TpH_Bo_OkO
Трноризец
Има една разлика: Останатите водачи, самите претпочитале да бидат споредувани со големиот Александар Македонски...Георгија, бил споредуван со неговиот предок, од трето лице.
Што знаеме за Ѓoрѓија Кастриот од Кроја?
- Креатор на темата gerard
- Време на започнување
Има една разлика: Останатите водачи, самите претпочитале да бидат споредувани со големиот Александар Македонски...Георгија, бил споредуван со неговиот предок, од трето лице.
Kruja na albanski znaci, POTOK, REKICKA, ahahahah, vie sllavomakedoncite navistina si go barate od grcive, a bogami sega i od nas......
Toa so slovenskive iminja, toa se poradi majkata Vojsava, srpska princeza omazena za Gjon Kastrioti od Kruja, poradi politicki pricini, zosto GJon KAstrioti gi vodese albancite kaj bitkata vo KOsovo Pole........
GJERGJ KASTRIOTI bil KAtolik, a ne ortodoks......
Vie ispokradovte sve, ali jazikot ne mozevte ni da go doprete, Albanec e pogolem od koga bilo, sega konecno se smeni politikata, nie ke igrame sega
GJergj Kastrioti, PROUD TO BE SHQIPTAR....
Toa so slovenskive iminja, toa se poradi majkata Vojsava, srpska princeza omazena za Gjon Kastrioti od Kruja, poradi politicki pricini, zosto GJon KAstrioti gi vodese albancite kaj bitkata vo KOsovo Pole........
GJERGJ KASTRIOTI bil KAtolik, a ne ortodoks......
Vie ispokradovte sve, ali jazikot ne mozevte ni da go doprete, Albanec e pogolem od koga bilo, sega konecno se smeni politikata, nie ke igrame sega
GJergj Kastrioti, PROUD TO BE SHQIPTAR....
Solid
Зона на самракот
- Член од
- 26 август 2007
- Мислења
- 7.177
- Поени од реакции
- 4.133
- Локација
- Охрид
- Веб-сајт
- kladilnica.forumup.com
Твоите од Албанија не можат да го разберат ова.
TpH_Bo_OkO
Трноризец
Англиски: rivuletMr.M[][]N;1252420 напиша:
Македонски = поток
Албански = prroskе, rrеke, prrue i vogеl, vijе
Круја(Кроја), нема никакво значење на албански. Како топоним, е словенски.
Sturmgewehr
gadget
- Член од
- 9 март 2008
- Мислења
- 537
- Поени од реакции
- 35
Круја на Албански има многу значења едно од нив е КРУЈ = СЕ ЧЕШАМ е сега почешај ме ........ :pos2: :pos2:
Круа = Поток истотака и Пруа и Проске истоп значење имат.
има и други значања али на човек со пола азбука наѕучена ништо не го убедува ( ОВА НЕ ГО ВЕЛАМ ЗА ТЕБЕ, У ОПШТО, ЗА ТЕБЕ Е ЧЕШАЊЕТО )
TpH_Bo_OkO
Трноризец
Ај сега реши се...Или е VIJE, или е PRUE затоа што КРУА - поток не е...
-----------
krua, kroi - извор, кладенец, вруток
kruaj - струга, треба, драска, чеша
kruaj thonjtе - стругам нокти; краде, пљачка
-----------
ЗНАЧИ, СИТЕ ФОРМИ НА KRUA, ЗНАЧАТ НАЈРАЗЛИЧНИ РАБОТИ, САМО ТОА ШТО ТИ ГО КАЖУВАШ, НЕ СЕ НАОЃА НА СПИСОКОТ...
Ти и својот јазик како да не си го знаеш...
Нејсе, темата може да се врати, на Георгија.
