- Член од
- 16 февруари 2007
- Мислења
- 2.779
- Поени од реакции
- 8.235
Сега ти го видов постот,извини што не ти одговорив.За мене е непримерно да се игнорира коректно напишан субјективен аргумент.
Потребата за креатор како единечно,омнипотентно суштество не била потребна за интелектуалниот развиток на човекот.Тоа дошло подоцна,по насилен пат.
Поентата ми е дека тие не биле субституција за ништо,туку дека денешните ваши црковни големци се замена за античките филозофи,кои пак,ја темелеле својата филозофија на тогаш општоприфатениот паганизам.МНогу јасно дека ќе биде прифатено во глобала она кое тие го кажувале,оти,нели,Христијанството брутално открадна голем дел од паганските верувања.
Сфати една работа.Во тој период потребата од Бог не постоела,а моралниот кодекс како кревка материја бил повеќе сфатен онака како што треба(релативна материја),отколку денес.Затоа системот на верувања бил мултиплициран,за да се обележи секоја нормална карактеристика кај човекот.Дионис пијаницата,Афродита заводничката,Арес убиецот...
Да не избрзуваме со заклучоци.Гледано по историскиот тек,многу лесно може да се донесат очигледните заклучоци.
Ако овие имале чест да го видат Бог и да бидат достојни за неговото присуство,тогаш тоа немало да биде толку бесцелно и светот да продолжи со "идолопоклонството."
Христијанството било ексклузивитет и после доаѓањето на Исус,се до падот на Рим.
Убиј им ја верата со нивната крв,смени им ги насилно вредностите,па исплакни ги со вода и тој чин наречи го крштевање.Пример кој е неверојатно добар во докажувањето како тој фецес им се наметнува на мали,невини деца,кои по правило треба да имаат избор во ш=то да веруваат.
И јас го чекам второто доаѓање на Исус.Ако тоа дојде,ќе клекнам и ќе барам прошка.Дотогаш,не го трубете како аргумент.Иднината не треба да не засега.Треба да го учиме минатото и да живееме за денес,со тоа алудирајќи на подобро утре,било со Бог,со Пан,Со Нуит или со Гоце Арнаудов како врховно битие во животот.
А за Њу Ејџ филозоијата најверојатно не си проучувал доволно.И Ниче е дел од таа тајфа.
Слобода на избор,ама и страшна казна заради направениот избор.
Исус,да речеме,дошол на Земјава и пропагирал мир,љубов и разбирање.Ако ова е веродостојно,тогаш требало да доаѓа и како аватар на Божјиот грав за човековите грешки,да ја пренесе казната Божја и да ги осуди грешниците,а благослови правите.Од каде потреба тој да умре,па да воскреснува,па пак да доаѓа,па дури тогаш да казнува?Зар му се потребни на еден семоќен Бог такви игри?секако дека не.Ова се само добро измислени симболи од Хибру хипици кои знаат од што се плаши човекот и како да ја размрда темнината во неговото срце.
Симптоматичното и смешното во целата работа е што Исус е рекреиран на база на фрагментите од ликот на тие "идолопоклонистички" божества.ПОнатамошните интерпретации за неговиот карактер и проповеди се чисто heresay.Значи,астролошки Исус e копија на неколку врховни предхриситјански богови,а понатаму можеби делувал поинаку.Има милион верзии,пример за тоа колку единствени се луѓето во ова последно верување кое им вели дека ќе умрат за тоа што си ја исполнуваат сопствената волја.
Факт е дека Исус е копијата,а овие се изворот.Се е дело на човекот,тоа прекрасно одвратно суштество
Добро,за почеток да ги разглобиме овие моменти.Првобитно дошло идолопоклонството.На база на тоа и филозофите ги темелеле своите учења.Значи,ако така гледаме,голем дел од учењата на Платон,Аристотел,Заратустра и тн,и ден денес се актуелни,што укажува дека тие делувале врз база на здрав концепт на верувања.До Разиел- за она кое вчера го најавив па да го дообјаснам.
Да видиме што се случило.
