuduva se zgolemuva, i ne prima sekakvo vlijanie.
Znachi voglavno deteto se identifikuva so svoite roditeli bidejkji negoviot odnos kon niv e najpozitiven. Vo svojata lichnost deteto gi vgraduva nivnite osobini. Za duhovniot razvoj na deteto mnogu e shtetna situacijata koga nema so koj da se identifikuva. Nedostatok na identifikacijata vo ranoto detstvo ozbilno go oshtetuva formiranjeto na lichnosta i deteto vo takvi okolnosti nikako ne mozhe da se izgradi vo cvrsta, emotivna lichnost. Toa chesto i ponataka vo zhivotot ostanuva koleblivo vo stavovite, chesto se odnesuva impulsivno, emotivniot zhivot mu ostanuva siromashen.
Semejstvoto e vistinski svet vo malo za deteto, dovolen za detskata socijalna komunikacija, koja deteto ushte dolgo nema da ima potreba da ja menuva. Vo semejstvoto deteto gi steknuva svoite prvi iskustva, stanuva svesno za sebe i svoeto “jas”, gi spoznava reakciite na svoeto odnesuvanje, redovno naiduva na razbiranje, pomosh, zashtita, sigurnost i ljubov. Deteto zhivee vo familijata togash koga e najmnogu podlozhno na vlijanija, i koga vo svesta mu se vrezhuvaat dozhivuvanja od familijarniot zhivot, kako traen “pechat” na negovata lichnost. Prouchuvanjata na lichnostite na decata na koi vo najranoto detstvo ne im se pruzhala bezrezervna roditelska ljubov pokazhuvaat deka tie deca se emotivno oshteteni, skloni kon najrazlichni asocijalni oblici na odnesuvanje i poteshko vospostavuvaat novi socijalni kontakti.
Vo familijata deteto isto taka gi steknuva i prvite iskustva za prifakjanje ili odbivanje na sopstvenite postapki, gi spoznava zhivotnite teshkotii i nachinite na koi istite treba da se reshat, obavuva odredeni zadolzhenija koi mu pripagjaat, se raduva, taguva, go razviva chuvstvoto za solidarnost i megjusebno pomaganje.
IDENTIFIKACIJA
Osnovata na ucenjeto kaj mladata lichnost ja sochinuva identifikacijata, kade shto deteto gi zema vozrasnite kako primer. Procesot na identifikacija e nesvesen proces vo koj deteto gi prisvojuva stavovite na roditelite i sredinata vo koja raste, formirajkji ja na toj nachin svojata individualnost. Identifikacijata se sostoi vo toa shto deteto vo se’ se poistovetuva so svojot primerok, vo nego se naogja sebesi, negovite oblici na odnesuvanje gi vnesuva vo sebe. Shto pomlado dete-pojaka identifikacija; so toa shto togash deteto e mnogu slabokritichno sprema svojot primerok i ne znae da proceni shto e dobro, a shto losho. Po pravilo ako postoi normalen razvoj kaj deteto kako staree taka kaj nego sposobnosta samostojno da rasuduva se zgolemuva, i ne prima sekakvo vlijanie.
Znachi voglavno deteto se identifikuva so svoite roditeli bidejkji negoviot odnos kon niv e najpozitiven. Vo svojata lichnost deteto gi vgraduva nivnite osobini. Za duhovniot razvoj na deteto mnogu e shtetna situacijata koga nema so koj da se identifikuva. Nedostatok na identifikacijata vo ranoto detstvo ozbilno go oshtetuva formiranjeto na lichnosta i deteto vo takvi okolnosti nikako ne mozhe da se izgradi vo cvrsta, emotivna lichnost. Toa chesto i ponataka vo zhivotot ostanuva koleblivo vo stavovite, chesto se odnesuva impulsivno, emotivniot zhivot mu ostanuva siromashen.
Semejstvoto e vistinski svet vo malo za deteto, dovolen za detskata socijalna komunikacija, koja deteto ushte dolgo nema da ima potreba da ja menuva. Vo semejstvoto deteto gi steknuva svoite prvi iskustva, stanuva svesno za sebe i svoeto “jas”, gi spoznava reakciite na svoeto odnesuvanje, redovno naiduva na razbiranje, pomosh, zashtita, sigurnost i ljubov. Deteto zhivee vo familijata togash koga e najmnogu podlozhno na vlijanija, i koga vo svesta mu se vrezhuvaat dozhivuvanja od familijarniot zhivot, kako traen “pechat” na negovata lichnost. Prouchuvanjata na lichnostite na decata na koi vo najranoto detstvo ne im se pruzhala bezrezervna roditelska ljubov pokazhuvaat deka tie deca se emotivno oshteteni, skloni kon najrazlichni asocijalni oblici na odnesuvanje i poteshko vospostavuvaat novi socijalni kontakti.
Vo familijata deteto isto taka gi steknuva i prvite iskustva za prifakjanje ili odbivanje na sopstvenite postapki, gi spoznava zhivotnite teshkotii i nachinite na koi istite treba da se reshat, obavuva odredeni zadolzhenija koi mu pripagjaat, se raduva, taguva, go razviva chuvstvoto za solidarnost i megjusebno pomaganje.
