FILMOVISION CHALLENGE - Запознај ја филмска Европа

[Џонтра Волта]

A Tale from the Past (1987)
Përralle Nga e Kaluara

Не е ваков квалитетот на снимката што ја гледав на јутуб.
Не верувам дека некогаш и бил ваков квалитетот на филмов со оглед на тоа што е снимен у затуцана Албанија у 87ма година.

Станува збор за комедија каде едно семејство одлучува да го ожени својот 14 годишен син пошто мајка му веќе не може да ги завршува домаќинските работи а таткото не смее пошто тоа време, во раниот 19ти век, мажите у Албанија не работеле ништо туку само се излежавале по дома и пиеле чај со пријателите. Ракија во случајов, пошто ликовите се католици. Ваљда. Кај кур да знам таму у Албанија у тоа комунизмот што поточно се дешавало.

И така малиот Ѓино го женат со тинејџерката Мариго која пак е заљубена у друг дечко. Оваа ќе напраи се за да го поебе бракот и да си замине со саканиот.
Има тука заебанции натака навака, верувам дека бил стварно смешен во тоа време, има таков некој старовремски тон на хумор што би бил смешен пред 3-40 години. Жикина динајстија хумор за шпончиња.

Малце и језив е од аспект на тоа како ги третирале децата, со сите тие бракови склучени со сила или со некоја цел како богат мираз, или невестата да работи како слугинка, свекрвата да изиграва газдарица и слично.

Квалитетот на снимката е многу лош, се потрудиле стварно да ја реставрираат, јутуб верзијата не е толку лоша колку што била лоша и сиромашна опремата од тоа време.

2/10 оценка.

 

[Shawn Spencer]

Албанија
#38. Inane / Неповратно лето (2019)

Албанско-македонска продукција и ова е единствената причина поради која го изгледав.
Сулудо е да снимаш црнобел филм после 1970 година и да не ги искористиш сите придобивки што ги носи колор технологија, да направиш визуелна бонбона.
Пошто покрај македонските филмови се обидувам да ги изгледам и малцинските ко-продукции во кои Македонија вложила, имам впечаток дека од малцински филмови се даваат пари претежно на најголемото срање што никој никогаш не би го гледал. Филмов кој го гласал и поддржал во Македонија к*р да пуши.

Инаку приказнава е за 50 годишната Сана која 30 години го чекала момчето од младоста и тој се враќа и се венчаат и додека она му се вртка низ соба и го тера да одат на плажа он седи во соба и чита книга. Тоа е цел филм од 90 ебани минути. Никаква приказна, срање визуелно, катастрофа од глума, смор, досада, јаже за бесење.
Оцена: 0.5/5.

#39. Open Door (2020)

Албански кандидат за Оскар пред две години. И македонски ко-продуцент вклучен, али бар нема поддршка од филмскиот фонд.
Рудина, мажена жена со маж кој работи во странство и 5-6 годишно дете ја пречекува сестра си Елма на пристаниште. Елма доаѓа малку трудна и како сега да кажат на татко им дека е трудна, а нема маж.

Интересна идеја, ама режисерот кој е и сценарист не знаел како да ја прошири и не мрда многу од почетна точка. Поприлично досаден филм во кој при крајот се појавува и Вишка кој скромно се претставуваше себе си ко А класа актер кој во Македонија не знаеме да си го цениме. Тажно.

Оцена: 1.5/5 чисто ради почетните 10-15 минути што беше солидни.

Има уште 2 филма што би ги изгледал, али немаaт превод, па ќе се одјавам од Шкиприсе. Фаљмендерит.

 

[Zlatikevichius]

44. My Lake / Liqeni im (2020)



Фала @Shawn Spencer за препораката, навистина уживав во филмчево! Coming of age драма за еден нашинец, Кристо, од Мала Преспа и неговите „авантури“ низ езерото. Се чини како филмов да сака да отвори премногу теми, начнува многу нешта, сака да одговори многу прашања (ова е филм за семејството, за растењето, за образованието, за животот во рурална Албанија, за трговијата со дрога, но пред се - за езерото) и како да се губи во сето тоа, но некако на крајот се добива некоја заокружена целина во која на некој начин може да се оправда целата таа збрка од првите 2 третини од филмот. Во таа една сцена во која Кристо ги расфрла еврата на брегот покрај изгорената колиба, го сфатив што сакал режисерот да пренесе, и тоа ја зголеми оценката бар кај мене. Не сакам да откривам многу, треба да се ѕирне ова. Уште повеќе зашто нема да слушнете македонски ни во наш филм снимен од режисер Албанец, а тука ќе слушнете (дури и Сношти минав покрај Вази)! Можеби на моменти малку неприродно звучи кога на реплика на Паско на македонски Кристо често одговара на албански, но разбирливо е сето тоа, со оглед на тоа што веројатно потешко било на актерите кои не го знаат јазикот да можат да го користат така природно како еден Србин, на пример. Се на се, ова беше nice watch! 8/10 и од мене!

