сакам да сум во Крушево,
за да можам нормално да дишам
за да можам мирно да спијам,
за да можам да осетам ладно
и барем еден ден да не се препотам ко губре.
На планина, со тивко ветренце, на брдо качена колибата во која претстојувам цела во дрво напраена... а доле од ридот рекичка да тече... а јас да седам на ливадата измеѓу колибата и рекичката да го гледам небото и да си се опуштам, размислам и средам... да имам мир... Мир ми треба...:nesum:
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.