П.С. ДО МОДЕРАТОРОТ ИЛИ АДМИНОТ - ИЗБРИШЕТЕ ГИ ПОГОРЕ СПАМЕРСКИТЕ ПОСТОВИ(на Mr.M[][]N и Sturmgewehr) БИДЕЈЌИ НЕ ПРИДОНЕСУВААТ ВО ДИСКУСИЈАТА И СЕ ОФ-ТОПИК, ЗА ДА МОЖЕ ДА СЕ ВОДИ ПРИСТОЈНА ДИСКУСИЈА СО ФАКТИ И АРГУМЕНТИ!
:ples: Каква утка на правиле на Википедија...Wiki напиша:
-----------
krua, kroi - извор, кладенец, вруток
kruaj - струга, треба, драска, чеша
kruaj thonjtе - стругам нокти; краде, пљачка
-----------
ЗНАЧИ, СИТЕ ФОРМИ НА KRUA, ЗНАЧАТ НАЈРАЗЛИЧНИ РАБОТИ, САМО ТОА ШТО ТИ ГО КАЖУВАШ, НЕ СЕ НАОЃА НА СПИСОКОТ...
Ти и својот јазик како да не си го знаеш...
Нема да те навредувам што сопствените личности не знаеш кога твореле...Туку само ќе ти кажам дека овие песни се од 17ти и 18 ти век а Наим Фрашери живеел во втората половина на 19ти век...Mr.M[][]N;1252559 напиша:
Нејсе, темата може да се врати, на Георгија.
П.С. ДО МОДЕРАТОРОТ ИЛИ АДМИНОТ - ИЗБРИШЕТЕ ГИ ПОГОРЕ СПАМЕРСКИТЕ ПОСТОВИ(на Mr.M[][]N и Sturmgewehr) БИДЕЈЌИ НЕ ПРИДОНЕСУВААТ ВО ДИСКУСИЈАТА И СЕ ОФ-ТОПИК, ЗА ДА МОЖЕ ДА СЕ ВОДИ ПРИСТОЈНА ДИСКУСИЈА СО ФАКТИ И АРГУМЕНТИ!
Sturmgewehr
gadget
- Член од
- 9 март 2008
- Мислења
- 537
- Поени од реакции
- 35
нека се решат и Американците пошто оние изглеа имале појке имиња за реката
Чек дис аут
River / stream / creek / brook / rivulet
Ај сега нека се решат американците
имањето многу збора за едно нешто означува колку е богат јазикот Трну а не глупости ко ти, ајде на Спиење.
Скендербег е синоним за Александар велики што значи Султанот му го даде овој синоним на Кастриот пошто неговите вештини и сите јаки страни му биле како оније на неговиот пра пра пра Братучед Александар велики ко што сме сите сега ние Албанците.
НЕ МЕШАЈ БАБИ И ЖАБИ
а да и ова ДАЈ ТВОИТЕ ФАКТИ И ДОКУМЕНТИ НА СКЕНДЕРБЕГ ШТО ГИ ПИШЕЛ И СЕ ЗА НЕГО НЕ ТУКУ ПОСТИРАЈТЕ ГЛУПОСТИ И ВАШИ ПРОПАГАНДИ ВАЛКАНИ ТУКУ ДАЈ НЕШТО КОНКРЕТНО ПОШТО МИ ЛИЧЕТЕ НА каплани ресул КОШТО ЦЕЛО ВРЕМЕ КЕЊА А НЕМА ФАКТИ И АРГУМЕНТИ.
Чек дис аут
River / stream / creek / brook / rivulet
Ај сега нека се решат американците
имањето многу збора за едно нешто означува колку е богат јазикот Трну а не глупости ко ти, ајде на Спиење.
Скендербег е синоним за Александар велики што значи Султанот му го даде овој синоним на Кастриот пошто неговите вештини и сите јаки страни му биле како оније на неговиот пра пра пра Братучед Александар велики ко што сме сите сега ние Албанците.