 

[Zlatikevichius]

Не сум слободен попладнево, затоа морам малку порано. Секако ако некој гледал уште некој албански филм, може да коментира и по ова.

Во Албанија бевме само јас, @Filip Telford и @Shawn Spencer , сите останати изгледа се откажаа од патувањето низ Европа. 4 филма гледани од Албанија, со средна оценка 3,5, што сепак не е најслаба оценка за една држава. До сега, еве како стои рангирањето:

1. Italia - 7,81
2. Македонија - 7,70
3. Danmark - 7,54
4. España - 7,02
5. Malta - 7,00
6. Eesti - 6,89
7. Österreich - 6,88
8. Hrvatska - 6,80
9. Norge/Noreg/Norga - 6,69
10. Ελλάδα - 6,52
11. Ísland - 6,28
12. Azǝrbaycan - 6,18
13. Portugal - 6,03
14. Česko - 5,84
15. Slovensko - 5,5
16. Україна (Ukraina) - 5,33
17. Б'лгарија - 5,14
18. Crna Gora/Црна Гора - 4,93
19. Shqipëria - 3,5
20. Հայաստան - 3,2

@devilko , @Shawn Spencer , @Dumbledore , @The Cooler King , @Shutmanga , @Mark Renton , @grande-juve , @moongoses , @Violetova , @Keyser , @Corvus , @Imperatorot , @zmija1 , @Варвара , @Jon The Snow и @Agda Beata -

Од Тирана се селиме малку северно, кон уште еден наш сосед:



21. СРБИЈА 01-14.10.2022

Top 100 Serbian Films — The Yugoslav Film Archive (најдобрите 100 српски филмови според Југословенска кинотека)
Yugoslav Film Archive Museum - Top 100 Serbian Films (истата листа, друг редослед)
Kritički vodič kroz srpski film 2000-2017
The “Official” Top 50 Best Serbian Films
Serbian submissions for the Academy Award for Best International Feature Film
Best Serbian/Yugoslavian movies
Serbian and Yugoslav film - I semester - FDU (Belgrade)
Serbian and Yugoslav film - II semester - FDU (Belgrade)
Serbian Horror Complete List
Serbia ranked (1992- )

Од тука имам гледано релативно многу (барем повеќе од некои други европски држави), ама сакам да гледам што е можно повеќе, па затоа ќе си земам за слобода да го продолжам рокот за Србија, и наместо 1 недела, во Белград ќе бидеме 2. Се надевам ќе ми простите. На вашиот модератор му се ближи роденденот, па еве ова нека биде исполнување на една роденденска желба.

Uživajte!

 

[Shawn Spencer]

Еве една листа на филмови реставрирани од ВИП што може да се најдат во одличен квалитет. Само 3 немам гледано од нив (Pavle, Sluzbenica i Ljubav i moda), од другите ги препорачувам 1, 2, 3, 4, 6, 8, 15, 16, 17 и 24.

Спојлер: Филмови реставрирани од ВИП/А1

1. Ko to tamo peva (1980)
2. Kad budem mrtav i beo (1967)
3. Specijalno vaspitanje (1977)
4. Maratonci trce pocasni krug (1982)
5. Lepota poroka (1986)
6. Varljivo leto '68 (1984)
7. Nacionalna klasa (1979)
8. Petrijin venac (1980)
9. Miris poljskog cveca (1977)
10. Tri karte za Holivud (1993)
11. Ljubav i moda (1960)
12. Balkanski spijun (1984)
13. Nesto izmedju (1983)
14. Ljubavni slucaj ili tragedija sluzbenice P.T.T. (1967)
15. Davitelj protiv davitelja (1984)
16. Poseban tretman (1980)
17. Majstori, majstori (1980)
18. Pavle Pavlovic (1975)
19. Bal na vodi (1985)
20. Leto je krivo za sve (1961)
21. Sezona mira u Parizu
22. Budjenje pacova (1967)
23. Pop Cira i pop Spira (1957)
24. Cuvar plaze u zimskom periodu (1976)
25. Neka druga zena (1981)

 

[Варвара]

Тука сум и јас. Редовно патувам со вас ама сум стуткана на задно седиште. Периодов ме стигнаа сите обврски, по нив и мрзата, па не можев да се убедам да напишам повеќе од два збора. Веројатно сега ќе успеам да сврзам по две реченици.

