Господине Филип Рикер, не знаеме, до заклучувањето на писмово до Вас, дали се уште сте во балканскиот вилает (во некоја, како што би рекол Мирослав Крлежа, „темна балканска крчма“), или сте во некоја исто таква меѓународна крчма, можеби веќе во удобната фотелја на Стејт Департментот во САД од каде се управува со судбината на светот.
Вие, колку што ни е познато, бевте тука за да се видите и да помуабетите со Јадранската група кандидатки за НАТО, во која спаѓа и Македонија. Патем, Вие дојдовте и со една подидеја, доколку тоа и не беше главната Ваша идеја, а посетата на јадранските НАТО-вци само изговор за тоа. Имено, Вие јавно ја повикавте нашата Влада, а со тоа и Македонците, да покренат јавна демократска дебата за проблемот со Името (гледате дека ние него го пишуваме со голема буква!), што ќе рече за нашето преименување на кое Вие и Вашата држава толку суптилно(?!) инсистирате. Притоа го имате предвид најновиот предлог на Метју Нимиц: Горна Република Македонија.
Добро, г. Рикер. Прво, ние немаме проблем со Името. Тоа е проблем на Грците чиј фашистички концепт за уништување на идентитетот на еден древен народ и негово бришење од светската карта на народите, за жал, го поддржувате и Вие, Вашата држава и ЕУ. А тоа е голем срам и за Вас и за нив, бидејќи тука отсуствува елементарно чувство за правда и вистинољубивост, вредности што Вие ги немате, а со кои толку многу се гордеете.
Патем, какво е тоа искрено пријателство ако ни го признавте Името (лукаво – за со нашите квислинзи да ја реализирате територијалната поделба во 2004 г.), а сега силно не притискате да го смениме. А што ќе правиме со оние повеќе од 130 држави што ни го признаа Името?! Да го смениме ли и да им речеме: извинете, не се викаме така, сега викајте не поинаку, со новото име! Што мислите, г. Филип Рикер, зарем овој народ е толку глуп и без самопочит? Таков ли е Вашиот заклучок од дипломатскиот престој во Македонија? Многу сте се излажале и затоа повлечете ја Вашата перфидна идеја за кукавичка дебата за проблемот со Името, кој ние го немаме.
Ако сакате дебата, и ние можеме да Ви предложиме. Дајте да дебатираме за Авганистан, за Ирак, за Сирија, за Гвантанамо, за Индијанците... Доколку, пак, сакате на македонска тема, поставете дебата за 2001-та за која Вашиот актуелен амбасадор кај нас јасно изјави дека била агенда на САД. А во 2001-та се пишуваше со ножеви врз кожата на невини македонски цивили, од вашите борци за човекови права се врзуваа со боцкав тел и се креваа во воздух со динамит под нив. Дајте да дебатираме за Охридскиот договор, или за територијалната поделба, кои по се изгледа исто така се американска агенда и чии катастрофални дефекти по однос на Македонците Вие воопшто не сакате да ги видите. Или дебата за пописот за кој Албанците не сакаат да чујат за да не излезе на видело нивниот вистински процент. Можеби и тоа е Ваша агенда.
Или и Вие, г. Филип Рикер, како Гркот Папуљас сметате дека веќе му дошол крајот на македонизмот и на македонското Име? Мислите ли дека НАТО и ЕУ се доволни за да се самоукинеме, како што нè притискате? Не, се лажете, нема никаква цена за откуп на нашето Име, г. Филип Рикер. Врз македонскиот народ веќе две децении се врши страшен притисок идентитетски да се избрише, да се самоукине со промена на Името. Но сфатете дека никој од нас нема право тоа да го стори: ниту владата, ниту народот. Никој! Освен, се разбира, некои силни империјални бомбардери и беспилотни летала – убијци, што делат правда низ светот, низ нови Хирошими и Нагасаки.
Врз македонскиот народ цели две децении се врши перфиден психолошки притисок за да се доведе до апатија и рамнодушност, па да рече: па добро, доста е, се согласуваме! Но тоа нема да се случи, г. Филип Рикер. Се надеваме дека нема да ја доживееме судбината на Хазарите и на Индијанците, сега на еден перфиден, но софистициран геноциден начин. Ќе одиме од град во град, од село во село, од човек до човек, нема да дозволиме да падне и да заспие духот на Македонците. Да знаете дека и неродените деца, зачнати во бакнежот на македонските љубовници, го носат печатот на нашето исконско Име и за ништо на светот него нема да го предадат. Кажете им го тоа на Папуљас, на Грците и на Американците. И откажете се од организирање дебата за Името. Ние таа дебата веќе ја отворивме со „Македонскиот манифест“, кој ќе Ви го испратиме и во кој порачуваме дека засекогаш и секаде остануваме Македонија и Македонци! Точка. Откажете се и Вие и Грците од идејата да не преименувате, а со тоа и да ја споделите нашата историска меморија и да не избришете од светската карта на народите. Во тој случај ќе треба и најсветата книга над книгите – Светото Писмо – да го фалсификувате, бидејќи таму Македонија и Македонците се обележани со божји печат. А и таа веќе се фалсификува во таа насока. Но...
Откажете се од намерата за наше преименување. Откажете се засекогаш. Бидете ни искрен пријател, Вие и Американците. Тоа Ви прилега.
Со почит,
Ефтим Клетников, Запро Запров, Георги Барбаровски, Стојан Стојков, Стефан Влахов Мицов, Слободан Пренџов, Васил Атанасов и Александар Русјаков, членови на Иницијативниот одбор на „Македонски манифест“.
