Заборавени професии

[@cool@]

Работата knocker-up - будење на луѓето наутро
За таа намена се користеле разни бамбусови стапчиња со кои чукале по вратите на клиентите , а за повисоките катови користеле и разни зрна зеленчук - грав, грашак....
Тие не престанувале да чукаат по прозорците или вратите на клиентите - се’ додека не се убеделе дека тие се будни.Со таквата работа се замимавале пред се повозрасни луѓе и тоа во поголемите градови ко на пример Манчестер

Во романот на Чарлс Дикенс «Great Expectations» има подробен опис на работата на овие утрински будачи -knocker-up.

http://en.wikipedia.org/wiki/Knocker-up

 

[ACTION]

гледав за нив документарец ,сите големи фабрики си имале вакви будачи и точно знаеле во која куќа требало да будат
се се ама само едно не ми е јасно кој ги будел нив .

 

[Andrew]

гледав за нив документарец ,сите големи фабрики си имале вакви будачи и точно знаеле во која куќа требало да будат
се се ама само едно не ми е јасно кој ги будел нив .

Ваљда алармот

 

[cleverguy]

^ Ним службено им биле дадени петли на чување

 

[Pane-G]

гледав за нив документарец ,сите големи фабрики си имале вакви будачи и точно знаеле во која куќа требало да будат
се се ама само едно не ми е јасно кој ги будел нив .

Па сигурно си легнале многу порано околу 19:30-20:00 часот ,а се разбудил в мугра

 

[Anco]

Еј, супер ова не сум го знаел. А ова ме потсети на нешто.
Инаку јас во животот се сам сум се буткал,па дури и сега на овие години.
И јас сум работел некои професии што би можеле тука да припаѓаат.
Тие години по земјотресот па некаде до 1969 година,со еден братучед сме разнесувале млеко.Слично овака до врата.Било во куќа но најповеќе во згради.
Млекото го земавме-собиравме во Кадино село од неколку производители,многу рано но и го разнесувавме многу рано. За таа намена имавме Томос со три тркала.
На некои адреси не чекаше празно шише а остававме полно пред врата. Не се десило да снема,да се украде такво беше времето.Пари се собираше месечно и така им се плаќаше на „краварите“ а нешто остануваше и за нас.
Има ли некој што ги памти тие шишиња за млеко - пластика немаше во тоа време.

 

[Andrew]

Еј, супер ова не сум го знаел. А ова ме потсети на нешто.
Инаку јас во животот се сам сум се буткал,па дури и сега на овие години.
И јас сум работел некои професии што би можеле тука да припаѓаат.
Тие години по земјотресот па некаде до 1969 година,со еден братучед сме разнесувале млеко.Слично овака до врата.Било во куќа но најповеќе во згради.
Млекото го земавме-собиравме во Кадино село од неколку производители,многу рано но и го разнесувавме многу рано. За таа намена имавме Томос со три тркала.
На некои адреси не чекаше празно шише а остававме полно пред врата. Не се десило да снема,да се украде такво беше времето.Пари се собираше месечно и така им се плаќаше на „краварите“ а нешто остануваше и за нас.
Има ли некој што ги памти тие шишиња за млеко - пластика немаше во тоа време.

Ова не е изумрена професија. Барем не во мојот крај. Сеуште има луѓе кои од селата дали со моторче или кола разнасаат млеко по градот. И нам ни носеше еден човек ама сеа повеќе го нема него. Неам поима зошто али има и други. И има разнесувачи, млади деца како што сте биле вие кои ги частуваат кој чоколадце кој бонбонче.

 

[Anco]

Ова не е изумрена професија. Барем не во мојот крај. Сеуште има луѓе кои од селата дали со моторче или кола разнасаат млеко по градот. И нам ни носеше еден човек ама сеа повеќе го нема него. Неам поима зошто али има и други. И има разнесувачи, млади деца како што сте биле вие кои ги частуваат кој чоколадце кој бонбонче.

Можеби,но во Скопје мислам го нема повеќе и Скопје не е тоа што беше.
Поради разни рампи, зони и пајаци го нема ова сега.А и маркети на секоја бандера.
Но тогаш имаше и некои мали самопроизводители кои си разнесуваа,Обично тоа беа постари лица (со едно - две грала). Се сеќавам и на нив најчесто со велесипед кој разнесуваа млеко во ѓумови но и матеница и за неколку алумински денари добиваш едно лонче ладна матеница исто така алуминско. И ние деца трчавме по него.

 

[@cool@]

и Скопје не е тоа што беше..

