Освен производите од Млекара Скопје (сладоледите и течностите пакувани во често дупната кеса), скоро се' има од тоа што јас се сеќавам од детство.
Све беше српско, хрватско, словенечко и уште се произведува. Сокови на Фруктал, Кокта, производи на Краш, Колинска го праеше Томи мајонезот, производи на ПКБ - чоколадното млеко и сладоледите Лени, Капри, после Подравка со Домаќица, Квики, Цедевита, бонбончињата Кики - се' ова го има и денес. Дури и скопска Европа тера и денес.
Се купуваше наше сирење во канта. Ајвар од продавница беше незамислива работа. За маслинки се одеше у Грција, ги пакуваа у едни црвени буренца, специфични. Причата беше што маркетите беа културни, немаше зеленчук у нив и оваа ѓоамити здрава храна која е актуелна последниве години.
Најглуп период беше оној кога фрчеа ембарга на нас, па на Србија, па имаше навала од турска ефтинија, најмногу од Велија и кога се купуеше у маалски дуќанчиња у кои продавачот требаше да те препраша со каква хартија се бришеш исл. дискретни прашања, а гајбите беа извадени пред продавничката.