- Член од
- 14 ноември 2011
- Мислења
- 2.277
- Поени од реакции
- 4.314
Silver Linings Playbook
Пет излегува од болница за душевни болести и се враќа да живее со родителите. Тој е ментално нестабилен, но истовремено и мотивиран да си го промени животот на подобро и да ја придобие сопругата со која е скаран. Работите се менуваат кога во неговиот живот ќе влета Тифани, која се нуди да му помогне во смирувањето со жената на неговиот живот. Оваа помош доаѓа под еден услов – Пет треба да се согласи да и` биде партнер на Тифани на еден натпревар во танцување.
Вака на кратко опишан, Silver Linings Playbook изгледа како да зел рецепт од некоја обична романтична комедија со Џенифер Анистон. Идејата на филмот за двајца забегани луѓе кои се вљубуваат не е ништо ново, но она што е малку необично за ваквиот жанр е што тој не те тера присилно да навиваш за овие луѓе, туку едноставно остава простор да се постигне тоа со текот на дејството и преку разработувањето на ликовите. Silver Linings не е само романтичен филм од типот на boy meets girl, туку е пред се` филм кој ја разгледува контролата на човекот над сопствениот живот, филм за природата на прифаќањето и врските помеѓу луѓето, без разлика дали станува збор за врската помеѓу дечко и девојка или пак онаа помеѓу родител и син. Поради ваквите секојдневни теми, Silver Linings на моменти е урнебесно смешен, а на моменти мрачен и крајно сериозен. На моменти знае да уфрли и работи кои се веќе видени, но одличната реализација во случајов му овозможува на гледачот да им прогледа низ прсти на неколкуте клише елементи.
Главниот адут на филмот се живописните ликови и секако, актерите . Бредли Купер е најпријатното изненадување за мене. Кој би рекол дека иритантниот тип од Alias може да прерасне во ваков актер, совршен за ваква улога. Купер знае како да ја отслика мотивацијата на Пет дека се` ќе биде во ред, овозможува гледачот да навива да му стане подобро, но истовремено дава до знаење дека опоравувањето ќе оди тешко. Џенифер Лоренс, извонредна како и секогаш, овојпат покажува чувство за комедија, без притоа да се загуби помеѓу поискусната актерска екипа околу неа. Роберт Де Ниро растура како на времето, исто и Џеки Вивер, но и Крис Такер, кој очигледно може да понуди многу повеќе од Rush Hour.
Феноменалната глума на главните и споредните актери, симпатичното сценарио, дијалозите и добро-разработените ликови се оние работи поради кои некои луѓе го сместуваат филмов помеѓу најдобрите за претходната година. Крајно предвидлив, но и изненадно забавен, Silver Linings Playbook зрачи со енергија и оптимизам, на кои најчесто се гледа со цинизам. Нормално, холивудските елементи во ваквите филмови се неизбежни, но како што кажува и самиот наслов, Silver Linings Playbook многу добро знае која му е светлата точка и како да ја покаже истата. Иако не е подобар од некои други филмови со кои е номиниран за тековните церемонии на награди, нити пак е најдобрата романтична комедија која сум ја гледал во последно време, сепак кај мене има плус поради тоа што внесува свежина во жанр кој најчесто важи за излитен.
Оцена: 7.5/10.
Пет излегува од болница за душевни болести и се враќа да живее со родителите. Тој е ментално нестабилен, но истовремено и мотивиран да си го промени животот на подобро и да ја придобие сопругата со која е скаран. Работите се менуваат кога во неговиот живот ќе влета Тифани, која се нуди да му помогне во смирувањето со жената на неговиот живот. Оваа помош доаѓа под еден услов – Пет треба да се согласи да и` биде партнер на Тифани на еден натпревар во танцување.
Вака на кратко опишан, Silver Linings Playbook изгледа како да зел рецепт од некоја обична романтична комедија со Џенифер Анистон. Идејата на филмот за двајца забегани луѓе кои се вљубуваат не е ништо ново, но она што е малку необично за ваквиот жанр е што тој не те тера присилно да навиваш за овие луѓе, туку едноставно остава простор да се постигне тоа со текот на дејството и преку разработувањето на ликовите. Silver Linings не е само романтичен филм од типот на boy meets girl, туку е пред се` филм кој ја разгледува контролата на човекот над сопствениот живот, филм за природата на прифаќањето и врските помеѓу луѓето, без разлика дали станува збор за врската помеѓу дечко и девојка или пак онаа помеѓу родител и син. Поради ваквите секојдневни теми, Silver Linings на моменти е урнебесно смешен, а на моменти мрачен и крајно сериозен. На моменти знае да уфрли и работи кои се веќе видени, но одличната реализација во случајов му овозможува на гледачот да им прогледа низ прсти на неколкуте клише елементи.
Главниот адут на филмот се живописните ликови и секако, актерите . Бредли Купер е најпријатното изненадување за мене. Кој би рекол дека иритантниот тип од Alias може да прерасне во ваков актер, совршен за ваква улога. Купер знае како да ја отслика мотивацијата на Пет дека се` ќе биде во ред, овозможува гледачот да навива да му стане подобро, но истовремено дава до знаење дека опоравувањето ќе оди тешко. Џенифер Лоренс, извонредна како и секогаш, овојпат покажува чувство за комедија, без притоа да се загуби помеѓу поискусната актерска екипа околу неа. Роберт Де Ниро растура како на времето, исто и Џеки Вивер, но и Крис Такер, кој очигледно може да понуди многу повеќе од Rush Hour.
Феноменалната глума на главните и споредните актери, симпатичното сценарио, дијалозите и добро-разработените ликови се оние работи поради кои некои луѓе го сместуваат филмов помеѓу најдобрите за претходната година. Крајно предвидлив, но и изненадно забавен, Silver Linings Playbook зрачи со енергија и оптимизам, на кои најчесто се гледа со цинизам. Нормално, холивудските елементи во ваквите филмови се неизбежни, но како што кажува и самиот наслов, Silver Linings Playbook многу добро знае која му е светлата точка и како да ја покаже истата. Иако не е подобар од некои други филмови со кои е номиниран за тековните церемонии на награди, нити пак е најдобрата романтична комедија која сум ја гледал во последно време, сепак кај мене има плус поради тоа што внесува свежина во жанр кој најчесто важи за излитен.
Оцена: 7.5/10.