Ilumious
Патник, педер, поет, администратор, масон
Работев првин на машина за чукање, а потоа од 1992 година и на компјутер. Во меѓувреме ги пишував своите раскази, романи, бев пристоен сопруг, држев предавања, раскажува македонскиот книжевник
Хамлетовото „Да се биде или не, прашање е сега“, веројатно уште пред 30 години си го поставил нашиот преведувач и книжевник Драги Михајловски. Тогаш, без претпоставка кон што ќе водат тие чекори, ја почнал својата животна мисија – да ги преведува делата на генијот Вилијам Шекспир.
Благодарение на тој негов децениски труд, од пред само неколку денови на македонски јазик е достапно делото „Сите драми и сонети“. Во книгата на 1.650 страници се преведени, како што и насловот кажува, сите дела од најеминентниот светски драмски автор, Шекспир. Овој подвиг од книга ќе доживее своја промоција утре (среда) напладне во Друштвото на писателите на Македонија.
Михајловски за делото вели дека тоа е врв во неговата преведувачка кариера. Во сиот тој процес нашиот книжевник, како низ временска машина, го доживувал Шекспировото време во корелација со сите прилики и неприлики што ги носело и ги носи времето на неговата сегашност.
- Потребни ми беа триесет години. Првин на машина за чукање, а потоа од 1992 година и на компјутер. Во меѓувреме ги пишував своите раскази, романи, бев пристоен сопруг, држев предавања – вели Михајловски.
Иако скромен во изјавите, Михајловски сепак, очигледно среќен, вели дека со книгата конечно го достигнал врвот во преведувачката активност.
- Шекспир е врв на мојата преведувачка кариера и не мислам дека по него ќе преведувам – категоричен е Михајловски.
Истакнува дека делата на Шекспир живеат во еден севремен свет и додава дека секогаш, во кој било дел од човековата историја е време за поставување на Шекспир на сцените. За нашето современо македонско општество, пак, вели дека е соодветно на драмата „Хамлет“.
Дел од творештвото на Драги Михајловски (Фотомонтажа)
Дел од творештвото на Драги Михајловски (Фотомонтажа)
- Хамлет е секогаш актуелен, со дилемата на интелектуалецот. Но, тука се и политичките драми „Коиролан“ или „Антонио и Клеопатра“. Нема тема што Шекспир не ја начнал во своите 37 драми и 154 сонети – вели Михајловски на прашање, која Шекспирова драма е најсоодветна за нашите актуелни општествени превирања.
Најавеното спуштање завеса врз преведувачката кариера, сепак, не значи крај и за творечката страна на Михајловски, кој кај помладата читателска публика е особено популарен со неговите кратки раскази. Вели дека ќе продолжи да твори и да истражува преку светот на книжевноста.
- Тешко дека ќе преведувам. Мислам дека ќе пробам да пишувам само оригинална литература. Теми има многу, потребни се само инспирација и здравје – вели Михајловски.
На нашата книжевна сцена Михајловски, освен како преведувач, присутен е и како прозен творец, книжевен теоретичар и професор по книжевност. Секојдневието на индивидуата и нејзиниот обид да се смести себеси и своите пориви во контекстот со општествените норми се најчеста тема во делата на Михајловски.
Негови се збирките раскази „Речно улиште“, „Ѓон“, „Скок со стап“, „Триполската капија“, „Раскази од шести кат“, „Пеперуткарот“. Македонската книжевност тој ја збогати и со романите „Пророкот од Дискантрија“ од 2001 година, „Смртта на дијакот“, објавен во 2002 година, „Мојот Скендербеј“ од 2006 година, како и „Бајазит и Оливера“ што го објави во 2009 година.
(Тоше Огњанов/Телеграф.мк)
*******************************************************************************************
Еве доказ дека сепак во државава имало луѓе што имаат корисни цели во животот, колку што имам чуено човеков е професор на Филолошкиот факултет и во споредба со други професори што ги мрзи да дишат, на човеков треба да му бидат дадени пофалби како од колегиумот на Универзитетот, така и од државниот врв.
