Пробав да се самоубијам

[ми се може]

Абе шо знам, ако земам да пишувам ќе треба да седам цела вечер. Не знам, се ми дојде така одеднаш. Учев една година во Софија. На крајот од првата година ми дијагностицираа рак Хоџкинова лимфома. Тоа беше како, последната капка. Си имав јас проблеми и пред тоа, но тоа како да помножи се по 100. Сега ми велат дека се е во ред, дека сум се излечил. Но човек не се лечи така. Физички можеби, но психички не е така лесно. Моите дома, за време на тој период не беа ама од најмала помош, се однесуваа како ништо да не ми е. Башка што имаше и некои глупави компликации на почетокот. Но никогаш не им велев не. Ќе одиш на лојзето - ќе одам. Ќе работиш (оти да се одсуствува од школо и да не се работи нешто е богохулие) - ќе работам. Ако можам да кажама примав се како маж. А тие не ми признаваа ништо и едвај чекаа јас пак да почнам на школо. Па полека бе луѓе, можеби јас не сум спремен за школо, можеби се уште не се чувствувам добро. Не бре, кој те шиша. Тие плус сакаа да одам на школо и додека примав хемотерапија, а сите знаеме што се дешава после хемотерапија - повраќање, болки глупости. Чиста среќа што докторите им кажаа дека не е убаво тоа да се прави.
Како и да е. Почнав да одам пак на школо во Софија, но проблемите со кои се соочував таму сега ми изгледаа многу многу потешки за совладување. Почнав да не одам на часови, само дремев во станот пред компјутер и се осеќав мнгоу глупаво - моите плаќаат еден куп пари за јас да учам а еве ме мене овде се заебавам пред компјутер. Ми стана глупаво, не можев да живеам јас така со себе си и затоа одлучив да посетам психијатар таму, во Софија. Жената беше добра ми препиша некои апчиња кои од првин делуваа многу добро но како времето минуваше, се помалку и помалку осеќав ефект од нив. На крај се одлучив да му кажам на татко ми да дојде и да поразговара со неа и таа му кажа за се што сме разговарале, се разбира со моја согласност. И да ви кажам за прв пат после долго време си помислив дека работите ќе станат подобри. И беа подобри некое време, но сега се е по старо.
Не знам, едноставно не ја гледам својата иднина на овој свет. Факултет нема да завршам, а мислата да седам тука ме депресира уште толку. Мајка ми ми се лути бидејќи не сум им правел муабет и вчера дури заплака пред мене. Ми се идеше да се џитнам од терасата.
Имам закажано уште еден преглед кај докторката во понеделник, и ако до тогај не се смени ништо, имам еден куп апчиња па ако тие не стигнат доле имам и апчиња од баба ми и дедо ми така да не планирам да не успеам повторно.

жал ми е за тоа што некој толку млад поминал низ тоа, ама ти не треба да го носиш товарот на твоите што не успеале во животот и што сега се истураат на тебе да те тераат да работиш
Школото тука е сега па и за 1 год и за 10 ке биде тука кај што е. Одмори се.
Цртај, пишувај....
Нека не те загрижува тоа што твоите трошат пари за тебе, а за кој друг би трошеле ако не за децата? Парите се за трошење а ти не си им товар, а ако ти мислеш дека не го заслужуваш тоа како нивно дете, тогаш еден ден кога ке работиш и кога ке заработиш свое ке им вратиш
Седни и поразговарај со твоите родители за тоа како се чувствуваш и што се ти иде на памет и дека поради нив ти носиш товар на себе па сигурно дека ти си им поважен од парите

 

[Anco]

100janov
Другар,ти прочита што ние сите тебе ти пишувавме,ти си сега можеби излезен на прошетка, ние ако треба еве и ќе запееме сите заедно само ти да ја почнеш од утре да ја живееш твојата Одисеја,бидеиќи животот е Одисеја и таа те чека,како и животот

Патот до славата и богаството
Патот до тронот
Одсекогаш е бил ист, од искона
Патот до пеколот и бездната
Патот до тронот
Отсекогаш бил ист, од искона

Никој не знае што го чека
Денот што носи
Секое вчера ни остава траг во косата
Времето поминато и времето што доаѓа
Слика иста
Се што свети и не мора да блешти

Одисеја...Одисеја...
Патека на трње или на орхидеи
Одисеја...Одисеја...
Живот тоа е само нова Одисеја
--------------------------------------------------------
Ние сите имаме само по една Одисеја, јас мојата ја кажав,јас ја кажав и во темата Мојата Афтобиографија - те молам придружини се ти нам - сите те сакаме,
Твојата нова Одисеја почнува со нас, И не заборавај да ни се јавиш. Те очекуваме.

