Јово Капичиќ, управник на УДБа и оперативецот што го создаде затворот на Голи Оток

[Ернесто ЧЕ Гевара]

Генералот на поранешната Управа за државна безбедност (УДБА), човекот кој го осмисли работниот логор Голи Оток, Јово Капичиќ почина вчеравечер на 94 годишна возраст во својот дом во Белград.

Роден е на 2 септември 1919 во Гаети, Италија, каде се наоѓала главната база на пребеганата црногорска кралска војска по Божиќниот бунт во 1919 против династијата Караѓорѓевиќ. Пораснал во Цетиње.

Капичиќ беше учесник во НОВ, општествено – политички работник, амбасадор на СФРЈ и народен херој на Југославија. Како заменик министер за внатрешни работи на СФРЈ, извршувал командни должности врзани за јадранскиот остров Голи Оток каде завршувале неистомислениците со режимот на Јосип Броз Тито.

По резолуцијата на Информбирото од 1948 година и поделбите меѓу тогашните југословенски комунисти, во периодот од 1948 година до 1956 година во логорот на Голи Оток поминале 16.000 затвореници.

Овој ми беше една неомилена фаца.

Во КОД, кога го бараа гробот на Панко Брашнаров, има неколку изјави од Јово Капичиќ. Тогаш за прв пат го слушав и ми беше прилично одвратен.

 

[Misirkov]

На форум Историја дискутираме теми од историски аспект. Секој обид за политизирање на темата ќе се брише. Досега се избришани 8 постови кои беа најобично препукување.

 

[Ернесто ЧЕ Гевара]

Доживеа длабока старост, си се наживеа, 94 години.

Одговорен е за смртта на многу луѓе, а од неговите изјави се добива впечаток дека до крајот на животот не чувствуваше воопшто грижа на совеста.

 

[Dave]

Самиот има кажано дека како директор не затвор е делумно одговорен. Правниот систем е тој што ги испраќа обвинетите на робијање, а не директор на затвор. Многу е глупаво кога денеска вакви ликови се сатанизираат до врвно ниво. Вината за испраќањето на Македонци на Голи Оток е во најголема мерка во наши редови.

За условите во затворот - не верувам дека многу се различни од руските гулази или било која друга светска зандана....

Tоа е, методите се еквивалент на времето во кое се живее: неистомислениците не возеле тогаш најнови мерцедеси со расипани кочници што откажуваат на прав пат, за да може така да се отарасаат од нив.

 

[Anco]

Да. Господ го казни.

Е со што го казнил сакам да знам.
Со голем бесплатен стан у Београду.(кој сигурно го менувал на 4 години)
Со бесплатни летувања во Купари и други затворени летувалишта. (кој бил знае)
Што ја видел Москва на широко, а некој ни Београд не го виделе,а богами ни Прилеп.
И на крај со живот 94 години,каков-таков, ама еј 94 години
--------------- и тоа е казна,не сум знаел.

 

[Inglourious Basterd]

За почит е тоа што до крај на животот ги бранеше позициите и одлуките кои ги донел.

Еден од ретките достоинствени во таа гарнитура. Сите други пробуваа и пробуваат да се прошалтаат.

 

[Lurtz]

Покрај тоа што е општопознат озлогласен т.н. удбаш, тој бил директен учесник во ликвидацијата на разни фракции и банди кои повоено сеуште постоеле, а меѓу нив во 1947 контроверзната ликвидација на четничкиот одред на Мандиќ од Колашинскиот крај.
Учествувал и директно во апсењето на Дража Михајловиќ 1946. Во транзициска Србија е еден од противниците (за жал неуспешно) за рехабилитација на Михајловиќ и изедначување на четничкото дејствување и партизанските активности.
Исто така има некои сведоштва и документи каде се вели дека во помош на партизаните во Грција по 2 св војна, едно од лицата кои активно учествувале (покрај Ченто, Колишевски, Темпо и други) е и Капичиќ.

