Филмови, режисери, актери: Генерална дискусија

  • Креатор на темата Креатор на темата tha CaspeR
  • Време на започнување Време на започнување
Што е поентата со Friends? Ја изгледав серијата одамна, ама не се сеќавам на Берни. На Барни - да, ама тој беше од HIMYM.
 
+1 за рецензијата на Ио за Бојхуд, штета што сум во малцинство и за 12 years a slave.
Ги споредувам филмовиве пошто изгледа Бојхуд ќе освои Оскар за најдобар филм како и Славе лани.
 
Синоќа го гледав Mullholand drive,кој го разбрал филмот капа доле за него,јас ништо не разбрав,таман си помислив дека знам што се случува излегува нешто многу неочекувано..
 
Мислам дека немам спојлери, ама со оглед на тоа што не сите членови имаат иста дефиниција за спојлер, да предупредам дека можно е да има :D

Ио, мислам дека на погрешен начин си му пристапил на Boyhood. Си очекувал да биде нешто што филмот немал намера да биде. Целта беше да се прикаже едно детство на најреалистичен можен начин. Тоа мислам и беше намерата со истите актери во текот на целиот филм, секако покрај постигнувањето на уау ефект :D. Целта беше да се прикаже детство во кое што ќе се пронајде просечен човек, ќе се соживее со размислувањата и проблемите на Мејсон кои нели сите сме ги имале како копиљаци, т.е. да се прикажат мали случки/сеќавања кои што се НЗС за сите, работи кои сите сме ги осетиле или доживеале, а не некои несекојдневни случки. Сигурно не во секое второ детство најдобриот другар на детето му го изеле оси, или преживеало сообраќајка, или си нашло куфер со пари...
Не знам како не те допре сцената кога Итан Хок му ја објаснуваше на Мејсон големината на китот - типично татковско објасување. :D Муабетите за Стар Ворс :D Не знам... ваљда ако не си роден 92ра-95та нема многу да те допре, или пак лав ор хејт е филмов како што рече. Мене ми имаше многу органска и природна атмосфера, уживав во гледањето и не осетив никаква потреба од некаква си приказна. Растењето на Мејсон така ми пролета што не ни забележав колку се промени, не трепнав цел филм.
Во едно сум сигурен, а тоа е дека Линклатер сигурно се надевал дека aктерот којшто го глуми Мејсон нема да израсне во феминизирано емовче Токио Хотел фан тип, ама за жал баш тоа се случи... xD
 
Adidya..Fanox on Faja :D напиша:
Синоќа го гледав Mullholand drive,кој го разбрал филмот капа доле за него,јас ништо не разбрав,таман си помислив дека знам што се случува излегува нешто многу неочекувано..
Кликни за повеќе...
Филмот (овој и многу други му се/) е интелектуална стимулација на секој шо сака да праи breakdown на покомплексни филмови, но ова е и само за таа селектирана група гледачи. Мулхоланд е структурно комплициран у однос на реалност/сон(фантазија) и точки на свртување, не содржи разбивање на некои општествени или филозофски проблеми, реално ретко кој ужива у филмовите на Линч ако не припаѓа на таа група гледачи.
Не пропагирам елитизам, најмалце ми е поентата некој да навредам и го сфаќам секој фан на филмот кој одбива да троши време и не го прифаќа таквиот тип на режисери.
 
Пред некој ден го изгледав Gone Girl :)

Ејми и Ник...Уште од почеток тие првичните фази во нивната врска ми изгледаа некако празни и вознемирувачки. Некој би ја окарактеризирал глумата како лоша, но одличнo ја доловува природата на ликовите. Празнина која ги крие тие психопатски тенденции и неописливо его. Тука доаѓа прашањето колку се познават меѓусебно и дали воопшто ќе прелее чашата во катастрофалниот брак.

Имаше една сцена мислам дека беа на некаква промоција пред Ник да ја побара Ејми за жена. Тука таа му објаснува како настанала „Amazing Amy“, му раскажува за сите неостварени сништа од детството уништени од нејзините родители. И тука сфаќаш дека нешто не е во ред и дека ликот на Ејми е преоптоварен со комплекси. Се насетува малку нестабилноста, неостварливо право да се има нешто повеќе,нешто подобро.

Знаев дека Ејми сама избегала, but the shit she pulled off? Кој би можел тоа да го претпостави ? Мислам дека една од најомилените сцени ми беше кога и ги украдоа парите. Многу ми се допадна текот на настаните и тоа што беа прикажани од двете страни, после исчезнувањето.

Да, после убиството на Деси може да се констатира дека кул грл Ејми а троа чепната во глата...:cautious:Онака малку, со стил (Не дека овој факт беше несигурен предходно). Беше прикажама некомпетентноста на полицијата, а медиумите беа напорни.
Одлично филм, ми се допадна. Од мене има 7.8/10, мислам дека тоа е добра оценка, таман. (y)

Тоа од импресиите. Филмот мислам дека повеќе се базира на психологијата, односите помеѓу самите ликови. Исчезнувањето не беше некоја голема мистерија, повеќе бев во исчекување на некој пресврт на крајот. Можеби уште едно убиство? Или пак законот ќе си го направи своето па Ејми да одговара за стореното ? Крајот се разврза на чуден начин. Тоа што останаа заедно беше само по себе голем „пресврт“, и е во ред. Впрочем имаат уште многу “авантури” да поминат, да сценираат уште некое чудо. Ни двајцата не заслужуваа повеќе, доволно им е да се дават во сопствената омраза.
 