Во целиот антички свет, постоењето на философите е еден вид компензација за непостоењето на вистинските верски учители. Православните богослови немаат негативен став кон повеќето антички мислители, освен за поедини нивни гледишта. Античките философи (мудрољупци) ја засноваат философијата на два темели, а тоа се: етиката (она кое е во нас) и естетиката (она кое е надвор од нас). Етиката т.е. моралниот закон, кој фабрички ни е вграден, е речиси ист за целиот човечки род, независно од „географијата„ на која живеат луѓето. Моралниот закон воедно е показател за тоа дека ликот Божји, според кој е создаден родот човечки, не е избришан (пошто е невозможно да се избрише!) иако човекот, како род е оддалечен од својот Творец со Адамовото и Евиното истерување од Рајот. Тој лик Божји е „производител„ на моралните норми по кои живеат луѓето иако го заборавиле својот вистински Бог.
Потребата за креатор како единечно,омнипотентно суштество не била потребна за интелектуалниот развиток на човекот.Тоа дошло подоцна,по насилен пат.
Поентата ми е дека тие не биле субституција за ништо,туку дека денешните ваши црковни големци се замена за античките филозофи,кои пак,ја темелеле својата филозофија на тогаш општоприфатениот паганизам.МНогу јасно дека ќе биде прифатено во глобала она кое тие го кажувале,оти,нели,Христијанството брутално открадна голем дел од паганските верувања.
Сфати една работа.Во тој период потребата од Бог не постоела,а моралниот кодекс како кревка материја бил повеќе сфатен онака како што треба(релативна материја),отколку денес.Затоа системот на верувања бил мултиплициран,за да се обележи секоја нормална карактеристика кај човекот.Дионис пијаницата,Афродита заводничката,Арес убиецот...
Да не избрзуваме со заклучоци.Гледано по историскиот тек,многу лесно може да се донесат очигледните заклучоци.
Значи,да ја најдеме контрадикцијата во таа потреба од БИТИЕ(трето лице еднина) на човекот.Ако отсекогаш ја имало како константен импринт,колку и да е несовршен човекот,порадо ќе се наклонел кон такво верување одошто да навлегува во многубошто,нели?Ама,да баталиме шпекулации(Иако ти ги пропагираш со наводното појавување на Бог пред Ное,Исак,Аврам)За целиот човечки род својствена е потребата од верување во Битие кое е создател на целата Вселена. Пробелмот е во тоа што најголем дел од родот човечки, раселувајќи се по Светов после поделбата на јазиците во Вавилон, го заборава вистинскиот Творец а компензацијата за тоа заборавање ја практикува преку идолопоклонството. т.е. своеглавото измислување богови-идоли, на кои паганските народи им принесуваат вакви или такви жртви. Во текот од сатозаветните времиња, сеќавањето за вистинкиот Бог е ексклузивитет за старозаветните патријарси, (Ное, Авраам, Исак, Јаков-Израилот) и др.) кои пред ликот Божји се покажале како праведни и достојни да комуницираат со вистинкиот Бог. Подоцна, тој екслузивитет преоѓа на јудеите, преку нивните пророци. Во меѓувреме, останатиот дел од родот човечки , тоне во паганизам и идолопоклонство.
Ако овие имале чест да го видат Бог и да бидат достојни за неговото присуство,тогаш тоа немало да биде толку бесцелно и светот да продолжи со "идолопоклонството."
Христијанството било ексклузивитет и после доаѓањето на Исус,се до падот на Рим.
На ова остро протестирам.Апостолите на Исус си ја раководеле сектата на Исус која била мала еврејска незначајна комуна.Јас се сомневам и на тоа дека Савле насилно ја ширел таа вера по Балканот,а сосем јасно е дека ја проширила Византија со крв.Сето тоа е така до првото Христово доаѓање, кога Он ги испрати Своите Апостоли да проповедатаат, научат и да ги крштеваат сите народи, во името од Отецот и Синот и Светиот Дух. Така и ќе биде се до Неговото второ доаѓање, кога ќе се исполнат времињата.
Убиј им ја верата со нивната крв,смени им ги насилно вредностите,па исплакни ги со вода и тој чин наречи го крштевање.Пример кој е неверојатно добар во докажувањето како тој фецес им се наметнува на мали,невини деца,кои по правило треба да имаат избор во ш=то да веруваат.
И јас го чекам второто доаѓање на Исус.Ако тоа дојде,ќе клекнам и ќе барам прошка.Дотогаш,не го трубете како аргумент.Иднината не треба да не засега.Треба да го учиме минатото и да живееме за денес,со тоа алудирајќи на подобро утре,било со Бог,со Пан,Со Нуит или со Гоце Арнаудов како врховно битие во животот.
Точно.Сите монотеистички религии пропагираат исчекување,и со тој елемент се оддалечуваат од паганистичките....и затоа се погрешни и неприфатливи.Да видиме како е денес.