„Политичкото раководство на Југославија сметаше дека народното востание во Грција немаа никаква шанса за успех, а и Западот никогаш немаше да дозволи да се стави Грција под чадорот на Советскиот Сојуз. Ние го знаевме тоа, но мораше да се вклучиме, поради Советскиот Сојуз и нашите Македонци. “ – вели поранешниот генерал и близок соработник на Тито, во интервјуто и раскажува како оружјето од поранешниот советски блок преку Југославија стигнувало во Грција.
"Оружјето - главно за пешадија - и пушки, од кои повеќето доаѓаа од источноевропските земји (Романија, Чешка, Унгарија), го собиравме во една стара фабрика,меѓу Белград и Панчево. Имаше и наше оружје, но многу малку. Фабриката ја чуваа луѓе од нашата служба (УДБА), кои, исто така, го пакуваа во сандаци и целата операција се спроведуваше во услови на апсолутна тајност. Во Грција се пренесуваа со камион, ноќе, во придружба на агенти на УДБА. Оружјето преку Скопје, стигнуваше во Битола, од таму го транспортираа до граница од каде што го земаа Грците."

Од 1946 до 1948 Тито, односно, КОС во Грција ги испраќа Светозар Вукмановиќ - Темпо. Темпо имал големо искуство во организација на партизанското движење, бидејќи претходно бил еден од организаторите на партизанското движење во Македонија. Според документите на КОС, освен Темпо во ДАГ кај генерал Маркос Вафијадис, престојуваат и соработуваат: Лазар Колишевски, Димитрие Алексиевски, Методија Андонов-Ченто, генерал Михајло Апостолски... официјалните контакти со ДАГ ги одржувал Александар Ранковиќ, а Титовиот дипломат во Обединетите нации, Јосип Ѓерѓа, барал право на самоопределување за комунистите и Македонците во Грција.
Врската на Тито со генералот Маркос Вафијадис бидува отпрвин одобрена од Сталин. Причините биле - да се одржува проблемот со грчките партизани, за тоа да биде адут на притисок врз Британија доколку, евентуално, Британците и Черчил не се држат до договорот. Од 1946 до 1948 Тито, односно, КОС во Грција ги испраќа Светозар Вукмановиќ - Темпо. Темпо имал големо искуство во организација на партизанското движење, бидејќи претходно бил еден од организаторите на партизанското движење во Македонија.
Оскар Давичо и Михајло Лалиќ пишувале репортажи за борбата на ДАГ против монархистите, а по нивно сценарио бил снимен и документарен филм. КОС го известува Тито и Ранковиќ дека монархистите во Атина се плашат од можноста во борбите да се вклучат и граѓани од НР Македонија, чии сонародници во Егејска Македонија се борат во ДАГ. Освен обука, логистика и командна соработка, Тито и КОС помагаат и во други правци. За санитетска и разузнавачка помош на ДАГ и партизаните од Егејска Македонија бил задолжен КОС на Србија. Задолжени биле; Д-р Велимир Мајсторовиќ, воен хирург и началник на специјалната болница за ранети од Егејска Македонија сместена во Катланово, крај Скопје. Потоа, полковникот Слободан Крстиќ Уча, легендарниот Титов соработник, генералот Јово Капичиќ, како и мајорот Јован Поповиќ, инструктор за артилерија на Југословенската армија.
Специјален Титов разузнавач бил и Иван Караиванов, агент на советската НКВД и инструктор на Коминтрна.
Непосредни соработници и инструктори на генералот Маркос Вафијадис биле и: Ѓуза Радовиќ, Обрад Трниниќ, Мило Врбица, Велимир Доцниќ, Светислав Стојановиќ и Петар Луциќ, сите од КОС на Србија.

 

[GhostLeader]

Да. Господ го казни.

Па знаеш смрт на 94 години и не е баш божја казна.. камо сите да дочекаме барем 94.. по некое непишано правило сите ДОБРИ умираат рано а сите ЛОШИ умираат многу касно.Но сепак остана доследен на своите принципи и не кажуваше ништо за злосторствата на Голи Оток или било каде,имав дедо во УДБА,никогаш ништо не кажа иако знаеше се..