- Член од
- 24 април 2008
- Мислења
- 11.022
- Поени од реакции
- 12.525
Од октомври 2011 па наваму, актуелна тема во Конгресот на САД е предлог законот за стопирање на користењето на Интернетот како средство за пиратерија, односно како средство за нелегална дистрибуција на дигитални содржини произведени во САД, а нелегално дистрибуирани преку веб сајтови надвор од САД.
Теоретски, овој закон се залага за блокирање на странски сајтови кои се занимаваат со нелегална дистрибуција на дигитални содржини кои се произведени во САД, но истовремено им дава одврзани раце на компаниите кои ги произвеле истите тие дигитални содржини да ги тужат сопствениците, уредниците и одржувачите на истите тие странски сајтови, но уште поважно, им дава одврзани раце на истите тие компании да побараат блокирање на истите тие странски сајтови без право на приговор од сопствениците, уредниците и одржувачите на сајтовите.
Први веб сајтови кои би се нашле на ваков удар секако би биле YouTube, Dailymotion, Vimeo и сите останати кои се занимаваат со бесплатна дистрибуција на видео записи преку Интернет.
Скептиците како Гугл велат дека ваквиот закон ќе им ги помати сметките во бизнисот со рекламирање и пребарување, бидејќи било какви содржини прикажани на Интернет пребарувач како конкретни резултати би можеле да се сметаат како копирани, односно украдени содржини, што за фирми како Гугл, Јаху и Мајкрософт (Бинг), на дебело би им ги поматило сметките.
Голем дел од скептиците веруваат дека ваквиот закон е предвесник за Интернет цензурата, бидејќи ако некој странски веб сајт ја критикува владата на САД, членовите на Конгресот и на Сенатот, припадниците на вооружените сили, на Пентагон и сите останати вработени во државната и јавната администрација на САД, истиот тој странски веб сајт може веднаш да биде блокиран во САД со само една поплака од некој "оштетен" од содржините на истиот тој странски веб сајт.
Нешто слично исто така во октомври 2011 беше најавено во Италија, каде што се подготвува закон, освен ако веќе го изгласале, кој ќе дозволува било кој, физичко лице или правно лице, да поднесе тужба против сопствениците и/или уредниците на приватни блогови или на било какви веб сајтови и да побара бришење на било какви содржини кои наводно го навредиле или го оштетиле истото тоа физичко или правно лице во рок од 48 часа, без притоа сопствениците и/или уредниците на веб сајтот кој наводно го навредил или оштетил физичкото или правното лице да имаат право да се бранат во судска или слична разрешница.
Со други зборови кажано, со овие законски акти во САД и Италија се отвораат вратите за цензурирање на Интернетот, нешто што е разбирливо за државите како Кина, Северна Кореја и други држави во кои до денешен ден на власт е социјалистичката диктатура, но дефинитивно е изненадувачки кога доаѓа од државите кои се залагаат за слобода и демократија како САД и Италија, кои баш изминативе година дена масовно ги поддржуваат борците за слобода и демократија во северна Африка и на блискиот Исток, каде што исто така за време на таканаречената Арапска пролет, Интернетот беше исклучен со цел да се оневозможи комуникација помеѓу припадниците на тамошните движења кои организираа протести, немири и блокади барајќи слобода и демократија.
http://on.net.mk/video/razno/malku-vnimanie
Малку внимание
Теоретски, овој закон се залага за блокирање на странски сајтови кои се занимаваат со нелегална дистрибуција на дигитални содржини кои се произведени во САД, но истовремено им дава одврзани раце на компаниите кои ги произвеле истите тие дигитални содржини да ги тужат сопствениците, уредниците и одржувачите на истите тие странски сајтови, но уште поважно, им дава одврзани раце на истите тие компании да побараат блокирање на истите тие странски сајтови без право на приговор од сопствениците, уредниците и одржувачите на сајтовите.
Први веб сајтови кои би се нашле на ваков удар секако би биле YouTube, Dailymotion, Vimeo и сите останати кои се занимаваат со бесплатна дистрибуција на видео записи преку Интернет.
Скептиците како Гугл велат дека ваквиот закон ќе им ги помати сметките во бизнисот со рекламирање и пребарување, бидејќи било какви содржини прикажани на Интернет пребарувач како конкретни резултати би можеле да се сметаат како копирани, односно украдени содржини, што за фирми како Гугл, Јаху и Мајкрософт (Бинг), на дебело би им ги поматило сметките.
Голем дел од скептиците веруваат дека ваквиот закон е предвесник за Интернет цензурата, бидејќи ако некој странски веб сајт ја критикува владата на САД, членовите на Конгресот и на Сенатот, припадниците на вооружените сили, на Пентагон и сите останати вработени во државната и јавната администрација на САД, истиот тој странски веб сајт може веднаш да биде блокиран во САД со само една поплака од некој "оштетен" од содржините на истиот тој странски веб сајт.
Нешто слично исто така во октомври 2011 беше најавено во Италија, каде што се подготвува закон, освен ако веќе го изгласале, кој ќе дозволува било кој, физичко лице или правно лице, да поднесе тужба против сопствениците и/или уредниците на приватни блогови или на било какви веб сајтови и да побара бришење на било какви содржини кои наводно го навредиле или го оштетиле истото тоа физичко или правно лице во рок од 48 часа, без притоа сопствениците и/или уредниците на веб сајтот кој наводно го навредил или оштетил физичкото или правното лице да имаат право да се бранат во судска или слична разрешница.
Со други зборови кажано, со овие законски акти во САД и Италија се отвораат вратите за цензурирање на Интернетот, нешто што е разбирливо за државите како Кина, Северна Кореја и други држави во кои до денешен ден на власт е социјалистичката диктатура, но дефинитивно е изненадувачки кога доаѓа од државите кои се залагаат за слобода и демократија како САД и Италија, кои баш изминативе година дена масовно ги поддржуваат борците за слобода и демократија во северна Африка и на блискиот Исток, каде што исто така за време на таканаречената Арапска пролет, Интернетот беше исклучен со цел да се оневозможи комуникација помеѓу припадниците на тамошните движења кои организираа протести, немири и блокади барајќи слобода и демократија.
http://on.net.mk/video/razno/malku-vnimanie
Малку внимание
Не само што веб сајтовите би биле блокирани, туку и обични корисници на YouTube, Twitter и други Интернет сервиси можат да заработат дури и казна затвор до 5 години само затоа што објавиле аудио или видео запис во кој пејат песна од туѓ автор.