Expecto Patronum напиша:
Мислам дека немам спојлери, ама со оглед на тоа што не сите членови имаат иста дефиниција за спојлер, да предупредам дека можно е да има :D

Ио, мислам дека на погрешен начин си му пристапил на Boyhood. Си очекувал да биде нешто што филмот немал намера да биде. Целта беше да се прикаже едно детство на најреалистичен можен начин. Тоа мислам и беше намерата со истите актери во текот на целиот филм, секако покрај постигнувањето на уау ефект :D. Целта беше да се прикаже детство во кое што ќе се пронајде просечен човек, ќе се соживее со размислувањата и проблемите на Мејсон кои нели сите сме ги имале како копиљаци, т.е. да се прикажат мали случки/сеќавања кои што се НЗС за сите, работи кои сите сме ги осетиле или доживеале, а не некои несекојдневни случки. Сигурно не во секое второ детство најдобриот другар на детето му го изеле оси, или преживеало сообраќајка, или си нашло куфер со пари...
Не знам како не те допре сцената кога Итан Хок му ја објаснуваше на Мејсон големината на китот - типично татковско објасување. :D Муабетите за Стар Ворс :D Не знам... ваљда ако не си роден 92ра-95та нема многу да те допре, или пак лав ор хејт е филмов како што рече. Мене ми имаше многу органска и природна атмосфера, уживав во гледањето и не осетив никаква потреба од некаква си приказна. Растењето на Мејсон така ми пролета што не ни забележав колку се промени, не трепнав цел филм.
Во едно сум сигурен, а тоа е дека Линклатер сигурно се надевал дека aктерот којшто го глуми Мејсон нема да израсне во феминизирано емовче Токио Хотел фан тип, ама за жал баш тоа се случи... xD
Кликни за повеќе...
- На филмот му пристапив како на секој друг филм: седнав да видам што има.
- Ова не беше детство на најреалистичен начин, ова беше чиста досада. Детство без смеа, без детска игра, без ништо.
- Не ме допре сцената со Итан Хок зошто е најобичен муабет, што има да ме допре во тоа?
- За Стар Ворс имаше две реченици.
- Како тоа нема потреба од приказна? Во гумата што се тркала имаше повеќе приказна.
- Who the fuck is Linklater? Жими Before Sunset што го има направено, се друго му е гола вода. Во биографијата му пишува дека е самоук. Филмов не е на Sundance да го пуштиш за независни филмови, ќе го утепаат.

Не ме заебавајте.
 
Before Sunrise e првиот всушност и е ремек дело. И Waking Life и Dazed and Confused кој е култна комедија. И Тарантино нема школо. Мајкл Беј има.

Него ја за Whiplash дојдов. КИНЕЊЕ! Ќе лета некој од листата на топ 5 за годинава.
И Оскар за Џ.К. Симонс!
 
Io Sono Interista напиша:
- На филмот му пристапив како на секој друг филм: седнав да видам што има.
- Ова не беше детство на најреалистичен начин, ова беше чиста досада. Детство без смеа, без детска игра, без ништо.
- Не ме допре сцената со Итан Хок зошто е најобичен муабет, што има да ме допре во тоа?
- За Стар Ворс имаше две реченици.
- Како тоа нема потреба од приказна? Во гумата што се тркала имаше повеќе приказна.
- Who the fuck is Linklater? Жими Before Sunset што го има направено, се друго му е гола вода. Во биографијата му пишува дека е самоук. Филмов не е на Sundance да го пуштиш за независни филмови, ќе го утепаат.

Не ме заебавајте.
Кликни за повеќе...

Сеа не ги знам сите сцени напамет ама сигурно имаше сцена кај шо играат дури беа мали. Во филмот беа опфатени различни етапи: детство, aдолесценција па се до полнолетство. Не може се до детал да се прикаже.

Да де, најобичен муабет, типични муабети меѓу татко и дете кој речиси сите некогаш сме ги правеле, ама сме подзаборавиле, и сцениве те враќаат во тоа време...
Океј, не знам шо да кажам повеќе, чим не ти се допадна не ти се допадна, шо и да кажам нема да те премисли :)

Па и Before Sunrise нема скоро никаква приказна, ама е предобро филмче :D
 
Јас го разбирам Ио што сака да каже. Не вика дека он дека филмот е лош, туку досаден, и реално да збориме, досаден е. Прикажан е живот на мало дете од просечна американска фамилија. Самиот филм што е номиниран за Оскари му носи тежина што Ио пробува да ја прикаже, искрено и за мене исто. Ама филмот ми беше добар, убаво ме возеше за тие два саата, некои моменти ми беа здодевни не викам не, а на некои се потесетив и ја на моменти од свое детство. Искрено филмот во конкуренцијава која ја има не би требало да земе никаков Оскар, бар според мене.
Ќе ми остане у памет само како филм што се снимал 10 години, и то.
 
Кој филм да го смениме во темата за дискусија без спојлери? Gone Girl или Boyhood. Бирајте. Сакам да ги продискутираме сите филмови со шанси за номинација пред да почнат оскарите. Имаме време.
 
Па што знам Џимеј, ГГ е прилично дискутиран на темава, па и Бојхуд. Али ај нека бидне ГГ според мене пошто е многу повише хајпнат филм од Бојхуд. Ја да си направам едно хејтерско кафенце таман дур пишувам после :D
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom