Колку луѓето знаат да ценат?

[ada]

Кога велите луѓето не знаат да ценат, дали и вие се ставате во таа група или не?
Ако одговорот е не, тогаш сте у прилична заблуда, а и имате нереално мислење за себе како за некој "добар" наспрам "лошото и неблагодарно" човештво. Комплекс на бог.

Секој однос е релација, која ја обликуваат двете(или повеќе) страни. И негативните постапки од едната страна се секогаш поттикнати од некаква постапка на другата. Акција и реакција. Скоро и да е невозможно при константно давање, прифаќање и целокупно позитивно однесување, да се добива негативен и нефер третман од оној другиот(или другите). Се разбира, тука станува збор за односи со просечни,здрави личности. Во случај на социопати, психопати и останати патологии, причинско-последичната врска не важи. Всушност Fortune тоа убаво и јасно го образложи, па да не се повторувам.

Така е и во случајот на ценењето. Да, верувам дека луѓето знаат да ценат. Секој со различен интензитет но, сепак ја поседуваат таа способност. А, кога не добиваме доволно позитивен фидбек за нештата кои ги правиме, и кога сметаме дека не не ценат, пред да ги именуваме другите како неблагодарни, треба прво убаво да се преиспитаме дали сме дале повод за таква реакција, односно со што сме ги поттикнале да не не ценат. Можеби ќе дојдеме и до заклучок дека навистина нешто не било како "што треба" во нашата постапка, in the first place.

 

[мали]

глобализирате, тоа не ми се допаѓа.

 

[ada]

глобализирате, тоа не ми се допаѓа.

Жалиме и се извинуваме:crybaby:...Ок, не.

99% од ваквите дискусии бараат глобализирање. Нема друг начин.
Еве, ако можеш, изнеси конкретен став на темава.

 

[Cool]

Луѓето знаат да ценат се до оној момент кога самите не се вреднувани од некој друг. Да знаеш да цениш е доблест.

 

[nihilista]

malkumina se vredni, poveketo luge se losi, moralno i intelektualno tupi i izopaceni.

 

[Paid Killer]

шо е то ценење можи некој да ми кажи оти од дамна не сум го осетил некој да ме цени за то што ке го напрам за него заборавив шо е

 

[Mac))]

Луѓето незнаат да ценат, крај.

Можеш да бидеш добар и фин со сите секогаш... ама само еднаш ако згрешиш, можеби ке ти се прости но... се добро се заборава, грешката ти се памти за навек.
И обратно... ако си лош, себичен итн... доволно е само еднаш да направиш нешто добро и сите ке бидат "Алал му вера... не прави, не прави... ама коа ке направи" и тоа никогаш нема да го заборават.

Така да, ако си добар... може одвреме-навреме малце да се "биде лош", да разочараш... ама малце, чисто колку да те "ценат".

It's a pretty fu*ked world that we're living in. :helou:

Тоа е стандардот кој ќе си го поставиш,според мене најважен фактор за тоа колку ќе бидеш ценет.
Се случувало со оценките во школо, со пријателите, родителите, во љубовта...насекаде околу нас.
Двајца луѓе може да направат сосема исто нешто и едниот да го фалат за тоа,а кон другиот да бидат рамнодушни.И тука не се фактор другите луѓе,туку ние самите,повторно,со нашиот стандард.

Дури и на MTV може да се проучува овој очигледен "феномен".

Тип требаше да избира меѓу две девојки.
Едната секогаш беше фина,мила,отворена и му кажуваше дека го сака.
Втората беше затворена,само малку фина и никогаш ништо љубовно не откриваше.
Но,пред самиот крај му кажа дека го сака.

И тој без многу размислување,ја избра.
Значи нешто што другата му го кажуваше секој ден и имаше одамна стигнато до тој стадиум на отвореност...


*П.с. За кое шоу станува збор?

