Литература за деца

  • Креатор на темата Креатор на темата Setsuko
  • Време на започнување Време на започнување
ana_sweet напиша:
ќе може некој да ми раскаже за што се зборува во исти очи?
Кликни за повеќе...

За близнаци што се разделени и при сплет на околности се среќаваат и на крај ја дознаваат вистината.
 
Марта,Исти очи,Споменка,Двојната Лота,Белото Циганче,Малиот Принц,Др.Офболи,Пајажината на Климентина,Робинзон Крусо,Волшебното самарче,Таро од земјата на планините,Хајди,Големи и мали,Повикот на дивината,Пат околу светот за 80 дена,,Бела Грива,Бојан,Децата од нашата улица,Оливер Твист,Девојките на Марко, итн...

Улавите Години:vozbud: Бајо,Бобо Гудето,браќата Мандиќ кои се соврешни ликови,Дуле и секако каде без нивниот непријател Смрдло,весникот Крекало,Зора и ,,Црната Книга'' со црниот крај~!Дефинитивно,најубавата книга од детските денови!Сите тие настани едноставно беа совршеноство тогаш!Излив на тага,љубов,радост споени со комични моменти(најчесто оние со браќата Мандиќ)!Прекрасно дело.Да имам можност пак би ја прочитала!

п.с-Болдираните ми оставиле предобар впечаток,посебно Белата Грива!
 
Еве некои омилени од детството: Хајди, Двојната Лота, Срце, Том Соер, Улавите години, Дружината братско стебло, Оливер Твист, Приказни од браќата Грим, Бојан... има и други.
 
Хари Потер и Каменот на мудроста од Џ. К. Роулинг
Алиса во земјата на чудата од Луис Керол
Доживувањата и авантурите на Дедо Мраз од Лиман Франк Баум
Петар Пан од Џејмс Бари
Пипи Долгиот Чорап од Астрид Линдгрен
20.000 милји под морето од Жил Верн
Хајди од Јохана Шпири
Исти очи од Горјан Петески
Волшебникот од Оз од Лиман Франк Баум
Малиот вампир од Ангела Сомер-Боденбург
 
„Јан Бибијан“ од Елин Пелин.
И двете звучат како Џонтра Волта :D
 
детски книги кои воедно се мои омилени-
Том Соер,
Хаклбери Фин,
Улавите години,
Девојките на Марко,
Големи и мали,
35 мај,
Патувањето во Зундевит,
Двојната Лота,
Хајди,
Белото циганче,
Марта-ми остави силен впечаток,би ја прочитала пак
 
Ех колку е важна литературата за деца,мислам дека како што може да ти всади таа љубов кон пишаниот збор, ништо друго не може. И не само тоа, туку е одлична и неоппходна основа за потоа да може да се продлабочува „врската“ меѓу читателот и литературата. Јас имав среќа да имам на располагање еден куп таква литература по дома и еден куп време и желба за читање. Во најдлабоко сеќавање ми е останата една колекција од дела на Видое Подгорец со тврд повез - 8 книги вкупно, ги утепував од читање. Овчарчето Бош е една од двете книги на кои имам пуштено солза во животот :) Заткарпатска повест исто ми беше фаворит. Белото циганче мислам дека е книга што најмалку ја имам читано од него, еднаш-двапати максимум :) Од лектирите - Возот в снег дефинитивно омилена. Исто имаше и една книга што после ми се изгуби некаде и многу ми е криво - се викаше Патување во Таџетакомо, не знам кој беше автор,ама мислам дека беше македонски. Авантуристичка книга, јака беше :icon_lol: Има и многу други, ама да не должам, чувствував обврска да го спомнам Видое Подгорец во темава :)
 
Ех тоа беше тоа. Првото чувство на љубов го осетив преку читањето на овие книги. Колку искуство добив за животот и која интелектуална наградба што ни самиот не бев свесен. Тоа беше времето на мои 10 години ја имав исчитано сета детска литература, за потоа да згаснам. Ми идат спомени, би седнал да ја читам Големи и мали повторно. И пак, и пак, и пак.
 
Штета што како мал бев копиљ и не читав лектири/книги дремев пред телевизор/компјутер и надвор фудбал играв, но сега сакам да читам иако имам малку време за читање, а и немам на рака книга, ги симињам и у pdf ги читам.
 