Спојлер: Италија

p.s. Испадна дека Christ Stopped at Eboli трае три саати и 40 минути ама мојата надеж дека ќе го изгледам до утревечер не умира.

ахам, да. Rai решиле да го поделат како мини серија во четири епизоди, јас се тегнев петшестседум дена.

Christ Stopped at Eboli / Cristo si è fermato a Eboli (1979)

Карло Леви е уапсен поради политичкиот активизам за време на фашистичкото владеење на Мусолини. Со цел да го изолира, режимот го казнува со протерување од Торино во малото гратче Алиано, во регионот Базиликата. Интелектуалец од центарот на индустријализацијата е фрлен на сред пустелија.

Christ never came here. Nor did time, the individual soul, or hope. Nor did cause and effect, reason or history.

Таму, на југот од Италија, Леви се соочува со беда, неукост и силно суеверие. Сепак, населението кое е доста поинакво од него, искрено го прифаќа како свој. И покрај тоа што е општествена критика, ова не е филм за прогонот на Леви, туку за обичните луѓе на Италија. Cristo si è farmato a Eboli и Rocco e i suoi fratelli се двете страни на истата паричка - луѓето со сиот свој пркос, сета гордост и добрина и сите ѕверства.
8/10

Спојлер: Данска

Сакам некогаш да им се посветам на Скандинавците како на медитеранот оваа година. Само не на Исланд де!

The word / Ordet (1955)

Кога го читав за првпат, генијалноста на Достоевски, меѓу другото, ја увидов во неговата умешност да го отвори „Браќа Карамазови“ со една толку едноставна наративна линија. Тројца браќа се враќаат дома. Тоа што го прави Достоевски, го прави и Драјер.

Тројца браќа и нивниот татко ставени се пред искушение кога се соочени со лична трагедија. Сите сомнежи и несогласувања стануваат неважни пред смртта. Останува испитувањето на вер(б)ата како нешто најдлабоко интимно. Каде да се бара божественото?

Ух! Не знам кој друг освен Бергман сум го мислела толку долго. Опакувањето, емоционалниот набој на Микел ми брцна кај што ме боли.
8.5/10

The Guilty / Den skyldige (2018)
Имам прилично едноставни барања и очекувања од еден филм ама не секој волку лесно ме закотвува зад екран. Ле-ле, сакам уште вакви!
8/10

Спојлер: Ерменија

The Color of Pomegranates (1969)

Го пречкртнав од листа but at what cost? Сакам поетични филмови, обично ми се чинат како сон во кој можам бескрајно да нуркам. Тука стварно не знам што гледав и тоа воопшто немаше да е проблем доколку не го доживеев како кошмар. Ме изеде језа цели 78 минути и неколку часа отпосле.

Стапала гмечат грозје, ориент, човек во црно, луѓе во црно, тажачки, мистика, некој умира, залепени пердуви, повторно црни мантии, умира уште некој. Во прологот требаше да стои и аbandon hope all ye who enter here. Ми се допаѓа како изделени кадри, естетиката и симетријата во поголемиот дел сцени и само поради тоа 3.5/10

Спојлер: Словачка

The sun in a net / Slnko v sieti (1963)

Неколку месеци во животот на Бела во кои учи за кршливоста на првите љубови, за премолчените семејни тајни кои разоруваат однатре, за одговорноста и растењето.
чехословачки нов бран: Словачка > Чешка
7/10

The Shop on Main Street / Obchod na korze (1965)

Во виорот на Втората светска војна, фашистичката управа го назначува Тони Бртко како управител на дуќанот на еврејската вдовица Лаутманова. Добивката на лото се претвора во разочарување кога тој сфаќа дека таа не е од богатите Евреи и дека дуќанот е скоро испразнет и пред пропаст. Сепак, се спријателуваат и останува покрај неа за да ѝ помага. Но, за цело тоа време, сите ја кријат вистината од неа, а илузијата се распаѓа кога започува депортацијата.

