Што разговарала Тачер со македонските претставници во 1980-та?

[*LION*]

ЕКСКЛУЗИВНО: ШТО РАЗГОВАРАЛА ТАЧЕР СО МАКЕДОНСКИТЕ ПРЕТСТАВНИЦИ ВО СКОПЈЕ ВО 1980 ГОДИНА?

​

Во документот објавен на веб-страницата на Фондацијата Маргарет Тачер (кој го објавуваме интегрално) пренесен е разговорот што поранешната британска премиерка го водела со политички претставници на Македонија, за време на посетата на Скопје во 1980 година. Една година откако е избрана за премиер, Тачер допатувала во тридневна официјална посета на поранешна Југославија, во чии рамки на 26 септември 1980 година го посетила и Скопје. Агендата се состоела од официјална средба со претставници на Македонија во Вилата Водно и во градскиот совет, а премиерката посетила и трговски центар (веројатно ГТЦ) каде што комуницирала со минувачите, барајќи од обезбедувањето да им дозволи да ѝ пристапат.
Меѓу функционерите со кои се сретнала во Скопје бил Благоја Попов, тогашен претседател на Извршниот совет на Социјалистичка Република Македонија, починат во 1992 година, и поранешниот претседател на македонското Собрание, Стојан Андов, кој тогаш бил член на федералниот Извршен совет.
Британската премиерка за време на посетата во Скопје најмногу се интересирала за плановите на властите за економскиот развој на Македонија. Претседателот на Извршниот совет на СРМ, или како што британската делегација го нарекува, премиерот Попов, одговорил дека развојот на индустријата и земјоделството се главните перспективи на економијата. Попов пред Тачер најавил дека државата планира да ги експлоатира рудните богатства со никел и изразил очекувања дека тоа ќе придонесе многу за развојот на индустријата.
Во времето кога Тачер била во Македонија, БДП по жител изнесувал околу 1.000 долари, но Попов ја уверил премиерката дека во наредните 5 години, БДП ќе достигне до 2.500 долари по жител.

Интересно е што Попов ѝ се пожалил на Тачер дека државата има проблем со снабдувањето со некои производи како на пример кафе, или детергенти, на што британската премиерка одговорила дека тоа не е прашање со кое што треба да се занимава Владата.
„Има многу поважни работи со кои што треба да се занимав Владата“, му рекла Тачер на Попов.
Маргарет Тачер не коментирала за положбата на Македонците надвор од Југославија, но ја интересирало односот меѓу федералната власт и републичките власти во СФРЈ.
Во документот од посетата на Тачер на Скопје, кој бил доверлив се до 2010 година кога е декласифициран, се користат термини како Република Македонија, Македонска Република, македонски народ, Македонци. Оригиналниот документ може да го преземете ТУКА.
http://www.kapital.com.mk/MK/makedo...e_pretstavnici_vo_skopje_vo_1980_godina_.aspx

 

[Acid]

Префрлено во Историја.

 

[*LION*]

Инаку Благоја Попов искочил невиден лажго не само oд 1000$ БДП по жител не се покачи на 2500$ за 5 години туку и во наредни 10 години стагнираше и ист остана Ама битно владата се занимала во важни прашања како дали има кафе или прашок. Тоа во пазарна економија се подразбира ,ама во социјалистичка земја каде што нема пазарна економија туку бирократија и планска економија и такви работи се случувале често. И после зошто се распаднала Југославија , а толку добра била што и кафе немало

 

[Solid]

Албанците со странците од тоа време не разговарале за немањето на кафе и детергент.Тие работеа на Косово Репубљик.Сега е тоа реалност.
За кафе и детергент да и се жалиш на Тачер!!Кои дебили значи.Абе сите јаки македонски политичари ги фрлија на Голи Оток па ваков џган останал.
Никогаш не не бивало за водење политика,затоа последни формиравме држава.

 

[Inglourious Basterd]

Можам да ја замислам фацата на Тачер кога го чула генијалецов како се надева дека БДП ќе се зголеми за 250% за 5 години.

 

[Рудници и]

 

[Misirkov]

Можам да ја замислам фацата на Тачер кога го чула генијалецов како се надева дека БДП ќе се зголеми за 250% за 5 години.

Многу добро се сеќавам кога дојде. Ја пречекаа со сите нишани па беше ептен задоволна, целата озарена, насмеана. Во таа криза тогаш, направија фантастичен аранжман на цвеќе и тоа доста не чинеше, па се зборуваше по кулоарите дека е многу скапо. Тачер се осврна и повтори неколку пати дека Скопје е збратимено со Брајтон, итн.

