Позитивни и негативни ликови во историјата на Македонија

[Bridger]

Оваа тема е конкретно за ликови од историјата кои се сметаат како позитивни и негативни ликови за Македонија низ минатото...

 

[Ернесто ЧЕ Гевара]

Во нашата историја (не само во нашата, ама за тоа е конкретно темава) не постојат личности кои се целосно позитивни или целосно негативни.
На секој позитицец може да му најдеш маана и обратно, на секој негативец може да му се најде позитивна особина. Поделени мислења има за сите личности и настани во македонската историја.

 

[Bridger]

Во нашата историја (не само во нашата, ама за тоа е конкретно темава) не постојат личности кои се целосно позитивни или целосно негативни.
На секој позитицец може да му најдеш маана и обратно, на секој негативец може да му се најде позитивна особина. Поделени мислења има за сите личности и настани во македонската историја.

Општо на пример ќе го земам Гоце Делчев мислам дека е позитивен лик за македонскиот народ затоа што... може да се додаде маана на ликовите или некои грешки...

 

[Grmys]

Во нашата историја (не само во нашата, ама за тоа е конкретно темава) не постојат личности кои се целосно позитивни или целосно негативни.
На секој позитицец може да му најдеш маана и обратно, на секој негативец може да му се најде позитивна особина. Поделени мислења има за сите личности и настани во македонската историја.

Ај најди мана на Гоце Делчев, Јане Сандански, Димитар Влахов!!!
Најди позитивна страна кај Христо Матов, Иван Гарванов, Ванчо Михајлов!!!

Многу лош политичко-толерантен одговор даде!

 

[Толстој]

Толку нема модератор да се промени грешката во насловот. Боде очи, не за друго

 

[EvropskaMakedonija]

Темата е одлична за дискусија за позитивни и негативни ликови во македонската историја, која е многу измешана.
Прво ќе почнам со негативните ликови како што се: Тодор Александров, Мара Бунева, Ванчо Михајлов, Борис Сарафов и Иван Гарванов а позитивни ликови се: Гоце Делчев, Јане Сандански, Питу Гули, ТИТО и Киро Глигоров. Тоа се темелите на модерна држава и луѓе кои многу направија за Македонија да биде држава.

 

[Let 3]

Heгативна Александар (и то ептем)
Позитивна - Филип
Филип создал силна држава, бил и војсководец и државник и политичар. Знаел кога да војува а кога да преговара, ја проширил Македонија, ја зацврстил како водечка сила, ги потчинил околните држави и народи. И него се обидувале да го втурнат во авантури и бесмислени битки и војни но бил доволно паметен да знае дека на Македонија не и треба ни Индија ни Персија. На син му му остави силна организирана држава на чело и водач на сојуз на држави, моќна војска и респект и од приатели и од неприатели. Нешто како е сега Германија во ЕУ
Александар сето тоа го растури, желен за слава, собрал војска (најспособното население) ја напуштил со нив татковината, ја оставил без силна и цврста власт и заминал да брка слава и освојува далечни царства и руши туѓи градови држави и династии оти се замислувал како лик од Илијада. Таму и умрел иљадници километри далеку од родната земја војската се растури, генералите му се испокараа започнаа бројни братоубиствени граѓански војни, то шо го создаваше се распадна на многу мали неприателски држави, и Македонија изгуби се што со децении и векови неговите претци го граделе
замислете наместо енергијата ресурсите и силата кои ги потроши на пат до Индија да ги употребеше во регионот, да ја дозацврсти и дозајакне моќта на Македонското царство, дали можеби цела светстка историја денес би била поинаква, дали Рим би можел да се крене и стане светско царство или би паднал во судир со една моќна Македонија.....

 

[Brutus]

Heгативна Александар (и то ептем)
Позитивна - Филип
Филип создал силна држава, бил и војсководец и државник и политичар. Знаел кога да војува а кога да преговара, ја проширил Македонија, ја зацврстил како водечка сила, ги потчинил околните држави и народи. И него се обидувале да го втурнат во авантури и бесмислени битки и војни но бил доволно паметен да знае дека на Македонија не и треба ни Индија ни Персија. На син му му остави силна организирана држава на чело и водач на сојуз на држави, моќна војска и респект и од приатели и од неприатели. Нешто како е сега Германија во ЕУ
Александар сето тоа го растури, желен за слава, собрал војска (најспособното население) ја напуштил со нив татковината, ја оставил без силна и цврста власт и заминал да брка слава и освојува далечни царства и руши туѓи градови држави и династии оти се замислувал како лик од Илијада. Таму и умрел иљадници километри далеку од родната земја војската се растури, генералите му се испокараа започнаа бројни братоубиствени граѓански војни, то шо го создаваше се распадна на многу мали неприателски држави, и Македонија изгуби се што со децении и векови неговите претци го граделе
замислете наместо енергијата ресурсите и силата кои ги потроши на пат до Индија да ги употребеше во регионот, да ја дозацврсти и дозајакне моќта на Македонското царство, дали можеби цела светстка историја денес би била поинаква, дали Рим би можел да се крене и стане светско царство или би паднал во судир со една моќна Македонија.....

