Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
- Член од
- 1 март 2010
- Мислења
- 7.948
- Поени од реакции
- 14.631
"Колку прекрасен ден! Не можам да одлучам дали се напијам чај или да се обесам"
- мајсторот Чехов -
- мајсторот Чехов -
Sungerot Bob
Живеј го животот
Драга Кајгана,
Со луѓето колку си поблизок, толку те прават подалечен. Држењето на луѓето на дистанца било златна работа
Со луѓето колку си поблизок, толку те прават подалечен. Држењето на луѓето на дистанца било златна работа
Have an ice day
Get Free
- Член од
- 26 јануари 2014
- Мислења
- 544
- Поени од реакции
- 1.021
Драга, појма си немаш што теми имаш, дури гугл знае повеќе за тебе, дај среди си го search-от оти ќе останеш невина.
Емкаа
the worst thing about prison was the dementors.
- Член од
- 14 мај 2008
- Мислења
- 5.154
- Поени од реакции
- 13.272
Маж ќе те откачи пошо не е заинтересиран и стварно не е заинтересиран.
Жена ќе те откачи пошо не е заинтересирана, ама која е типката што ти реди срциња на сликите и зошо не ми одиш веќе по кејфот?
Жена ќе те откачи пошо не е заинтересирана, ама која е типката што ти реди срциња на сликите и зошо не ми одиш веќе по кејфот?
H
HoT IcE
Гостин
I'm having a real trust issues. Never got rid of them. I
welp.
welp.
Medea
Облинеса
- Член од
- 25 април 2007
- Мислења
- 2.973
- Поени од реакции
- 3.269
Драга,
Овој град е наш, некако како своина што случајно ни припаднала, а во суштина - е ничиј. Земјата што не’ трпи и небото што не’ гледа сигурно ни се смеат. Им се може. Затоа што луѓето се најгрозната и воедно најграндиозната форма што може да го предизвика ова чувство.
Дека нештото е твое. Ништо не е твое. Само денов е твој, што се распослал ко јамболија низ октомври.
Многу сакам кога ме дрмаат проблесоци. Денес е таков ден. Плус - во автобус ме туркаат. Секогаш. Наоѓам изгубени чадори, хранам мачки пред влез, сакам да им истурам масло на шофершајбна на сите паркирани ко тупи и непрописно, ми иде да го избањам сиот народ и да му кажам дека идат подобри денови. Мижам и пред мене јато птици над зградите. И си викаш, па јебига, можам да пишувам и да љубам.
Овој град е наш, а во суштина е ничиј. Земи го денот и пушти си музика што те отвара. Можеби, ќе се случи нешто убаво.
М.
Овој град е наш, некако како своина што случајно ни припаднала, а во суштина - е ничиј. Земјата што не’ трпи и небото што не’ гледа сигурно ни се смеат. Им се може. Затоа што луѓето се најгрозната и воедно најграндиозната форма што може да го предизвика ова чувство.
Дека нештото е твое. Ништо не е твое. Само денов е твој, што се распослал ко јамболија низ октомври.
Многу сакам кога ме дрмаат проблесоци. Денес е таков ден. Плус - во автобус ме туркаат. Секогаш. Наоѓам изгубени чадори, хранам мачки пред влез, сакам да им истурам масло на шофершајбна на сите паркирани ко тупи и непрописно, ми иде да го избањам сиот народ и да му кажам дека идат подобри денови. Мижам и пред мене јато птици над зградите. И си викаш, па јебига, можам да пишувам и да љубам.
Овој град е наш, а во суштина е ничиј. Земи го денот и пушти си музика што те отвара. Можеби, ќе се случи нешто убаво.
М.
P
Patience
Гостин
Откако ќе ги соберам утре лисјата во двор:
C
Castiel
Гостин
Да ти се пљукнам во животот скапан. Ќе се има ли раат некад или судено ми е само лоши вести да слушам. Полека но сигурно губам надеж и верба буквално во се.
Sent from my Ultra using Tapatalk
Sent from my Ultra using Tapatalk