- Член од
- 15 јули 2007
- Мислења
- 791
- Поени од реакции
- 218
Царево е град во југоисточна Бугарија, Област Бургас. Наоѓа се во близина на градот Ахтопол и отстои на 70 километри југоисточно од Бургас. Во минатото е познат како Василико и Мичурин. Градот е административен центар на Општина Царево.
Плажите около Царево са Централен плаж, наjпосетен е Арапиja, а след тоа е Нестинарка.
Плажата кон популарниот кампување Арапја се наоѓа помеѓу добива се поголема важност во Лозенец и град Царево, останува најпосетените плажа во околината на градот Царево, со широки плажи и чиста морска вода, со многу забава и наставни школи- за нуркачи, сурфање, скијање на вода ..., атрактивни установи и редовен превоз на половина час поврзува плажа со градот.
Плажата Нестинарка се наоѓа на околу три километри јужно од градот Царево, непосредно до стариот дел на градот, соседството Василико, до таму преку целиот ден патува воз на триесет минути и овозможува лесен пристап до најголемиот и фаворизирана плажа на градот. За пријатен одмор на плажа се грижат неколку установи, атракции како водни тркала, "банана", прошетки со брод, возење на авион ...
Централниот кој се наоѓа во центарот на градот, мал, но пријатна плажа, со тушеви, установа, нудат се водни тркала, прошетки со брод.
Град Царево е лоцирана на полуостров. Крајбрежја е многу разчделена. На југ од градот се наоѓа врв Папиja со 502 m надморска височина, погледот од таму кон Царево и крајбрежјето на Странџа е прекрасна.
Местност "Индипасха" со лековита вода
Како географски характеристики на планината и морето несомнено играат важна улога во развојот на регионот.
Морската дел на Странџа е релативно ниска - помеѓу 100 и 600 метри. Дабовите шуми, кои ги покриваат, се мешани со бука, габар, орев, топола, врба, дива круша, а во последно време и со вештачко култивирани бор. Во овој дел од планината добро се развиваат и некои медитерански и реликтови видови - ловоров дрво зимзелен, лавровишна, т. нар. диво дрво и др. Обработливо земјиште - нивите и пасиштата, се фокусирани на јужните падини и во поречие на реките.
Дивеч богатство на Странџа е значително. Во него се претставени сите животински видови кои се познати во бугарските земји, а од нив дивите свињи, срните, зајаците.
Историја
Познатите имиња на населбата во историјата се следните: Василико (XII век), Василикос (1352 година), Василико - до 1934 година, Царево - до 1950 година, Мичурин - до 1991 года.
Постојат 2 верзии за потеклото на името на Василико. Според една од нив името доаѓа од уништено од Турците бугарско село Босилково во Ајтоскија удел на Источна Стара Планина. Дел од неговите жители, кои се спасуваат од потурчване, се заселват тука. Потоа тие се пог'рчват по притисок на ахтополскија владика. Според друга верзија поризход'т на името Василико е од грчки - "базилевс" (βασιλιάς), што во превод на бугарски значи цар. Според приврзаниците на оваа верзија толкувањето доаѓа од турскиот патник Евлија Челеби, кој наведува дека освоен од Муса Челеби тврдина Василикоз била изградена од кнез Васил - еден од внуците на византискиот император Константин.
След спирането на Илинденското востание Царево паѓа повторно во турски раце. При избувнувањето на Балканската војна во 1912 година човек од Василико е доброволец во Македонско-одринското ополчение [1]. Конечна е ослободен по Балканската војна (1912). Во 1913 година тука се населиле бегалци од Источна Тракија. Во 20-те години тука е основана шумски-продуктивна соработка "Дубрава"
Во почетокот на 1980-тите години, градот силно пострадва од стихиен пожар. Затоа сега се дели на стар и нов дел, изграден во 1990-тите години.
Дрвната е со најстара историја во Царево. Тука е изграден најголемиот бугарски брод од дрво "Горјанин".
Друг сектор, застапен во градот, е дрвообработка.
Забележителности
Црквата "Успение Богородично" се издигнува на јужниот полуостров на градот. Изградена е во 1831 година, но сегашниот нејзино архитектонски лик датира од 1895 года.
На истото место постоела постара црква со име "Света Троица". За неа потсетуваат некои икони од последните децении на XVIII в. Тие се од раката на зографите Јован од Ахтопол. Форматот на овие икони е помал и прилагодувањето кон нов иконостас зборува за постоењето на постар таков.
Секоја година кон крајот на мај во општината се одржуваат празници на уметноста, а во текот на летото - Деновите на Нептун. По традиција во август се одржува Фестивалот на мановија мед. Рибино фестивал е нов настан во календарот на општината, што се организира во викендот околу празникот "соединение на Бугарија" на 6 Септември.
