Поштувањето на родителите од денешниве деца.

[kooperativa]

Денешниве деца се катастрофа. Живеат во луксуз! Имаат ужасни манири, непочит кон државата, не ги ни почитуваат воразсните. Тие веќе не ни стануваат кога повозрасните влегуваат во соба, катастрофа се. Постојано само џагорат кај што не им е местото, само шлапаат со тоа устите и ги тиранизираат учителите. Имаме лоша младина.

Децата се огледало на родителите!

 

[*-----*]

Од аспект на син ќе кажам дека имам чувство како моите родители да бараат нешто за возврат поради тоа што ме изгледале и ми пружале се. Истиот муабет го имам и со нив, да сум ги поштувал незнам ти што. Не знам што подразбирате под тоа поштување, ниту ги тепам моите, ниту се дрогирам, ниту пијам, ниту пушам. Секогаш мајка ми прави да чувствувам грижа на совест што тие решиле да имаат деца и што одвојувале се за мене и сестра ми а за нив скоро ништо. Не се свесни колку добар син сум, штедам, не се расфрлам, паметен сум, готвам, чистам и единствена маана ми е што некогаш сум дрзок, недруштвен и намќор (боже мој, не сум совршен!).
Мојата порака до загрижената мајка е: споменик ќерка ти нема да ти изгради (споменик само Владата може да ти изгради), доколку не си воспоставила здрав однос со нејзе од самиот почеток. Овде ќерка ти не ја гледам како негативец туку подеднакво сте виновни а многу повеќе ти отколку таа. Повеќе среќа со другите дечиња.

ко ќе умре ќе и подигне споменик и ќе напише доле -Никогаш не прежалена непребол , прекрасна мајка.
ОД ЌЕРКАТА Стамена со фамилијата

 

[B. Boop]

Луѓе, зборуваме за родител, за некој што не` створил, подигнал итн... да не редам се по ред што направил. Како може воопшто да се стигне до ситуација нештата да се ставаат на кантар? Ако тоа го правиме со мајка-татко тогаш човештвото отиде у ПМ.
По мене, доколку некој од тебе има потреба ред е да се најдеш, ама ова важи за јабанџија, не за родител. За родителот не се размислува воопшто, ти си тој што треба да реагираш, да се најдеш кога е сам, па и да не е сам сепак ти си тој што треба да биде прв тука за него.
Збунета сум од некои коментари, а од некои дури и благо згрозена. Себичност до крајна граница.

 

[beautifull liar]

Луѓе, зборуваме за родител, за некој што не` створил, подигнал итн... да не редам се по ред што направил. Како може воопшто да се стигне до ситуација нештата да се ставаат на кантар? Ако тоа го правиме со мајка-татко тогаш човештвото отиде у ПМ.
По мене, доколку некој од тебе има потреба ред е да се најдеш, ама ова важи за јабанџија, не за родител. За родителот не се размислува воопшто, ти си тој што треба да реагираш, да се најдеш кога е сам, па и да не е сам сепак ти си тој што треба да биде прв тука за него.
Збунета сум од некои коментари, а од некои дури и благо згрозена. Себичност до крајна граница.

ima takvi roditeli so go stavaat toa na kantar...ke ti rece volku i volku sum ti dal sum ti pruzil,ocekuvam utre vo zivotot tolku da mi vratis...takvite se najlosi..kao ti sea da si mu bebisiter i kolku ke zarabotis tolku da bides platen mnogu e toa grdo...

 

[boy'spatlak'90]

Ако не го почитуваат сега, еден ден и тие ќе станат родители и ќе го доживеат истото од нивните деца. Така иде кругот. Авторитотет како и почитувањето е најмалото нешто што децата треба да им го дадат на родителите (со некои исклучоци каде родителите не се заинтересирни за децата).