А да не се разболел/да не го отруле, каква ќе беше приказната? Сигурно поинаква[DOUBLEPOST=1444729584][/DOUBLEPOST]

Темата е одлична за дискусија за позитивни и негативни ликови во македонската историја, која е многу измешана.
Прво ќе почнам со негативните ликови како што се: Тодор Александров, Мара Бунева, Ванчо Михајлов, Борис Сарафов и Иван Гарванов а позитивни ликови се: Гоце Делчев, Јане Сандански, Питу Гули, ТИТО и Киро Глигоров. Тоа се темелите на модерна држава и луѓе кои многу направија за Македонија да биде држава.

Пријателе ги заборави Цар Душан и Лазар Колишевски како позитивни. А во негативните заборави да ги додадеш Ченто, Панко Брашнаров, Павел Шатев, Венко Марковски и тн. Патем, имаш многу убав јузернејм.

 

[Let 3]

А да не се разболел/да не го отруле, каква ќе беше приказната? Сигурно поинаква

Не, крајот беше неминовен, војската составена од македонци му се разретчи, во неа веќе мнозинство беа странци, и да ја покореше Индија ќе се најдеше на граница со Кина и тоа царство ќе му беше мамка, Македонија беше оставена ослабната, стана легло на завери, планови и желби на неговите неприатели и веќе тогаш почна да ја разнишуваат.
Под претпоставка да се врател после успешен поход во Индија, со што ќе се вратеше, можеби помалце од половина војници македонци со кои заминал, и тие остарени и исцрпени, кога ќе ги напуштиле освоените земји, таму веќе ќе почнеа нереди, граѓански војни, војни за ослободување... нигде тој не останал да ја зацврсти власта, поминувал од битка во битка и само терал напред.
Целото дејствување му беше плитко без мислење единствено му беше само да се оди и освојува.

 

[Brutus]

Не, крајот беше неминовен, војската составена од македонци му се разретчи, во неа веќе мнозинство беа странци, и да ја покореше Индија ќе се најдеше на граница со Кина и тоа царство ќе му беше мамка, Македонија беше оставена ослабната, стана легло на завери, планови и желби на неговите неприатели и веќе тогаш почна да ја разнишуваат.
Под претпоставка да се врател после успешен поход во Индија, со што ќе се вратеше, можеби помалце од половина војници македонци со кои заминал, и тие остарени и исцрпени, кога ќе ги напуштиле освоените земји, таму веќе ќе почнеа нереди, граѓански војни, војни за ослободување... нигде тој не останал да ја зацврсти власта, поминувал од битка во битка и само терал напред.
Целото дејствување му беше плитко без мислење единствено му беше само да се оди и освојува.

Ќути не успеал во тоа што намислил (ако се за верување историчарите за тоа што му била намерата), може денес немаше да постои концептот на нации

 

[Let 3]

Ќути не успеал во тоа што намислил (ако се за верување историчарите за тоа што му била намерата), може денес немаше да постои концептот на нации

Кои историчари?
најголем број на “прикаските“ се пишувани 3 + века после смртта на Александар.
Од негово време нема записи шо сакал и како сакал, шо и како рекол, само може да се следи патот на освојувањето а оние шо пишеле романтични и трогателни прикаски за детското наивно и добро срце полно со љубов и големи идеии за светски мир и општа благосостојба... живееле во време на пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра пра внуците на александровата генерација, кога веќе тука владеел рим.
Само желба за слава и да му остане името вечно запишано како освојувач го тераше да ја носи војската со себе иљадници километри каде никогаш не била Македонија

 

[RickyLFC9]

Heгативна Александар (и то ептем)
Позитивна - Филип
Филип создал силна држава, бил и војсководец и државник и политичар. Знаел кога да војува а кога да преговара, ја проширил Македонија, ја зацврстил како водечка сила, ги потчинил околните држави и народи. И него се обидувале да го втурнат во авантури и бесмислени битки и војни но бил доволно паметен да знае дека на Македонија не и треба ни Индија ни Персија. На син му му остави силна организирана држава на чело и водач на сојуз на држави, моќна војска и респект и од приатели и од неприатели. Нешто како е сега Германија во ЕУ
Александар сето тоа го растури, желен за слава, собрал војска (најспособното население) ја напуштил со нив татковината, ја оставил без силна и цврста власт и заминал да брка слава и освојува далечни царства и руши туѓи градови држави и династии оти се замислувал како лик од Илијада. Таму и умрел иљадници километри далеку од родната земја војската се растури, генералите му се испокараа започнаа бројни братоубиствени граѓански војни, то шо го создаваше се распадна на многу мали неприателски држави, и Македонија изгуби се што со децении и векови неговите претци го граделе
замислете наместо енергијата ресурсите и силата кои ги потроши на пат до Индија да ги употребеше во регионот, да ја дозацврсти и дозајакне моќта на Македонското царство, дали можеби цела светстка историја денес би била поинаква, дали Рим би можел да се крене и стане светско царство или би паднал во судир со една моќна Македонија.....

