McLovin
Politically Incorrect
- Член од
- 11 август 2016
- Мислења
- 4.215
- Поени од реакции
- 16.541
Името... Војна се извојува за тоа име. Скандинавците имаат по две имиња, две имиња и се одлучија. И двете се скандинавски, јас ги избрав, ми немаше никаква смисла да ставам македонски имиња, едонставно не одговараат. Поминав месеци додека мајка ми го научи и запамти едно од нив, она кое јас го одбрав како прво име. Јас бремена осми месец, деверот ненадејно почина и нормално, мојов почна да инсистира детето да го крстиме по него. Позитивно: името е подолга верзија од второто избрано име, негативно: долгата верзија од името звучи смешно на македонски и детето би ми било изложено на спрдња во Македонија. Ај некако се согласив на долгата верзија, односно името на деверот, ама моите не престанаа да серат. Капак на сѐ беше кога мојов ме замоли да го ставиме името на брат му како прво име, понесена од хормоните и муабетите од моите, ја дигнав болницата во воздух. Плачење, лоши зборови, пичке материне јас го носам толку месеци и се мачам за него и јас ќе одлучам како ќе се вика... И одлучив. Откако се породив, ги потполнивме документите, името кое јас го избрав беше ставено прво, се потпишавме и не ги испратив документите. Го сменив името без да знае он, а неговиот потпис веќе стоеше на документот. Го прекрстив детето во Princess Consuela Banana Hammock... Not! Му ја исполнив желбата (и тоа го напишав оригинал со нивните букви, што е нечитливо за нас), а со тоа направив и еден од најголемите компромиси во животов, ми се чини. Видов колку му е битно и колку му значи откако му кажав и го расплакав.
Ова со скришното менување на името е исто како сцената од Луд Збунет Нормален каде шо Изет внукот го крсти Джема Бранко

