Свиждане - феномен од современата историја

[Кариес]

Јас сум бил на “свиждање“ во 70-тите. Тоа за бините не знам, знам дека имаше евтини работи во пограничните градови - за мерак Најчесто купуван бугарски производ беше бугарскиот парфем од рози... Една капка на тебе од него и ќе мирисаш 2 недели и да се капиш и да не се капиш

 

[ЛУДОГОРЕЦ]

Јас сум бил на “свиждање“ во 70-тите. Тоа за бините не знам, знам дека имаше евтини работи во пограничните градови - за мерак Најчесто купуван бугарски производ беше бугарскиот парфем од рози... Една капка на тебе од него и ќе мирисаш 2 недели и да се капиш и да не се капиш

 

[~>}VOJVODATA~~LAVOT{<~]

^Да бе, уште ги имам овие шишенца со дрвена футлора. Тогаш Бугарија мислам дека беше број еден производител у свет, на тие рози за мирис шо се употребуваат.

Инаку со вакви слични дозволи пограничните граѓани можеа без пасош да одат во едната или другата земја.

 

[ЛУДОГОРЕЦ]

^Да бе, уште ги имам овие шишенца со дрвена футлора. Тогаш Бугарија мислам дека беше број еден производител у свет, на тие рози за мирис шо се употребуваат.

Инаку со вакви слични дозволи пограничните граѓани можеа без пасош да одат во едната или другата земја.

да сеуште сме број еден Кинезите се обидуваат да го прават и тие но немаат квалитет, важен е не мирисот (можеш да ставаш каков сакаш) важно е самото масло од рози што се произведува во реонот на градот Казанлак еден килограм такво масло чини веќе над 6000 евра
алвата е како едно време но не се во такви кутии ами како конзерва или во пластична амбалажа

 

[Anco]

Ај, ќе ве молам, да се вратите сите на темата, може?
Темата е за оние средби кои беа на времето. Да се потсетиме малку, да дознаеме нешто што не сме го знаеле, а оние кои не го доживеале тоа да разберат што и како било, може?
Благодарам!

Сум бил на свиждание неколку пати во Крива Паланка(иако не сум имал потреба)
за Бугарија и бугарите може романи да пишувам.Подобро ја знам Софија од Скопје.
Прво одев со родителите кој одеа секоја година на бања во Ќустендил. Тие двајца,а они кога ќе дојдеа дваесетина кај нас полегнале на „земи“ во двете соби.Ние в кујна.
Потрошива неколку пасоши само за таму, мора да признам дека во кризата 92-96 год. донекаде не спасиле,или пак ние сме ги спасиле кој како сфати.Понекогаш и сме се враќале истиот ден пак назад. Многу пари таму се оставија,но многу и роба се донесе од таму. Но многу и тормозења на нивната граница. Неиживеан народ-митничарите.
Но имав и многу добри пријатели од таму(и ми беа на свадба 1980 год,овдека)
А доживувања еден куп, да черпиш нешто-еден куп, глоби-еден куп, морето башка.