- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
ВО ТАЈНА МИСИЈА ВО АВСТРАЛИЈА
Вранишковски го продлабочува расколот во Австралија
Црковните општини од Австралија, кои не ја признаваат јурисдикцијата на Македонската православна црква, најверојатно ќе поминат во составот на Православната охридска архиепископија на Јован Вранишковски, откриваат високи црковни извори.
Десната рака на Вранишковски, Давид Нинов, веќе извесен период е во Австралија каде, според информациите на Вечер, се обидува да ги убеди челниците на тие црковни заедници да влезат под капата на ПОА. Вечер дознава дека иницијативата потекнала од претставниците на тамошните црковни општини. Тие пред извесен период побарале од Српската православна црква да назначи свештеник кој би богослужел во македонските храмови.
Одговорот од Патријаршијата во Белград бил дека за таква опција ќе мораат да контактираат со ПОА. По инструкции на СПЦ, на тајни преговори во Австралија веднаш заминал Давид. Засега нема официјална потврда дали и што е договорено, зашто информацијата се чувала во тајност, пред се поради можноста од револт што би се појавил кај тамошните верници кои, иако формално се надвор од МПЦ, сепак не би прифатиле единство со паралелната црковна епархија на Вранишковски. Вечер се обиде да стапи во контакт и со ПОА и со претставниците на тие црковни општини, но безуспешно.
Од друга страна, во МПЦ знаат за тајната мисија на ПОА меѓу македонските верници во Австралија, но негираат дека е можен нов сериозен раскол. Надлежниот архиереј, владиката Петар, вели дека тамошните верници нема да дозволат такво нешто.
"Точно е тоа дека расчинетиот од страна на МПЦ игумен Давид е на посета во Австралија. Тој е таму по покана на СПЦ. Уверен сум дека народот и верниците, тие што се надвор од МПЦ, нема да прифатат такво нешто. Ниту челниците на тие компании имаат храброст да излезат пред верниците и да им соопштат дека поминале под јурисдикција на друга црква, а посебно во т. н. Јованова ПОА", вели г. Петар, потсетувајќи дека во таков случај проблемот екстремно би ескалирал.
"Верниците нема да дозволат такво нешто и, ако тоа се случи, најверојатно ќе ги избркаат од црквите тамошните директори на тие компании и ќе се вратат во МПЦ", вели владиката Петар.
Непосредно пред Божиќ, петте црковни општини побараа свештеник и од Антиохиската црква. Владиката Петар вели дека ниедна црква нема да ги прими тие општини под своја јурисдикција, зашто тие не сакаат да се откажат од црковните имоти и да ги предадат во владение на црквата, што всушност е и основата на црковниот проблем во Австралија. (Вечер)
ДЕМАНТ
За македонската заедница во Австралија Јован и Петар се исто зло!
Здружението на македонските заедници во Австралија, вклучувајќи ги сите македонски православни цркви кои не се под јурисдикција на недостојниот владика Петар Каревски, го издава следното соопштение:
“Целосно ја демантираме апсурдната дезинформација што е објавена на ТВ Сител (14 април 2009) и во Вечер (15 април 2009), дека наводно сме барале јурисдикција и свештеници од српската црква, и дека сме преговарале со претставник на српскиот владика во Македонија Јован Вранишковски.
Оваа чаршиска лага ја шират пропагандисти на г.Петар, со цел да го тргнат вниманието од неговото соучество во поткопувањето на автокефалноста и националниот идентитет на МПЦ, како и да ги одвратат македонските верници од нашите храмови за време на велигденските празници, а да ги пренасочат во своите паралелни храмови, од кои еден е припадност на протестантската Обединувачка црква од Австралија, а останатите се регистрирани како сопственост на тројца поединци: Петар Каревски, Јовица Симоновски и Тоне Гулев.