Инаку, Благој Попов никако не беше за потценување, многу добро и ја претстави ситуацијата за Македонското прашање. Во Македонија имаше индустрија (која политиките на северните републики и Бранко подоцна ја уништија), таа беше поврзана во заеднички пазар(и), и можеше да произведува и да извезува, а со тоа и да го зголемува БДП. Сходно не можам да се сложам со тебе.

Но реално, тоа беше кризно време во цела Југославија, имаше рестрикции на струја по неколку саати одредени денови и мерка "пар-непар" за возилата (одредено време), а од намирниците навистина кафето и детергентите ги немаше или беа многу скапи, а исто така беа скапи тропските овошја. Без разлика на се', сите функцинираа и се снаоѓаа.

Што се однесува кокретно до Македонското прашање, Тачер преќутела кога Попов и укажал на Македонците во соседните земји. Очигледно е дека Британците многу добро го знаат проблемот, но се фокусираа на внатрешната состојба во Југославија - од денешна гледна точка сосема оправдано.

 

[leandra]

Веројатно најголем проблем во 80те и било немањето детергент и кафе. Другите прашања очигледно не ги мачеле.
За разлика од денес, каде незнаеме за што попрво да им се пожалиме, има илјадници точки па кафе.

 

[GoD.HateUSaLL]

Веројатно најголем проблем во 80те и било немањето детергент и кафе. Другите прашања очигледно не ги мачеле.
За разлика од денес, каде незнаеме за што попрво да им се пожалиме, има илјадници точки па кафе.

Битно кафе има!

 

[Fringe]

Инаку Благоја Попов искочил невиден лажго не само oд 1000$ БДП по жител не се покачи на 2500$ за 5 години туку и во наредни 10 години стагнираше и ист остана Ама битно владата се занимала во важни прашања како дали има кафе или прашок. Тоа во пазарна економија се подразбира ,ама во социјалистичка земја каде што нема пазарна економија туку бирократија и планска економија и такви работи се случувале често. И после зошто се распаднала Југославија , а толку добра била што и кафе немало

Татко ми во 1985-7 зимаше 150.000 динари или околу 2-2300 германски марки што значи дека БДП бил остварен. А и кафе имаше, само не било гејско и од фри шоп.

Бевме подобри и од бугарите, тие немаа мастики, фармерки, вегета и мн.други работи.
Југославија се распадна дека така сакаа Германија и Америка.

 

[*LION*]

Немаат врска едниот со другиот податок , плата е едно БДП по глава на жител е сосем друго.

 

[Кариес]

Кафе, детерџенти, масло и сл. немаше после смртта на Тито во времето на Милка Планинц - и тоа нагло се влоши состојбата. Тоа говори дека кризата во Јуославија беше изрежирана и подготвувана од надвор. ММФ ја притисна Југославија користејќи економски методи, а останатите агеенти работеа на “терен“, најмногу преку Словенците (врз стопанството) и преку Косоварите (штрајкот на рударите на Трепча во времето на Азем Власи, изживување со српското население - случајот Мартиновиќ, и сл.).

Тогаш кафе имаше (беше само скапо, во Грција рефус кафето беше околу 1000 драхми - помалку од 500 ден.за кило, додека во Југославија беше неколкукратно поскапо). И тоа кафе беше многу квалитетно и убаво - после тоа јас немам пиено убаво кафе (ова што денес се вика кафе ни одблизу не може да се споредува со тогашното). Народот се снајдуваше па го мешаше со наут за да му дојде поевтино...

Поентата е во тоа што Македонија во таа Југославија имаше третман на сирак. Поготово пред распадот на ЈУ - како на пр. нашето жито го земаа и ни носеа некое жито полускапано. Од него месеа некаков леб (полубел) кој беше како месен со кал - но и за таков леб луѓето чекаа ред пред продавниците од 2-3 часот наутро за да го купат затоа што тој беше поевтин.

И уште, артиклите се купуваа на вреќи и пакети, затоа што имаше инфлација (ќе ги купиш пред да им се покачи цената), но и затоа што можеше да ги нема, а поради ограничените количини се купуваа по список.

Сето беше во склад со специјалната војна што се водеше против Југославија и беше подготвувано од надвор, но и самата држава беше поставена врз погрешни темели, покрај тоа системот беше инертен, зацементиран (не смееше да биде критикуван и заменуван со подобра “верзија“) и не “трпеше“ подобрување. Доколку се променеше, можеби немаше да се случат сите срања што се случија, без оглед дали ќе се распаднеше или преструктурираше таа држава...