НЕ МЕШАЈ БАБИ И ЖАБИ
а да и ова ДАЈ ТВОИТЕ ФАКТИ И ДОКУМЕНТИ НА СКЕНДЕРБЕГ ШТО ГИ ПИШЕЛ И СЕ ЗА НЕГО НЕ ТУКУ ПОСТИРАЈТЕ ГЛУПОСТИ И ВАШИ ПРОПАГАНДИ ВАЛКАНИ ТУКУ ДАЈ НЕШТО КОНКРЕТНО ПОШТО МИ ЛИЧЕТЕ НА каплани ресул КОШТО ЦЕЛО ВРЕМЕ КЕЊА А НЕМА ФАКТИ И АРГУМЕНТИ.
Докторот
DOMINUS
- Член од
- 4 јануари 2008
- Мислења
- 611
- Поени од реакции
- 9
- Возраст
- 35
Абе албанец, што убаво ти пишува на тој линкот од битушанец, само ти или не знаеш да читаш, или се правиш дека не знаеш да читаш што е многу поверојатно. Така се прави кога си соочен со очебијни факти, а немаш противаргумент, па само правиш спам тука.
- Член од
- 20 февруари 2008
- Мислења
- 210
- Поени од реакции
- 3
eve nekoi ubavi stihovi so imat napisano famoznite pisateli za albanskiot Dragon!
Tales of a Wayside Inn by Henry Wadsworth Longfellow
Part Third, The Spanish Jew's Second Tale, Scanderbeg
The battle is fought and won: By King Ladislaus the Hun,
In fire of hell and death's frost,
On the day of Pentecost.
And in rout before his path
From the field of battle red
Flee all that are not dead
Of the army of Amurath.
In the darkness of the night
Iskander, the pride and boast
Of that mighty Othman host,
With his routed Turks, takes flight
From the battle fought and lost
On the day of Pentecost;
Leaving behind him dead
The army of Amurath,
The vanguard as it led,
The rearguard as it fled,
Mown down in the bloody swath
Of the battle's aftermath.
But he cared not for Hospodars,
Nor for Baron or Voivode,
As on through the night he rode
And gazed at the fateful stars,
That were shining overhead
But smote his steed with his staff,
And smiled to himself, and said;
"This is the time to laugh."
In the middle of the night,
In a halt of the hurrying flight,
There came a Scribe of the King
Wearing his signet ring,
And said in a voice severe:
"This is the first dark blot
On thy name, George Castriot!
Alas why art thou here,
And the army of Amurath slain,
And left on the battle plain?"
And Iskander answered and said:
"They lie on the bloody sod
By the hoofs of horses trod;
But this was the decree
Of the watchers overhead;
For the war belongeth to God,
And in battle who are we,
Who are we, that shall withstand
The wind of his lifted hand?"
Then he bade them bind with chains
This man of books and brains;
And the Scribe said: "What misdeed
Have I done, that, without need,
Thou doest to me this thing?"
And Iskander answering
Said unto him: "Not one
Misdeed to me hast thou done;
But for fear that thou shouldst run
And hide thyself from me,
Have I done this unto thee."
"Now write me a writing, O Scribe,
And a blessing be on thy tribe!
A writing sealed with thy ring,
To King Amurath's Pasha
In the city of Croia,
The city moated and walled,
That he surrender the same
In the name of my master, the King;
For what is writ in his name
Can never be recalled."
And the Scribe bowed low in dread,
And unto Iskander said:
"Allah is great and just,
But we are as ashes and dust;
How shall I do this thing,
When I know that my guilty head
Will be forfeit to the King?"
Then swift as a shooting star
The curved and shining blade
Of Iskander's scimetar
From its sheath, with jewels bright,
Shot, as he thundered: "Write!"
And the trembling Scribe obeyed,
And wrote in the fitful glare
Of the bivouac fire apart,
With the chill of the midnight air
On his forehead white and bare,
And the chill of death in his heart.
Then again Iskander cried:
"Now follow whither I ride,
For here thou must not stay.
Thou shalt be as my dearest friend,
And honors without end
Shall surround thee on every side,
And attend thee night and day."
