Локиката ипси е прекрасна работа али она е алатка... процесор кој работи на импут на информации па дава аутпут... значи античкиот тривиум...
И затоа викаме... шит камс ин - процесинг - шит камс аут...
Проблемот е што не е доволна логиката, умот под дејство на емоцијата знае да филтрира пристрасно кои информации да ги процесира... па затоа викаме се додека не се надминеш себе.... не може да бидеш критичен... реален кон самиот себе.... искрен.... и да допреш до душата... како овој човек пример....
Па зарем јас и @Хептаграм XI цело време не вергламе дека единствен начин да се спаси некој е себеспознавањето, патот навнатре кон сопствената душа? Да се открие суштината на нашето битие и да се живее во согласност со тоа. Слепото потчинување на авторитети, стравопочит, молење, коленичење, чекање некој друг да ни каже што е вистина, што е спас...е сигурен и гарантиран пат до страдање и пропаст. А човекот е социјално битие, па неможе да ги затвореме очите пред идеологиите што се стремат да го вратат во средниот век.
Ова го имам сретнато, што ти го зборуваш но не како философија на христијанството.
Го има или не во новиот завет?
Го има на друго место и ќе ти споделам цитат, но чекам да признаеш дека му турна куп зборови на Исус кои демек ги рекол ..
Ах бе Хепта бе. Зашо си буквалиста. Немора да се цитира некоја мисла. Битно е да ја кажеш суштината...Религијата треба да биде жива у пракса. Со мисли, зборори и дела. А не суви цитати.
Па зарем јас и @Хептаграм XI цело време не вергламе дека единствен начин да се спаси некој е себеспознавањето, патот навнатре кон сопствената душа? Да се открие суштината на нашето битие и да се живее во согласност со тоа. Слепото потчинување на авторитети, стравопочит, молење, коленичење, чекање некој друг да ни каже што е вистина, што е спас...е сигурен и гарантиран пат до страдање и пропаст. А човекот е социјално битие, па неможе да ги затвореме очите пред идеологиите што се стремат да го вратат во средниот век.
Има потчинување кое не е слепо. Изразот потчинување им смета на тие шо имаат его да прифанат дека се у незнаење и треба да научат нешто од некој кој знае. И вие двајца се имате потчинето на учењето на Краули. Или не е тоа потчинување? Сите ние сме потчинети на иљадо и еден начин,
а не сме свесни. За себеспознавање па посебно е неоходно да прифанеш метод на некој копј веќе се замоспознал. Или не! Јас не се потчинувам. Ја сам ќе се спознаам и спасам. А тоа шо сум причитал 500 книги и сета моја размисла и паметување се уствари туѓи, од афторитетите тоа не се важе. Аха...
Па зарем јас и @Хептаграм XI цело време не вергламе дека единствен начин да се спаси некој е себеспознавањето, патот навнатре кон сопствената душа? Да се открие суштината на нашето битие и да се живее во согласност со тоа. Слепото потчинување на авторитети, стравопочит, молење, коленичење, чекање некој друг да ни каже што е вистина, што е спас...е сигурен и гарантиран пат до страдање и пропаст. А човекот е социјално битие, па неможе да ги затвореме очите пред идеологиите што се стремат да го вратат во средниот век.
Не може да кажеш Исус вели... и следува нешто од други философии и школи, а потоа да ми велиш не мора цитат од книги.
Што тогаш зборуваш дека некој кажал нешто, а не кажал?
За тој Исус знаеме од книги и тоа што некој друг напишал дека нешто направил или кажал тој Исус! Двоен аршин нешто ми маваш... ќе се спасиш утре сабајле со вакви идеи во тебе.
Ако не знаеш ништо за религиите или е само бледо познавање на истите - не мора да зборуваш за сето тоа... не мора сега да ми зборуваш како ех Хепта, срцето, отвори, затвори, врата, далет, итн итн за да се оправдаш. Да не беше кажано Исус, овој или оној тоа вели, немаше да реагирам.
