Струмикс
Еден...не го знаеш!
- Член од
- 9 декември 2005
- Мислења
- 13.811
- Поени од реакции
- 3.347
Оваа тема ја започнувам инспириран од темата на Вардарче за компјутерите во СФРЈ, а исто така, и за денешниве тинејџери да научат за автомобилистичките почетоци на нивните татковци, а и да не фрлаат дрва и камења по се она што денес сеуште вози по нашите патишта, а е дел од историјата.
Автомобилската индустрија во СФРЈ започнува со Црвена Застава. Сместена во Крагуевац, произведувала оружје, а по војната го монтира американскиот Jeep Willys, оној истиот кој американската војска го употребувала во втората светска војна. Во тој период, раководството на КПЈ сметало дека автомобилот претставува ситносопственичка тенденција и дека во државата не се потребни автомобили, и работеле по терк на СССР во смисла на развој на јавниот превоз. Но, се увидело дека работите така не одат, па и СССР се откажал од таа идеја и е решено да се стартува со производство на автомобили.
Почнува да се бара лиценца. Понуди имало од Фиат, Алфа Ромео(!!!). Џенерал моторс и Форд. Како најприфатлива е избрана понудата на Фиат, за нивниот модел Фиат 600 (тоа е Фиќото), и така 1958 год. е произведено првото Фиќо. Со него започнува моторизацијата на СФРЈ. Се почнува со машината од 600 ццм, а подоцна е воведена и 750 ццм(најпопуларна) и 850 ццм. Од 1968 се произведува со „нормални„ а не „обратни„ врати. Застава го проширува својот производствен програм и со Застава/Фиат 1100, кој кратко се задржува во производство, а од 1962 влегува во производство и Застава 1300. за тоа време модерен автомобил, современ, конфорен, брз. максимална брзина околу 145 км/ч. Тој се произведувал до 1979. Од 1972 се произведува и Застава 101. најобожаваниот автомобил на овие простори. Лиценца е на Фиат 128. Проверена механика, и модифициран заден дел од каросеријата. Во почетокот на 80-тите се произведува и Застава 128. Овие возила имат машини од 945 ццм, 1100 ццм, и објектот на сечија желба машината од 1300 ццм, која е одлична основа за фризирање на младите ентузијасти од тоа време.
Во почетокот на 80-тите се воведува и Југо-то како лиценца на Фиат 127. Се вградуваат истите машини како во 101 и 128. Се извезуваше и во Америка, каде стана предмет на исмејување.
Југо Флорида влезе во производство 1986 год. како лиценца на Фиат Типо, ама со каросерија на Џуџаро. Се вградуваше познатата Фиатова машина од 1300 ццм (погоре спомнатата), малку модифицирана, а од 1988 и Фиатовиот 1400 ццм мотор, кој и денес живее во некои модели.
ИДА Кикинда е фабрика во Кикинда која соработуваше со Џенерал моторс како добавувач на рачни кочници и сопирачки системи. Таа фабрика склопуваше Опели за југословенскиот пазар. интересна работа: Опелот доаѓа од германија полусклопен, овие во Кикинда местат кочниците, местат фаровите, акумулатор, некои ситници, на маската стават значка на која пише „ИДА„ и колата се продава како домашен производ. Ги нема страшните даноци и царини за увоз на возило од некои 106 %. (заштита на Црвена Застава). Инаку, се склопувале модели на Опел почнувајки од 1979 како Кадет, Аскона и Рекорд.
Сараевски ТАС започнал како партнер на NSU. Ги склопува моделите Принц и 1200. Со пропаѓањето на овој производител(банкрот и потпаѓање под Волксваген), во ТАС се произведуваат (склопуваат) популарната Буба. Подоцна се преминува на Голф, а се произведува и неговата пик-ап верзија кеди. Уништена во војната во БиХ, Волксваген ја обновува и денеска произведува Шкоди.
Рено во СФРЈ бил присутен кон крајот на 60-тите во Љубљанскиот Литострој каде се склопувале Рено 4, Рено 8 и Рено 10. Принципот бил ист како кај ИДА.
Во 70-тите, Рено ја прекинува соработката со Литострој и влегува во joint venture со владата и ја гради ИМВ (Industrija Motornih Vozil) во Ново Место. Оттука излегуваат многу Рено возила како 4, 5, 18, 21, 25, а сега фабриката е во целосна сопственост на Рено и е позната како гробница на Рено, бидејки последните серии на било кој модел се произведуваат таму.
