Почесто ми доаѓаат гости, отколку што идам, пошто обврските не ми дозволуваат. Најчесто станот ми заликува на меѓуградска автобуска станица, а ако нешто би се сменило би ми било сигурно досадно. Некако ова со гостите ми создаде навика барем дневната и трпезаријата да ми бидат секогаш средени за да не се обрукам.
Летно време врие од гости, ги носам на кров, си имаме масиче столчиња, кафе, муабет и другарување.
Кај мене доаѓаат и најавени и ненајавени гости, јас секогаш кога ќе идам некаде се најавувам. Со комшиите сме како една куќа, секој ден кафиња, чаеви, таман се погодивме и генерациски блиску. Ненајавените гости ги пречекувам исто како и најавените, не ми прави никаква разлика.
Мислам дека сме единствените кои пред нова година, таму веќе на почетокот на декември украсуваме елка по 5-6 пати, пошто на гости ми доаѓаат често и мали ѕверчиња кои едноставно ќе ти ги скинат живците додека не им ја извадиш елката да ја украсат, па кога ќе си отидат ајдее собирај пак, пошто рано е, друг пат други ќе дојдат, ајде пак повторно. Незнам што има специјално во елката, али малите гостинчиња ја обожаваат.
Така е тоа кај нас, гостите ги уживаат сите права, толеранција до максимум, ама никако не дозволувам да ми влегуваат со чевли!
онака цел ден ти е супер со друштво со муабети итн. а иначе секој викенд навратува некој така да по подолго време без посетители почнуваат да ми фалат