Но ти од твоите 500 книги се обидуваш секташки да објаснуваш религии и да им даваш ново значење
Не ми смета да создавата секти од религиите, ама да признаете дека нештото сте го погрешиле или не сте доволно запознаени е знак дека егото ви е бомбона
И нормално нели, со бомбона его на кому му треба спасение кога ти си веќе тркалото наречено мaya?
Има потчинување кое не е слепо. Изразот потчинување им смета на тие шо имаат его да прифанат дека се у незнаење и треба да научат нешто од некој кој знае.
Блажен е оној... што не видел а верува. Е тоа зборувал Исус.
Потчинување им смета на сите... откако ќе го тргнат романтизмот и купот оправдувања како „власта доаѓа од богот“.
Прифаќање е подобар збор или идеја, која што содржи и нешто од разбирање, познавање на нештата итн итн
Потчинувањето ќе го оставиме на робовите (и се што ќе си најдат за оправдување дека „потчинувањето“ е блажена ствар), кои лесно се потчинуваат на камшик, на секакви пороци бидејќи немаат волја да бидат слободни и да учат...
Ниту еден роб нема да добие спасение бидејќи не сака да ја крене главата од страв.
Не барајте мрсни гуру „мајстори“ кои нема да ви дадат и година дена да им се доближите на 11 метра од нив, не пак да слушнете што ќе ви кажат полезно
Кажи ми кој е тој на кој што ти си се потчинил бидејќи се самоспознал и има знаење? Убаво вака зборуваш, ама... некако површно, брзоплето...
Исус е тој на кој му се потчинуваш? Ако е така - аферим.
едниствено ќе се спознаете со просветлување. Религиите и медитацијата се само алатки за да се просветлите. Кога Срцето и мозокот ќе ви работат синхронизирано тогаш ќе осетите она чуство на смиреност, на мудрост, на љубов. Погледнете нешто од Joe Dispenza и ќе ви стане јасно.
едниствено ќе се спознаете со просветлување. Религиите и медитацијата се само алатки за да се просветлите. Кога Срцето и мозокот ќе ви работат синхронизирано тогаш ќе осетите она чуство на смиреност, на мудрост, на љубов. Погледнете нешто од Joe Dispenza и ќе ви стане јасно.
Хепта со тебе нема маабет. Туку продужи си со цитати како робот у вечна бесмислена, бесцелна дискусија, а јас баш оти можам слободно ги искажувам зборовите на Исус, и на Кришна и на Саи Баба без да ги цитирам оти јас се држам за суштината кои они ја говорат.
Ти не можеш да зборуваш слободно за било кое учење... ти ги мешаш учењата и создаваш секташки толкувања виткајќи ги, касапејќи ги и припишувајќи ги на кој како ти дојде за да оправдаш некоја твоја кој знае од каде собрана идеја за одредена тема... Исус никаде не рекол тоа што ти напиша дека рекол. Прифати го тоа и ќе биде се во ред. Или најди каде го рекол тоа, бидејќи јас не најдов - не знам се, тоа е реалност
Тоа што ти го напиша дека доаѓа од Исус, доаѓа од друго место... и нема врска со спасение во христијанска смисла.
Има дијаметрално спротивно значење!
Можеби ќе го најдеш некогаш во некоја книга, верувам во тоа.
П.С. Мудро ти е да не ме цитираш и да си зборуваш за темите.
(офтопик. Темата е за спасение, не што да прави некој член)
И да, за било кое учење неможам да зборувам. Ама!
НАЈСЛОБОДНО МОЖАМ ДА ЗБОРУВАМ ЗА ВИСТИНСКИТЕ СПИРИТУАЛНИ УЧЕЊА
кои телемитите едноставно не можат да ја доловат суштината.
Јас сум сигурен 99 % дека нема да бидам спасен у вај живот, за разлика од некои кои се заблудени дека ке бидат.
(офтопик. Темата е за спасение, не што да прави некој член)
И да, за било кое учење неможам да зборувам. Ама!
НАЈСЛОБОДНО МОЖАМ ДА ЗБОРУВАМ ЗА ВИСТИНСКИТЕ СПИРИТУАЛНИ УЧЕЊА
кои телемитите едноставно не можат да ја доловат суштината.