Денес, исто као и пред 2 000 и пред 3 000 г, постојат повеќе религии. Најголемите, најмасовните религии, тековно имааат едно заедничко учење, кое се состои во исчекувањето на наводното доаѓање на наводниот Учител, кој треба да го обедини целиот човечки род. Воопшто не е битно како тој учител е именуван од будистите, хиндусите, јудеите или муслиманите. Битно е дека тој учител е исчекуван од сите нив и дека тој учител треба да го обедини светот „во една целина„, нешто слично како -што тоа ни го проповеда „њу-ејџ„ комилираната философија.
А за Њу Ејџ филозоијата најверојатно не си проучувал доволно.И Ниче е дел од таа тајфа.
Значи,вродена е човековата потреба создавателот да му суди и да го праќа во Пекол каде ќе гори,страда,пати,биде силуван од црвени ѓаоли и јаде гомна за појадок и вечера,а него ќе го глода гавран за ручек?Седи мирен.Да видиме што треба да се случи.
Наспроти тоа исчекување на така опишаниот Учител, го имаме Христа, Кој дојде во Светот токму така како што Исаија проповедаше во Стариот Завет. Христос нема ништо заедничко со исчекуваниот учител. Христос, на своето славно второ доаѓање и на Неговито Страшенм Суд, ќе ни суди на сите за тоа како и зашто сме го потрошиле времето кое ни дадено во овој, матероијалниов сввет. Водено, на првото доаѓање, Христос не донесе само мир, туку и „меч„, односно донесе раздвојување на она кое е добро од она кое е зло. Така ќе биде и при Неговото второ пришествие: Хрситос на Судон ќе не подвои на оние кои се десно од Него (праведнците) и лево до Него (грешниците). Праведниците и грешниците „одат„ онаму каде е веќе предвидено од Христа: или во Рајот или во пеколот. Воедно, Христос , како што и вети пред Апостолот Јован, се одново ќе создаде: ново Небо и нова Земја, да не речам, целата Вселена ќе биде ре-креирана, без никако зло во неа. Значи, ни трага ни глас од обединувањето на човечкиот род, онака како што се надеваат другите религии.
Од оваат споредба, јасно е дека Христос нема ама баш ништо заедничко ниту со дохристијанските идоли ниту со наводниот учител. Тоа што Хростос е сличен со некои антички идоли, не е поради нивната објективна сличност, туку, како веќе реков, од вродената човекова потреба од свој создател.
Слобода на избор,ама и страшна казна заради направениот избор.
Исус,да речеме,дошол на Земјава и пропагирал мир,љубов и разбирање.Ако ова е веродостојно,тогаш требало да доаѓа и како аватар на Божјиот грав за човековите грешки,да ја пренесе казната Божја и да ги осуди грешниците,а благослови правите.Од каде потреба тој да умре,па да воскреснува,па пак да доаѓа,па дури тогаш да казнува?Зар му се потребни на еден семоќен Бог такви игри?секако дека не.Ова се само добро измислени симболи од Хибру хипици кои знаат од што се плаши човекот и како да ја размрда темнината во неговото срце.
Симптоматичното и смешното во целата работа е што Исус е рекреиран на база на фрагментите од ликот на тие "идолопоклонистички" божества.ПОнатамошните интерпретации за неговиот карактер и проповеди се чисто heresay.Значи,астролошки Исус e копија на неколку врховни предхриситјански богови,а понатаму можеби делувал поинаку.Има милион верзии,пример за тоа колку единствени се луѓето во ова последно верување кое им вели дека ќе умрат за тоа што си ја исполнуваат сопствената волја.
Овде само се докажува препотентноста.Значи,го имале Исус во срце,ама тоа малце извитоперено преку ликот и делото на некој Бог со четири раце кој лета и јаде планктони.Абе ајде...Така, по методот на „обиди и грешки„ одредени народи, случајно ги „погодиле„ Христовите особини па одтаму се чини дека тие, као, мислеле на Христа а не на својот идол. А од споредбата на Христовото второ доаѓање со исчекуваниот учител од другите религии, јасно е дека се работи за два сосема рзлични „субјекти„. Или, како што вели сам Христос: „..еве доаѓа кнезот од овој свет, кој во Мене нема ништо....„.
Ајде, активирај го својот интелект и побиј ме.
Факт е дека Исус е копијата,а овие се изворот.Се е дело на човекот,тоа прекрасно одвратно суштество