Знаеш, немаме поминато многу време заедно. Часовите се бројат на една рака. Единствена слика која ми остана во сеќавање е таа кога тегнеше ракавчиња.
Изгледа тука е раскрсницата.
Силна сум, ке ја издржам ситуацијава, ама знам дека на крај не добивам ништо. Пак ке бидам на истово.
За што ми преостанува да се борам!? За тебе!? Тебе те имам, но за другиот дел од приказната не можам ништо да сторам, иако сакам од се срце да не е така.
Лошо е што и да те запознаев порано пак ке беше исто. Ах како ме болиш еј!
И на крајот се ќе се сведе на број во именикот на кој нема да ѕвонам, пораки во сандаче од едно време, и нечие среќно лице некаде.
maybe another day...or life
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.