Бртко е кроток и добар до степен на глупавост, неговата релација со Лаутманова е искрена. Затоа судирот помеѓу емпатијата и рациото е толку моќен, само ми се чинеше одолговлечен и задоцнет бидејќи недоумицата доаѓа отпосле. 7.5/10

И пак како падната од Марс, дури денес сфатив дека во '66та собрал Оскар.

Спојлер: Албанија

Tomka and his friends / Tomka dhe shokët e tij (1977)

Игралиштето на кое Томка и неговата дружина до скоро играле фудбал, се претвора во камп на германски војници. Делувањето со партизаните наеднаш ги заменува детските игри.

Океј е ама ако гледам уште еден филм за војната ќе врескам! Се двоумев меѓу овој и Beni walks on his own, двата на Кеко, требаше да го одберам вториот. 5/10

Се гледа дека ми се смачи, a?

Неделава се враќам во средношколски денови. Маратонци и Кенгур по стоти пат, сакам нешто од Макавеев и Kad budem mrtav i beo.

 

[McLovin]

20. Србија

The Marathon Family /Маратонци трче почасни круг/ (1982)

Српскиот Викенд на мртовци(послаб е од нашиот )
Култен филм со оригинални и до ден денес користени реплики.
Кратко, али јебитачно.

4/5

 

[Zlatikevichius]

45. Sky Hook / Nebeska udica (2000)



Мелодраматичен до бесвест, глумата и не е баш на некое завидно ниво, зашто Никола Којо го глуми Никола Којо, Драган Бјелогрлиќ го глуми Драган Бјелогрлиќ, а Никола Ѓуричко - Никола Ѓуричко (само Небојша Глоговац - маестрален, како и секогаш, а дечкото што го глуми Турча - Иван Јевтовиќ, кого прв пат го гледам на филм, ептен пријатно ме изненади), музиката е максимално повторлива па така по некое време удира на живци, а Самарџиќ решил да не мора многу да вложува во поглед на сценографија, а и не морало, па се одлучил да снима во вистинскиот бомбардиран Белград додека бил бомбардиран, па сето тоа и приказната ми беше малку патетично...

...ама удира на емоции бре брате! Сто пати ми се насолзија очите во филмов. Не за бомбардираниот Белград, туку повеќе за моментите кои децата морале да ги поминат во таа 1999, за траумите со кои растеле, за ништо повеќе од чистата љубов која родителите им ја давале во тие моменти... Јас бев дете во 1999! Памтам со каква анксиозност растевме тука, каде немаше опасност ни налик на таа каква што Јован и децата како него секојдневно се соочувале, па не можам ни да замислам како било да се расте таму. А и моментот на крајот од филмот, каде упм пророчки

Спојлер

Небојша Глоговац не е веќе меѓу нив, а сите останати се живи и здрави

ме наежи од глава до пети и ми доеба матер. Ова е школски пример за тоа како може еден максимално несовршен филм да пренесе чиста, совршена емоција. И за тоа не можам да дадам ништо помалку од чиста 10/10. Секако, на основа само на таа емоција, апстрахирано од се останато.

Тибам филмот, тибам!

 

[Zlatikevichius]

46. Tito and Me / Tito i ja (1992)



Не сум баш по англиската граматика, ама нели е насловов грешен? Не треба Tito and I?

Нејсе, ова е филм кој одамна ми го препорачаа како пријатно изненадување, па така јас не бев изненаден премногу, зашто очекував да не е баш апологија на комунизмот или уште еден југоносталгичарски филм како што на прва сугерира насловот и постерот. Напротив, станува збор за комедија или поточно за сатира која за цел има да го исмее комунизмот, или поточно - да исмее некои од комунистичките парадигми или не знам како да ги наречам: симболи, или нормалности, како: фестивалите на младоста, излетите, парадите и сл, величењето на ликот на Тито и нереално амплифицираната љубов кон него, или претераното глорифицирање на партизаните, на пр. Станува збор за едно дебелко детенце со типично југословенско име: Зоран, кое „Тито го сака повеќе и од мајка му и од татко му“. Зоран е син на уметници кои се далеку од комунистички настроени, и живее во заедница со својот чичко, стрина, лошата братучетка и баба од кои ниту еден не е комунистички настроен, всушност, па така испадите на Зоран ги гледаат како испади на чудак. Првиот дел од филмот, каде Зоран објаснува какво е неговото семејство и кога се запознаваме со ликовите е навистина пресмешен. Имаше сцени каде се газев од смеа. Исто и вториот дел кога тргнуваат на маршот кон Кумровец. Но после почна да ја тупи и последната третина, а особено крајот ми беа дури и мех и некако едвај го преживеав. Да беше цел филм како првите 2 третини, без сомнение ќе му дадев 10/10. Вака само една 7/10 на стаклени нозе, зашто на крајот сфатив дека иако анти-пропаганда, самата анти-пропаганда од друга перспектива стана пропаганда и ми го уништи филмот.

