Слушај бре, идиоту некој.
Иди на некој американски Историчар му кажи дека Александар не е Грк, а Цар Самоил не е Бугарин, па ќе видиш тебе кое дрво ќе те спаси.
Писмо на цар Калојан до папа Инокеннтиј III
1202г. На п'рво мјасто ние като лјубим син искаме от нашата мајка, Римската ц'рква, царска корона и достојнство, според както са го имали нашите стари императори. Както намираме записано в нашите книги, един е бил Пет'р, втори Самуил и други, които са ги положили за царуване
Отговор на папа Инокентиј
1202г. Ти обаче смирени поиска Римската ц'рква да ти даде корона както се чете в твојте книги, че е дала на Пет'р, Самуил и на други твој знатно паметни предци... Ние прочее, за да се уверим в това по - добре, наредихме да б'дат прочетени внимателно нашите регисти, от които јасно узнахме, че в подчинената ти земја са били короновани много царе...
Оригинал'т е на латински
Дуклјански летопис 1
По това врем в б'лгарското племе се издигнал нјакој си Самуил, којто се пров'згласил за цар.Тој водил д'лги војни с г'рците и ги изгонил от цјала Б'лгарија, така че през негово време г'рците не смеели да приближат там.
... Младеж'т Владимир заел престола и растјал, украсен с всестранна
м'дрост и свјаност.А по с'штото време, докато Владимир бил оште младеж и управлјавал вместо башта си, гореспоменатијат б'лгарски цар Самуил с'брал голјама војска и пристигнал в пределите на Далмација, нападајки земјата на кнјаз Владимир.Кнјаз'т п'к, којто бил свјат м'ж и не искал никој от хората му да загине в'в војна, скромно се оттеглил и заедно с цјалото си племе се в'зкачил на планината, којато се нарича Облик...Между това царјат посредством пратеници предложил на кнјаз Владимир да слезе от планината заедно с всички онија, които били при него.Но кнјаз'т не се
с'гласил.Местнијат жупан подобно на предателја јуда изпратил на
б'лгарскија цар писмо в което казвал: "Господарју, ако на твое
величество е угодно, аз ште ти предм кнјаза." Царјат му отговорил: " Ако успееш да сториш това, ти ште б'деш богато в'знаграден от мен и удостоен с големи почести."
....
Между това Владимир, окован в'в вериги, денем и ноштем се отдавал на пост и молитва.јавил му се в'в видение ангел господен, којто го ободрил и му в'звестил онова, което предстојало да се сб'дне: как Господ ште го освободи от затвора и как тој чрез м'ченичество ште отиде в царството небесно, гдето ште получи неувјахвашт венец и наградата на вечен живот.Тогава блаженија Владимир, ободрен от ангелското видение, все повече и повече се отдавал на пост и молитва. И т'ј един ден д'штерјата на цар Самуил, на име Косара, подбудена и вд'хновена от Светија дух, отишла при башта си и изјавила желание да слезе с'с својте слуги и да умие главите и нозете на окованите в'в вериги затворници.Когато башта ј позволил това, тја слјазла в затвора и изв'ршила добродетелната си пост'пка.Между това тја с'гледала Владимир и като видела че е хубав, скромен, крот'к, умерен, спрјала се и поговорила с него.След това желаеки да го освободи от затвора тја отишла при царја и казала следното: " Ако е угодно на твое величество , или ми дај за м'ж кнјаз Владимир, или да знаеш, аз по - скоро ште умра от колкото да приема друг".Като чул това, царјат се зарадвал и се с'гласил да изп'лни желанието на д'штерја си.
....
И т'ј след см'ртта на б'лгарскија цар Владислав император Василиј като с'брал голјама војска и множество кораби, започнал да завојува страната и завладјал цјала Б'лгарија, Рашка, Босна, Далмација и всички крајбрежни области чак до пределите на Долна Далмација.
Летопис Попа Дуклјанина
Белград - Загреб 1928, с 300, 331, 334, 342, 344
Латински извори за б'лгарската историја III 173 - 175, 179
оригиналт е на латински
1. С'ставен през 12 век на славјански, през 1510 преведен на латиски.
Автор ср'бски свештенник от областта Дукла.
БИБЛИОГРАФИја
Андреев, ј., Ив. Лазаров, Пл. Павлов. Кој кој е в средновековна Б'лгарија. Софија, 1994; 1999 (Второ доп'лнено издание).
Антолjак, Ст., Бр. Панов. Средновековна Македониjа, т. 1-3. Скопjе, 1985.
Божилов, Ив., В. Гјузелев. Историја на Б'лгарија, т. І. Софија, 1999.
Византиjски извори за историjу народа Jугославиje, т. III, Београд, 1966.
Гр'цки извори за б'лгарската историја, т. V. Софија, 1963; VI, 1965; VIII, 1972; X, 1980.
Димитров, Хр. Македонија в б'лгарското средновековие. Софија, 2001.
Заимов, ј., В. Заимова. Битолскијат надпис на Иван Владислав, самод'ржец б'лгарски. С., 1970.
Златарски, В. Историја на б'лгарската д'ржава през средните векове, т. I, част 2. С., 1918; т. II. С., 1934 (1972, 1995)
Иванов, ј. Б'лгарски старини из Македонија. Софија, 1930 (1970).