But the sullen Scribe replied
"Our pathways here divide;
Mine leadeth not thy way."
And even as he spoke
Fell a sudden scimetar-stroke,
When no one else was near;
And the Scribe sank to the ground,
As a stone, pushed from the brink
Of a black pool, might sink
With a sob and disappear;
And no one saw the deed;
And in the stillness around
No sound was heard but the sound
Of the hoofs of Iskander's steed,
As forward he sprang with a bound.
Then onward he rode and afar,
With scarce three hundred men,
Through river and forest and fen,
O'er the mountains of Argentar;
And his heart was merry within,
When he crossed the river Drin,
And saw in the gleam of the morn
The White Castle Ak-Hissar,
The city Croia called,
The city moated and walled,
The city where he was born,--
And above it the morning star.
Then his trumpeters in the van
On their silver bugles blew,
And in crowds about him ran
Albanian and Turkoman,
That the sound together drew.
And he feasted with his friends,
And when they were warm with wine,
He said: "O friends of mine,
Behold what fortune sends,
And what the fates design!
King Amurath commands
That my father's wide domain,
This city and all its lands,
Shall be given to me again."
Then to the Castle White
He rode in regal state,
And entered in at the gate
In all his arms bedight,
And gave to the Pasha
Who ruled in Croia
The writing of the King,
Sealed with his signet ring.
And the Pasha bowed his head,
And after a silence said:
"Allah is just and great!
I yield to the will divine,
The city and lands are thine;
Who shall contend with fate?"
Anon from the castle walls
The crescent banner falls,
And the crowd beholds instead,
Like a portent in the sky,
Iskander's banner fly,
The Black Eagle with double head;
And a shout ascends on high,
For men's souls are tired of the Turks,
And their wicked ways and works,
That have made of Ak-Hissar
A city of the plague;
And the loud, exultant cry
That echoes wide and far
Is: "Long live Scanderbeg!"
It was thus Iskander came
Once more unto his own;
And the tidings, like the flame
Of a conflagration blown
By the winds of summer, ran,
Till the land was in a blaze,
And the cities far and near,
Sayeth Ben Joshua Ben Meir,
In his Book of the Words of the Days,
"Were taken as a man
Would take the tip of his ear."
Tales of a Wayside Inn is a book consisting of a collection of poems written by American poet Henry Wadsworth Longfellow. First published in 1863, the poems are told to a group of adults in the tavern of the Wayside Inn in Sudbury, Massachusetts by the landlord of the establishment. The most famous poem to be included in the collection is "Paul Revere's Ride"
Tales of a Wayside Inn by Henry Wadsworth Longfellow
Part Third, The Spanish Jew's Second Tale, Scanderbeg
The battle is fought and won: By King Ladislaus the Hun,
In fire of hell and death's frost,
On the day of Pentecost.
And in rout before his path
From the field of battle red
Flee all that are not dead
Of the army of Amurath.
In the darkness of the night
Iskander, the pride and boast
Of that mighty Othman host,
With his routed Turks, takes flight
From the battle fought and lost
On the day of Pentecost;
Leaving behind him dead
The army of Amurath,
The vanguard as it led,
The rearguard as it fled,
Mown down in the bloody swath
Of the battle's aftermath.
But he cared not for Hospodars,
Nor for Baron or Voivode,
As on through the night he rode
And gazed at the fateful stars,
That were shining overhead
But smote his steed with his staff,
And smiled to himself, and said;
"This is the time to laugh."
In the middle of the night,
In a halt of the hurrying flight,
There came a Scribe of the King
Wearing his signet ring,
And said in a voice severe:
"This is the first dark blot
On thy name, George Castriot!
Alas why art thou here,
And the army of Amurath slain,
And left on the battle plain?"
And Iskander answered and said:
"They lie on the bloody sod
By the hoofs of horses trod;
But this was the decree
Of the watchers overhead;
For the war belongeth to God,
And in battle who are we,
Who are we, that shall withstand
The wind of his lifted hand?"