За тие на кои не им е јасно колку е безумна ваквата лага, ќе посочиме само неколку факти:
1. Основачка заложба на нашите самоуправни заедници и цркви е да се заштити македонскиот културен, јазичен и историски идентитет од асимилаторската политика на српската, грчката и бугарската црква и држава. Уште во 1996 година г. Петар се обиде да не убеди дека нашите активности кон таа заложба се политички и нецрковни. Откако тоа не му успеа, агресивно се впушти во поништување на нашата демократска самоопределба, преку тужби за одземање на општествениот капитал на нашите заедници, закани, уцени, насилства и примитивни клевети, обвинувајќи не дека го отфрламе влијанието на Белград зашто сме под влијание на Софија.
Според која логика сега треба да се верува дека сме бугаромани кои бараат јурисдикција од српската црква?
2. Сите македонски цркви во Австралија што не ја прифаќаат деспотската и неуставна власт на владиката Петар си имаат македонски православни свештеници од Македонија, а постојано се јавуваат и нови кандидати. Затоа немаме никаква потреба да бараме свештеници од некоја немакедонска црква.
3. Наше длабоко уверување е дека Јован само ја спроведува политиката на г. Петар, кој беше водечки креатор и потписник на Нишкиот договор од 2002 година за поништување на националниот идентитет и автокефалноста на МПЦ и ставање на нејзините верници и храмови под јурисдикција на српскиот патријарх. Ќе потсетиме дека по враќањето од Ниш, г. Петар и Јован беа единствените владици кои јавно ја бранеа Нишката спогодба, со тоа што г. Петар си ја смени бојата кога ја увиде опасноста да ги загуби привилегиите во Македонија, а Јован продолжи отворено да и служи на политиката на српската црква.
4. Токму г. Петар го инфилтрира Јован (тогаш Зоран) Вранишковски во Македонската православна црква како свој чирак, знаејќи го однапред неговиот негаторски однос кон Македонската православна црква. Уште во 1991 година г. Петар објави епархиска книга, наречена Глас на Вистината, во која Вранишковски, како градежен инженер на битолската Митрополија, бранејќи го г. Петар од синодската одлука за негово расчинување, пишува: "Можеби до некаде се во право сестринските Цркви кога велат дека нашата Црква е комунистичка". Ова е согласно со ставот на српската црква дека МПЦ е неканонски создадена од македонските комунисти. Знаејќи го ваквиот став на Зоран Вранишковски, г. Петар во 1991 година го постави Вранишковски на чело на битолската митрополитска библиотека, во 1993 го прати на теолошки студии во Белград, во 1995 го прати на постдипломски студии во Грција, за во 1998 експресно и неканонски да го промовира во монах, ѓакон, иеромонах и владика на МПЦ, наречен Јован.
5. Г. Петар беше единствениот владика во МПЦ кој до последен момент се обидуваше да го спречи расчинувањето на Јован.
6. Г. Петар се уште отворено ги повикува Јован и неговиот новосрпски клир во Македонија да се вратат во клирот на МПЦ. Нашиот став е дека не само што на таквите изроди не треба да им се даваат нови прилики однатре да ја разнебитуваат МПЦ, туку од МПЦ треба да се исклучат и клириците кои поприкриено ја спроведуваат негаторската политика на таканаречените "сестрински цркви".
7. Во 2008 година, при своја приватна посета на Шабачката епархија во Србија, г. Петар прими орден и признание за заслуга од Српската православна црква. Колку што знаеме, ниту еден друг владика на МПЦ не добил таква благодарност од Српската црква, која не ја признава МПЦ и упорно го оспорува македонскиот национален идентитет.
8. Денешниот почесен конзул на Србија во Македонија Сиљан Мицевски донеодамна беше член на Епархискиот управен одбор на Петар во Битола. Г. Петар отворено го промовираше Мицевски и за градоначалник на Битола.