 

[Bodhidharma]

Знам дека веќе има неколку постови слични на овој, но имам право а и мака ми e.
Денеска, понеделник, бев на психијатар во штипскиот диспанзер за нервно болни (кој е крш) по втор пат кај истата психијатарка. Уште кога ме виде, таа забележа дека нешто не е во ред со мене, дека сум лут и нерасположен. Почна да ми поставува некои прашања на кои не обрнував многу внимание и во моментот кога таа правеше пауза меѓу зборовите јас и кажав дека се имам обидено да се самоубијам веќе три пати со помош на апчиња за спиење и дека планирам да се обидам пак, но овој пат со алкохол со цел да се зголеми дејството на апчињата. Таа почна да ми збори дека тоа не е правилното решение на проблемите, дека има време, дека јас сум млад и дека не е се така црно. Клише до клише. Нешто што највеќе мразам да правам е да се отварам кон некој што не разбира што му зборам. А докторката беше една од тие личности. Уште кога почна да ми збори за тие глупости знаев дека нема да ми е од помош. И не беше.
Претходниот пат кога се видовме беше пред еден месец и таа инсистираше да се видиме кога јас ќе се вратам пак во Македонија, бидејќи учам во Софија. Јас неколку пати се обидував да закажам преглед кај неа, првиот пат ми рече дека не била слободна таа недела туку ќе била слободна наредната. ОК, нема проблем. Се јавувам наредната недела, истата прикаска. Кога си дојдов во Штип, испадна дека таа била партиски ангажирана за време на изборите и дека уствари јас сум и на неа само уште еден тинејџер со неговите глупи проблеми.
Како и да е, таа беше многу упорна да ми го објасни нејзиното стекнато образование за Cognitive Behaviours, а како тоа требаше да ми помогне на мене не знам. И така, на крајот се разделивме со прашањето:

- Кога ќе се видиме пак?
- Па не знам ни дали и ќе се видиме воопште ...
- Да, да. Но ако би ме видел, кога би било тоа ... ?
- ... Не знам ....
- Ајде наредниот понеделник

Фактички ме испраќа со знаењето дека јас многу добро сум наумил да се обидам да се самоубијам уште еднаш без некоја грижа на совест. Не знам, можеби сум очекувал премногу од докторката. Демек, ќе ми каже некој магичен збор и се ќе биде во ред. Ама не беше така. Кога си дојдов дома, зедов 7 апчиња за спиење и ги испив со една чашка домашна ракија и легнав да спијам. Но, еве ме овде што значи дека имам уште еден неуспешен обид. Сега се мислам да се обидам со Хелекс бидејќи со оние апчиња очигледно ништо не се случува.

И пред да почнете да ме вреѓате како јас сум немал обзир кон другите или сум бил себичен и што уште не, да знаете дека тоа во никаков случај не ми помага. Доволно добро знам што бол ќе нанесам на другите ако успеам, затоа го пишувам овој пост како последен обид да си го спасам животот и другите од тага. Многу ретко се наоѓа некој во оваа држава што разбира како е да се чуствува човек суициден и да не осудува поради тоа.

У суштина ти се бориш друже со некоја "програма"(да ја речам)...тебе ти се живее и покрај се што наведе. Магичниот збор е САМОПОСМАТРАЊЕ
Некои тоа го викаат медитација.....не е битно. Пробај со vipassana.
Најди го патернот што те мачи....може ќе ти треба многу време, не е битно ја имаш целата вечност. Ти гарантирам дека ќе ги откриеш најголемите богатства што не си ни сонувал дека постојат......ќе откриеш што у суштина си ти.

 

[Verdict]

Море брат ако ти е за брзо роденденот да се собериме на забава као американскине филмови ќе биде ќе заборавиш се...

 

[Steve-G]

Треба да размислам и јас за самоубиство, гледам голема навала на жени тука шо сакаат да помогнат, па белки ќе најдиме начин да го решиме проблемот
Инаку шала на страна, јас мислам дека му сум терет на земјината топка ама шо ја ебам нека ме трпи.
Гледај ги пила ако ги немаш гледано сите 7 дела, па можи да се замислиш за смислата на животот( му ги препорачувам на сите шо ги немаат гледано)
Нешто друго вака шо ми текнува, оди вежбај и после 2 години скрши му ја кичмата на сите шо те нервираат.
Гледај од една друга страна, ти мислиш дека сега си терет и дека со самоубиство ќе решиш нешто, напротив со тоа само ќе ја задоволиш проклетата судбина шо те турка назад, дури тогаш ќе бидиш терет, тежина која твоите ќе ја чувствуваат до крајот на животот. Спротивстави и се на судбината, не и дозволувај така лесно да се справи со тебе. И за крај ќе забораев, почни да учиш не се заебавај уште 2 месеци има до сесијата, а треба и нешто на колоквиуми да фатиш.

