Еј и јас ја начекав емисијата вчера со Оливера Трајковска- премиерна и тоа, уф уф
четврток во 21ч, да запамтите.
Конкретно за муабетот на Андов за знамето, јас се согласувам со него.
Ај ќе се обидам да објаснам зашто, иако уште во овој момент веројатно ви врие крв и би ме тепале
Во временската спогодба која ја потпишавме со Грција и на која и ние се обврзавме, стои дека се обврзуваме да не го користиме старото знаме. За истата спогодба и нејзино прекршување, сега ја тужиме другата страна. А напротив, оттогаш па наваму и ние самите сме ја прекршиле со тоа што знамето е користено на повеќе наврати, и од народот и од државните институции.
Значи, ние старото знаме си го идентификуваме како наше, не можеме да го заборавиме, тоа е јасно; секогаш кога и да го видам, го препознавам како македонско знаме. Но! Закон си е закон, и треба да го почитуваме. Знамето е сменето, и тоа е готова работа. Без разлика колку и да се противиме на тој закон, и колку да не ги поднесуваме тие што го донеле, потпишале, тој или други закони,
тие се усвоени и се на сила. Нам треба да ни е јасно, дека единствен начин да продолжиме понатаму и да успееме како држава, е да се почитуваме самите себеси. Погрешно е да го почитуваме
само она што ни одговара и што го сакаме или се согласуваме со тоа, тоа е најлесно.
Треба да го почитуваме и тоа што не ни одговара и не го сакаме, закони или државници сеедно, во случај кога сме се обврзале со закон дека ќе ги почитуваме, кога сме ги усвоиле тие закони и кога сме ги изгласале тие луѓе. Во тоа се состои силата на една држава, тоа е државата. Нема шанси да напредуваме се додека селектираме партиоти од предавници, закони кои ни се по кеиф од оние кои не ни се. Нема шанси. Секогаш ќе постои разединетост помеѓу нас, и таа нема да се надмине, ниту ќе донесе нешто добро.
Бранко е криминалец, но е одличен политичар. Груевски не му е ни до колена. Еднаш напишав, да беше чесен колку што е паметен, ќе успеевме многу повеќе. Мора да го признаеме тоа, и на човекот мора да му се оддаде почит како наш државник. Во случај кога не ни се допаѓа некој државник или закон, треба да ги смениме на легален начин. А не самата држава или народот да истакнува знаме кога сме се обврзале преку спогодба како држава дека
нема да го направиме тоа. Ако сме држава која носи закони, треба да ги почитуваме и да ја почитуваме државата која ги носи, бидејќи тоа е
наша држава, тоа сме ние. Ако народот не се согласува со законите, има сигурно начини да се укинат истите, наместо да се прекршуваат. Подобро општонароден бунт, отколку оваа конфузност и нејаснотија сами со себе кои сме, што сме, каде сме. А замислете, еден обичен просветен штрајк не доби поддршка од народот, од својот народ, па камоли нешто поголемо.