9. Според низа документи и авторитетни изјави објавени во книгата Македонско распетие или Владика по Јуда од покојниот новинар Милан Дурло, г. Петар уште од осумдесеттите години го промовирал српскиот став дека МПЦ е неканонски отцепена од СПЦ, од страна на комунистите.
10. Уште во 1997 година ние упативме Предлог-спогодба до г. Петар и до Синодот за дефинирање на нивната управна јурисдикција врз нашите црковни имоти и приходи, под услов јурисдикцијата да се укине ако Синодот или Австралиската епархија прифатат промена на името на МПЦ или јурисдикција на која било немакедонска црква. На таквиот предлог сe уште немаме добиено никаков одговор.
Нашиот став кон Јован отсекогаш бил дека тој ги спроведува намерите на неговиот интелектуален татко, г. Петар, само што Јован отворено ја применува големосрпската политика кон МПЦ, додека г. Петар тоа го прави полицемерно и поитро. Екстремно потценување на интелигенцијата на македонската јавност е да се лаже дека ние сме барале јурисдикција од Јован, ако се знае дека веќе 13 години жестоко го браниме правото на црковно-национална самоопределба од суровата хајка на г. Петар.
Новинарот кој ја пренесе оваа апсурдна лага преку ТВ Сител и Вечер, Марјан Николовски, во својот напис тврди дека Сител и Вечер се обиделе да воспостават контакт со претставници на нашите општини. По консултации со сите управи на нашите заедници, можеме да потврдиме дека никој од Сител или од Вечер не се обидел да воспостави контакт со ниту еден наш претставник. Ние се обидовме да го контактираме Николовски преку неговата е-mail адреса, што е објавена на веб-страницата на Сител, со барање да ни каже со кој наш претставник се обидел да воспостави контакт и кој му е изворот за објавената дезинформација, но по четири дена сe уште немаме добиено никаков одговор.
Игор Аврамовски Александров,
Претседател на Здружението на македонски општини од Австралија’’
http://www.australianmacedonianweekly.com/edition/1070_21042009/027_crkva_k.html
Вранишковски го продлабочува расколот во Австралија
Црковните општини од Австралија, кои не ја признаваат јурисдикцијата на Македонската православна црква, најверојатно ќе поминат во составот на Православната охридска архиепископија на Јован Вранишковски, откриваат високи црковни извори.
Десната рака на Вранишковски, Давид Нинов, веќе извесен период е во Австралија каде, според информациите на Вечер, се обидува да ги убеди челниците на тие црковни заедници да влезат под капата на ПОА. Вечер дознава дека иницијативата потекнала од претставниците на тамошните црковни општини. Тие пред извесен период побарале од Српската православна црква да назначи свештеник кој би богослужел во македонските храмови.
Одговорот од Патријаршијата во Белград бил дека за таква опција ќе мораат да контактираат со ПОА. По инструкции на СПЦ, на тајни преговори во Австралија веднаш заминал Давид. Засега нема официјална потврда дали и што е договорено, зашто информацијата се чувала во тајност, пред се поради можноста од револт што би се појавил кај тамошните верници кои, иако формално се надвор од МПЦ, сепак не би прифатиле единство со паралелната црковна епархија на Вранишковски. Вечер се обиде да стапи во контакт и со ПОА и со претставниците на тие црковни општини, но безуспешно.
Од друга страна, во МПЦ знаат за тајната мисија на ПОА меѓу македонските верници во Австралија, но негираат дека е можен нов сериозен раскол. Надлежниот архиереј, владиката Петар, вели дека тамошните верници нема да дозволат такво нешто.
"Точно е тоа дека расчинетиот од страна на МПЦ игумен Давид е на посета во Австралија. Тој е таму по покана на СПЦ. Уверен сум дека народот и верниците, тие што се надвор од МПЦ, нема да прифатат такво нешто. Ниту челниците на тие компании имаат храброст да излезат пред верниците и да им соопштат дека поминале под јурисдикција на друга црква, а посебно во т. н. Јованова ПОА", вели г. Петар, потсетувајќи дека во таков случај проблемот екстремно би ескалирал.