Јас сум сигурен 99 % дека нема да бидам спасен у вај живот, за разлика од некои кои се заблудени дека ке бидат.
Се што е офтопик, се брише... наскоро и ќе се казнува. Малку да плачете на темите за администратори, бидејќи „ви се скратува слободата на говор и потреба од офтопици“.
Се забораваш...
Реков дека не ми смета секташкото твое толкување на нештата.
Само прашав каде тоа Исус рекол „Грешниците нека продужат да грешат, праведниците нека продужат да прават добро.“
Потоа следи пак и што значи сето тоа, толкување од твоја страна...
И ти се изнервира зошто прашав и сега „Хепта ова, Хепта она...“. Погреши и сега нема тука „спиритуални учења, ама сакав да кажам дека и Говинда и Мухамед се едно исто нешто, спасение мора да има бидејќи грешни сме“....
Сешто ќе напишеш само да ми покажеш дека човекот има потреба од спасение од страна на боговите
Јас упорно ти велам: на истокот не постои спасение како во христијанството што тука се турка на голема врата преку нивните проповеди дека си „беден по дух“ и грешен, и како тоа и само тоа е патот кон спсение од спасителот, ти упорно се обидуваш да најдеш објаснувања надвор од религиите кои го проповедаат сето тоа...
Не може така.
Ама ајде, нека ти има потреба духот од спасение... не можеме да ти го земеме тоа задоволство да не бидеш спасен 99%
Добро толку ли нема на форумов некое класично „попче" од која и да било христијанска црква,па да даде барем некое саглам научно објаснување за „Спасението"?
Хепи. Јас не зборувам за христијанството. Ја зборувам за Исус. И не ме занима у кој пасус е запишано. Јас воа шо го пишам не е наменето за телемити. Туку за остатоко од форумџиите.
А кој нема попаметна работа нека си траже кое каде у кој пасус и дали било запишано.
Ја можда имам дирекна комуникација со Исус, па затоа не ми треба библија ни ме занима потврди. Who knows?
Јас не се нервирам. и не идам опфтопик. Ти идеш офтопик со тоа твојто каде било запишано и ногу напињаш. Не јас. Дај олабави малце со тоа. Ти цитирај коуку сакаш. Јас зборам од мојо спирит.
Дали сум у право или халуцинирам тоа е друга работа.
Јас зборо спасение како шо спомнав пред некој ден го сфаќам малце поопширно.
Не ме занима како масата харод и црквата го сфаќа тоа. Тоа е твој ишју очигледно. Јас зборам од моја гледна точка , од мое искуство. Теориите јас одамна ги надминав.
Темата е општо религиозна, а не христијанска.
Па така кажи дека е твоја гледна точка, дека никаде го нема тоа запишано како философија на Христос, за да не правиме погрешни претпоставки заради нечии халуцинации... како Исус рекол ова или она... ми се допаѓа тоа „што го рекол Исус“, дури и како халуцинација... но не може туку така на авторитет во една црква ти да му препишуваш зборови кои не постојат и кои се спротивни од целото тоа учење. Ќе се направи каша попара работата...
Уште во старт требаше да кажеш дека можеби имаш директна врска со Христос, далеку од религиите и христијанството и сите отци и старци кои давале коментари за спасението на човекот...
Ти се напна бесцелно...
Реков убаво дека твоите секташки размисли во однос на „спасението“ и мешањето на купишта идеи од различни учења - не ми смета.
Одлично е...
Во однос на темава:
Каде на друго место (учења и религии) има „спасение“ и да се прашува човекот „Дали е спасен?“ освен во христијанството? Имаш сознанија?
Тагнав тука еден муслиман, сеуште немам одговор во исламот како стои сето тоа... немам многу познавања околу тоа.
Ја откривме америка. Малку сум наивен јас. Мислам дека сите читаат меѓу редови и контаат шта жели аутор да каже.
