Еееее ама ме нервираат вакви празни филмови неизреализирани до крај, ставаш тема и приказна и мислиш дека самото тоа ќе доведе до емоции и сочувство кај гледачите.
Ја искрено не ви ги сфаќам оценкиве на летербокс, ама никад ни не сум ве сфатил повеќето тука така да не се ни замарам.
Не може кантри музика да пројде секаде. Тоа прво.
Второ, не може со ваков нехаризматичен лик ко Дидие да сочувствувам, притоа немајќи поима од глумење.
Елиза освен што е убава, друго ништо и она, глума тапа, емоции нула, некој обид за депресија и жалење. Па прееска ја глеав Шарлот у Антихрист, немој да ме јебеш.
Сеа, сакаш да бидеш потресна драма со трагедија и распад или сакаш да бидеш кантри тралалајка, не разбирам. Двете у едно не идат, пошто имаш тотално глупо прикажување на смрт на дете болно од рак доека ме замара некоја глупа кантри песна и ми галами. Не ме ни дирна ова, искрено да ви кажам.
Туѓ срам и не знам као поинаку да се изразам за сцената на погребот коа почнаа да пеат како оркестар некој со влагање у сред пеење со прелази и слични небулози ко да се у театар а не на погреб на дете.
Овие поише личеа на хипици него на кантри музичари.
Цело време замараше тоа бенџото у позадина, ме клукаше у мал мозок, едно време мислев да ги фрлам слушалките и да го глеам така.
Малце почна да се губи у тоа идење напред назад со времето, одеднаш некои несреќи, сообраќајки, Џорџ факинг Буш, па враќање као се запознале, па курсетресе, ај не ме губи и не ме замарај, знаеме што се дешава веќе сега, не ме враќај назад пошто не ме интересира.
Па нешо инцидентно се караат кој е крив, глупости. Не доволно разработено. Битно замара бенџото.
Боље терај од почеток кантри, пеење, музика, лабавење, запознавање, дружење, па од пола натака уозбили го, и финиширај како драма, а не вака да ми досаѓаш 2 саата и да ме нервираш без да осетам ни трошка емоција.
Да ти ебам и мјузиклот ако ниедна песна не ми се свиѓа. Не знам кој беше друг ваков филм што го пцуев.
А и што мајка барам волкава рецензија да пишувам али ме изнервира стварно. Т.е не ме изнервира толку колку што ме разочара. А имаше добра приказна.
Џеси Бакли у Wild Rose за овие двајца е Џони Кеш и Џун Картер у едно.
4ка оценка ќе добие.
www.pastemagazine.com