"Верниците нема да дозволат такво нешто и, ако тоа се случи, најверојатно ќе ги избркаат од црквите тамошните директори на тие компании и ќе се вратат во МПЦ", вели владиката Петар.
Непосредно пред Божиќ, петте црковни општини побараа свештеник и од Антиохиската црква. Владиката Петар вели дека ниедна црква нема да ги прими тие општини под своја јурисдикција, зашто тие не сакаат да се откажат од црковните имоти и да ги предадат во владение на црквата, што всушност е и основата на црковниот проблем во Австралија. (Вечер)
ДЕМАНТ
За македонската заедница во Австралија Јован и Петар се исто зло!
Здружението на македонските заедници во Австралија, вклучувајќи ги сите македонски православни цркви кои не се под јурисдикција на недостојниот владика Петар Каревски, го издава следното соопштение:
“Целосно ја демантираме апсурдната дезинформација што е објавена на ТВ Сител (14 април 2009) и во Вечер (15 април 2009), дека наводно сме барале јурисдикција и свештеници од српската црква, и дека сме преговарале со претставник на српскиот владика во Македонија Јован Вранишковски.
Оваа чаршиска лага ја шират пропагандисти на г.Петар, со цел да го тргнат вниманието од неговото соучество во поткопувањето на автокефалноста и националниот идентитет на МПЦ, како и да ги одвратат македонските верници од нашите храмови за време на велигденските празници, а да ги пренасочат во своите паралелни храмови, од кои еден е припадност на протестантската Обединувачка црква од Австралија, а останатите се регистрирани како сопственост на тројца поединци: Петар Каревски, Јовица Симоновски и Тоне Гулев.
За тие на кои не им е јасно колку е безумна ваквата лага, ќе посочиме само неколку факти:
1. Основачка заложба на нашите самоуправни заедници и цркви е да се заштити македонскиот културен, јазичен и историски идентитет од асимилаторската политика на српската, грчката и бугарската црква и држава. Уште во 1996 година г. Петар се обиде да не убеди дека нашите активности кон таа заложба се политички и нецрковни. Откако тоа не му успеа, агресивно се впушти во поништување на нашата демократска самоопределба, преку тужби за одземање на општествениот капитал на нашите заедници, закани, уцени, насилства и примитивни клевети, обвинувајќи не дека го отфрламе влијанието на Белград зашто сме под влијание на Софија.
Според која логика сега треба да се верува дека сме бугаромани кои бараат јурисдикција од српската црква?
2. Сите македонски цркви во Австралија што не ја прифаќаат деспотската и неуставна власт на владиката Петар си имаат македонски православни свештеници од Македонија, а постојано се јавуваат и нови кандидати. Затоа немаме никаква потреба да бараме свештеници од некоја немакедонска црква.
3. Наше длабоко уверување е дека Јован само ја спроведува политиката на г. Петар, кој беше водечки креатор и потписник на Нишкиот договор од 2002 година за поништување на националниот идентитет и автокефалноста на МПЦ и ставање на нејзините верници и храмови под јурисдикција на српскиот патријарх. Ќе потсетиме дека по враќањето од Ниш, г. Петар и Јован беа единствените владици кои јавно ја бранеа Нишката спогодба, со тоа што г. Петар си ја смени бојата кога ја увиде опасноста да ги загуби привилегиите во Македонија, а Јован продолжи отворено да и служи на политиката на српската црква.