А, да: тој што го глумеше Тито ич не личеше на Тито. А црно-белите сцени со документарните моменти од животот на Тито на крај почнаа толку да смараат што и тие влијаеа во падот на оценката.

Просек.

 

[McLovin]

20. Србија

Balkan Spy /Балкански шпијун/ (1984)


Илија(Бата) е човек во 60-тите години од животот и заколнат комунист. Во глава му се набива теоријата дека неговиот потстанар е западен агент кој има за задача да ја растури Југославија. Заедно со неговата жена и брат, Илија си дава за задача да ја разоткрие ''терористичката" група.
Јаки дијалози и сценарио. Највише од филмот ме привлече одличната глума на Бата, глума за Оскар.



4,5/5

 

[Џонтра Волта]

Underground (1995)
Podzemlje

Ремек дело на европската кинематографија. Содржински блокбастер. Филм од оние огромнине, не знам како да ги наречам, Мартин Скорсезе праи вакви, Спилберг. Класа. Не знам како да почнам да го опишувам и рецензирам. 50 години југословенска историја сместени у 3 саати материјал исполнети со неминовниот хумор, реализам, суровизам, тага, болка, смеа, хорорм љубов, драми, трагедии. Све има. Буквално.

Станува збор за приказна за двајца другари, кумови, кои за време на ВСВ тргуваат со оружје, ги крадат германците и оружјето им го продаваат на партизаните. Приказна за другари што ќе се заљубат во иста жена. Приказна за едно невино момче, работник во зоолошка градина чија единствена грижа е како да ги спаси животните, притоа грижејќи се за еден мајмун со кого ќе го помине целиот живот заробен во скривалиште и живеејќи со вистината дека германците сеуште се тука и борбата со нив сеуште трае... додека горе веќе се одвива и трета војна, онаа последната, онаа по која ќе се распадне една голема држава. Ова е и еден вид на трибјут од страна на Кустурица за земјата што веќе не постои. Си беше еднаш една земја, стои на крајот.
Приказна за 4 ликови преку кои е опишана самата Југославија за сите тие 50 години колку што постоела. Има еден убав опис за ова на имдб, во потполност се согласувам со оваа забелешка на членов.

Спојлер

Crni: The Partizans, who truly love the country, fight and die for it.

Natalija: Yugoslavia itself, which at a certain moment is with Germany represented by the Official, at a certain moment with the Rebels, and a good part with the Politicians.

Marko: The corrupt, politicians, generals who, in order to stay in power, commit the greatest atrocities and betray the trust of even their brothers, friends and family.

Ivan: The Yugoslav people, who, don't understand what's happening when the war starts, much less when the war ends and Yugoslavia ends. Perhaps symbolized as on crutches, due to the country's institutional fragility.

Ова не е страшно да се прочита, не е спојлер. Можда е и пожелно да се знае што да се очекува кога ќе се гледа филмов.
Делот кога Иван (Славко Штимац) се одјавуваше од филмов, многу тежи и боли, поготово кога ќе го прочиташ ова у спојлеров и ќе се навратиш на неговиот лик и ќе го гледаш ко таков како што е опишан.

Музиката е врв. Дело на Горан Бреговиќ. Трубачи цело време, нека рокаат. Не постои на друго место на светов ваков филм. Што би рекол Бора Тодоровиќ, катастрофа.
Мики Манојловиќ е една таква легендарна појава и глумачка величина каква што е реткост на овие простори. Таков шарлатан, будала, одлепеница, хиперактивна менталчуга ретко да најдеш тука. Едино Срџан Тодоровиќ е нешто близу нему. Гоат.
Видете ја тепачкава само, види влез, види го, ова ни Гај Ричи и Тарантино не може да го донесат.