 

[Schürrle]

Му дадовте добри совети, му помогнавне најмногу што можеше, прв пат на форум да видам една ваква дискусија, која не само на 100јанов, туку се надевам како што сфатив и јас некои работи, така и некој други членови всушност прочитаа и разбраа што е всушност животот. Со оваа тема, не само на еден, помогнавте на 100 луѓе. Инаку братче, да ти кажам јас едно..Си прошол низ 1000 пречки, ти си сега вистински победник, а сепак сакаш да ја изгубиш битката? Сакаш да си ја земеш службено..е не иде тоа така, мисли позитивно, живеј го животот. Што е, тука е. Нема бегање. Има многу луѓе кои се без раци, нозе, глави, очи, полови органи, а сепак се среќни. Па сега ти види каква е нивната математика, дали тие можат да се самоубијат? Да можат, но сепак не го прават тоа. Бидејки тие се вистински борци, а ти си победник. Види колку луѓе ти дадоа помош, цени го овој труд. Се надевам на твојот 21 роденден, ке го прославиш најдобро што можеш, па ако сакате сите може да направиме еден заеднички собир, всушност да сфатиш што значи животот.

 

[Vanlok]

Не знам, едноставно не ја гледам својата иднина на овој свет. Факултет нема да завршам, а мислата да седам тука ме депресира уште толку. Мајка ми ми се лути бидејќи не сум им правел муабет и вчера дури заплака пред мене. Ми се идеше да се џитнам од терасата.
Имам закажано уште еден преглед кај докторката во понеделник, и ако до тогај не се смени ништо, имам еден куп апчиња па ако тие не стигнат доле имам и апчиња од баба ми и дедо ми така да не планирам да не успеам повторно.

Ти напишаа момциве толку пораки што и јас би се убил да морам да ги читам сите наеднаш...


Мала шала (није наодмет)

Пред било што друго да напишам, мојот прв совет е: најди добар доктор (наместо таа пациентката што има диплома за доктор), опиши му ја искрено работата и верувам дека би требало да ти препише антидепресиви.
Ова е клучно. Да ти препише антидепресиви.
Ама не го сугерирај Ти тоа, зошто може да помисли дека симулираш нешто за други цели.


Ок, ајде да сетираме малку атмосфера... не бива муабет без малку музика.
Еве предлог од мене, ама не мора ова: пушти си ти што сакаш. (од друга страна па, дај им шанса и на момциве, релативно нови се -уште непробиени ама добри се!)

​

​

​

Значи прави што ќе правиш ама прв приоритет ти се антидепресивите.


Кога ќе ги најдеш тие лекови па макар на било кој начин (и почнеш да ги пиеш во количини и на периоди како што ќе ти ги препишат), убутај си во глава дека овие апчиња се само привремен фикс на твојот проблем.
Ќе те дигнат од депресијата ама нема да ти ги решат страњата што се основата на проблемот. Но тоа се веќе понапредни чекори, нив само ти ги најавувам за да ги имаш во предвид, и кога ќе дојдето времето за тоа -да го разбереш нивното клучно место во големата слика на твојата личност.



ОК, ајде сега навистина да почнеме.


Зошто се брзаш таму каде секако ќе дојдеме сите?



Животов е краток и минува како за миг, нема потреба да го забрзуваш процесот. Кога ќе ти скурчи се, прашај се што ти е најмногу омрзнато во животов. Направи листа и подреди ги страњата по редослед.

Од неколкуте постови што ти ги прочитав мислам дека на прва место во листата на проблеми ти е устраниот факултет во постраната Бугарија. Претпоставувам притисокот да се успее во средина што не е твоја и каде најверојатно немаш вистински пријатели си го направиле своето. Плус лошо е ако не си снашол таму барем со секс и промискуитет да ти го отргнуваат вниманието од другите страња...
(ОК, секс со Бугари и не е најпривлечната мисла... ама сепак секс си е секс)

Ако е ова главниот проблем, заеби го. Остави го глупиот факултет, макар наречи го привремено (тоа ќе сакаат да слушнат твоите дома). Заеби тоа, немој да мислиш дека дипломата ќе ти ги реши сите работи во животов. Можеби полесно ќе ти подотвори некоја врата, ама ништо повеќе од тоа. Вратите и кога се отвараат потешко, пак останува да се заврши работата позади вратата а тоа е она што всушност се бара секаде.