Кујна
Вејан паламуд, солен Барбу, чироз (во минатото од црноморската скуша), супа од калканска глава, кисел паламуд.
Плажите около Царево са Централен плаж, наjпосетен е Арапиja, а след тоа е Нестинарка.
Плажата кон популарниот кампување Арапја се наоѓа помеѓу добива се поголема важност во Лозенец и град Царево, останува најпосетените плажа во околината на градот Царево, со широки плажи и чиста морска вода, со многу забава и наставни школи- за нуркачи, сурфање, скијање на вода ..., атрактивни установи и редовен превоз на половина час поврзува плажа со градот.
Плажата Нестинарка се наоѓа на околу три километри јужно од градот Царево, непосредно до стариот дел на градот, соседството Василико, до таму преку целиот ден патува воз на триесет минути и овозможува лесен пристап до најголемиот и фаворизирана плажа на градот. За пријатен одмор на плажа се грижат неколку установи, атракции како водни тркала, "банана", прошетки со брод, возење на авион ...
Централниот кој се наоѓа во центарот на градот, мал, но пријатна плажа, со тушеви, установа, нудат се водни тркала, прошетки со брод.
Град Царево е лоцирана на полуостров. Крајбрежја е многу разчделена. На југ од градот се наоѓа врв Папиja со 502 m надморска височина, погледот од таму кон Царево и крајбрежјето на Странџа е прекрасна.
Местност "Индипасха" со лековита вода
Како географски характеристики на планината и морето несомнено играат важна улога во развојот на регионот.
Морската дел на Странџа е релативно ниска - помеѓу 100 и 600 метри. Дабовите шуми, кои ги покриваат, се мешани со бука, габар, орев, топола, врба, дива круша, а во последно време и со вештачко култивирани бор. Во овој дел од планината добро се развиваат и некои медитерански и реликтови видови - ловоров дрво зимзелен, лавровишна, т. нар. диво дрво и др. Обработливо земјиште - нивите и пасиштата, се фокусирани на јужните падини и во поречие на реките.
Дивеч богатство на Странџа е значително. Во него се претставени сите животински видови кои се познати во бугарските земји, а од нив дивите свињи, срните, зајаците.
Историја
Познатите имиња на населбата во историјата се следните: Василико (XII век), Василикос (1352 година), Василико - до 1934 година, Царево - до 1950 година, Мичурин - до 1991 года.
Постојат 2 верзии за потеклото на името на Василико. Според една од нив името доаѓа од уништено од Турците бугарско село Босилково во Ајтоскија удел на Источна Стара Планина. Дел од неговите жители, кои се спасуваат од потурчване, се заселват тука. Потоа тие се пог'рчват по притисок на ахтополскија владика. Според друга верзија поризход'т на името Василико е од грчки - "базилевс" (βασιλιάς), што во превод на бугарски значи цар. Според приврзаниците на оваа верзија толкувањето доаѓа од турскиот патник Евлија Челеби, кој наведува дека освоен од Муса Челеби тврдина Василикоз била изградена од кнез Васил - еден од внуците на византискиот император Константин.
След спирането на Илинденското востание Царево паѓа повторно во турски раце. При избувнувањето на Балканската војна во 1912 година човек од Василико е доброволец во Македонско-одринското ополчение [1]. Конечна е ослободен по Балканската војна (1912). Во 1913 година тука се населиле бегалци од Источна Тракија. Во 20-те години тука е основана шумски-продуктивна соработка "Дубрава"
Во почетокот на 1980-тите години, градот силно пострадва од стихиен пожар. Затоа сега се дели на стар и нов дел, изграден во 1990-тите години.
Дрвната е со најстара историја во Царево. Тука е изграден најголемиот бугарски брод од дрво "Горјанин".
Друг сектор, застапен во градот, е дрвообработка.
Забележителности
Црквата "Успение Богородично" се издигнува на јужниот полуостров на градот. Изградена е во 1831 година, но сегашниот нејзино архитектонски лик датира од 1895 года.
На истото место постоела постара црква со име "Света Троица". За неа потсетуваат некои икони од последните децении на XVIII в. Тие се од раката на зографите Јован од Ахтопол. Форматот на овие икони е помал и прилагодувањето кон нов иконостас зборува за постоењето на постар таков.
Секоја година кон крајот на мај во општината се одржуваат празници на уметноста, а во текот на летото - Деновите на Нептун. По традиција во август се одржува Фестивалот на мановија мед. Рибино фестивал е нов настан во календарот на општината, што се организира во викендот околу празникот "соединение на Бугарија" на 6 Септември.
Кујна
Вејан паламуд, солен Барбу, чироз (во минатото од црноморската скуша), супа од калканска глава, кисел паламуд.