Then he bade them bind with chains
This man of books and brains;
And the Scribe said: "What misdeed
Have I done, that, without need,
Thou doest to me this thing?"
And Iskander answering
Said unto him: "Not one
Misdeed to me hast thou done;
But for fear that thou shouldst run
And hide thyself from me,
Have I done this unto thee."
"Now write me a writing, O Scribe,
And a blessing be on thy tribe!
A writing sealed with thy ring,
To King Amurath's Pasha
In the city of Croia,
The city moated and walled,
That he surrender the same
In the name of my master, the King;
For what is writ in his name
Can never be recalled."
And the Scribe bowed low in dread,
And unto Iskander said:
"Allah is great and just,
But we are as ashes and dust;
How shall I do this thing,
When I know that my guilty head
Will be forfeit to the King?"
Then swift as a shooting star
The curved and shining blade
Of Iskander's scimetar
From its sheath, with jewels bright,
Shot, as he thundered: "Write!"
And the trembling Scribe obeyed,
And wrote in the fitful glare
Of the bivouac fire apart,
With the chill of the midnight air
On his forehead white and bare,
And the chill of death in his heart.
Then again Iskander cried:
"Now follow whither I ride,
For here thou must not stay.
Thou shalt be as my dearest friend,
And honors without end
Shall surround thee on every side,
And attend thee night and day."
But the sullen Scribe replied
"Our pathways here divide;
Mine leadeth not thy way."
And even as he spoke
Fell a sudden scimetar-stroke,
When no one else was near;
And the Scribe sank to the ground,
As a stone, pushed from the brink
Of a black pool, might sink
With a sob and disappear;
And no one saw the deed;
And in the stillness around
No sound was heard but the sound
Of the hoofs of Iskander's steed,
As forward he sprang with a bound.
Then onward he rode and afar,
With scarce three hundred men,
Through river and forest and fen,
O'er the mountains of Argentar;
And his heart was merry within,
When he crossed the river Drin,
And saw in the gleam of the morn
The White Castle Ak-Hissar,
The city Croia called,
The city moated and walled,
The city where he was born,--
And above it the morning star.
Then his trumpeters in the van
On their silver bugles blew,
And in crowds about him ran
Albanian and Turkoman,
That the sound together drew.
And he feasted with his friends,
And when they were warm with wine,
He said: "O friends of mine,
Behold what fortune sends,
And what the fates design!
King Amurath commands
That my father's wide domain,
This city and all its lands,
Shall be given to me again."
Then to the Castle White
He rode in regal state,
And entered in at the gate
In all his arms bedight,
And gave to the Pasha
Who ruled in Croia
The writing of the King,
Sealed with his signet ring.
And the Pasha bowed his head,
And after a silence said:
"Allah is just and great!
I yield to the will divine,
The city and lands are thine;
Who shall contend with fate?"
Anon from the castle walls
The crescent banner falls,
And the crowd beholds instead,
Like a portent in the sky,
Iskander's banner fly,
The Black Eagle with double head;
And a shout ascends on high,
For men's souls are tired of the Turks,
And their wicked ways and works,
That have made of Ak-Hissar
A city of the plague;
And the loud, exultant cry
That echoes wide and far
Is: "Long live Scanderbeg!"
It was thus Iskander came
Once more unto his own;
And the tidings, like the flame
Of a conflagration blown
By the winds of summer, ran,
Till the land was in a blaze,
And the cities far and near,
Sayeth Ben Joshua Ben Meir,
In his Book of the Words of the Days,
"Were taken as a man
Would take the tip of his ear."
