- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
Во фашистичката наезда во 1940-41 год., Бугарија го окупира вардарскиот дел на Македонија и југоисточна Србија. По наредба на фашистичка Италија, западна Македонија, заедно со Косово и Метохија, била приклучена кон квислиншката држава Голема Албанија.
Македонскиот народ од трите поробени дела на Македониjа активно се вклучи во Народноослободителното и антифашистичкото движење.
Уште во jуни 1941 год., Обласниот комитет за БКП за пиринска Македониjа со коjа раководи како обласен секретар Македонецот - Никола Парапунов, зазема став за вооружена борба. Првата партизанска група во пиринскиот дел на Македониjа jа формирал Иван Козарев. Таа ja извршила првата оружена анти-фашистичка акциjа не само во Македониjа туку и на Балканот!
Партизански групи формирале Н. Парапунов и К. Кантарџиев. Поради брзиот развоj на партизанското движење (мотивирано во голем степен на на национална основа), бугарската фашистичка влада превзела репресалии против голем броj Македонци. Посебно тешка била ситуациjата каде што албанските SS и останати единици вршеле монструозни репресалии над Македонците и останатите народи.
На 11 октомври 1941 почнува востанието на македонскиот народ и во вардарскиот дел на Македониjа со нападот на Прилепскиот партизански одред "Гоце Делчев" на бугарската полициска станица (участокот, сега Меморијален музеј "11 Октомври") и затворот во Прилеп. До крајот на 1943 година се создале првите слободни територии. Се создаваат бригади и единици на НОВ и ПОM, се прават офанзиви. Bоените успеси создале услови за организирање на власта.
Првите контакти со сојузничките сили биле воспоставени во пролетта 1943 година, кога пристигнала првата англо-американска воена мисија, која доставувала помош за антифашистичкиот фронт на овој дел од светот.
Во средината на 1944 година почнале опеарциите за целосно ослободување на Македонија, кои успешно завршиле во ноември 1944, кога таа и конечно била ослободена. Во Пролетната офанзива (од 25 април до 19 јуни 1944 година) Првата македонско-косовска бригада ја повратила загубената територија во Западна Македонија. Бугарската војска на исток била разоружена, по капитулацијата на Бугарија, на 9 септември 1944 година.
Конечно По ослободувањето на вардарскиот и пиринскиот дел на Македониjа на 19 ноември 1944 година, единиците на македонската војска во рамките на Петнаесеттиот корпус се вклучиле во завршните борби за ослободување на Југославија и во пробивот на Сремскиот фронт наместо на Cолунскиот фронт, каде што Корпусот учествувал со две дивизии (42-ра и 48-ма), со над 20.000 борци кои биле во составот на Првата југословенска армија.
Македонскиот народ од трите поробени дела на Македониjа активно се вклучи во Народноослободителното и антифашистичкото движење.
Уште во jуни 1941 год., Обласниот комитет за БКП за пиринска Македониjа со коjа раководи како обласен секретар Македонецот - Никола Парапунов, зазема став за вооружена борба. Првата партизанска група во пиринскиот дел на Македониjа jа формирал Иван Козарев. Таа ja извршила првата оружена анти-фашистичка акциjа не само во Македониjа туку и на Балканот!
Партизански групи формирале Н. Парапунов и К. Кантарџиев. Поради брзиот развоj на партизанското движење (мотивирано во голем степен на на национална основа), бугарската фашистичка влада превзела репресалии против голем броj Македонци. Посебно тешка била ситуациjата каде што албанските SS и останати единици вршеле монструозни репресалии над Македонците и останатите народи.
На 11 октомври 1941 почнува востанието на македонскиот народ и во вардарскиот дел на Македониjа со нападот на Прилепскиот партизански одред "Гоце Делчев" на бугарската полициска станица (участокот, сега Меморијален музеј "11 Октомври") и затворот во Прилеп. До крајот на 1943 година се создале првите слободни територии. Се создаваат бригади и единици на НОВ и ПОM, се прават офанзиви. Bоените успеси создале услови за организирање на власта.
Првите контакти со сојузничките сили биле воспоставени во пролетта 1943 година, кога пристигнала првата англо-американска воена мисија, која доставувала помош за антифашистичкиот фронт на овој дел од светот.
Во средината на 1944 година почнале опеарциите за целосно ослободување на Македонија, кои успешно завршиле во ноември 1944, кога таа и конечно била ослободена. Во Пролетната офанзива (од 25 април до 19 јуни 1944 година) Првата македонско-косовска бригада ја повратила загубената територија во Западна Македонија. Бугарската војска на исток била разоружена, по капитулацијата на Бугарија, на 9 септември 1944 година.
Конечно По ослободувањето на вардарскиот и пиринскиот дел на Македониjа на 19 ноември 1944 година, единиците на македонската војска во рамките на Петнаесеттиот корпус се вклучиле во завршните борби за ослободување на Југославија и во пробивот на Сремскиот фронт наместо на Cолунскиот фронт, каде што Корпусот учествувал со две дивизии (42-ра и 48-ма), со над 20.000 борци кои биле во составот на Првата југословенска армија.