Заеби и ова. Без разлика дали е така или не е. Заеби се...


Земи си одмор. Одмор од се.
За почеток зошто да не ги прифатиш поканите за забава од момциве од Штип што се понудија за друштво. Немаш што да изгубиш нели? Можеш само да добиеш...
Или книги, читај многи книги... што љубиш да читаш, жанр, автор?
Можеби можам да помогнам, дигиталната библиотека ми е огромна.


Момциве од форумов ти нудеа решенија, работи кои се важни во животот, работи како љубов, среќа, мир...
Јас ти нудам нешто подобро од тоа.

Јас ти нудам... ИНАЕТ. и... ГНЕВ.


Прегрни го инаетот во себе, и неговиот најдобар пријател гневот.
Нема ништо друго што ја насочува волјата појако од инаетот и потоа гневот. Прималното чуство на рептилскиот дел од нашиот мозок, инат што прави да ти се стемни пред очите од ГНЕВ.
ИНАЕТ КОН СЕ.
Инат кон страњата што ти се дешаваат. Прегрни го гневот и прегрни го инаетот, земи сила од нив да издржиш и да истраеш, да останеш на патеката на твојот живот.

Нема да биде лесно, ама тука е инаетот а нема ништо на светов што не можеш да направиш од инает!
Освен да изедеш вреќа сол -тоа не е вистина, не им верувај лажат (проверено)...

Сега малку гневна музика за инает на СЕ.
Пушти го звукот на најгласно и на компјутерот и на звучниците/слушалките. Оваа музика не се слуша на тивко, ја губи поентата.
Пушти се на најгласно и пушти нека те понесе гневот...

Прочитај го делот за инаетот пак и пак, додека ја слушаш музикава!

​

​

И по можност секс. Многу секс!
После тоа уште секс!!!




Дали спомнав и секс?
Ок...

 

[Shorty]

Ја искрено мислам дека треба да најдеш проститутка и да си го напраеш меракот. Барем за момент ќе бидеш во состојба на умот кога нема ни да ти текнува за твоите проблеми. Во таа состојба ќе видиш дека има и убави работи на овој свет

 

[аллександар]

нема да го тупам многу на темава само ке ти кажам некои работи....


друже - секој во животот има свои проблеми и секој проблем си има своја тежина... не е решение да се откажеш тек така едноставно - во животот ке имаш уште мноооогу препреки и сопки низ кои ке мораш да поминеш и да ги совладаш...

викаш дека си имал рак и си се излечил - ова треба да ти биде најголема воља за живот пред се! - знаеш ли колку луѓе во светот имаат рак и се би дале за да го излечат но сепак не успеаваат НО сепак се борат и до крај и тоа со последни сили! - вољата за живот е многу голема!

рече дека веќе си пробал да се отруеш со апчиња и тоа 2 3 пати - и после тие неуспеашни обиди ти си сепак жив - нели ти кажува нешто тоа? нели можеш да сватиш дека тоа ти се дополнителни докази дека нетреба тоа да го правиш и дека треба да продолжиш со својот живот? - запрашај се малце зашто не ти успеало тоа и ке го најдеш вистинскиот одговор. еднаш си се спасил од рак и имаш 2 3 неуспешни обида за труење..... РАЗМИСЛИ!


животот не е се во школото и во парите - нема да завршиш факултет - па што дека? сите ли имаат факултет? знаеш ли колку луѓе познавам со средно па дури и со основно кои сега се господа? колку луѓе успеале во животот да направат нешто што тие го сакаат? секој човек си има своја мотивацјиа - сигурно имаш и ти нешто - батали се што било на страна и почни нов почеток - пронајди се сам себе си и живеј си го животот како што ти мислиш дека треба...

само знај - откажувањето и избегнувањето на проблемите не е никогаш решение!

 

[blue ladybug]

Citav del od porakite na drugite kajganovi I se mislam dali jas mozam nešto poveke da kazam ili napravam.
Edinstveno nešto što mi paga na um a mozam da go napravam za tebe e da se najdeme, da se zapoznaeme I da te izguskam edno ubavo I site loši misli koi gi imaš u glava da probam da gi izbrisam, izbrkam. Pa ke te setam nekade, da ti pokazam zosto treba da zivees. Taka I dvajcata ke imame plus edno skapoceno nešto vo zivotot.
Novo prijatelstvo...