Tales of a Wayside Inn is a book consisting of a collection of poems written by American poet Henry Wadsworth Longfellow. First published in 1863, the poems are told to a group of adults in the tavern of the Wayside Inn in Sudbury, Massachusetts by the landlord of the establishment. The most famous poem to be included in the collection is "Paul Revere's Ride"
- Член од
- 28 март 2008
- Мислења
- 3
- Поени од реакции
- 0
za zhal si najdel lazhen argument, po sto turcite ne ne vigat ';syptar'' tuku ''arnavut'' sto e sosema drugo ti sto kazes...proveri uste malce i posle dojdi pak, ok
- Член од
- 5 мај 2005
- Мислења
- 4.454
- Поени од реакции
- 178
Ne luti se. Daj da produskutirame, zosto koga ja postaviv ovaa tema, nemasepostaveni slicni temi sto mi gi dade Kajgana
A tebe sto ti preci istorijata na GEORGI REX MACEDUM, ? :kesa:
Рекс Македум?? Хмм, единствено има Princ Ematie...ама нејсе, нек ти буде...
На шлемот на Кастриот(оригиналот), пишува со СЛОВЕНСКИ букви:
Да, да...така е, ама.....знаеш кај лежи зајакот? Зашто уствари не кажуваш ШТО пишува на словенски? Битно е, нели?
А што значење има Круја на словенски, баш би сакал да знам.
Колку за Скендербег дискусија...многу пати сум прашал, ниеден не ми одговорил.
Зашто, ох зашто Марин Барлети во делото негово на неговата ковертина пишува дека Кастриот е албанец?
Зашто ох зашто, во делото за Шкодра исто на Барлети, кажува кој бил јазикот на Шкодранците, ...а тоа не е македонскиот.
Зашто ох зашто, епирскиот јазик, е исто со албанскиот?? (Франг Барди Латинско-епирски речник)
Зашто Скендербег во Лежа ги собрат сите албански фамилии и ги соединил за борба против турцита, зашто не ги собрал македонските фамилии??
Зашто, и до кога единствен "доказ" за Скендербег ќе ви бидат христијанските имиња на членовите на семејството Скендербег? Христијанско, не мора да значи македонско. Крај.
Зашто, кога веќе знаете дека на шлемот на Скендербег пишува на словенски, не се запрашате ШТО уствари пишува??
Зашто, писатели после неговото време, тргнувајќи од Барлети, па Франг Барди, Лек Матренга, тој Французинот како ли се викаше (има на другата тема линк од песната) Скендербег го условуваат ако Албанец?
Кој би можел тоа да го објасни, наспроти "доказот" дека Георгија бил македонец само поради христијанските имиња на неговото семејство?
Ti be decko stvarno za ludnica si! 
Imeto kako prvo Alexandar mu e i cela familija mu e makedonski hristijanski imimja! Nikade ne gledam Iskender ili Burim ili Lirim ili Squip! Kako vtoro koi albanski familii sobral da se borat protiv turcite gubre prodadeno edno VERATA SI JA PRODATE VE POTURCIA GUBRINJA SMRDLIVI albanski!
Imeto kako prvo Alexandar mu e i cela familija mu e makedonski hristijanski imimja! Nikade ne gledam Iskender ili Burim ili Lirim ili Squip! Kako vtoro koi albanski familii sobral da se borat protiv turcite gubre prodadeno edno VERATA SI JA PRODATE VE POTURCIA GUBRINJA SMRDLIVI albanski!
- Член од
- 5 мај 2005
- Мислења
- 4.454
- Поени од реакции
- 178
Ti be decko stvarno za ludnica si!
Ок, значи не те навредив, а ти навредуваш.
ко второ, името никогаш не му било Александар. Георги е мнооооооооогу поразлично од Александар.
ко трето, не постојат македонски / бугарски /српски христијански имиња. Постоја САМО христијански имиња. Со какво право присвојуваш вера?
Четврто, ако сакаш да знаеш кои албански фамилии собрал да се борат против турците, читај малце за Лигата на Лежа, што умешно ја избегавате кога се спомнува Скендербег.
За вера, никој не ти даде тебе право да осудиш некого, кој примил, а кој продал. Верата е нешто што секој од нас си ја одбира.