На млади години пред неколку децении без страв го напишав ова пано,на кое на една страна пишува ЕВРОПО НАШЕТО ИМЕ Е МАКЕДОНИЈА а на другата страна напишав
САМО МАКЕДОНИЈА ДА... се мисли за името СУМ МИСЛЕЛ ЗА ИМЕТО.
Тогаш тоа го носевме на плпштадот за референдумот а и сум го поставувал тука во паркот карши собрание кога ќе доаѓале Европејците,сега денес го гледам пак тука.....................................
Прегледај го приврзокот 190866 Прегледај го приврзокот 190867 Прегледај го приврзокот 190868 .македонија..........................
Прегледај го приврзокот 190869 Прегледај го приврзокот 190870
Само што во денешницата единствената разлика е што вакви паноа во глобала ги поставува политичка багра која што сака повторно да дојде на власт...притоа побудувајќи „лажен“ патриотизам кај народот.
Провидни и досадни се до даска...Се што прават е за нивниот личен интерес.
Кој и да дојдеше на власт....не осакатуваше низ годиниве.
Жена парк одамна го изгуби својот сјај во целост. На мене многу повеќе ми се допаѓаше глетката кога стари лица играа шах, кога имаше многу сенки, луѓе, квалитетен воздух, насмевки.... и можев на раат да си седнам и да си каснам еден сладолед со некој пријател.
Сега паркот е „модернизиран“ но паркот ја изгуби душата и живоста. Низ годините се претвори во гнасен мермерен бездушен штрајкувачки политички камп кој секогаш е потајно обоен во боите на политичките знамиња. Секогаш е полн со проста маса на народ кои се закануваат со клевети, смрт, силеџиски акти и говор на омраза на микрофон.
Тоа е народ кој врши поделби. Народ што си ја сака својата земја, не прави поделби, туку се обединува....за доброто на земјата.
Обединување не се врши со такви говори на омраза и клевети.
Кога порано ќе видев истакнато македонско знаме....помислував како сите си ја сакаме татковината и колку е убава нашата земја и колку е позитивен нашиот народ.
Сега кога ќе видам знаме...рефлексно помислувам како сите не опљачкаа, колку млади ја напуштија земјава тажни и загрижени за својата иднина, колку сме за никаде и далеку од другите земји како земја, колку има луѓе со испрани мозоци и омраза и загриженост меѓу нив, каков ни е стандардот и финансиските ситуации кај луѓето, какво ни е здравството, образованието и државните институции, колку има предавници и колку е се тоа лажна политичка побуда, колку има возрасни и стари загрижени лица заглавени во долгови и загрижени за иднината на своите деца додека ѓубрињата од политичките структури се шетаат со преполни џебови...
Има уште едно милион работи кои можам да ги набројам....
Сублимирано, само црни мисли ми надоаѓаат....
Прашањето е како да се сака својата земја при вакви мисли? Како да се сака земја во која што условите за живот се 0? Како да се сака земја која прави штета на нашите најблиски луѓе? Како да се сака земја која директно штети на нашето здравје и секојдневниот живот?
Од поново време, тие што највеќе и најискрено си ја сакаа државата се тие што се бореа во војната и ги ризикуваа своите животи за да се спаси и ова мало парче земја кое ни преостана. Тоа се луѓето кои добија најслаба одлика во нашата земја. Луѓе кои никој не ги ни познава во денешницава. Се срамам што сум дел од таква земја каде што тероризмот и корумпираноста добиваат поголема одлика во однос на нашите херои.
Тој што си ја сака земјата, во денешницата тоа го докажува на начин кој е сосема поинаков од овој со натписи на пано од порано.
Да се сака сопствената земја е многу широк поим. Можеш да ја сакаш на повеќе начини, но вистинскиот начин во денешницата не е со зборови, паноа со натписи и истакнување на знамиња.
Истакнувањето веднаш ме асоцира на политички акти. Ме асоцира на некоја лоша „позадина“ позади сите тие истакнувања.
Тоа што веднаш го помислувам јас и луѓето кои ги познавам....не е резултат на моите гледишта.
Тоа што го помислуваме е поради средината во која живееме и третманот на нашата земја и делата на власта кон нас како народ.
Ти љубоморам на тоа што си го пишувал на пано кога си бил млад. Си бил горд на својата татковина, затоа што ти пружала љубов, чисти мисли, безгрижност и секојдневна сигурност.
Не сте живееле под закани, уценувања, лажни ветувања и корумпираност....
.македонија..........................