Ситроен „произведувал„ во СФРЈ во фабриката Цимос од Копер. Се произведувале специјални возила (амбулантни, погребални) на основа на возилата од Ситроен, а се склопувале по погоренаведениот принцип заради погоренаведените цели популарните Спачек, Дијана, Дак(доставно возило, како Берлинго на пр.) Ами 6 и 8, и моделот ГС.
Автомобилската индустрија во СФРЈ започнува со Црвена Застава. Сместена во Крагуевац, произведувала оружје, а по војната го монтира американскиот Jeep Willys, оној истиот кој американската војска го употребувала во втората светска војна. Во тој период, раководството на КПЈ сметало дека автомобилот претставува ситносопственичка тенденција и дека во државата не се потребни автомобили, и работеле по терк на СССР во смисла на развој на јавниот превоз. Но, се увидело дека работите така не одат, па и СССР се откажал од таа идеја и е решено да се стартува со производство на автомобили.
Почнува да се бара лиценца. Понуди имало од Фиат, Алфа Ромео(!!!). Џенерал моторс и Форд. Како најприфатлива е избрана понудата на Фиат, за нивниот модел Фиат 600 (тоа е Фиќото), и така 1958 год. е произведено првото Фиќо. Со него започнува моторизацијата на СФРЈ. Се почнува со машината од 600 ццм, а подоцна е воведена и 750 ццм(најпопуларна) и 850 ццм. Од 1968 се произведува со „нормални„ а не „обратни„ врати. Застава го проширува својот производствен програм и со Застава/Фиат 1100, кој кратко се задржува во производство, а од 1962 влегува во производство и Застава 1300. за тоа време модерен автомобил, современ, конфорен, брз. максимална брзина околу 145 км/ч. Тој се произведувал до 1979. Од 1972 се произведува и Застава 101. најобожаваниот автомобил на овие простори. Лиценца е на Фиат 128. Проверена механика, и модифициран заден дел од каросеријата. Во почетокот на 80-тите се произведува и Застава 128. Овие возила имат машини од 945 ццм, 1100 ццм, и објектот на сечија желба машината од 1300 ццм, која е одлична основа за фризирање на младите ентузијасти од тоа време.
Во почетокот на 80-тите се воведува и Југо-то како лиценца на Фиат 127. Се вградуваат истите машини како во 101 и 128. Се извезуваше и во Америка, каде стана предмет на исмејување.
Југо Флорида влезе во производство 1986 год. како лиценца на Фиат Типо, ама со каросерија на Џуџаро. Се вградуваше познатата Фиатова машина од 1300 ццм (погоре спомнатата), малку модифицирана, а од 1988 и Фиатовиот 1400 ццм мотор, кој и денес живее во некои модели.
ИДА Кикинда е фабрика во Кикинда која соработуваше со Џенерал моторс како добавувач на рачни кочници и сопирачки системи. Таа фабрика склопуваше Опели за југословенскиот пазар. интересна работа: Опелот доаѓа од германија полусклопен, овие во Кикинда местат кочниците, местат фаровите, акумулатор, некои ситници, на маската стават значка на која пише „ИДА„ и колата се продава како домашен производ. Ги нема страшните даноци и царини за увоз на возило од некои 106 %. (заштита на Црвена Застава). Инаку, се склопувале модели на Опел почнувајки од 1979 како Кадет, Аскона и Рекорд.
Сараевски ТАС започнал како партнер на NSU. Ги склопува моделите Принц и 1200. Со пропаѓањето на овој производител(банкрот и потпаѓање под Волксваген), во ТАС се произведуваат (склопуваат) популарната Буба. Подоцна се преминува на Голф, а се произведува и неговата пик-ап верзија кеди. Уништена во војната во БиХ, Волксваген ја обновува и денеска произведува Шкоди.
Рено во СФРЈ бил присутен кон крајот на 60-тите во Љубљанскиот Литострој каде се склопувале Рено 4, Рено 8 и Рено 10. Принципот бил ист како кај ИДА.
Во 70-тите, Рено ја прекинува соработката со Литострој и влегува во joint venture со владата и ја гради ИМВ (Industrija Motornih Vozil) во Ново Место. Оттука излегуваат многу Рено возила како 4, 5, 18, 21, 25, а сега фабриката е во целосна сопственост на Рено и е позната како гробница на Рено, бидејки последните серии на било кој модел се произведуваат таму.
Ситроен „произведувал„ во СФРЈ во фабриката Цимос од Копер. Се произведувале специјални возила (амбулантни, погребални) на основа на возилата од Ситроен, а се склопувале по погоренаведениот принцип заради погоренаведените цели популарните Спачек, Дијана, Дак(доставно возило, како Берлинго на пр.) Ами 6 и 8, и моделот ГС.