4. Токму г. Петар го инфилтрира Јован (тогаш Зоран) Вранишковски во Македонската православна црква како свој чирак, знаејќи го однапред неговиот негаторски однос кон Македонската православна црква. Уште во 1991 година г. Петар објави епархиска книга, наречена Глас на Вистината, во која Вранишковски, како градежен инженер на битолската Митрополија, бранејќи го г. Петар од синодската одлука за негово расчинување, пишува: "Можеби до некаде се во право сестринските Цркви кога велат дека нашата Црква е комунистичка". Ова е согласно со ставот на српската црква дека МПЦ е неканонски создадена од македонските комунисти. Знаејќи го ваквиот став на Зоран Вранишковски, г. Петар во 1991 година го постави Вранишковски на чело на битолската митрополитска библиотека, во 1993 го прати на теолошки студии во Белград, во 1995 го прати на постдипломски студии во Грција, за во 1998 експресно и неканонски да го промовира во монах, ѓакон, иеромонах и владика на МПЦ, наречен Јован.
5. Г. Петар беше единствениот владика во МПЦ кој до последен момент се обидуваше да го спречи расчинувањето на Јован.
6. Г. Петар се уште отворено ги повикува Јован и неговиот новосрпски клир во Македонија да се вратат во клирот на МПЦ. Нашиот став е дека не само што на таквите изроди не треба да им се даваат нови прилики однатре да ја разнебитуваат МПЦ, туку од МПЦ треба да се исклучат и клириците кои поприкриено ја спроведуваат негаторската политика на таканаречените "сестрински цркви".
7. Во 2008 година, при своја приватна посета на Шабачката епархија во Србија, г. Петар прими орден и признание за заслуга од Српската православна црква. Колку што знаеме, ниту еден друг владика на МПЦ не добил таква благодарност од Српската црква, која не ја признава МПЦ и упорно го оспорува македонскиот национален идентитет.
8. Денешниот почесен конзул на Србија во Македонија Сиљан Мицевски донеодамна беше член на Епархискиот управен одбор на Петар во Битола. Г. Петар отворено го промовираше Мицевски и за градоначалник на Битола.
9. Според низа документи и авторитетни изјави објавени во книгата Македонско распетие или Владика по Јуда од покојниот новинар Милан Дурло, г. Петар уште од осумдесеттите години го промовирал српскиот став дека МПЦ е неканонски отцепена од СПЦ, од страна на комунистите.
10. Уште во 1997 година ние упативме Предлог-спогодба до г. Петар и до Синодот за дефинирање на нивната управна јурисдикција врз нашите црковни имоти и приходи, под услов јурисдикцијата да се укине ако Синодот или Австралиската епархија прифатат промена на името на МПЦ или јурисдикција на која било немакедонска црква. На таквиот предлог сe уште немаме добиено никаков одговор.
Нашиот став кон Јован отсекогаш бил дека тој ги спроведува намерите на неговиот интелектуален татко, г. Петар, само што Јован отворено ја применува големосрпската политика кон МПЦ, додека г. Петар тоа го прави полицемерно и поитро. Екстремно потценување на интелигенцијата на македонската јавност е да се лаже дека ние сме барале јурисдикција од Јован, ако се знае дека веќе 13 години жестоко го браниме правото на црковно-национална самоопределба од суровата хајка на г. Петар.
Новинарот кој ја пренесе оваа апсурдна лага преку ТВ Сител и Вечер, Марјан Николовски, во својот напис тврди дека Сител и Вечер се обиделе да воспостават контакт со претставници на нашите општини. По консултации со сите управи на нашите заедници, можеме да потврдиме дека никој од Сител или од Вечер не се обидел да воспостави контакт со ниту еден наш претставник. Ние се обидовме да го контактираме Николовски преку неговата е-mail адреса, што е објавена на веб-страницата на Сител, со барање да ни каже со кој наш претставник се обидел да воспостави контакт и кој му е изворот за објавената дезинформација, но по четири дена сe уште немаме добиено никаков одговор.
Игор Аврамовски Александров,
Претседател на Здружението на македонски општини од Австралија’’
http://www.australianmacedonianweekly.com/edition/1070_21042009/027_crkva_k.html
) и Петар (чуден човек прави белји каде ги нема) затоа што се борат кој повеќе пари ќе украде, Македонците таму се згадени од двајцава