Походот против Персија е замислен од страна на Филип II, а изведен од Александар кој само ја презема таа должност како негов наследник. Да не бил убиен Филип, веројатно него ќе го зборевме толку бидејќи тој ќе беше оној кој ги згазил Персијците. Походот кој е организиран самостојно и по желба на Александар е оној кон Индија. Такада победата над Персија се препишува на двајцата, првиот за замислата и идејата, а вториот за реализацијата.

Makes you think како ќе се одвиваше историјата доколку Филип не бил убиен. Можеби државата многу подолго ќе опстоела кога ќе се створел легитимен континуитет на наследната власт по примогенитура.

 

[Let 3]

Походот против Персија е замислен од страна на Филип II, а изведен од Александар кој само ја презема таа должност како негов наследник. Да не бил убиен Филип, веројатно него ќе го зборевме толку бидејќи тој ќе беше оној кој ги згазил Персијците. Походот кој е организиран самостојно и по желба на Александар е оној кон Индија. Такада победата над Персија се препишува на двајцата, првиот за замислата и идејата, а вториот за реализацијата.

Makes you think како ќе се одвиваше историјата доколку Филип не бил убиен. Можеби државата многу подолго ќе опстоела кога ќе се створел легитимен континуитет на наследната власт по примогенитура.

Филип беше наговаран од Исократ да оди против Персија како казна за злосторствата кои персиците му ги правеа на грците и нивните храмови во освоените предели, но Филип никогаш не наседнал на тоа грчко персиско неприателство, ниту пак со било што покажал дека се готви за таква војна.

 

[RickyLFC9]

Филип беше наговаран од Исократ да оди против Персија како казна за злосторствата кои персиците му ги правеа на грците и нивните храмови во освоените предели, но Филип никогаш не наседнал на тоа грчко персиско неприателство, ниту пак со било што покажал дека се готви за таква војна.

Ако не се лажам, откриени се преписки кои и те како алудираат на тоа дека Филип планирал да направи поход (сепак не би сакал да тврдам со апсолутна сигурност). Не дека тој добил таква идеја во смисла „ај ќе бркам слава“, туку таков бил природниот тек на работите, судирот бил неизбежен со цел една од државите да се избори за тотална хегемонија. Веројатно било само прашање на време кога едната страна ќе нападне. Александар едноставно го увидел правиот момент за тој чекор и го искористил максимално.

Ова може да се поврзе со Наполеон и неговиот поход кон Русија. Нели денес сите викаат „будалава отишла со Русите да се тепа пошто славата го удрила у глава“, што воопшто не е точно. Тоа бил единствениот избор, ако чекал со сигурност ќе бил нападнат од заеднички сили. Па сега ризик, или добиваш се, или губиш све. Коцката е фрлена

 

[Let 3]

Ако не се лажам, откриени се преписки кои и те како алудираат на тоа дека Филип планирал да направи поход (сепак не би сакал да тврдам со апсолутна сигурност). Не дека тој добил таква идеја во смисла „ај ќе бркам слава“, туку таков бил природниот тек на работите, судирот бил неизбежен со цел една од државите да се избори за тотална хегемонија. Веројатно било само прашање на време кога едната страна ќе нападне. Александар едноставно го увидел правиот момент за тој чекор и го искористил максимално.

Toa се писмата кои Исократ му ги пишел на Филип хвалејќи го како најголем водач кој заслужува да биди водач на целиот хеленски свет блаблабла.... и наговарајќи го да како хелен тргне против персија и ја казни за неделата која таа му ги направи.Како и да е Филип не го фермал многу, не ни сакал да се замајава со неприател кој не му ги загрозувал интересите, Филип си создал едно големо моно царство, под своја власт ги стави хеленските народи и држави и имал доволно и сила и вештина како војсководец да му се спротивстави на било која тогашна сила не требајќи да оди преку пола свет и бара слава. Да дојдоа персиците, ќе ги дочекаше филип со македонска фаланга и сојузнички грчки војски на своја земја, како шт персиците биле поразени на своја земја од страна на македонската војска така ќе беше поразена и во македонија. Само што немаше да се ослабнува со непотребни освојувања и немаше да се создадат завери, интриги, меѓусебни ривалства и на крај граѓански војни во тка ослабено царство