 

[Бошко меккејлебски]

Чоек,дај пиши нешто,што било.Почнуваме да се чувствуваме малку тажно вака, ко да не игнорираш.

 

[Supermennn]

јас најдобро знам како се чуствуваш и знам како ти е...прочитав неколку коментари на форумов што мислат дека тоа што ти се случува е мачкина кашлица и дека не е вистински проблем ,а всушност тоа е најголем проблем..мене ми се случува истото негативни мисли мислиш дека не вредиш, никој те нејчи, џабе живејш како шо кажа мислиш дека си никој и ништо ..ама че ти кажам нешто барем за мене многу важно ..никој не е вреден колку тебе ти си вреден таков каков што си ,сите барем еднаш во животот сни имале мисли или каок да речам се било против нас...немој да се предаваш ..почни теретана тоа помага за отстранување на негативни мисли или јога ,фати женска и имај редовен секс шо е многу битно за мозокот ...но најважно од се е да се бориш и никогаш да не се предаваш..мене лично ме води една мисла .. "НАјголемото задоволство во животот е да постигнете нешто што другите мислат дека неможете"...колку и да ти те тешко да ти кажува се и сешто не се предавај..ко че ги победиш сите овие работи ти че бидиш најсреќен и најсигурен .....и че ти препорачам неколку добри психолози и психијатри ..
Д-р АЛександар МАрцикиќ Скопје Еуромедика

Д-р Станислав Петковски-Сашо Скопје

и многу добар за депресии шѕо му помагал на луѓе д-р ЈоханЃорѓиоски Прилеп

контактирај некој од овие ...


http://www.youtube.com/watch?v=VpXCz5dQHaY- изгледај го видеово

 

[Stryder]

Има една приказна, и еве скратено и набрзина ќе ја напишам:
Си бил еден човек којшто западнал во тешка финанскиска состојба, напоредно со тоа и со здраствени потешкотии, и сл. И решава да се самоубие и за таа намена оди во шумата. По патот го среќава еден овчар и го прашува што бараш овде сам во шумата. Човекот му одговара, а овчарот му вели: еее, мој пријателе, нема да биде се така.
Човекот го послушува советот и се предомислува.
Поминало некое време а животот му се променил: финансиски се обезбедил па и повеќе, оздравел, се усреќил и животот му се променил.
По некое време го среќава повторно овчарот, и му вели дека сега е топ на финанскиски, здравствен и каков ли не план. Овчарот му вели: еее мој пријателе, како што ти реков и тогаш, ќе ти речам и сега, нема да биде се така.

 

[wolfs]

Пошто спомна дека си од Штип , еве тркни до лесновскиот манастир и разговарај со отец дамаскин, верувам и сум убеден дека ке се вратиш ко нов , отецот ке те ислуша за што и да имаш проблем ,не се срами разговарај можеш се да му кажеш,

 

[Бавча]

Не ми штима муабетов "се излечив од рак а се понашам ко пичка" (се извинувам на речников, ништо лично).
Дечково е од крајност во крајност. Човек што ја победил смртта, не може да се понаша ко саломон кејн ебате, ова е реалност јеботе. Не сакам да го терам во друга насока муабетов, ама крајно ми е нелогичен потегот за самоубиство. Сите имаме тежок живот, не сме на банана растени јбг. Ама до толку песимизам не сум видел, дури ни кај најлоши случаи.
Уште повеќе не ми е јасно што се нафатил да го излечи ракот...а сега му се умира.
Пријателе, ако родителите те одјебале не си сам. Имаш овде а и низ светот еден тон девојки/момци со иста судбина, па на крај краева тие тебе само те направиле нема што сега лигавење, нели животот е кучка, соочи се со истото. Најлесно е да се откажеш, најлесно е да седнеш и да плачеш, најлесно е да не правиш ништо и начмиш да ти е крив за истото, а уште полошо е некој ко мене на глава да ти сере...Па и мене ме баталија ама не се решив ни да рипнам ни да скокнам нити пак куршум да си бапнам, апчиња ми се демоде извини.
Не е пак работава слепо да веруваш во оптимизам и да сањаш розеви слонови, но оваа борба треба сам да ја водиш, како што сите ја водиме индивидуално, некој се труди некој се предава, некој гине, некој победува...ти не си ми јасен бе другарче, како после една огромна победа се предаваш....
Ти посакувам се најдобро, здравје и памет пред се...и многу насмевки. Се остало е излишно, зошто ни јас ни мајка ти ни татко ти нема да се бори за тебе, мораш сам.