Divider
Seraphim
Ѓороски, ако некому му се даде тема, да пишува вакво стихоклепство, во сериозен подфорум, наречен, уметноста, литературата, јазикот, тогаш е логично и да се заклучи дека се дава тежина на напишаното. Доколку беше само за шегобијство и лично споменарче, дневник, тогаш можеше да биде поставено во ЧДА.
А ако доволно внимателно забележиш во изреченото, ќе успееш да согледаш дека навредата за се она што е поетска реч е со самото небунтување против бессмислата на второодделенското лепење рими на зборчиња без да се понуди мисла, замисла, цел.
Понатаму, кратко и јасно:
немам намера да полемизирам за нелиј неквалитет ако тој е повеќе од очигледен.
Јас не можам дури и да посакам да се споредам со бесмисол, со кич, со шунд. Јас само му напоменав на авторот на шундот, кој несебично ми се понуди да ме науши и поучи рима, да се потруди и да изнајде некое мое сочинение и да погледне што е поезија.
Субјективноста во пристапот, како и кај прозаистите, ликовните уметници, драматурзите, во секоја сфера на уметноста не може да биде тука, во овој даден случај, параметар за толкување.
За среќа, тоа што тука не е појмено како шунд, не значи дека во рамките на литературата, на соодветното ниво, како таква и појмена правилно, нема да се најде во рангот на сериозноста на речта и мислата ова стихоклепствие и својот максимален дострел ќе го достигне евентуално биднувајќи на поличката до Дитас или Дим Дон, значи онаму, каде сонцето нема многу да засјае и ќе биде воодушевувачка книшка за оние кои немаат способност да восприемат сериозна реч и на оние на кои им е тешко да се надминат себе си читајќи евентуално и појмувајќи ја за нешто повеќе дури и книшката, да речеме, Децата од нашата улица.
Од друга страна, јас сум горд што постојат македонски поети, кои во светот ги ценат и почитуваат, поети, кои скоро ако не и веќе се рангуваат рамот до рамо со едне Превер, Верлен, Шели, Бодлер, Рембо ( не Рамбо - Сталоне, туку францускиот поет А. Рембо) итн.
Видиш, тука не се разбираме. јас немам ништо против да има вакви обиди, колку и да звучат грубо на мојата поетска и книжевничка душа, но на соодветното место, со соодветна цена и критика.
Мое е на отворен и јавен форум да го искажам своето мислење, не очекувам да се сложат со мене, но сепак имам право да го кажам.
Нели.
Или да плукаме по сестрите Бронте, а да го величаме Дитас?
да плукаме по еден Гане или Анте за да го величаме Мастапе?
Не!
Секоја си има свое место, некој на пиедесталот и рамо до рамо до великаните, а некој на рафотвите кои собираат прашина заедно со Димче Донески, популарниот ДимДон.