Ајде да излезам сеа од Исус халуцинацијата у која Тој ве поздравува и благословува со се најдобро.
Гуд најт.
Добро толку ли нема на форумов некое класично „попче" од која и да било христијанска црква,па да даде барем некое саглам научно објаснување за „Спасението"?
Од патристички аспект го предлагам на пример св. Григориј Ниски БОГ И НАЧИНОТ НА СПАСЕНИЕ НА ЧОВЕЧКИОТ РОД
Некои говорат: Која била причината Бог да се спушти до ова понижување, при што се колеба верата, двоумејќи се, дали Бог, Кој е битие невместливо, несфатливо, неискажано, кое ја надминува секоја слава и величина, се соединува со толку евтина облека на човечката природа, така што со ваквото соединување со ништожното, се понижуваат и Неговите високи делувања?
Не ни е тешко на ова прашање да дадеме достоен одговор. Се прашуваш за причината, поради која Бог се родил меѓу луѓето? Ако од животот ги одземеш одозгора пројавените добродетелства, тогаш нема да бидеш во состојба да кажеш по што го познаваш Божеството. Зашто, од она што го доживуваме, Го познаваме Добротворот; имајќи го пред очи она што се случува, според тоа заклучуваме за природата на оној, кој делува. Според тоа, ако особен знак на Божјата природа е човекољубието, тогаш, имаш одговор на поставеното прашање, ја имаш причината за Божјото јавување меѓу луѓето. На нашата заболена природа ѝ бил потребен лекар; паднатиот човек требало да биде подигнат; одвоениот од животот требало да биде оживеан; оддалечениот од добрините требало да биде повратен; затворениот во темнината требало да биде изведен на светлина; на робот му бил потребен заштитник, а на заробениот – ослободител. Зарем сето тоа било малку и недостојно да Го придобие Бог да слези и да ја посети човечката природа, кога човештвото веќе било во една таква жална и бедна состојба?
Но, некои велат, дека било можно и на човекот да му се укаже добродетелност, и Бог да не страда. Зашто Бог, Кој со Својата волја ја создал вселената, зошто, со Својата божествена власт, не го истргнал човекот од противничката сила… туку оди заобиколно, облекувајќи се во телесна природа, влегува во животот со помош на раѓањето, ги минува по ред сите возрасти, потоа вкусува смрт, и на таков начин ја достигнува целта со воскресението на своето сопствено тело, како да не Му било можно да остане на висината на Божјата слава и да го спаси човекот со Својата заповед, оставајќи ги на страна таквите заобиколувања?
Бог можел да нè спаси, не изложувајќи се на ништо од ова. На таквата забелешка на добронамерните луѓе, доволно е, како одговор, да им се каже, дека болните не им пропишуваат на лекарите како треба да ги негуваат, ниту со добротворите се препираат за начинот на лечење, не забележуваат зошто лекарот се допира до заболениот орган и зошто, заради победување на болеста, избрал такво, а не друго средство; туку напротив, гледајќи на крајот на добродетелствата, со благодарност го примаат направеното добро.
Свети Григориј Ниски
Автоматски споено мислење:
Со актуелен теолошки јазик, спасението во Христијанството се остварува конкретно во Црквата како конкретна заедница со Бог.
Крштението се нарекува второ раѓање, раѓање за вечниот живот. Денеска, кога говориме за крштението како влез во Црквата и во Литургиската заедница, тоа најчесто го толкуваме во етички контекст: ако некој се крсти ќе биде подобар човек, по морален, подобро ќе ги слуша родителите, ќе биде подобар ученик, добар патриот... Се заборава најважното, дека крштението е ново раѓање и дека тоа раѓање има врска со животот и со смртта. Секој оној, вели Господ, кој не се крсти со вода и дух, нема живот во себе. Крштението како влез во Литургијата не значи еден подобар начин на живот, туку раѓање за живот, надминување на смртта. Ова значи е поврзано – според Светото писмо, Светите отци и по она што се случувало–за Литургијата, бидејќи нашето спасение, нашиот вечен живот, нашето постоење се содржи во нашето единство со Бога.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