Љубовта кон книгите се роди баш во она време, кога се дружев со детската литература. Не бев од оние кои беснееа надвор играјки си брканици и криенки. Бев од оние кои повеќе сакаа да седат дома и да ги листаат книгите од полиците. Голема благодарност до мојата баба од која ми остана во наследство скромната полица со детски книги, кои поголемиот дел се од руски писатели.
Едни од омилените сеуште ми се Том Соер, Хаклбери Фин, Белото Циганче ( да се пофалам дека книгата ми е со потпис и посвета од Видое кон мојот пра дедо кој му бил пријател :)) и на врвот од листата Алеита од Aлексеј Николаевич Толстој која ми ја всади љубовта кон science fiction четивата.
 
Не ќе постоеше Зоки Поки, ако не постоеше Лидија...

Добро позната реченица која многу години по ред го започнуваше секое детско патешествие во шарениот свет на Зоки Поки.

ne-ke-postoese-zoki-poki-ako-ne-postoese-lidija-01.jpg


Се будевме и заспивавме со неговите детски лудории, замислувавме како би било да сме на местото на неговата Лидија и секогаш, ама баш секогаш имаше по некоја случка која очајно посакувавме да ја изведеме во реалноста.

И додека вие се мислите како да си го разубавите денот, Зоки Поки веќе уште од мал знаеше со што може да се купи сиот свет:

Во едната рака Зоки стега два денари, а со другата ја држи Лидија.

- Што сакаш да ти купам, Лиде. Имам многу пари, вели тој. Сè би направил за својата пријателка.

- Сакам панделка, вели Лидија, и црвена, и бела, и жолта, и зелена, и сина, и...

- Нема таква панделка, вели Зоки.

- Има.

- Нема. Јас знам повеќе од тебе.

- Ти ништо не знаеш, вели Лидија, а и не сакаш да ми купиш.

- Посакај друго, вели Зоки, веднаш ќе ти купам!

- Сакам гума. И црвена и жолта и бела и зелена.

- Ех,ех, нема ни таква гума.

- Има.

- Нема. Посакај друго!

- Сакам јајце зелено, и црвено...

- Пак и зелено и црвено и сино? Нема! Друго, друго!

Лидија веќе се лути, но пак вели:

- Сакам зелено, сино, бело, жолто... Тоа сакам.

- Тоа не може да се купи, вели Зоки. Што сакаш ти поправо?

- Сакам сè, вели Лидија. Сè, сè зелено, сино, бело, жолто... И веќе сака да плаче.

- Како сè, сè? Сè што лета, сè што оди, сè што има? Сиот свет?

- Да, вели Лидија, сиот свет зелен, црвен, жолт, син...

Зоки најпосле се досетува.

Одат во еден колонијален дуќан. Зоки ги подава двата денари и вели:

- Чичко, сакам да го купам сиот свет. За Лидија.

- Како? – прашува продавачот.

- Сиот свет жолт, син, зелен, црвен... вели Лидија.

- Ќе плаче ако не ѝ купам, објаснува Зоки.

- Добро, вели продавачот и им завиткува нешто во една хартија. Еве!

Децата излегуваат надвор.

Во хартијата има две шарени бонбони. Лидија ни најмалку не е изненадена. Веднаш го грабнува едното бонбонче и го става в уста. Другото го зема Зоки.

Децата сега шлапкаат со устите, лижејќи ги бонбончињата.

Најпосле Лидија вели:

-Леле, Зоки, ама е сладок сиот свет! Да го изгризам ли?
Кликни за повеќе...

ne-ke-postoese-zoki-poki-ako-ne-postoese-lidija-02.jpg
 
Тема за се што е поврзано со детска литература, препораки за книги, автори и илустратори, тенденции во детското издаваштво и т.н


Тој е долг околу три метри, тежи колку мало рибарско кајче, а храната што ја јаде секој ден е еднаква на тежината на две мали деца. “Dhyum the Dugong“, кој е главен херој во новата детска книга, сериозно размислува како да ги реши големите проблеми на кои наидува. Тој сака да ги научи луѓето, како да ги заштитат големите морски цицачи – морските крави или како што ги нарекуваат понекогаш сирени, слични на него.


Dhyum е дело на Австралискиот научник Мариана Фуентес, кој решила да направи илустрирана книга за деца, за да ги научи децата и нивните родители, како да се грижат за кравите, кои експертите ги сметаат за извор на митовите за морските сирени.

„Мислам дека додека ја читаат книгата, децата ќе можат да повлијаат на родителите, со тоа што го научиле. Родителите често ги слушаат своите деца повеќе од наставниците или научниците“ – вели Фуентес.