 

[>>LadY<<]

Можам да кажам дека мноооооооооогу ретко. Можностите се многу мали. Лично за себе, знам дека живеам меѓу луѓе кои дефинитивно не знаат да ценат што и да направиш з анив, макар колку и тоа да им било важно. тие битно ќе си бидат задоволни со сознанието дека ете знаеле да се снајдат, без труд да ја постигнат целта, и тоа ќе биде нивниот успех. Многу ме нервираат такви личности, но што да правам, тоа е реалноста, секој гледа само за себеси, и на тој пат не постои никој и ништо кое би дозволиле да ги попречи, па макар да се работи и за нешто поважно. А благодарните луѓе постојат сеуште, не се изумрени, но се многу ретки, но кога ќе ги пронајдеш ќе видиш дека и најмалата ситница некому може да му го разубави денот!!!:smir:

 

[rubyred]

Зарем чувството да се биде ценет е поважно од она што ќе го направиме? Мислам дека е најважно она што и како ќе го направиме-за себе, другите, да се трудиме да го сториме најдобро што умееме, без да размислуваме дали луѓето знаат да го ценат тоа.
Бидејќи и ние (како луѓе) сме во позиција да примаме-битно е дали ние знаеме да го цениме она што го имаме или што другите го прават за нас.
Знаеме ли? Или понекогаш дознаваме предоцна?

 

[R3lapse]

Те ценат оние кој имаат корист од тебе иначе другиве нешто слабо али има и такви

 

[Мрак]

Има луѓе кои знаат да ценат.Тоа е една од неколкуте карактеристики која ја отсликува величината на еден човек.Не е мала работа да знаеш да цениш нешто,некого...Има некои кои воопшто ништо не ценат,тоа е многу лоша особина,можеби една од оние кои најмногу ме иритираат.Им и луѓе кои ги преценуваат рботите и луѓет(како мене на пример)и тие најчесто завршуваат разочарани од некого или од нешто.

 

[Tired..]

Тие што знаат да ценат вистинскии.. како што гледам се мн. малку. :raz:
Но, како и да е сите за себе ке си кажат дека знаат да ценат.. но, дали е тоа така ..е тоа е др.
Луѓево околу мене не знаат да ги ценат нештата.. мислат само на себе.. како да те искористат.. Со тебе се додека си им потребен.. и упорно се потпираат на тебе, а на тебе кога ке ти треба нешто.. нив ги нема..И едно едвајкажано фала [ а некогаш и некажано ] сметаат дека е ценење за нештото што си го сторил за нив.. Тоо вad :zid: !!

 

[Разочарана...]

Ич! И јас спаѓам тука. Зависи за кого, некои ги ценам некои не, а обично тие што најмногу ни мислат добро најмалце ги цениме , бидејќи секогаш се тука за нас така мислам.

 

[Nedelkovski]

Дефинитивно постојат луѓе кои знаат да ценат,но многу се малку.Зошто?Заради тоа што сите знаеме како треба да биде,но малку го применуваме тоа.Значи само се жалиме дека луѓето не ценат и дека се тука само кога ќе им бидеме од корист итн.Но дали и ние не сме такви како нив,дали и ние искористуваме и не цениме или ние сме совршени ангелчиња?Решението на овој проблем го гледам во тоа дека ние самите треба да ги изанализираме нашите постапки,да се запрашаме дали сме луѓе што ценат добро дело и возвраќаат на истото безусловно.

1.Да се изградиме во личности кои ценат,даваат и враќаат безусловно?
2.НО многу битно на КОГО.

Ако безусловно даваме на погрешна личност тогаш ние не сме го постигнале нивото на личност спремна да цени и да ја ценат.Покрај добрите манири и морал што треба постојано да ги надоградуваме,повеќе од важно е дека треба да го изостриме и сетилото за препознавање на личност за која вреди да се потрудиме.Треба да се пробува,да се ризикува и да се има граници до каде,до кој момент ние можеме да даваме љубов додека чекаме таа да ни биде возвратена.Според мене постојат три вида на личности:личности коа даваат љубов на погрешни луѓе,личности кои добиваат љубов од вистински луѓе но незнаат да ја препознаат или ценат и конечно што можеби е реткост но постојат се т.н комплетни личности кои безусловно даваат и ценат,и ги препознаваат луѓето кои ги ценат и ги задржуваат.

И доста со негативни ставови,реалноста е сурова.Но дајте да споделиме идеи за решавање на некои од проблемиве.

надополнување: моите најдобри другари се од Ресен и Тетово,a јас сум од Ск.Ете ретки се ама постојат

 

[Crazy in Love]

Сметам дека луѓето знаат да ценат. Не секогаш и не во сите ситуации, ама во вистински момент и вистинска особа знаат да ја ценат. Некогаш... енергијата меѓу луѓето не се поклопила, така и затоа не се ценело тоа што некој го правел за некого... Но, кога се на вистински вибрации, знаат да ценат. Е сега тоа не треба да биде така, треба сите меѓу себе да се ценат, ама животот е таков...