Спојлер

Филмот почнува со Калашњиков, додека Марко и Црни се враќаат од кафана мртви пијани со трубачи, по што Мики Манојловиќ и става цветче у гз на девојка му или што и да му е таа дебелата, го мириснува, и преку огледало продолжува да ја гледа како се бања. Завршува сцената и почнува ова.
Мора да ги изгледате овие 4-5 минути у продужение. Сценава ја има како посебно видео ама не почнува од тука како што сум обележал. (не го дава убаво видеово, од 06:05 почнува ова што го зборам) Со тишина, со едно невино момче што храни животни во зоолошка. Видете го тој психоделичен трилер-хорор момент, тоа немилосрдно бомбардирање на Београд. Сцената завршува, па се враќаме на Мики којшто ебе и свршува доека германците го разурнуваат градот. Епско.

Спојлер

Ова се првите 10 минути од филмот, 10 минути кои уште од самиот старт ја донесоа конечната оценка на филмов. Во преостанатите 2 саати и 40 минути варираше од оцена ипол надоле и пак нагоре, и секако крајот и одјавата на Славко Штимац обраќајки и се директно на камерата ја запечати во конечна 10ка.

Многу може да се пишува за филмов, ова не се гледа еднаш, ова се гледа многу пати, не можеш да го доживееш со едно гледање. Филмиште.
Јас сум голем љубител на југословенските филмови, имам многу од нив изгледано и некако со посебни очи гледам на нив. Не им замеравам многу, не им наоѓам ситници, доволно е да ме вози, смее, растажи, да ми предизвика чувство на носталгија кон нешто што го немам доживеано и осетено. Затоа летаат високи оценки на нашиве филмови. Има нешто југоносталгичарско у мене иако не сум ни бил роден кога постоела таа Југославија, комплетната.

10ка чиста.

Ринге ринге рааајааа дошо чикаааа Пајааа, аха ха.

 

[Џонтра Волта]

Black Cat, White Cat (1998)
Crna macka, beli macor

Каки курац Пабло Ескобар.
Срѓан Тодоровиќ во една од своите најпрепознатливи улоги што навести почеток на една врвна актерска кариера. Неповторлив, нема веќе вакви актери.
Бајрам Северџан, Бранка Катиќ и уште пар цигани во овој култен филм на Емир Кустурица.
Цигански филм. Го имам гледано порано на телевизија ама сум забораил да го логирам.

Сплетки, криминал, љубовен триаголник, долгови, превари, хумор, епско глупирање.
Хаос од филм.

Матко допира дно и сака да опљачка воз со нафта, за таа цел се позајмува пари од локален цигански мафијаш и се здружува со Дадан кој пак е подвижна превара. Дадан го поебува Матко у пљачката и за овој вториот да го отплати долгот се согласува да го ожени син му со сестрата на Дадан. Арно ама малиот Заре е заљубен у Ида. Ниту пак сестрата на Дадан, Бубамара, не е нешто особено заинтересирана за брак. Стариот циган Грга оди да го посети `мртвиот` татко на Матко, Зарије Дестанов иначе негов голем пријател.
Све се дешава у продужение.

Совршен хаос.

8/10.

 

[Shawn Spencer]

 

[Zlatikevichius]

47. Time of the Gypsies / Dom za vešanje (1988)



За мене овој филм е синоним за Кустурица! Култниот, веројатно и најпознат негов. И не сум сигурен дали му е почеток на неговата опседнатост со Циганите, ама ако не е, тогаш му е кулминацијата, дефинитивно. Гледан, уште како мал, ама освен на цицињата на Синоличка Трпкова и на сцената кај што Перхан пробува да застане на една рака ко човекот на билбордот (веројатно зашто тогаш тоа ми било смешно и интересно), на ништо друго не се сеќавав. Одамна ми стоеше во watchlist за да го „репризирам“ и конечно најдов совршен тајминг за тоа.

Не може да се опише на друг начин освен со реченицата: „се молат Ромите да не прават цигански работи“. Благ хаос беше ова! И тотално се реално и апсолутно романтично. Перхан, мисирката, цицките на Синоличка, Ахмет и неговите лаги, Ерделези... Едно незаборавно хаотично искуство. Ама филмот сам по себе, од секоја можна перспектива е тежок просек, тоа не верувам дека некој може да го негира. 7/10

П.С. „Откако сам си се фатив во лага, не верувам веќе никому.“ - реплика на векот!

П.П.С. Цицките на Синоличка:

Спојлер

 

[McLovin]

Не мислам дека постои нација со по развиен хумор од србите. Секој филм со жанр хумор е навистина хумор. Пцовките да не ги спомнувам, нај хардкор пцовки у свет.