Celtik - заради односот кој го имаш, не заслужуваш одговор на прашањето и соодветно нема да одговорам. Тука сме за цивилизирана дискусија, и ова не е чат, па јас и ти да си зборуваме, туку е форум, за дискусија меѓу многу луѓе.
Но, нека да објаснам малку за еден феномен кој постои околу масонството, кој Somoteitbe убаво го дефинира со прашањето од претходниот пост.
Целата таа фама околу влијанието на масоните и моќта, доаѓа од довербата која ние ја имаме меѓу себе.
Сите ние, буквално - секој еден масон, поминува низ истиот процес на иницијација во братството, низ истите степени на надградба. Токму тоа е "тајната" на масонството. Не е тоа нешто што можеш да го прочиташ, ниту нешто што некој ќе ти го каже откако ќе влезеш. Џакомо Казанова за ова вели - ако човек влезе во ложата, со идеја да ја дознае тајната на масонството, тогаш залудно си го губи времето, затоа што Тајната е нешто што не се изразува со зборови, ниту пак може да се пренесе - туку е нешто што се стекнува и осознава со самото присуство во ложата.
Токму тоа се случува - не е секта, не е религиозна организација, не е некаква мафијашка организација, уште помалку конспиративно здружение. Туку е братство, на луѓе кои си веруваат бескрајно еден на друг, затоа што секој од нас поминува низ истиот процес на селекција, секој од нас поминува низ истото искуство. Без разлика дали си од Јапонија, Канада, Македонија - ти си еднаков со сите останати.
Не само - ами масоните по целиот свет ти се браќа. Со нив и во нив имаш доверба како во самиот себе си. Поблизок си отколку со родениот брат. Знаеш дека неговиот збор е потежок од каков било договор.
Оттука доаѓа таа теорија на заговор - но, нека да објаснам...
Јас лично - кога треба да работам со некого, ако имам можност да избирам меѓу соработка со масон и немасон - се разбира дека ќе го изберам масонот - затоа што му верувам безрезервно. Се разбира - тој може да не ја оправда таа доверба и да ме излаже - но со тоа го ризикува својот углед и добро име и де факто - членството во ложата. Кога соработувам со масони - многу често ми се случува да не правам ни писмен договор. Едноставно се договараме, и тоа е тоа. Зборот е потежок од секој печат и заверка. Понекогаш - не ги ни познавам лично луѓето со кои комуницирам - а се од некаде од белиот свет... Такво нешто - никаде на друго место не постои, таков степен на доверба и таков степен на одговорност. И не постои злоупотреба, затоа што и да се случи - ќе биде еднократна и никогаш нема да може да се повтори.
Освен тоа - секогаш сме подготвени да помогнеме на некој брат, доколку има потреба од помош. Тој никогаш нема да биде оставен сам на себе си. Ми се случува да одам во странска земја и да ми е потребна некаква помош или совет - знам точно каде да се обратам, иако не познавам никого во местото каде се наоѓам.
Тоа е тој "заговор". Затоа што братството ги надминува сите граници, сите предрасуди, сите ограничувања што нацијата, верата, бојата на кожата и социјалниот статус ги наметнуваат на сите останати луѓе.
Тешко е да се избришат предрасудите околу масонството, ниту пак некогаш ќе исчезнат сосема! Тоа ми е апсолутно јасно, и не се ни обидувам да убедам некого - како што гледате, јас цело време го кажувам својот став.
Проблемот е што кога човек на кого главата му била полна со разни теории на заговор, и има идеја за масонството како за некоја темна сила која ги прави сите работи во светов, кога ќе му презентираш една сосема поинаква слика од неговата - првата реакција секогаш му е - ти ништо не разбираш, ти си заблуден... Да, интересно - јас сум заблуден што со години сум член, уште повеќе години пред тоа сум го проучувал братството, што сум бил во многу ложи по светов, што познавам огромен број масони - а тој, кој никогаш во животот не влегол во ложа, никогаш во животот не се сретнал лично со масон, никогаш во животот не прочитал книга напишана од масон - тој знае се точно, во детаљи...
Малку разум и малку проверка на факти е потребна понекогаш.
Се извинувам за долгиот пост.