Морските крави се масивни водни животни, чија тежина достигнува до 500 кг. Населени се воглавно од Мадагаскар до Вануату, а на слобода можат да доживеат и до 70 години.

Фуентес, која е морски биолог во ARC централата за истражување на коралните гребени при универзитетот „Џејмс Кук“, во Квинсленд, поминала три години во проучување на морските крави пред да ја напиша книгата.

„Иако постојат многу начини да се дејствува, понекогаш друштвото не ја разбира смислата на проблемот, затоа решив дека детската книга ќе помогне“ – смета авторката.

Дом на Дајам, херојот од книгата, е протокот Торес, 35 000 квадратни километри од океанот меѓу Австралија и Папуа -Нова Гвинеја, кој поточно е дом на најголемото стадо морски крави во светот.

Книгата е наменета за деца од 7-8 годишна возраст. Убаво илустрираните страници и едноставниот јазик, раскажуваат како Дајам и неговите пријатели се забавуваат во океанот, се справуваат со многу опасности како загадување, плеткање во рибарски мрежи и гладуваат од прекумерно ловење на риба.

„Кравите имаат важна улога во еколошкиот систем. Основна активност им е да пасат од морската трева на дното во плитките води, кое го намалува ризикот алгите да доминираат во морската средина.Еден возрасен примерок може да изеде 30 килограми трева на ден“ – вели Фуентес.

Морските крави се важни и за културата на абориџините и тамошните островјани.

„Во Торес има многу културни протоколи кои треба да бидат следени. Еден од нив е дека на жените не им е дозволено да ловат крави. Многу е весело кога гледам како моите колеги се обидуваат да скокнат врз некоја крава и ја маркираат. Тоа е техника како родеото.“

Извор
 
Светски познатиот писател за деца Филип Пулман – автор на трилогијата „Темните материи“ (Северна Светлина… позната уште како “Златниот Компас“), го поистоветува начинот на кој се предаваат книгите во училиште со измачување. Тој смета, дека учителите „безболно“ ги кршат историите во обидот да протолкуваат „што сакал да каже авторот“ – пренесува The Telegraph.


Пулман (66), го изнесува тој коментар на предавањето за последната книга Grimm Tales for Young and Old, која е интерпретација на писателот за класичните приказни на Браќата Грим.

Факт е, дека учениците ги мразат книгите – кометира Пулман. Наместо да бидат прашувани за вистински одговори, на децата треба да им биде оставено време да уживаат во приказните и историите. Кога читаш книга, треба да ја почувствуваш магијата, дополнува авторот. „Треба да имаме многу книги и многу време за да бидат прочитани, а учителите треба да ги остават децата да се забавуваат со нив“.

Г-дин Пулман вели, дека има случаи кога дадена книга нема да биде доволно влијателна, иако е добра. Вистински да стане популарна 20-30 години покасно. „Во еден момент една книга може да создаде толку силен впечаток, што би сакале да не разговараме за неа. Зошто е многу важна за нас.“

Писателот мисли дека не треба да ги мачиме децата да ја откријат вистината за книгите. Ниту да бараме од книгите да ја откријат вистината за себе. Авторот го осознава ова од лично искуство. За романот The Ruby in the Smoke, кој го пишува во 1985 година, тој добил многу негативни коментари од децата, кои не ја прифатиле неговата книга. Тие ја доживуваат како нај-досадна на светот и се чудат зошто воопшто е напишана. Пулман коментира, дека тоа несака да се случи никогаш повеќе, а тоа ќе продолжи ако книгите не престанат да бидат „разделувани“ во барање на скриената смисла.

Авторот го споредува предавањето на литература со измачување на жив човек. „Кога измачуваш некој, не добиваш ништо корисно, само клише. Така е и со книгите, кога учителите под притисок на испитниот систем, се обидуваат да откријат „што имал во предвид авторот“.“

На премиерата на Grimm Tales for Young and Old, Пулман коментира уште дека ако имал власт, би им поклонил на сите училишта во Британија, примероци од приказните на Грим, Британски народни преданија од Катрин Бригс, колекција од Италијански народни приказни на Итало Калвино, како и Руски раскази на Александар Афанасиев.

Пулман ја завршува својата позиција со цитат на големиот Ајнштајн – „Ако сакате вашите деца да бидат интелигентни – читајте им приказни, а ако сакате да бидат по-интелигентни – читајте им повеќе приказни“.

Извор
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom