Незнам каде да го ставам оваа мислење, ама мислам оваа е најсоодветна тема за тоа.
Значи мене лично не ми се допаѓа оваа што се дешава со играчите кои потпишуваат за Кинески клубови, а пред нив има уште многу фудбал во нивните нозе, а се квалитетни играчи. На пример Гуарин, Јелавич, Рамирес, Тешеира... Многу, многу сега моментално не ми текнува на нив. Значи ако се задржат во Кина повеќе од 12 месеци, не верувам дека дека ќе се вратат на нивото на кое биле или дека ќе се подобрат од тоа што биле предходно.
На пример ќе ги немат тие услови кои са ги имале во предходните клубови за кои што играле. Справите за вежбање, слабата стратегијата, победничкиот менталитет, помала компетативност на натпреварите, недоволно залагање, желбата за надигрување, интензитетот на натпреварите, мотивација за титули.....Сето ова ќе го немаат во Кина, и што повеќе се таму, толку се помали шансите дека ако подоцна се решат да се вратат во појаките лиги во Европа нема да успеат воопшто.
Одма ми доваѓа пример со Ето кога беше во Анжи во Русија. Се разбира нивото е многу поголемо на квалитет во Русија него ли во Кина, него поентата е дека оваа предходно се што го набројав го изгубил Ето во Анжи и кога подоцна се пресели во Англија, односно кога потпиша за Челзи, баш оваа го имаше изјавено Мурињо дека на Ето ќе му требало една сезона за тој да се врати во формата во која бил предходно. Се разбира заради таа причина и Ето и Мурињо се скараа, поради која Ето си замина од Челзи по само една сезона.
Ае овие што се на залезот на кариерата ги разбирам, постигнале нешто во кариерата, па сега да спечалат малку лесна пара во Кина, Америка па и Индија, ама за овие фудбалерите што пред нив има уште добри 5-6 сезонаи, незнам. Моето размислување е дека доколку повеќе се задржат на пример во Кина, дека повторно никогаш нема да бидат исти како порано.