Хамлетовото „Да се биде или не, прашање е сега“, веројатно уште пред 30 години си го поставил нашиот преведувач и книжевник Драги Михајловски. Тогаш, без претпоставка кон што ќе водат тие чекори, ја почнал својата животна мисија – да ги преведува делата на генијот Вилијам Шекспир.
Благодарение на тој негов децениски труд, од пред само неколку денови на македонски јазик е достапно делото „Сите драми и сонети“. Во книгата на 1.650 страници се преведени, како што и насловот кажува, сите дела од најеминентниот светски драмски автор, Шекспир. Овој подвиг од книга ќе доживее своја промоција утре (среда) напладне во Друштвото на писателите на Македонија.
Михајловски за делото вели дека тоа е врв во неговата преведувачка кариера. Во сиот тој процес нашиот книжевник, како низ временска машина, го доживувал Шекспировото време во корелација со сите прилики и неприлики што ги носело и ги носи времето на неговата сегашност.
- Потребни ми беа триесет години. Првин на машина за чукање, а потоа од 1992 година и на компјутер. Во меѓувреме ги пишував своите раскази, романи, бев пристоен сопруг, држев предавања – вели Михајловски.
Иако скромен во изјавите, Михајловски сепак, очигледно среќен, вели дека со книгата конечно го достигнал врвот во преведувачката активност.
- Шекспир е врв на мојата преведувачка кариера и не мислам дека по него ќе преведувам – категоричен е Михајловски.
Истакнува дека делата на Шекспир живеат во еден севремен свет и додава дека секогаш, во кој било дел од човековата историја е време за поставување на Шекспир на сцените. За нашето современо македонско општество, пак, вели дека е соодветно на драмата „Хамлет“.
Дел од творештвото на Драги Михајловски (Фотомонтажа)
Дел од творештвото на Драги Михајловски (Фотомонтажа)
- Хамлет е секогаш актуелен, со дилемата на интелектуалецот. Но, тука се и политичките драми „Коиролан“ или „Антонио и Клеопатра“. Нема тема што Шекспир не ја начнал во своите 37 драми и 154 сонети – вели Михајловски на прашање, која Шекспирова драма е најсоодветна за нашите актуелни општествени превирања.
Најавеното спуштање завеса врз преведувачката кариера, сепак, не значи крај и за творечката страна на Михајловски, кој кај помладата читателска публика е особено популарен со неговите кратки раскази. Вели дека ќе продолжи да твори и да истражува преку светот на книжевноста.
- Тешко дека ќе преведувам. Мислам дека ќе пробам да пишувам само оригинална литература. Теми има многу, потребни се само инспирација и здравје – вели Михајловски.
На нашата книжевна сцена Михајловски, освен како преведувач, присутен е и како прозен творец, книжевен теоретичар и професор по книжевност. Секојдневието на индивидуата и нејзиниот обид да се смести себеси и своите пориви во контекстот со општествените норми се најчеста тема во делата на Михајловски.
Негови се збирките раскази „Речно улиште“, „Ѓон“, „Скок со стап“, „Триполската капија“, „Раскази од шести кат“, „Пеперуткарот“. Македонската книжевност тој ја збогати и со романите „Пророкот од Дискантрија“ од 2001 година, „Смртта на дијакот“, објавен во 2002 година, „Мојот Скендербеј“ од 2006 година, како и „Бајазит и Оливера“ што го објави во 2009 година.
(Тоше Огњанов/Телеграф.мк)
*******************************************************************************************
Еве доказ дека сепак во државава имало луѓе што имаат корисни цели во животот, колку што имам чуено човеков е професор на Филолошкиот факултет и во споредба со други професори што ги мрзи да дишат, на човеков треба да му бидат дадени пофалби како од колегиумот на Универзитетот, така и од државниот врв.
Особено ако тоа човек го работи педантно како Драги Михајловски. Па и на некој начин, преводот е и занает, но и уметност. Одново пишување на делото, навлегување во сите слоеви однадвор. Кај нас што се има пракса да им се дава краток рок на преведувачите, чудно изгледа она другото - поисправното. 
