- Член од
- 14 ноември 2011
- Мислења
- 2.277
- Поени од реакции
- 4.314
Les Revenants (2012- )
или на англиски Rebound
„Најгледаната серија на светот која ги сруши сите рекорди и ги потресе сите.“
Вака некако би изгледало ако сакам да сум бомбастичен уште на почетокот, ала Иван С. Мирчевски и неговата Канал 5. Реалноста е дека серијава ги срушила рекордите на гледаност во Франција, ама нема врска. Или пак ако пробам во стилот на Ристо Самарџиев, поетесата задолжена за програмската шега (не е печатна грешка) на Сител:
„Под сенката на една брана, еден град е родилка на една нова надеж. Трулата крв повторно станува жар црвена, која е спремна да ја опустоши раззеленетата оаза, создадена врз темелите на мртвите луѓе.“
Океј. Ај сега малку посериозно.
Дејството на Les Revenants, или ако сакате повеќе Rebound, е сместено во едно мало гратче во Франција. Серијата се занимава со животите на неколку починати луѓе кои одеднаш оживуваат без навидум никаква причина, неколку години после нивната смрт. Не само што тие не се сеќаваат како и кога заминале два метри под земјата, туку тие отпрвин не се ни свесни дека воопшто починале. Приказната го следи нивното враќање во средината каде некогаш живееле, а со тоа и различните реакции на нивните блиски. За некои луѓе овој феномен е чудо, а за некои клетва и болно отварање на стари рани. Коинциденција или не, со појавувањето на живите мртовци, се случуваат неколку убиства кои потсеќаат на некој си сериски убиец од минатото. А да, друга битна работа - градот се наоѓа близу една голема брана.
Првата сезона има осум епизоди, а втората започнува наредната година во јануари. Во случај некој на IMDb да сретне француски филм од 2004 со ист наслов, да напоменам дека серијава не е продолжение, туку е само инспирирана од филмот. Што значи, филмот не е обавезен, па затоа и го немам гледано.
Интересното кај оваа серија е што за разлика од некои други филмови или серии на слична тематика, Les Revenants не се занимава со анонимни лица, туку со животите на луѓето кои починале и кои се враќаат за да продолжат таму каде застанале. Ова буквално враќање од мртвите, серијата не го користи како средство за воведување акција, масакри и крвишта, туку за да испита како би реагирал еден човек кога одненадеш ќе сретне блиска личност која одамна ја отпишал од живите. Буквално. Овие ликови не се типични зомбија, барем не како оние во The Walking Dead. Тие личат на вистински луѓе и се однесуваат како вистински луѓе, иако е јасно дека нешто не штима, дека има нешто језиво во целата ситуација. Затоа може да се каже дека е дури иронично што „воскреснатите“ (серијава не се занимава со религија, барем не до таму каде што сум стигнат, што значи, атеисти – релакс) понекогаш изгледаат дека во себе имаат повеќе живост отколку жителите на градот кои веќе некое време се погодени од различните трагедии.
Ги изгледав првите четири епизоди и можам да кажам дека, сега за сега, серијава ми остави силен впечаток, пред се` поради начинот на кој се развива приказната и поради новиот приказ на луѓето кои до вчера биле мртви, а денес се живи, популарно наречени зомбија. Друга предност на Les Revenants е морничавата атмосфера, совршено надополнета со убавиот саундтрак, феноменалните кадри и одличната глума. Да напоменам пак дека серијата е повеќе трилер/ мистерија/ драма, отколку хорор. Дејството се гради бавно, а ликовите се разработуваат темелно, полека откривајќи детали од нивното минато. Што значи, можно е серијава да не му се допадне на некој што од ваквиот жанр сака исклучиво акција и крвишта (иако нема ништо лошо во тоа, напротив токму тоа е најјаката страна на Тhe Walking Dead).
или на англиски Rebound
„Најгледаната серија на светот која ги сруши сите рекорди и ги потресе сите.“
Вака некако би изгледало ако сакам да сум бомбастичен уште на почетокот, ала Иван С. Мирчевски и неговата Канал 5. Реалноста е дека серијава ги срушила рекордите на гледаност во Франција, ама нема врска. Или пак ако пробам во стилот на Ристо Самарџиев, поетесата задолжена за програмската шега (не е печатна грешка) на Сител:
„Под сенката на една брана, еден град е родилка на една нова надеж. Трулата крв повторно станува жар црвена, која е спремна да ја опустоши раззеленетата оаза, создадена врз темелите на мртвите луѓе.“
Океј. Ај сега малку посериозно.
Дејството на Les Revenants, или ако сакате повеќе Rebound, е сместено во едно мало гратче во Франција. Серијата се занимава со животите на неколку починати луѓе кои одеднаш оживуваат без навидум никаква причина, неколку години после нивната смрт. Не само што тие не се сеќаваат како и кога заминале два метри под земјата, туку тие отпрвин не се ни свесни дека воопшто починале. Приказната го следи нивното враќање во средината каде некогаш живееле, а со тоа и различните реакции на нивните блиски. За некои луѓе овој феномен е чудо, а за некои клетва и болно отварање на стари рани. Коинциденција или не, со појавувањето на живите мртовци, се случуваат неколку убиства кои потсеќаат на некој си сериски убиец од минатото. А да, друга битна работа - градот се наоѓа близу една голема брана.
Првата сезона има осум епизоди, а втората започнува наредната година во јануари. Во случај некој на IMDb да сретне француски филм од 2004 со ист наслов, да напоменам дека серијава не е продолжение, туку е само инспирирана од филмот. Што значи, филмот не е обавезен, па затоа и го немам гледано.
Интересното кај оваа серија е што за разлика од некои други филмови или серии на слична тематика, Les Revenants не се занимава со анонимни лица, туку со животите на луѓето кои починале и кои се враќаат за да продолжат таму каде застанале. Ова буквално враќање од мртвите, серијата не го користи како средство за воведување акција, масакри и крвишта, туку за да испита како би реагирал еден човек кога одненадеш ќе сретне блиска личност која одамна ја отпишал од живите. Буквално. Овие ликови не се типични зомбија, барем не како оние во The Walking Dead. Тие личат на вистински луѓе и се однесуваат како вистински луѓе, иако е јасно дека нешто не штима, дека има нешто језиво во целата ситуација. Затоа може да се каже дека е дури иронично што „воскреснатите“ (серијава не се занимава со религија, барем не до таму каде што сум стигнат, што значи, атеисти – релакс) понекогаш изгледаат дека во себе имаат повеќе живост отколку жителите на градот кои веќе некое време се погодени од различните трагедии.
Ги изгледав првите четири епизоди и можам да кажам дека, сега за сега, серијава ми остави силен впечаток, пред се` поради начинот на кој се развива приказната и поради новиот приказ на луѓето кои до вчера биле мртви, а денес се живи, популарно наречени зомбија. Друга предност на Les Revenants е морничавата атмосфера, совршено надополнета со убавиот саундтрак, феноменалните кадри и одличната глума. Да напоменам пак дека серијата е повеќе трилер/ мистерија/ драма, отколку хорор. Дејството се гради бавно, а ликовите се разработуваат темелно, полека откривајќи детали од нивното минато. Што значи, можно е серијава да не му се допадне на некој што од ваквиот жанр сака исклучиво акција и крвишта (иако нема ништо лошо во тоа, напротив токму тоа е најјаката страна на Тhe Walking Dead).
Леле без зборови останав. 