дали можеби знаеш нешто да напишеш за луѓето кои ги палеле канделабрите на плоштад- како тоа изгледало - наводно биле газјени ламби и тие со дрвени скали секој ден ја обавувале таа работа.
А уште поинтересно е да чуеме нешто и за оџачарите

 

[Anco]

дали можеби знаеш нешто да напишеш за луѓето кои ги палеле канделабрите на плоштад- како тоа изгледало - наводно биле газјени ламби и тие со дрвени скали секој ден ја обавувале таа работа.
А уште поинтересно е да чуеме нешто и за оџачарите

Сакав веднаш да напишам за оџачарите.Но бидеиќи не сум учесник туку само
посматрач се откажав. Еве каде беа оџачарските сервиси,главни во Скопје.
Се уште постојат тие простории онакви какви што биле по „ратот“ а и пред.
Беа на главната улица која сега не постој,која водеше од Камениот мост, па покрај црквата Св. Димитрија и бившата зграда на ЦК од левата страна,и по една „тешка“ угорнина се искачуваше накај Калето оставајќи ја црквата Св.Спас од десна страна.
Тука на ова место кога ќе се искачеше,значи пред црквата имаше наредено повеќе фотографски дуќани,и тие се уште затворени опстојуваат таму,а беа таму затоа што тука беше главниот пат на војската која се симнуваше од касарните на Кале. Пешки кон „излез во град“. До нив беа сервисите на оџачарите. На ќошето,а надолу има сокаче кое води кон старата чаршија.
Често пати сум ги гледал од нашиот двор уште рано наутро како оџачарите се симнуваат кон Еврејско и Пајко маало, по оваа главна со коцки послана улица.
Тогаш сите куќи се затоплуваа со дрва ама и обавезно јаглен(по скопски Ќумур) и оџачари беа секако потребни.Тие обично одеа пешки по двајца,или во прво поголема група па после се делеа.Постариот мајстор ја носи онаа сајла со четка а помалиот најчесто долгата древна скала.Беа облечени се во црно и со црна капа.
Се случи и еден немил настан тие години(пред 50 години).Еден многу млад оџачар настрада кога скалата му се закачила на еден камион па така тој се нашол под задните тркала и бил прегазен.
За осветлувањето, е тогаш беше веќе електрика и познатите предземјотресни сијалици-лустери кој го осветлуваа Камениот мост по три на столб,како оние што беа во купатилата над огледалото и сосем добро личеа. А водовод немавме.

 

[@cool@]

Сакав веднаш да напишам за оџачарите..

одлично Аnco - фала ти за опширното објаснување
навистина интересно
--- надополнето: 8 јуни 2013 во 19:40 ---
а, за она погоре разнесување млеко во стаклени шишиња по домовите - ќе кажам само дека до скоро- -релативно скоро пред 20-ина години во Бугарија постоеја такви бутки-ко трафики во кои продаваа исклучиво кисело млеко во тегли, а млекото беше невидено добро - со нож да го пресечеш од што беше густо

а по хотелите за појадок даваа сервирани во оние земјени садови

 

[Anco]

одлично Аnco - фала ти за опширното објаснување
навистина интересно
--- надополнето: 8 јуни 2013 во 19:40 ---
а, за она погоре разнесување млеко во стаклени шишиња по домовите - ќе кажам само дека до скоро- -релативно скоро пред 20-ина години во Бугарија постоеја такви бутки-ко трафики во кои продаваа исклучиво кисело млеко во тегли, а млекото беше невидено добро - со нож да го пресечеш од што беше густо

а по хотелите за појадок даваа сервирани во оние земјени садови

Да на ова млеко и јас се сеќавам и стално сум го кипувал,интересно не бараа да се вратат „бурканите“ и се уште имам од нив едно дваесетина,пошироки се од нашите.
Баш сакав да напишам за тенките капаци ама еве ги исти на слика. Е со такви тенки беа затворени и оние шишиња за млеко со широко грло. Го пиевме и не варено.
За честење оџаци обично барале услуга оние куќи каде има повече семејства или пак постарите лица. Фамилија како нашата со неколку машки „суртуци“ сама си ги чистеше оџаците со таткото. На една ортома ќе се врзе некој завиткан потежок предмет или камен во крпа и се пушта од оџакот надолу. А ние „копиљи“,наша задача беа олуците.Ќе ни ги дадат и одевме во снегот да ги тресеме,неколку пати во зимно време со тенки багремови стапчиња ги странично чукавме се додека не падне целиот гареж,а ваќаше многи и брзо,поради горење на свашта што гори.

 

[@cool@]

.
Фамилија како нашата со неколку машки „суртуци“ сама си ги чистеше оџаците со таткото.

и денес некои сами си ги чистат оџаците- но на многу едноставен лесен начин
погледни го видеово- навистина е генијална идеја

 

[Pane-G]

и денес некои сами си ги чистат оџаците- но на многу едноставен лесен начин
погледни го видеово- навистина е генијална идеја

Што машина е ова? прв пат го гледам и ми личат како машина за сечење дрва само што е без пила хм хм .

 

[@cool@]

и Скопје не е тоа што беше.
.

мимо темата да те прашам,Anco -од кога немаш видено во градот светулки
се сеќавам порано ко дете-(средина на 80-те ) ,ги имаше буквално низ градот- а сега прашање е дали воопшто ги има и низ шумите
треба ли нешто да укажува тоа?!
- треба-секако