Иречек, К. Историја на б'лгарите. Софија, 1978.
Историја на Б'лгарија, т. II. П'рва б'лгарска д'ржава. Софија, 1981.
Карајанопулос, ј. Бележки в'рху в'станието на Комитопулите.- В: Б'лгарија в света от древността до наши дни, т. I. С., 1979.
Латински извори за б'лгарската историја, т. II, Софија, 1963.
Микулчик, Ив. Средновековни градови и тврдини во Македониjа. Скопjе, 1996.
Мутафчиев, П. Историја на б'лгарскија народ. Софија, 1986.
Острогорски, Г. Историjа Византиjе. Београд, 1959. Б'лг.преводи: Скопjе, 1992 (македонска служебна ез. норма); Софија, 1998.
Павлов, Пл. Залез'т на П'рвото б'лгарско царство (1015-1018). Софија, 1999.
Петров, П., В. Гјузелев. Христоматија по историја на Б'лгарија, т. I. С., 1978
Пириватриh, С. Самуилова држава. Београд, 1997 (Б'лг. превод - Софија, 2000).
Розен, В. Император Василиј Болгаробојца - извлеченија из летописи јах'ја Антиохијскаго. Санкт Петербург, 1883.
Стара б'лгарска литература, т. 3. Исторически с'чиненија. Софија, 1983.
Т'пкова- Заимова, В., Д. Димитров, Пл. Павлов. Хронологична енциклопедија на света, т. VІ (Византија). В. Т'рново, 1995.
* * *
Annales Anonymi Presbyteri de Dioclea. Zagreb, 1928.
Cheynet, J.-Cl. Pouvoir et contestations a Byzance (963-1210). Paris, 1990.
Iohannis Scylitzae Synopsis Historiarum (Rec. I. Thurn). Berlin - Nеw York, 1973.
Kravari, V. Villes et villages de Macedoine occidentale. Paris, 1989.
Popkonstantinov, К. - O. Kronsteiner. Староб'лгарски надписи / Altbulgarische Inschriften, vol. 1. Salzburg-Wien, 1994 (=Die Slawischen Sprachen, 36).
Runciman, St. The History of First Bulgarian Empire. London, 1930 (Б'лг.превод - Софија, 1993).
Schlumberger, G. L'epopee byzantine a la fin du X-me siecle, t. 2 (Basile II-eme - le Tueur des Bulgares). Paris, 1900.
Stephanos von Taron. Armenische Geschichte. Leipzig, 1907.
# Fine, Jr., John V.A. (1991). "6 Bulgaria after Symeon, 927–1018", The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century. Ann Arbor: University of Michigan Press, pp. 188-200. ISBN 978-0472081493.
# Lalkov, Milcho (1997). "Tsar Samuil (997–1014)", Rulers of Bulgaria. Kibea. ISBN 954-474-098-8.
# Runciman, Steven (1930). "The end of an empire", A history of the First Bulgarian Empire. London: George Bell & Sons. OCLC 832687.
# Делев, Пет'р; Валери Кацунов, Пламен Митев, Евгенија Калјанова, Искра Баева, Бојан Добрев (2006). "12. Залез'т на П'рвото б'лгарско царство", Историја и цивилизација ца 11. клас (in Bulgarian). Труд, Сирма. ISBN 9549926729.
# Златарски, Васил [1927] (1971). "Част II. От славјанизацијата на д'ржавата до падането на П'рвото царство (852—1018). VI. Борба за независимост", Историја на б'лгарската д'ржава през средните векове. Том I. Историја на П'рвото б'лгарско царство., 2 (in Bulgarian), Софија: Наука и изкуство. OCLC 67080314.
# Пириватрић, Срђан; Божидар Ферјанчић (1997). Самуилова држава: обим и карактер (in Serbian). Београд: Византолошки институт САНУ. OCLC 41476117. Excerpt from the Bulgarian translation.
# Цанев, Стефан (2006). "Глава XIII. (972–1014). Героическата агонија. Цар Роман, цар Самуил.", Б'лгарски хроники (in Bulgarian). Софија, Пловдив: Труд, Жанет 45. ISBN 954-528-610-5.
* Латински извори за б'лгарската историја (ЛИБИ), T. 3. Софија, 1967
* Љетопис Попа Дукљанина, приредио Фердо Шишић, Београд-Загреб, 1928
* Љетопис Попа Дукљанина, приредио Владимир Мошин, Загреб 1950
* Љетопис Попа Дукљанина, приредио Славко Миjушковић, Подгорица 1967
* Драгова, Надежда. Мавро Орбини и б'лгарските историци през ХVІІІ век, в: Мавро Орбини. Царството на славјаните, Софија 1983, с. 15-18
* Peričić Eduard, Sclavorum regnum Grgura Barskog-Ljetopis Popa Dukljanina, Zagreb, 1990
* Ferluga, Jadran. Die Chronic des Priesters von Diokleia als Quelle fur die byzantinische Geschichte, Byzantina 10 (1980), 429-460
Четете докат не го избришат
А вие Бугарите колку и да кажвите дека Самуил е ваша историска личност не верувам да сте до толку глупави за да не сватите дека тоа не така!!!!!!!!!!!!!!!!!!