Браво колку убаво напишано само да стигне кај него и да го прочита ова вонземјанинов како ЕТ е у главата
Вие, колку што ни е познато, бевте тука за да се видите и да помуабетите со Јадранската група кандидатки за НАТО, во која спаѓа и Македонија. Патем, Вие дојдовте и со една подидеја, доколку тоа и не беше главната Ваша идеја, а посетата на јадранските НАТО-вци само изговор за тоа. Имено, Вие јавно ја повикавте нашата Влада, а со тоа и Македонците, да покренат јавна демократска дебата за проблемот со Името (гледате дека ние него го пишуваме со голема буква!), што ќе рече за нашето преименување на кое Вие и Вашата држава толку суптилно(?!) инсистирате. Притоа го имате предвид најновиот предлог на Метју Нимиц: Горна Република Македонија.
Добро, г. Рикер. Прво, ние немаме проблем со Името. Тоа е проблем на Грците чиј фашистички концепт за уништување на идентитетот на еден древен народ и негово бришење од светската карта на народите, за жал, го поддржувате и Вие, Вашата држава и ЕУ. А тоа е голем срам и за Вас и за нив, бидејќи тука отсуствува елементарно чувство за правда и вистинољубивост, вредности што Вие ги немате, а со кои толку многу се гордеете.
Патем, какво е тоа искрено пријателство ако ни го признавте Името (лукаво – за со нашите квислинзи да ја реализирате територијалната поделба во 2004 г.), а сега силно не притискате да го смениме. А што ќе правиме со оние повеќе од 130 држави што ни го признаа Името?! Да го смениме ли и да им речеме: извинете, не се викаме така, сега викајте не поинаку, со новото име! Што мислите, г. Филип Рикер, зарем овој народ е толку глуп и без самопочит? Таков ли е Вашиот заклучок од дипломатскиот престој во Македонија? Многу сте се излажале и затоа повлечете ја Вашата перфидна идеја за кукавичка дебата за проблемот со Името, кој ние го немаме.
Ако сакате дебата, и ние можеме да Ви предложиме. Дајте да дебатираме за Авганистан, за Ирак, за Сирија, за Гвантанамо, за Индијанците... Доколку, пак, сакате на македонска тема, поставете дебата за 2001-та за која Вашиот актуелен амбасадор кај нас јасно изјави дека била агенда на САД. А во 2001-та се пишуваше со ножеви врз кожата на невини македонски цивили, од вашите борци за човекови права се врзуваа со боцкав тел и се креваа во воздух со динамит под нив. Дајте да дебатираме за Охридскиот договор, или за територијалната поделба, кои по се изгледа исто така се американска агенда и чии катастрофални дефекти по однос на Македонците Вие воопшто не сакате да ги видите. Или дебата за пописот за кој Албанците не сакаат да чујат за да не излезе на видело нивниот вистински процент. Можеби и тоа е Ваша агенда.
Или и Вие, г. Филип Рикер, како Гркот Папуљас сметате дека веќе му дошол крајот на македонизмот и на македонското Име? Мислите ли дека НАТО и ЕУ се доволни за да се самоукинеме, како што нè притискате? Не, се лажете, нема никаква цена за откуп на нашето Име, г. Филип Рикер. Врз македонскиот народ веќе две децении се врши страшен притисок идентитетски да се избрише, да се самоукине со промена на Името. Но сфатете дека никој од нас нема право тоа да го стори: ниту владата, ниту народот. Никој! Освен, се разбира, некои силни империјални бомбардери и беспилотни летала – убијци, што делат правда низ светот, низ нови Хирошими и Нагасаки.
Врз македонскиот народ цели две децении се врши перфиден психолошки притисок за да се доведе до апатија и рамнодушност, па да рече: па добро, доста е, се согласуваме! Но тоа нема да се случи, г. Филип Рикер. Се надеваме дека нема да ја доживееме судбината на Хазарите и на Индијанците, сега на еден перфиден, но софистициран геноциден начин. Ќе одиме од град во град, од село во село, од човек до човек, нема да дозволиме да падне и да заспие духот на Македонците. Да знаете дека и неродените деца, зачнати во бакнежот на македонските љубовници, го носат печатот на нашето исконско Име и за ништо на светот него нема да го предадат. Кажете им го тоа на Папуљас, на Грците и на Американците. И откажете се од организирање дебата за Името. Ние таа дебата веќе ја отворивме со „Македонскиот манифест“, кој ќе Ви го испратиме и во кој порачуваме дека засекогаш и секаде остануваме Македонија и Македонци! Точка. Откажете се и Вие и Грците од идејата да не преименувате, а со тоа и да ја споделите нашата историска меморија и да не избришете од светската карта на народите. Во тој случај ќе треба и најсветата книга над книгите – Светото Писмо – да го фалсификувате, бидејќи таму Македонија и Македонците се обележани со божји печат. А и таа веќе се фалсификува во таа насока. Но...
Откажете се од намерата за наше преименување. Откажете се засекогаш. Бидете ни искрен пријател, Вие и Американците. Тоа Ви прилега.
Со почит,
Ефтим Клетников, Запро Запров, Георги Барбаровски, Стојан Стојков, Стефан Влахов Мицов, Слободан Пренџов, Васил Атанасов и Александар Русјаков, членови на Иницијативниот одбор на „Македонски манифест“.
Браво колку убаво напишано само да стигне кај него и да го прочита ова вонземјанинов како ЕТ е у главата
)